นานิคือนางเอกที่ถูกเก็บมาเลี้ยงในครอบครัวร่ำรวย เธอมีพ่อเลี้ยงที่หล่อเหลาและใจดี วันนึงเธอบังเอิญไปเห็นคุณแม่แอบมีอะไรกับอาและลุงจนเกิดใจแตก ต่อมาไม่นานเธอเองก็ตกเป็นนางบำเรอให้กับพ่อเลี้ยง อา และลุงเช่นเดียวกับคุณแม่
นานิคือนางเอกที่ถูกเก็บมาเลี้ยงในครอบครัวร่ำรวย เธอมีพ่อเลี้ยงที่หล่อเหลาและใจดี วันนึงเธอบังเอิญไปเห็นคุณแม่แอบมีอะไรกับอาและลุงจนเกิดใจแตก ต่อมาไม่นานเธอเองก็ตกเป็นนางบำเรอให้กับพ่อเลี้ยง อา และลุงเช่นเดียวกับคุณแม่
ทำหน้าที่คนดีแทนแม่
ตอน เห็นแม่กับคุณลุง
นานิเป็นสาวมหาลัยปีสองที่ยังไม่เคยไม่แฟนเพราะว่าคุณพ่อกับคุณแม่หวงเธอมาก ถึงจะเป็นพ่อแม่บุญธรรมที่รับมาอุปการะเลี้ยงดูแต่นานิก็รักพ่อพอสกับแม่เมย์มาก ตั้งแต่จำความได้ก็มีทั้งสองดูแลเธอมาตั้งแต่สามขวบ โดยรับมาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า
บ้านของพ่อพอสรวยมาก เป็นตระกูลใหญ่ที่อยู่รวมกันในคฤหาสน์ มีคุณลุงกับคุณอาอยู่ด้วย ทั้งคู่ยังโสดและไม่เคยแต่งงานแม้จะมีอายุใกล้วัยกลางคน นั่นก็เพราะลุงอาร์มติดเหล้า ส่วนอาเยี่ยมติดการพนัน คงไม่มีผู้หญิงตระกูลผู้ดีคนไหนปลาบปลื้มนั่นเอง
กระนั้นผู้ใหญ่ทุกคนในบ้านก็เก่งเรื่องการทำงาน คุณพ่อพอสเป็นเจ้าของโรงงานทอผ้าที่ได้รับสืบทอดมาจากคุณหญิงรัศมี ลุงอาร์มทำงานเป็นเจเนอร์รัล เมเนเจอร์ คอยดูแลรวมๆ อาเยี่ยมเป็นผู้จัดการฝ่ายขายและการตลาด แม่เมย์ทำงานฝ่ายบัญชี เมื่อทุกคนร่วมมือกันบริหารโรงงานทอผ้าจึงผ่านพ้นทุกวิกฤติทางเศรษฐกิจมาจวบจนวันนี้
ถึงจะไม่มีแฟนแต่นานิก็มีเพื่อนมากเพราะว่าเธอคุยเก่งแถมยังเรียนเก่ง เรียกว่าเป็นที่ปรึกษาให้เพื่อนได้ทั้งชายและหญิง
วันนี้ที่มหาลัยอาจารย์ยกคลาสเรียน สาวสวยวัยยี่สิบจึงกลับบ้านมาเร็วกว่าปกติ เธอนั่งรถตู้สีขาวที่มีลุงคนขับแก่ๆชื่อลุงชัย เขาเป็นคนขับรถประจำตระกูลที่เคยขับรถให้คุณหญิงยายมาก่อน ตอนนี้เขามาขับรถคอยรับส่งนานิไปทุกที่ ทั้งมหาลัย ห้างสรรพสินค้า และที่เที่ยวต่างๆ
เอี๊ยด! รถตู้สีขาวจอดหน้าลานน้ำพุหน้าคฤหาสน์ใหญ่ ประตูบานเลื่อนไฟฟ้าเปิดออกช้าๆขณะที่นิสิตสาวผมยาวหันมองออกมาและยิ้มกว้าง
"ขอบคุณค่ะลุงชัย" คนสวยยกมือไหว้คนขับรถแล้ววิ่งลงมาจุ่มมือเล่นสระปลา ร้องเพลงขณะกระโดดเขย่งขาหันข้างบนลานหญ้าเรียบเตียน
"เอ๊ะ! ทำไมรถคุณแม่จอดในบ้านล่ะ กลับมาแล้วเหรอ"
สาวน้อยยืนจ้างรถเก๋งหรูสีแดง พอชะเง้อมองห้องโถงกว้างขวางก็เจอกับแม่เมย์นั่งอยู่บนโซฟารับแขก หล่อนสวมชุดทำงานสีขาวกับกระโปรงแดงและหันหลังมาทางลูกสาว
ฮิ! นานิยิ้มแล้วกะจะเดินย่องเข้ามาข้างหลังคุณแม่เพื่อสะกิตหล่อนให้ตกใจ รองเท้านักศึกษาถอดทิ้งไว้หน้าบ้านขณะที่ร่ายกายเพรียวสวยแบบสาวขายาวเดินย่องเข้ามาทางหลังโซฟารับแขกในระยะสิบเมตร
จู่ๆดวงตากลมแป๋วก็เบิกกว้างเมื่อเห็นคุณลุงยืนขึ้นมาจากหน้าขาคุณแม่ อุ๊บ! นานิรีบลงมาคุกเข่าหลบอยู่ข้างหลังเปียโนและชะโงกหน้าเรียวขาวมองภาพบาดตาตรงหน้า
เธอเห็นเต็มตาว่าปากลุงอาร์มเลอะน้ำอะไรมันๆ จมูกโด่งก็แดงช้ำ ถึงจะไม่เห็นข้างหน้าคุณแม่แต่จากการลุกยืนของลุงทำให้เด็กสาวจินตนาการออกว่าก่อนหน้านั้นเขาคุกเข่าเอาหน้ามุดหว่างขาคุณแม่แน่ๆ
"รีบๆทำสิคะ" เสียงแม่เอ่ยขณะเงยหน้ามองลุงที่สวมชุดสูทสีเทา
"แปบนึงซิจ๊ะ" ลุงอาร์มเอ่ยแล้วหันหลังไปหยิบขวดวิสกี้น้ำสีทองยกกระดก เขาอมเหล้านอกไว้ในปากแล้วก้มลงมาประกบจูบกับคุณแม่
จุ๊บ! ๆ อึก! อาาา! คุณแม่เงยหน้าทาบสองมือกับแก้มลุงแล้วจูบตอบ แถมยังดูดปากแย่งกินเหล้าในปากลุงอย่างเร่าร้อน
ทั้งสองจูบกันอยู่นานสองนานก่อนคุณแม่จะดันอกลุงอาร์มให้ยืนตรง หล่อนถอดเข็มขัดลุงแล้วดึงกางเกงขายาวสีเทาลงถึงหัวเข่า ภาพตรงหน้าแม่ต่อจากนั้นนานิมองไม่เห็นแล้วเพราะหลังหล่อนบังอยู่
ตุบ! ๆ ๆ เด็กสาวคลานจากหลังเปียโนไปถึงบันไดขึ้นชั้นสอง ก้าวขึ้นมาห้าขั้นแล้วมองคุณแม่จากมด้านข้างมุมสูง
อึก! เธอกลืนน้ำลายเหนียวลงคอและใจเต้นดัง ตูม! ๆ เห็นคุณแม่กำโคนแท่งเอ็นลำใหญ่ของลุงจนมือสั่น แถมยังแลบลิ้นเลียส่วนหัวที่บานใหญ่ รูปร่างของมันราวกับดอกเห็ดสีแดง
แผล็บ! ๆ แม่เลียกินน้ำใสที่ไหลปริออกทางปากลำรูคุณลุงก่อนจะคาบหัวดอกเห็ดแดงดูดจั๊บๆเหมือนจะเค้นคั้นน้ำออกมากินอีก
ตึ่ก! ๆ ๆ สาวมหาลัยใจสั่นแรงจนตาพร่ามัวเหมือนจะเป็นลม แก้มสองข้างก็ชาเหมือนโดนตบ หูอื้ออึงจนไม่ได้ยินว่าคุณลุงกำลังพูดอะไรตอนที่ก้มหน้าและลูบหัวคุณแม่
เมี๊ยว! ๆ จู่ๆแมวสก็อตติชสีเทาที่เลี้ยงไว้ก็ดมกลิ่นเจ้าของและเดินลงมาจากชั้นบน มันร้องเรียกนานิที่กำลังนั่งจับราวบันใดในสภาพตัวสั่น
"ไปก่อน ขึ้นไปก่อนอาเทอร์" นานิโบกมือไล่แมวที่อยู่ขั้นบนสุดของบันได
หม่าววว! แมวอ้วนร้องตอบ ทำเอาคุณแม่กับคุณลุงตกใจและหันมา
อุ๊บ! นานิรีบหมอบนอนคว่ำทอดตัวยาวบนขั้นบันไดบ้านจวนเกือบจะกลิ้งลงมา
"แมวมันเห็นอะไรน่ะ หนูอีกแล้วเหรอ" ลุงอาร์มบ่น
"ป่ะ ไปทำที่อื่นกันเถอะ" คุณแม่ลุกยืนแล้วเดินนำคุณลุงออกจากบ้าน ลุงจอมหื่นก็รีบดึงกางเกงขึ้นมา สวมเข็มขัดแล้ววิ่งตามหลังแม่ไปติดๆ
"เสียเรื่องหมดเลยอาเทอร์" นานิเงยหน้าดุแมวอ้วนก่อนจะอุ้มมันวิ่งขึ้นห้องนอน
แนวทาสสวาท ล่อลวง เปิดซิง รุนแรง ซาดิสม์ หลอกเอา คนสวน รุมคุณหนู nc 3p
นิยายอีโรติก แนวเรื่องจริง นอกใจ มีชู้ เผลอใจ ไม่ตั้งใจ nc 18+ รวมเรื่องสั้นแนวนอกใจ นอกกาย สายบาป เป็นเรื่องแต่งเสริมเรื่องจริง สั้นๆจบในตอน มีหลายแนว หลายเหตุการณ์ สำหรับผู้ใหญ่ อายุ18ปีขึ้นไป
นิยายผู้ใหญ่ แนวฮาเร็มชาย นางเอกเป็นคุณหนูวัย18ปี เธอชอบยั่วคนสวน คนขับรถ ใจแตก มั่วสวาท nc 18+
ในยุคก่อนสงครามโลก ยังมีการค้าทาส ในดินแดนแถบเอเชียที่ไม่ระบุชื่อและสถานที่ตั้ง มีปราสาทแห่งหนึ่งตั้งตะหง่านอยู่ริมหน้าผาบนเขาสูง เจ้าปราสาทคือสามีนางเอก เขาเป็นขุนนางชั้นสูง เขาชอบซื้อทาสชายหลากเชื้อชาติมาเลี้ยง ใช้งานพวกเขาหนัก และมักจะให้นางเอกมีอะไรกับคนแปลกหน้าพวกนั้นเพื่อให้เขานั่งดูอย่างมีอารมณ์
นางเอกแต่งงานกับสามีแก่ เขาเป็นเสี่ยเจ้าของร้านทองที่รวยมาก ทว่านกเขากลับไม่ขันและอ่อนปวกเปียก นานๆจะมีเซ็กกับเมียรัก เดือนละครั้งสองครั้ง นางเอกทนความอยากไม่ไหวแต่ก็ไม่อยากมีชู้ ไม่อยากนอกใจสามี เธอจึงแอบมีอะไรกับเจ้าแสนรักที่เลี้ยงไว้ในบ้าน
เรื่องสั้นแนวมีชู้ fwb ลับๆ นอกใจ แอบแซ่บ 3p 4p หลายบุคคลหลากเหตุการณ์ จบในตอนสองตอน
กลางวันอ่อนหวาน กลางคืนร้อนแรง นี่คือคำที่ลู่เยียนจือใช้เพื่อบรรยายถึงเธอ แต่หานเวยบอกว่าตัวเองมีชีวิตอยู่ไม่ถึงครึ่งปี ลู่เยียนจือกลับไม่ลังเลที่จะขอหย่ากับสือเนี่ยน “แค่ปลอบใจเธอไปก่อน ครึ่งปีข้างหน้าเราค่อยแต่งงานใหม่” เขาคิดว่าสือเนี่ยนจะรออยู่ที่เดิมตลอด แต่เธอได้ตาสว่างแล้ว น้ำตาแห้งสนิท หัวใจสือเนี่ยนก็แตกสลายไปแล้วด้วย การหย่าปลอมๆ สุดท้ายกลายเป็นจริง ทำแท้งลูก เริ่มต้นชีวิตใหม่ สือเนี่ยนจากไปโดยไม่หันกลับมาอีก แต่ลู่เยียนจือกลับเสียสติ ต่อมา ได้ยินว่าคุณชายลู่ผู้มีอิทธิพลนั้นก็อยู่นิ่งๆ ต่อไปไม่ได้ ขับรถเมอร์เซเดส-เบนซ์ไล่ตามเธออย่างบ้าคลั่ง เพียงเพื่อขอให้เธอเหลือบมองเขาอีกครั้ง...
คนเราบางครั้งก็หวนนึกขึ้นมาได้ว่าตายแล้วไปไหน ซึ่งเป็นคำถามที่ไร้คำตอบเพราะไม่มีใครสามารถมาตอบได้ว่าตายไปแล้วไปไหน หากจะรอคำตอบจากคนที่ตายไปแล้วก็ไม่เห็นมีใครมาให้คำตอบที่กระจ่างชัด ชลดา หญิงสาวที่เลยวัยสาวมามากแล้วทำงานในโรงงานทอผ้าซึ่งตอนนี้เป็นเวลาพักเบรค ชลดาและเพื่อนๆก็มานั่งเมาท์มอยซอยเก้าที่โรงอาหารอันเป็นที่ประจำสำหรับพนักงานพักผ่อน เพื่อนของชลดาที่อยู่ๆก็พูดขึ้นมาว่า "นี่พวกแกเวลาคนเราตายแล้วไปไหน" เอ๋ "ถามอะไรงี่เง่าเอ๋ ใครจะไปตอบได้วะไม่เคยตายสักหน่อย" พร "แกล่ะดารู้หรือเปล่าตายแล้วไปไหน" เอ๋ยังถามต่อ "จะไปรู้ได้ยังไง ขนาดพ่อแม่ของฉันตายไปแล้วยังไม่รู้เลยว่าพวกท่านไปอยู่ที่ไหนกัน เพราะท่านก็ไม่เคยมาบอกฉันสักคำ" "อืม เข้าใจนะแก แต่ก็อยากรู้อ่ะว่าตายแล้วคนเราจะไปไหนได้บ้าง" "อืม เอาไว้ฉันตายเมื่อไหร่ จะมาบอกนะว่าไปไหน" ชลดาตอบเพื่อนไม่จริงจังนักติดไปทางพูดเล่นเสียมากกว่า "ว๊าย ยัยดาพูดอะไร ตายเตยอะไรไม่เป็นมงคล ยัยเอ๋แกก็เลิกถามได้แล้ว บ้าไปกันใหญ่" พรหนึ่งในกลุ่มเพื่อนโวยวายขึ้นมาทันที แต่ใครจะรู้ว่าหลังจากวันนั้นที่คุยกันที่โรงอาหารจะเป็นการคุยเล่นกันวันสุดท้ายของชลดา เพราะหลังจากเลิกงานกลับมาชลดาก็เสียชีวิตระหว่างเดินทางกลับหอพักด้วยสาเหตุวัยรุ่นยกพวกตีกันและมีการยิงกันเกิดขึ้นและชลดาคือผู้โชคร้ายที่ผ่านทางมาพอดี ท่ามกลางความเสียใจของเพื่อนๆ เอ๋ได้แต่หวังว่า ชลดาคงไม่มาบอกกับเธอจริงๆหรอกใช่ไหมว่าตายแล้วไปไหน
ทุกคนต่างรู้ดีว่าเจียงว่านหนิงรักเย่เชินมานานหลายปี เธอที่มักจะว่านอนสอนง่ายและน่ารักเสมอ ได้สักลายเพื่อเขาและยอมทนอยู่ใต้อำนาจผู้อื่น เมื่อเธอถูกทุกคนใส่ร้ายจนโดนตำหนิ เขากลับนิ่งเฉยและยังถึงขั้นให้เธอคุกเข่าให้แฟนเก่าของเขาอีกด้วย เธอที่รู้สึกอับอาย ในที่สุดก็หมดหวัง หลังจากยกเลิกการหมั้น เธอก็หันไปแต่งงานกับทายาทพันล้านทันที คืนนั้นเอง ใบทะเบียนสมรสของทั้งคู่ก็กลายเป็นข่าวฮิตบนโลกออนไลน์ เย่เชินที่เคยคิดว่าตัวเองเก่งกาจที่สุดก็เริ่มวิตกและพูดออกมาด้วยความโกรธว่า "อย่าเพ้อฝันไปเลย นายคิดว่าเธอรักนายจริงๆ งั้นเหรอ เธอแค่ต้องการใช้พลังอำนาจของตระกูลฟู่เพื่อแก้แค้นฉันเท่านั้นเอง" ฟู่จิงเซินจูบหญิงสาวในอ้อมกอดและตอบกลับอย่างไม่ใส่ใจว่า "แล้วจะเป็นไรไปล่ะ ก็พอดีว่าฉันมีทั้งเงินและอำนาจนี่"
เวินอี่ถงได้เห็นความรักอันลึกซึ้งของเจียงยวี่เหิง แต่ก็ได้สัมผัสกับการทรยศของเขาเช่นกัน เธอเผารูปแต่งงานของพวกเขาต่อหน้าเขา แต่เขากลับมัวแต่ง้อชู้ของเขา ทั้งๆ ที่เขาแค่มองดูแวบหนึ่งก็จะเห็น แต่เขากลับไม่สนใจเวินอี่ถงสุดจะทน ตบหน้าเขาอย่างแรง พร้อมอวยพรให้เขากับชู้ของรักกันยืนยาว แล้วเธอก็หันหลังสมัครเข้ากลุ่มวิจัยลับเฉพาะ ลบข้อมูลประจำตัวทั้งหมด รวมถึงความสัมพันธ์การแต่งงานกับเขาด้วย! ก่อนจากไป เธอยังมอบของขวัญชิ้นใหญ่ให้เขาอีกด้วยเมื่อถึงเวลาที่จะเข้ากลุ่ม เวินอี่ถงก็หายตัวไป บริษัทของเจียงยวี่เหิงประสบปัญหาล้มละลาย เขาจึงออกตามหาเธอด้วยทุกวิถีทาง แต่สิ่งที่ได้รับกลับเป็นใบมรณบัตรที่ต้องสงสัยเขาสติแตก “ฉันไม่เชื่อ ฉันไม่ยอมรับ!”เมื่อพบกันอีกครั้ง เจียงยวี่เหิงต้องตกใจที่พบว่าเวินอี่ถงเปลี่ยนตัวตนใหม่แล้ว โดยข้างกายมีผู้มีอำนาจที่เขาต้องยอมก้มหัวให้เขาอ้อนวอนอย่างสิ้นหวัง “ถงถง ผมผิดไปแล้ว คุณกลับมาเถอะ!”เวินอี่ถงเพียงยิ้มยักคิ้ว จับแขนของผู้มีอำนาจข้างๆ “น่าเสียดาย ตอนนี้ฉันอยู่ในระดับที่นายไม่อาจเอื้อมถึงแล้ว”
เมื่อผู้หญิงที่เพื่อนๆ ตั้งสมญานามว่าแม่ชีอย่างเธอจับพลัดจับผลูต้องมาเจอกับผู้ชายหน้านิ่งที่เอะอะกอด เอะอะจูบอย่างเขา อา…แล้วพ่อคุณก็ดันเป็นโรคนอนไม่หลับ จะต้องนอนกอดเธอเท่านั้นด้วย แบบนี้เธอจะเอาตัวรอดได้ยังไงล่ะ “ชอบอาหารเหนือไหม” “ชอบมากเลยคุณ ให้กินทุกวันยังได้เลย” “มากพอจะอยู่ที่นี่ไหม” “แค่กๆๆ” …………… …………………………………………………………………………………………………………………………. “คุณ! เอากระบอกไฟฉายออกไปวางที่อื่นก่อนได้ไหม มันดันหลังฉัน ฉันนอนไม่หลับ” คนที่ใกล้จะหลับบอกเสียงอู้อี้ “เอ้อ! ไม่มีนี่” เขาบอกเสียงอึกอัก “มันจะไม่มีได้ไง ก็มันดันหลังฉันอยู่เนี่ย” เธอมั่นใจว่ามีแน่ๆ ก็หลักฐานมันทนโท่ขนาดนี้ “อืม! นอนเถอะ ไม่มีหรอก” “จะไม่มีได้ไง ก็นี่ไง” คุณเธอยืนยันด้วยการคว้าหมับเข้าให้ พร้อมหันกลับมา หวังงัดหลักฐานที่อยู่ในมือมาพิสูจน์ให้ได้เห็นกันจะๆ คาตา แต่… ตึก ตึก ตึก อา…! ดูเหมือนจะไม่ใช่แค่คาตา แต่ยังคามือเธอด้วย เธออ้าปากตาค้างราวกับกำลังตกตะลึงสุดขีด ก่อนจะก้มมองไอ้ที่คิดว่าเป็นกระบอกไฟฉายในมือสลับกับเงยหน้ามองเขา จากนั้นก็… “กรี๊ด…!” เธอร้องลั่นพร้อมกับยื่นเท้าถีบออกไปสุดแรง ตุบ! คนไม่ทันตั้งตัวร่วงตุ้บลงไปบนพื้น ครั้นพอจะลุกขึ้น คุณเธอก็ตะโกนเสียงดังลั่นขึ้นมาอีก “หยุดอยู่ตรงนั้นเลยนะไอ้คนลามก คนเลว คุณมันทุเรศที่สุด คุณให้ฉันจับไอ้นั่นของคุณ มัน…อี๋…! เธอพูดพลางทำท่าขยะแขยง แล้วมาส่องกระบอกไฟฉายพ่อเลี้ยงพร้อมกันนะคะ
ทุกคนรู้ดีว่า บุตรีคนโตที่ไม่เป็นที่โปรดปรานในจวนโหวอันติ้งแห่งเมืองหลวง ทำให้แม่แท้ๆ ของตนต้องเสียชีวิต เป็นคนที่ถูกมองว่าเป็นตัวโชคร้าย ก่อนแต่งงานก็ทำให้แม่เลี้ยงฝันร้ายอยู่หลายวัน ออกเดินทางไปทำบุญนอกเมืองก็ถูกโจรจับตัวไป แต่ใครจะคิดว่าโชคร้ายกลับกลายเป็นโชคดี นางเปลี่ยนนิสัยไปอย่างสิ้นเชิง ไม่ยอมให้ใครมารังแกอีกต่อไปที่แท้ซูชิงซวู่ ผู้สุดยอดสายลับที่ทะลุมิติมาเผชิญกับพ่อที่เย็นชา แม่เลี้ยงที่ชั่วร้าย คู่หมั้นที่นอกใจน้องสาวต่างแม่ แต่ไม่เป็นไร คอยดูว่าเธอจะจัดการพวกชั่วช้า และเอาคืนทุกอย่าง ทว่าทำไมท่านอ๋องผู้นั้นถึงมองมาที่เธอด้วยสายตาแปลกๆ นั่นล่ะเผ่ยเสวียนจู: บุญคุณที่ช่วยชีวิต ไม่มีสิ่งใดตอบแทนได้ นอกจากเอาตัวไปแลก
© 2018-now MeghaBook
บนสุด
GOOGLE PLAY