นางเอกแต่งงานกับสามีแก่ เขาเป็นเสี่ยเจ้าของร้านทองที่รวยมาก ทว่านกเขากลับไม่ขันและอ่อนปวกเปียก นานๆจะมีเซ็กกับเมียรัก เดือนละครั้งสองครั้ง นางเอกทนความอยากไม่ไหวแต่ก็ไม่อยากมีชู้ ไม่อยากนอกใจสามี เธอจึงแอบมีอะไรกับเจ้าแสนรักที่เลี้ยงไว้ในบ้าน
นางเอกแต่งงานกับสามีแก่ เขาเป็นเสี่ยเจ้าของร้านทองที่รวยมาก ทว่านกเขากลับไม่ขันและอ่อนปวกเปียก นานๆจะมีเซ็กกับเมียรัก เดือนละครั้งสองครั้ง นางเอกทนความอยากไม่ไหวแต่ก็ไม่อยากมีชู้ ไม่อยากนอกใจสามี เธอจึงแอบมีอะไรกับเจ้าแสนรักที่เลี้ยงไว้ในบ้าน
แสงแดดยามเย็นสีส้มนวลสาดกระทบลงบนตัวเรือนหรูสองชั้นสไตล์โคโลเนียลหลังใหญ่รั้วรอบขอบชิด ตั้งตระหง่านอยู่บนพื้นที่หลายไร่ใจกลางกรุง ลมพัดแผ่วๆ พัดเอากลิ่นดอกลีลาวดีที่ปลูกเรียงรายตามทางเดินหอมอบอวลไปทั่วบริเวณ อากาศในเดือนพฤศจิกายนเริ่มเย็นลงเล็กน้อย หลังจากผ่านพ้นช่วงฤดูฝนที่แสนยาวนาน
ภายในห้องนอนใหญ่บนชั้นสอง ผ้าม่านลูกไม้สีขาวบางพลิ้วไหวตามแรงลม เผยให้เห็นการตกแต่งภายในที่เน้นโทนสีทอง ความหรูหราสมชื่อเจ้าของ คุณนายองุ่น หรือ อรอนงค์ ในวัยยี่สิบห้าปี เธอกำลังยืนอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ สำรวจตัวเองในชุดนอนผ้าบางเบาสีชมพูอ่อนเนื้อดี สายเดี่ยวเล็กๆ เผยให้เห็นผิวขาวเนียนละเอียด และกระโปรงสั้นเหนือเข่าขึ้นไปเล็กน้อยทำให้เรียวขาสวยดูยาวสวย
ใบหน้าหวานรูปไข่ ดวงตากลมโตเป็นประกาย จมูกโด่งเล็กรับกับริมฝีปากอิ่มสีชมพูระเรื่อ ผมยาวสลวยถูกปล่อยให้ลงมาอย่างอิสระ แม้จะเป็นเพียงชุดนอนเรียบง่าย แต่รูปร่างอรชรของเธอก็ยังคงงดงามราวกับนางแบบ
วันนี้เป็นวันครบรอบหนึ่งปีของการแต่งงานระหว่างเธอกับ สหชาติ ชายวัยห้าสิบปลายๆ เจ้าของร้านทองชื่อดังหลายสาขา ผู้ร่ำรวยมหาศาล สินสอดทองหมั้นที่เขาขนมาสู่ขอเธอในวันนั้นทำเอาชาวบ้านร้านตลาดฮือฮากันไปทั้งบาง ทำให้ใครต่อใครต่างก็อิจฉาในโชคชะตาขององุ่นที่ได้ดิบได้ดีราวกับนางซินเดอเรลล่า
ทว่า ความสุขที่ฉาบฉวยภายนอกนั้นกลับซ่อนไว้ด้วยความอึดอัดและทรมานภายในใจของหญิงสาว สหชาติผู้เป็นสามี แม้จะเอาใจใส่ดูแลเธออย่างดี มอบความสะดวกสบายและทรัพย์สินเงินทองให้ใช้อย่างไม่ขาดมือ แต่เรื่องบนเตียงกลับเป็นปัญหาใหญ่ที่กัดกินความสุขของเธอไปทีละน้อย
สหชาติในวัยนี้ ร่างกายเริ่มโรยรา สมรรถภาพทางเพศก็ถดถอยลงอย่างน่าใจหาย นานๆ ครั้งถึงจะสามารถเอาการเอางานได้สักที และแต่ละครั้งก็มักจะจบลงอย่างรวดเร็ว ไม่ทันได้สร้างความสุขสมให้กับองุ่นเลยสักนิด
หญิงสาวถอนหายใจแผ่วเบา มองไปยังเตียงขนาดคิงไซส์ที่ถูกปูด้วยผ้าไหมสีทองอร่าม วันนี้เธอตั้งใจว่าจะชวนสามีทานอาหารค่ำสุดหรูที่บ้าน และหวังว่าบรรยากาศโรแมนติกอาจจะช่วยกระตุ้นให้นกเขาของเขากลับมาคึกคักได้บ้าง
เสียงเปิดประตูดังขึ้น สหชาติในชุดสูทสีเทาเนื้อดี เดินเข้ามาในห้อง ใบหน้าคมคายที่เคยมีเสน่ห์บัดนี้เริ่มมีร่องรอยของวัยปรากฏให้เห็นชัดเจน เขายิ้มบางๆ ให้ภรรยาสาว
"แต่งตัวสวยเชียวนะจ๊ะองุ่น วันนี้มีอะไรพิเศษหรือเปล่า" เสียงทุ้มนุ่มของเขายังคงอบอุ่นเสมอ
"วันนี้ครบรอบแต่งงานของเรานี่คะคุณชาติ องุ่นก็เลยอยากให้วันนี้เป็นวันที่พิเศษ" เธอตอบพลางเดินเข้าไปคล้องแขนสามีอย่างเอาใจ
"จริงด้วยสิ ผมนี่มันขี้ลืมจริงๆ" สหชาติหัวเราะเบาๆ แล้วลูบศีรษะภรรยาเบาๆ "ขอบคุณมากนะจ๊ะที่ยังใส่ใจ"
บรรยากาศในห้องอาหารเป็นไปอย่างชื่นมื่น อาหารรสเลิศถูกปรุงแต่งอย่างพิถีพิถัน เทียนหอมถูกจุดให้แสงสว่างนวลตา ไวน์รสเลิศถูกรินใส่แก้วใส ทั้งสองพูดคุยกันถึงเรื่องต่างๆ ในชีวิตประจำวัน แต่ในใจขององุ่นนั้นกลับเฝ้ารอคอยช่วงเวลาหลังจากนี้
หลังจากทานอาหารเสร็จ สหชาติชวนองุ่นไปนั่งฟังเพลงในห้องนั่งเล่น แสงไฟสลัวๆ และเพลงรักหวานซึ้งช่วยสร้างบรรยากาศโรแมนติกได้เป็นอย่างดี องุ่นเอนซบไหล่สามีอย่างแนบชิด มือเรียวลูบไล้แผงอกกว้างอย่างแผ่วเบา หวังจะกระตุ้นเร้าอารมณ์ของเขา
ทว่า เวลาผ่านไปนานนับชั่วโมง สหชาติก็ยังคงนั่งฟังเพลงอย่างสงบ ไม่มีทีท่าว่าจะโอนอ่อนตามแรงปรารถนาของภรรยาเลยแม้แต่น้อย ในที่สุด องุ่นก็เริ่มรู้สึกถึงความเหนื่อยหน่ายและท้อแท้
"คุณชาติคะ วันนี้องุ่นรู้สึก..." เธอเริ่มพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา แต่ก็ไม่รู้จะเอ่ยคำใดต่อ
สหชาติหันมามองหน้าภรรยา ดวงตาของเขาฉายแววเห็นใจ "องุ่นจ๊ะ ผมรู้ว่าหนูต้องการอะไร แต่ร่างกายผมมันไม่ค่อย..." เขาพูดไม่ออก ได้แต่ถอนหายใจออกมาอย่างหนักหน่วง
ความเงียบปกคลุมไปทั่วห้อง ความรู้สึกผิดหวังและอัดอั้นตันใจจุกอยู่ที่คอขององุ่น เธอเข้าใจดีถึงข้อจำกัดทางร่างกายของสามี แต่ความต้องการลึกๆ ภายในใจของหญิงวัยกำลังสาวนั้นมันก็รุนแรงเกินกว่าจะอดกลั้นได้
ค่ำคืนนั้น องุ่นนอนพลิกตัวไปมาอยู่บนเตียงกว้างอย่างกระสับกระส่ายข้างๆสามี ความเหน็บหนาวในหัวใจมันรุนแรงกว่าอุณหภูมิภายนอกเสียอีก เธอคิดถึงสัมผัสที่เร่าร้อน คิดถึงความสุขสมที่เคยได้รับจากชายคนรักเก่า แต่ความคิดเหล่านั้นก็ต้องถูกสะกดกลั้นไว้ด้วยคำว่า "ภรรยา" และ "ความซื่อสัตย์"
ในความมืดมิด ดวงตาขององุ่นพลันเหลือบไปเห็นเงาตะคุ่มๆ สองร่างที่นอนสงบนิ่งอยู่บนพรมผืนใหญ่ข้างเตียง นั่นคือ กล้วยไข่ สุนัขพันธุ์ไซบีเรียนฮัสกี้ขนสีเทาขาว ดวงตาสีฟ้าใส และ บิ๊กไบค์ สุนัขพันธุ์โดเบอร์แมนสีดำแกมน้ำตาล รูปร่างสง่างาม ทั้งสองเป็นเพื่อนคลายเหงาที่สหชาติซื้อมาให้เธอเลี้ยงเมื่อไม่นานมานี้
ความคิดบางอย่างแล่นวาบเข้ามาในสมองขององุ่น มันเป็นความคิดที่น่าตกใจ น่าอับอาย และไม่สมควรเกิดขึ้น แต่ในห้วงแห่งความปรารถนาที่ถูกกดทับมานานแสนนานนั้น เธอกลับรู้สึกราวกับว่ามันเป็น "ทางออกสุดท้าย" ของเธอ
แนวทาสสวาท ล่อลวง เปิดซิง รุนแรง ซาดิสม์ หลอกเอา คนสวน รุมคุณหนู nc 3p
นิยายอีโรติก แนวเรื่องจริง นอกใจ มีชู้ เผลอใจ ไม่ตั้งใจ nc 18+ รวมเรื่องสั้นแนวนอกใจ นอกกาย สายบาป เป็นเรื่องแต่งเสริมเรื่องจริง สั้นๆจบในตอน มีหลายแนว หลายเหตุการณ์ สำหรับผู้ใหญ่ อายุ18ปีขึ้นไป
นิยายผู้ใหญ่ แนวฮาเร็มชาย นางเอกเป็นคุณหนูวัย18ปี เธอชอบยั่วคนสวน คนขับรถ ใจแตก มั่วสวาท nc 18+
ในยุคก่อนสงครามโลก ยังมีการค้าทาส ในดินแดนแถบเอเชียที่ไม่ระบุชื่อและสถานที่ตั้ง มีปราสาทแห่งหนึ่งตั้งตะหง่านอยู่ริมหน้าผาบนเขาสูง เจ้าปราสาทคือสามีนางเอก เขาเป็นขุนนางชั้นสูง เขาชอบซื้อทาสชายหลากเชื้อชาติมาเลี้ยง ใช้งานพวกเขาหนัก และมักจะให้นางเอกมีอะไรกับคนแปลกหน้าพวกนั้นเพื่อให้เขานั่งดูอย่างมีอารมณ์
เรื่องสั้นแนวมีชู้ fwb ลับๆ นอกใจ แอบแซ่บ 3p 4p หลายบุคคลหลากเหตุการณ์ จบในตอนสองตอน
รวมเรื่องสวิงกิ้งจากสาวๆและสามีหลายๆท่าน มีหลายตอน หลายเหตุการณ์ สัมผัสถึงรสชาติสัมพันธ์แบบแปลกใหม่ นอกกายแต่ไม่นอกใจ
คนเราบางครั้งก็หวนนึกขึ้นมาได้ว่าตายแล้วไปไหน ซึ่งเป็นคำถามที่ไร้คำตอบเพราะไม่มีใครสามารถมาตอบได้ว่าตายไปแล้วไปไหน หากจะรอคำตอบจากคนที่ตายไปแล้วก็ไม่เห็นมีใครมาให้คำตอบที่กระจ่างชัด ชลดา หญิงสาวที่เลยวัยสาวมามากแล้วทำงานในโรงงานทอผ้าซึ่งตอนนี้เป็นเวลาพักเบรค ชลดาและเพื่อนๆก็มานั่งเมาท์มอยซอยเก้าที่โรงอาหารอันเป็นที่ประจำสำหรับพนักงานพักผ่อน เพื่อนของชลดาที่อยู่ๆก็พูดขึ้นมาว่า "นี่พวกแกเวลาคนเราตายแล้วไปไหน" เอ๋ "ถามอะไรงี่เง่าเอ๋ ใครจะไปตอบได้วะไม่เคยตายสักหน่อย" พร "แกล่ะดารู้หรือเปล่าตายแล้วไปไหน" เอ๋ยังถามต่อ "จะไปรู้ได้ยังไง ขนาดพ่อแม่ของฉันตายไปแล้วยังไม่รู้เลยว่าพวกท่านไปอยู่ที่ไหนกัน เพราะท่านก็ไม่เคยมาบอกฉันสักคำ" "อืม เข้าใจนะแก แต่ก็อยากรู้อ่ะว่าตายแล้วคนเราจะไปไหนได้บ้าง" "อืม เอาไว้ฉันตายเมื่อไหร่ จะมาบอกนะว่าไปไหน" ชลดาตอบเพื่อนไม่จริงจังนักติดไปทางพูดเล่นเสียมากกว่า "ว๊าย ยัยดาพูดอะไร ตายเตยอะไรไม่เป็นมงคล ยัยเอ๋แกก็เลิกถามได้แล้ว บ้าไปกันใหญ่" พรหนึ่งในกลุ่มเพื่อนโวยวายขึ้นมาทันที แต่ใครจะรู้ว่าหลังจากวันนั้นที่คุยกันที่โรงอาหารจะเป็นการคุยเล่นกันวันสุดท้ายของชลดา เพราะหลังจากเลิกงานกลับมาชลดาก็เสียชีวิตระหว่างเดินทางกลับหอพักด้วยสาเหตุวัยรุ่นยกพวกตีกันและมีการยิงกันเกิดขึ้นและชลดาคือผู้โชคร้ายที่ผ่านทางมาพอดี ท่ามกลางความเสียใจของเพื่อนๆ เอ๋ได้แต่หวังว่า ชลดาคงไม่มาบอกกับเธอจริงๆหรอกใช่ไหมว่าตายแล้วไปไหน
“เคลวิน อาร์มันโด” มหาเศรษฐีผู้ไม่เคยเชื่อในพรหมลิขิต ไม่คิดเลยว่าการมาเยี่ยมเยียนมารดาและน้องสาวที่เมืองไทยในครั้งนี้จะได้มาเจอกับกวางน้อยแสนสวยที่เคยทำเขาหัวใจแทบหยุดเต้นมาแล้วครั้งหนึ่ง! เขาวางแผนการบางอย่างเพื่อต้อนกวางน้อยเข้าสู่กรงทองแล้วครอบครองได้อย่างที่จะไม่ทำให้ต้องเสียหน้า แต่กลายเป็นว่านักล่าอย่างเขาพลาดท่าตกลงไปในกับดักนั้นเสียเอง เพราะหนีผู้ปกครองเที่ยวแท้เชียว เธอถึงต้องมาเจอเขาอีกครั้ง ผู้ชายวาจาร้ายกาจกับสถานการณ์น่าอับอาย “มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ ผมยินดีและเต็มใจ” “มีค่ะ” ตอบกลับเสียงแข็ง “เสร็จธุระแล้วก็ช่วยออกไปจากห้องด้วย เชิญค่ะ” ว่าพลางชี้ไปทางประตูห้องด้วยหางตา “เรื่องแค่นี้เองหรือที่ต้องการให้ช่วย” เคลวินหันมาถามหลังจากเดินมาถึงหน้าประตู คิ้วทรงดาบเลิกขึ้นสูง “ผมนึกว่าคุณอยากให้ช่วยแบบว่า... ช่วยติดขอเสื้อในนี่ให้ฉันทีสิคะฉันติดไม่ถึง อะไรแบบนี้เสียอีก” ว่าพลางส่งยิ้มยียวน ดวงตาพราวระยับจ้องนิ่งตรงทรวงอกที่กระเพื่อมขึ้นลงเร็วแรง สาบานได้ว่านี่คือคำพูดของคนเพิ่งเจอกัน เขาเข้ามาในห้องเธอโดยไม่ได้รับอนุญาต แถมยังจ้องเธออย่างเสียมารยาทในขณะที่เธออยู่ในสภาพ... ล่อแหลม! “ลัลน์นารา” หวังอย่างยิ่งว่านั่นจะเป็นครั้งเดียวและครั้งสุดท้ายในชีวิตกับความอับอายและผู้ชายแสนยียวน แต่โชคชะตาช่างเล่นตลกกับเธอ ให้กงล้อหมุนเวียนพาเธอกับเขามาเจอกันอีกครั้งและกลายเป็นผูกพันกันไปตลอดกาล... “พี่เค นี่มันบนเรือนะคะ” "บนเรือแล้วแปลกตรงไหน หาอะไรแปลกใหม่บ้าง ชีวิตจะได้มีสีสัน” “เรือจะล่มไหมคะ” คนถามออกอาการหวาดหวั่น เคลวินหัวเราะในลำคอกึ่งขบขันกึ่งสงสาร “พี่จะพยายามเบามือที่สุดค่ะ หยาดเองก็อย่ารุนแรงนักนะคะ”
เมื่อเธออายุยี่สิบ ชิงฉือได้รู้ว่าตนเองไม่ใช่ลูกโดยกำเนิดของตระกูลต้วน เธอถูกลูกสาวที่แท้จริงของตระกูลต้วนล้อมกรอบ จนถูกพ่อแม่บุญธรรมไล่ออกจากบ้านและกลายเป็นตัวตลกในเมือง เมื่อเธอกลับไปหาพ่อแม่ชาวนา จากนั้นก็พบว่าบิดาผู้ให้กำเนิดของเธอเป็นคนที่รวยที่สุดในเมืองเจียงเฉิงส่วนพี่ชายของตนเองเป็นอัจฉริยะในแวดวงต่างๆ ทุกคนมองดูเด็กสาวตัวเล็กคนนี้ด้วยความเห็นใจและถือว่าเธอเป็นสมบัติล้ำค่า แต่ค่อยๆ พบว่า... ที่แท้ว่าน้องสาวเป็นคนมากความสามารถ? อดีตแฟนหนุ่มผู้น่ารังเกียจหัวเราะเยาะ "อย่ามาตามเซ้าซี้ไม่เลิก ฉันมีแต่เมียนเมียนอยู่ในใจ!" คนใหญ่แห่งเมืองหลวงปรากฏตัว "เมียฉันจะเห็นหัวนายเหรอ?"
หล่อนถูกส่งมาบรรณาการในฐานะทาสบำเรอความใคร่ เพื่อแลกกับหนี้สินก้อนโต นอนกับเขาจนกว่าเขาจะเบื่อ แล้วเมื่อนั้นแหละหน้าที่บำเรอบนเตียงของหล่อนจึงจะหมดไป พะแพง ถูกส่งตัวมาเป็นนางบำเรอให้กับมหาเศรษฐีเจ้าของบ่อนคาสิโนที่ใหญ่ที่สุดในลาสเวกัส หน้าที่ของหล่อนคือทำให้เดมอน ลินการ์ด มีความสุขที่สุดยามอยู่บนเตียง หล่อนก้มหน้าก้มตาทำทุกอย่างเพื่อให้เขาพึงพอใจ แต่ไม่นานเขาก็เบื่อหน่าย ขับไล่ไสส่งหล่อนออกไปจากชีวิต ข่าวงานแต่งงานของเขากับผู้หญิงคนใหม่ที่ทั้งสวยและแสนคู่ควรดังก้องคับแผ่นฟ้า ในขณะที่หล่อนต้องหลบอยู่ในซอกหลืบของความมืดมิดเพื่อซ่อนเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาเอาไว้อย่างรวดร้าวทรมาน
ดีแลนถอนหายใจแรงๆ รีบเดินเข้าไปในคลับชั้นสูง สถานที่นัดหมายเพื่อเจรจาธุรกิจ และคู่ค้าของเขา เลือกสถานที่แห่งนี้สำหรับการเจรจา รอยยิ้มเย็นชาประทับอยู่บนมุมปากได้รูป ตลอดทางที่เดินเข้าไปด้านในบรรยากาศเหมือนเดิม คลับไหนๆ ก็เหมือนกันหมด เป็นแหล่งที่คนรุ่นใหม่ใช้เป็นที่ปลดปล่อย หาความสนุกใส่ตัวเอง แตกต่างที่เฟอร์นิเจอร์และการตบแต่ง ที่เหมือนกันจนแยกไม่ออก ทุกๆ คลับจะต้องมีผู้หญิงสาว สวยไว้คอยให้บริการ สำหรับสกายล์ฮอลล์ แห่งนี้ ตัวเจ้าของคือณรงค์ ดีแลนรู้จักเป็นอย่างดี เมื่อสองหนุ่มเรียนมาด้วยกัน ตั้งแต่ประถม จนถึงระดับวิทยาลัย’ มีผู้หญิงสาวสวยหลายคนพยายามส่งสายตาให้ จนดีแลนเริ่มรำคาญ “Hi!” มีใครบางคนโบกมือเรียก ชายผู้นั้นลุกขึ้นยืนและส่งเสียงทัก ดีแลนเพ่งมอง เขาส่งยิ้มให้ เมื่อคนคนนั้นคือคู่ค้าคนสำคัญของเขานั่นเอง อดัม เทียร่า นักธุรกิจลุกครึ่งจีน-โปรตุเกต ชายผู้นี้กำลังสนใจ และอยากร่วมทุนในโครงการใหม่เอี่ยมของ หวังเทียนกรุป เกี่ยวกับโครงการพัฒนาพลังงานทางเลือกใหม่ ชายหนุ่มโบกมือรับ เขามองฝ่าความมืด เพื่อหาทางเดินไปยังโต๊ะ VIP เพลงคลาสสิคดังเบาๆ บรรยากาศสลัวๆ เหมาะสำหรับทำอย่างอื่นมากกว่าการเจรจาทางธุรกิจ แต่เมื่อคู่ค้ามีความต้องการแบบนี้ ดีแลนก็เลี่ยงไม่ได้ เขาไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้เลย... เหม็นทั้งควันบุหรี่ และกลิ่นเหม็นหืนอื่นๆ จนแทบจะสำลัก “คุณมาช้า” อดัมบ่น เขาเสือกแก้วบรั่นดีให้กับคนมาใหม่ “ขอโทษครับ ผมไม่ชินทางนักเลยหลงทางเพราะต้องใช้ตัวช่วย” ดีแลนไม่ได้ขยาย เขาหลงทางเพราะวิ่งตามคำชี้นำของแอพพิเคชั่นตัวหนึ่ง กว่าจะรู้ตัวว่าออกนอกเส้นทาง ก็เตลิดไปไกลเกินกว่าจะวกรถกลับมา สาเหตุเพราะเขาทิ้งร้างการขับรถยนต์มาหลายปี ดีแลนมีคนขับรถให้แต่เมื่อมีนัดกะทันหัน เขาเลยจำเป็นต้องขับรถมาเอง “คุณจริงจังกับชีวิตเกินไป ผมเลยอยากให้คุณผ่อนคลายบ้าง” อดัมเกิดมาบนกองเงินกองทอง ไม่ต้องทำงานก็มีกิน เขาเลยใช้ชีวิตได้เต็มที่ ดีทว่าเขามีหัวธุรกิจ ถึงจะผลาญสมบัติของตระกูลไปบ้าง ก็ไม่ทำให้เทียร่าสะเทือน สาวสวยสามนางเดินมายืนขนาบข้างเขา ดีแลนขยับตัวหนี เขาส่งสายตาปราม เมื่อตนเองไม่ชอบผู้หญิงบริการเหล่านี้ “มาสนุกกันเถอะ สาวๆ พวกนี้ผมจัดไว้ให้คุณเลยนะ”
เวินอี่ถงได้เห็นความรักอันลึกซึ้งของเจียงยวี่เหิง แต่ก็ได้สัมผัสกับการทรยศของเขาเช่นกัน เธอเผารูปแต่งงานของพวกเขาต่อหน้าเขา แต่เขากลับมัวแต่ง้อชู้ของเขา ทั้งๆ ที่เขาแค่มองดูแวบหนึ่งก็จะเห็น แต่เขากลับไม่สนใจเวินอี่ถงสุดจะทน ตบหน้าเขาอย่างแรง พร้อมอวยพรให้เขากับชู้ของรักกันยืนยาว แล้วเธอก็หันหลังสมัครเข้ากลุ่มวิจัยลับเฉพาะ ลบข้อมูลประจำตัวทั้งหมด รวมถึงความสัมพันธ์การแต่งงานกับเขาด้วย! ก่อนจากไป เธอยังมอบของขวัญชิ้นใหญ่ให้เขาอีกด้วยเมื่อถึงเวลาที่จะเข้ากลุ่ม เวินอี่ถงก็หายตัวไป บริษัทของเจียงยวี่เหิงประสบปัญหาล้มละลาย เขาจึงออกตามหาเธอด้วยทุกวิถีทาง แต่สิ่งที่ได้รับกลับเป็นใบมรณบัตรที่ต้องสงสัยเขาสติแตก “ฉันไม่เชื่อ ฉันไม่ยอมรับ!”เมื่อพบกันอีกครั้ง เจียงยวี่เหิงต้องตกใจที่พบว่าเวินอี่ถงเปลี่ยนตัวตนใหม่แล้ว โดยข้างกายมีผู้มีอำนาจที่เขาต้องยอมก้มหัวให้เขาอ้อนวอนอย่างสิ้นหวัง “ถงถง ผมผิดไปแล้ว คุณกลับมาเถอะ!”เวินอี่ถงเพียงยิ้มยักคิ้ว จับแขนของผู้มีอำนาจข้างๆ “น่าเสียดาย ตอนนี้ฉันอยู่ในระดับที่นายไม่อาจเอื้อมถึงแล้ว”
© 2018-now MeghaBook
บนสุด
GOOGLE PLAY