เจนสุดา คุณหนูแสนสวยวัย19ปี เธอมีแม่ใหม่ที่แสนจะเพอร์เฟกต์ชื่อวาเลรีน สาวน้อยจึงเสียใจแทบบ้า ทว่าเมื่อเวลาผ่านไปความจริงเริ่มปรากฏว่าแม่เลี้ยงสุดสวยไม่ได้ชอบผู้ชาย สาวน้อยจะพลาดท่าเสียตัวให้แม่เลี้ยงของตัวเองหรือไม่
เจนสุดา คุณหนูแสนสวยวัย19ปี เธอมีแม่ใหม่ที่แสนจะเพอร์เฟกต์ชื่อวาเลรีน สาวน้อยจึงเสียใจแทบบ้า ทว่าเมื่อเวลาผ่านไปความจริงเริ่มปรากฏว่าแม่เลี้ยงสุดสวยไม่ได้ชอบผู้ชาย สาวน้อยจะพลาดท่าเสียตัวให้แม่เลี้ยงของตัวเองหรือไม่
แม่เลี้ยงกับหนู เป็นชู้กัน
ตอน วันแรกที่เข้าบ้าน
รถเบนซ์สีขาวของคุณพ่อขับมาจอดหน้าบ้านหลัวใหญ่โตหรูหรา
"เย้ คุณพ่อมาแล้ว" สาวน้อยเจนสุดดาวิ่งออกมาหน้าบ้านขณะที่เธอยังใส่ชุดนักศึกษา
พลันใดนั้นคุณพ่อวัยสี่สิบห้า นักธุรกิจใหญ่ก็จอดรถแล้วกลับเดินไปอีกฟาก
ท่านเปิดประตูให้หญิงสาววัยสามสิบต้นๆก้าวลงมา เธอส่งยิ้มให้เจนสุดาด้วยสายตาที่เป็นมิตร
"เจน ไหว้แม่วาสิลูก เธอชื่อวาเลรีนจะมาอยู่กับเรานะ" คุณพ่อหันมายิ้มบอก
สาวน้อยหน้าเปลี่ยนสีทันที ใบหน้าที่ขาวอมชมพูระเรื่อเปลี่ยนเป็นสีแดงกล่ำ
หัวใจดวงน้อยเต้นแรง เลือดในกายฉีดพล่าน เจนสุดากัดฟันดังกร่อด
เธอโกรธพ่อสุดขีดที่ท่านกำลังจะมีคนรักใหม่หลังจากที่แม่ของเธอเพิ่งเสียไปไม่กี่ปี
ไม่! เจนตวาดลั่น
ตุบ! ๆ ๆ ๆ สาวน้อยวิ่งกลับเข้าบ้านหลังใหญ่ด้วยน้ำตาที่พรั่งพรูออกมาพาดผ่านแก้มเป็นทาง
ติ๋ง! ๆ ๆ หยาดใสโปรยปรายลงบนพื้นขณะที่หัวใจกำลังแตกสลาย
หลังจากที่เสียคุณแม่ไปสาวน้อยคิดว่าจะมีเพียงแต่เธอกับคุณพ่อที่แสนดี แต่มาวันนี้เธอเพิ่งรู้ว่ามันไม่ใช่อีกแล้ว
ฟุ่บ! ฮือ! ๆ ๆ ๆ เจนกระโจนขึ้นมานอนคว่ำบนเตียงและร้องไห้สะอึกสะอื้น
ริมฝีปากสีชมพูสั่นเทา ลมหายใจร้อนผ่าว น้ำตาเปียกโชกหมอน
คุณพ่อเดินเข้ามาในห้องนอนและนั่งลงข้างๆเตียง ท่านลูบหัวปลอบเจน
" ถ้าหนูไม่ชอบคุณวาหนูก็ไม่ต้องเรียกว่าแม่" คุณพ่อบอกขณะที่เจนยังร้องไห้
"พ่อรักแม่หนูมากที่สุด แต่เรายังต้องก้าวต่อไป พ่อรักและเคารพคุณแม่นะ ไม่มีใครเหนือกว่าแม่และหนู" คุณพ่อปลอบและลูบหัวสาวน้อย
"ให้โอกาสน้าเค้าดูแลพวกเราได้ไหม ถือว่าพ่อขอร้อง"
เจนสุดาค่อยๆคลายความเจ็บปวดลงช้าๆเมื่อได้รับคำปลอบจากคุณพ่อที่มีวาทะศิลป์เป็นเลิศ
เธอพลิกตัวขึ้นมานอนหงายและเช็ดน้ำตาที่แก้มสวยอิ่ม
"ไปทานข้าวกันนะ" คุณพ่อเอ่ย
"ไม่ค่ะ หนูกินแล้ว" เจนโกหกเพราะว่าไม่อยากเจอแม่เลี้ยงคนใหม่
เธอยังนึกภาพติดตาในหัวได้อยู่เลย หญิงสาววัยสามสิบ ผิวสีน้ำผึ้งค่อยๆก้าวลงมาจากรถแล้วส่งยิ้มหวานมา
เธอมีใบหน้าที่สวยคม จมูกโด่งปลายเชิ่ดขึ้นและมีดวงตาสีดำขลับน่ากลัว
หุ่นของเธอเพรียวบางสูงขายาวอย่างกับนางแบบ
"ชิ เราสวยกว่าอีก" เจนสุดานอนนึกด่าแม่เลี้ยงอยู่ในใจ
สาวน้อยวัยสิบเก้าปี เธอมีใบหน้าโค้งมนอูมอิ่ม จมูกจิ้มลิ้ม ปากเรียวเล็กสีชมพู
เธอสูงเพียงหนึ่งร้อยหกสิบแต่มีเนื้อหนังที่อวบอิ่มเกินวัย หน้าอกใหญ่ตูดงอน ผิวขาวอมชมพูตาโต
เจนนอนกลิ้งไปกลิ้งมา เธอปวดท้องเพราะหิวข้าวจนทรมาน
"รอพวกเขากินเสร็จแล้วค่อยไปกินก็ได้เนอะ" เจนพูดกับตัวเอง
คุณพ่อนั่งกินข้าวกับคุณวาเลรีนเสร็จทั้งคู่ก็ไปอาบน้ำ พอคุณพ่อออกมานั่งทำงานในห้องส่วนตัวคุณวาเลรีนก็เข้าครัว
ก๊อก! ๆ ๆ เสียงเคาะประตูห้องนอนของเจนดังขึ้น
"ไม่ได้ล็อคค่ะ" เจนตอบ
มาง้อเราจนได้ ฮิ! ๆ เจนคิดในใจว่าคุณพ่อจะมาขอโทษเธออีก
แอ๊ดดด! ประตูเปิดออก สาวน้อยตาโตเมื่อเห็นสาวสวยในชุดนอนสีชมพูวาววับเดินเข้ามา
พรึ่บ! เจนสุดาสปริงตัวลุกนั่งแล้วอ้าปากกำลังจะไล่ตะเพิ่ดแม่เลี้ยงด้วยความโมโห
ทว่ากลิ่นโจ๊กอันหอมหวลลอยเข้ามาเตะจมูกสาวน้อยจนเธอท้องร้อง
แม่เลี้ยงสุดสวยนั่งลงที่ขอบเตียงและจ้องแววตาคมวาวมองมาราวกับจะสะกดให้หยุดเคลื่อนไหว
รอยยิ้มหวานละมุนบนใบหน้าเรียวสวยช่างน่าประทับใจเมื่อได้เผลอมอง
"มาทำไม" สาวน้อยถามเสียงอ่อนลงอย่างผิดคาด
"กินข้าวนะจ๊ะ" วาเลรีนยื่นชามโจ๊กที่หอมกรุ่นให้เจนสุดา
"ไม่ กินแล้ว" เจนตอบห้วนๆ
"ไม่เห็นกินเลยตั้งแต่เข้ามา" วาเลรีนเอ่ยขึ้น
"ก็ไม่หิว" เจนสุดาตอบ
"กินหน่อยนะจ๊ะ" วาเลรีนบอก
"ไม่ต้องมาเอาใจ" เจนดุ
ฮิ! ๆ ๆ วาเลรีนกลับยิ้มและแอบสำรวจความงามของสาวน้อย เธอช่างไม่มีพิษไม่มีภัย แถมเวลางอนยังดูน่ารักน่าชังเป็นที่สุด
"ไม่กินก็จะนั่งอยู่แบบนี้แหละนะ" วาเลรีนนึกสนุก
"ตามใจ" เจนสุดาเอ่ย
สองสาวนั่งมองหน้ากันอยู่นานสองนาน ตาประสานตาพลันใดเจนสุดาก็รู้สึกเสียวใจหวามๆอย่างชอบกล
เธอไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนไม่ว่ากับใครทั้งนั้น
วาเลรีนเอาช้อนตักโจ๊กร้อนๆจนไอหอมฟุ้งลอยเข้าจมูกเจน
จ๊อก! ๆ ๆ ท้องของสาวน้อยร้องดัง
"กินก็ได้" เจนสุดาแย่งชามมาก้มหน้าตักกินโจ๊กอย่างมุมมาม
ฮิ! ๆ ๆ วาเลรีนยิ้มชอบใจที่เจนได้ลิ้มลองฝีมือทำอาหารของเธอ
"เอาไปเก็บซะ หิ! ๆ ๆ " เจนสุดากินเสร็จก็ยื่นชามเปล่าใส่มือแม่เลี้ยง
เธอเพิ่งนึกแผนขึ้นได้ว่าจะแกล้งให้วาเลรีนอยู่ไม่ได้จนต้องหนีออกจากบ้านนี้เอง
สาวน้อยหันมายิ้มเยาะแม่เลี้ยงอย่างสะใจที่เห็นเธอกำลังเก็บชามช้อน
หมับ! มือเรียวขาวเตะมาที่ริมฝีปากของเจน
วาเลรีนเอานิ้วป้ายเศษข้าวที่ติดตรงริมฝีปากสีชมพูแล้วเอานิ้วกลับไปดูดกินเศษอาหารจากปากของเจนสุดา
จุ๊บ! ๆ ๆ เจนใจหายว่าบราวกับโดนฟ้าผ่า หัวใจของเธอเต้นระรัวไม่เป็นจังหวะ
ใบหน้าของเธอชาและร้อนผ่าว เลือดสาวฉีดพล่านจนร้อนรุ่มไปทั่วกาย
"ฝันดีนะจ๊ะคนสวย" วาเลรีนลุกยืนแล้วโบกมือก่อนจะเดินออกไป
เจนสุดารู้สึกมึนๆจนหน้ามืดเหมือนเธอจะเป็นลม
นี่เราเป็นอะไรของเรานะ!
เธอแค่แสดง อยากให้เรารักล่ะซิ!
ฉันจะแกล้งให้เธออยู่ไม่ได้!
เจนสุดานอนไม่หลับทั้งคืนเมื่อภาพแม่เลียงสุดสวยอัดแน่นอยู่เต็มหัว
จับลูกเลี้ยงมาทำผัว แนวคุณแม่ยั่วลูกชาย(ลูกเลี้ยง) มุตาคุณแม่สาวใหญ่วัย38ปี เธอเป็นอดีตนางงามที่สวยไม่สร่างซา เธอแต่งงานกับนักธุรกิจใหญ่ที่ร่ำรวยทว่าเธอกลับไม่สามารถมีลูกให้เขาได้ เมื่อเธอและสามีรับเด็กกำพร้ามาเลี้ยงดูจนโตเป็นหนุ่มหล่อวัย19ปี มุตากลับหวั่นไหวเพราะความหล่อเหลาของลูกชายตัวเองจนเกิดเป็นความใคร่อยากที่ไม่อาจฝืนทน บวกกับสามีที่เอาแต่เที่ยวสังสรรและติดเด็กสาวๆ ความแค้นเคืองในใจยิ่งเป็นแรงผลักดันให้มุตายั่วยวนลูกชายสุดหล่อ มาร่วมลุ้นกันว่ามุตาจะปลุกอารมณ์ของหนุ่มน้อยให้เขาคิดลึกกับเธอได้หรือไม่ คุณแม่ที่โหยหาจะได้ลิ้มลองรสชาติของลูกเลี้ยงที่ตัวเองเลี้ยงมากับมือได้หรือเปล่า และเธอต้องใช้มารยาเบอร์ไหนกว่าจะได้เขามาเป็นผัว ผัวที่เพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งคน
เมื่อสามีของธิดาเป็นถึงทายาทตระกูลพันล้านแต่ดันเป็นหมัน เขาเลยให้เมียรักหลับนอนกับเหล่าหลานชายในบ้านเพราะหวังจะให้เธอท้อง เรื่องผิดเพี้ยนนี้เกิดขึ้นเพราะแม่ผัวเคยประกาศไว้ว่าถ้าธิดากับสามีไม่มีลูกสาวหล่อนก็จะไม่ยอมยกมรดกให้ หน้าที่ทำลูกจึงตกเป็นของหลานชายสุดหล่อทั้งสี่คน...
เรื่องของอารียาคุณครูสาวใหญ่วัย35กับหนุ่มน้อยลูกติดผัววัย19ที่ชื่อโจ โจเป็นเด็กช่างอาชีวะสายโหดและหื่นกาม เธอมักจะโดนลูกชายแอบลวนลามอยู่บ่อยๆ ทว่าเธอกลับเป็นสาวหัวโบราณที่ไม่กล้าแม้ปริปากบอกสามี ด้วยความกลัวว่าบ้านจะแตกสาแหรกขาดอารียาเลยปล่อยเลยตามเลย แค่คำพูดห้ามปรามทำให้คุณแม่พลาดท่าเสียทีให้ลูกเลี้ยงไปจนได้ เธอโดนโจจับกดจนเสร็จสมอารมณ์หมายไปหลายหนจนตัวเองก็ติดใจเสียดื้อๆ ในที่สุดอารียาก็ต้องจำใจมีผัวถึงสองคนอยู่ในบ้านหลังเดียวกัน คนแรกคือผัวที่ถูกต้องตามกฏหมาย อีกคนคือลูกติดผัวที่หื่นเสียเหลือเกิน
เมื่อคุณแม่มีสามีใหม่แตงโมและพี่ส้มโอก็ต้องเจอกับพ่อเลี้ยงสายหื่นไปโดยปริยาย แรกๆทุกคนก็อยู่กันมีความสุขดี ไปๆมาๆพี่สาวก็เสียตัวให้พ่อเลี้ยงสุดหล่อ หลังๆแตงโมก็คงไม่รอด ที่น่าแปลกใจคือทุกคนในบ้านหลงเค้าหัวปักหัวปำ ไม่ทราบว่าพ่อเลี้ยงคนนี้มีอะไรดี ระหว่าง ความรวย ความหล่อ หรือลีลา ...
แนวทาสสวาท ล่อลวง เปิดซิง รุนแรง ซาดิสม์ หลอกเอา คนสวน รุมคุณหนู nc 3p
นิยายอีโรติก แนวเรื่องจริง นอกใจ มีชู้ เผลอใจ ไม่ตั้งใจ nc 18+ รวมเรื่องสั้นแนวนอกใจ นอกกาย สายบาป เป็นเรื่องแต่งเสริมเรื่องจริง สั้นๆจบในตอน มีหลายแนว หลายเหตุการณ์ สำหรับผู้ใหญ่ อายุ18ปีขึ้นไป
เมื่อผู้หญิงที่เพื่อนๆ ตั้งสมญานามว่าแม่ชีอย่างเธอจับพลัดจับผลูต้องมาเจอกับผู้ชายหน้านิ่งที่เอะอะกอด เอะอะจูบอย่างเขา อา…แล้วพ่อคุณก็ดันเป็นโรคนอนไม่หลับ จะต้องนอนกอดเธอเท่านั้นด้วย แบบนี้เธอจะเอาตัวรอดได้ยังไงล่ะ “ชอบอาหารเหนือไหม” “ชอบมากเลยคุณ ให้กินทุกวันยังได้เลย” “มากพอจะอยู่ที่นี่ไหม” “แค่กๆๆ” …………… …………………………………………………………………………………………………………………………. “คุณ! เอากระบอกไฟฉายออกไปวางที่อื่นก่อนได้ไหม มันดันหลังฉัน ฉันนอนไม่หลับ” คนที่ใกล้จะหลับบอกเสียงอู้อี้ “เอ้อ! ไม่มีนี่” เขาบอกเสียงอึกอัก “มันจะไม่มีได้ไง ก็มันดันหลังฉันอยู่เนี่ย” เธอมั่นใจว่ามีแน่ๆ ก็หลักฐานมันทนโท่ขนาดนี้ “อืม! นอนเถอะ ไม่มีหรอก” “จะไม่มีได้ไง ก็นี่ไง” คุณเธอยืนยันด้วยการคว้าหมับเข้าให้ พร้อมหันกลับมา หวังงัดหลักฐานที่อยู่ในมือมาพิสูจน์ให้ได้เห็นกันจะๆ คาตา แต่… ตึก ตึก ตึก อา…! ดูเหมือนจะไม่ใช่แค่คาตา แต่ยังคามือเธอด้วย เธออ้าปากตาค้างราวกับกำลังตกตะลึงสุดขีด ก่อนจะก้มมองไอ้ที่คิดว่าเป็นกระบอกไฟฉายในมือสลับกับเงยหน้ามองเขา จากนั้นก็… “กรี๊ด…!” เธอร้องลั่นพร้อมกับยื่นเท้าถีบออกไปสุดแรง ตุบ! คนไม่ทันตั้งตัวร่วงตุ้บลงไปบนพื้น ครั้นพอจะลุกขึ้น คุณเธอก็ตะโกนเสียงดังลั่นขึ้นมาอีก “หยุดอยู่ตรงนั้นเลยนะไอ้คนลามก คนเลว คุณมันทุเรศที่สุด คุณให้ฉันจับไอ้นั่นของคุณ มัน…อี๋…! เธอพูดพลางทำท่าขยะแขยง แล้วมาส่องกระบอกไฟฉายพ่อเลี้ยงพร้อมกันนะคะ
กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"
เพิ่งหย่ากับอดีตสามีไปไม่นานแต่ปรากฏว่าตัวเองท้อง จะทำอย่างไรดี? หรือจะให้อดีตสามีรับผิดชอบ แต่ก็ไม่คิดว่าอดีตสามีมีคนรักใหม่ไปแล้ว ชีวิตของถังชีชีนั้นช่างสับสน ช่างน่าวิตกกังวลและไม่รู้จะอธิบายยังไงดี เธอต้องคอยระวังไม่ให้คุณเฟิงรู้เรื่องการตั้งครรภ์จนกระทั่งคลอดลูกออกมาอย่างปลอดภัย แต่ไม่คิดว่าจะถูกเขาบังคับถึงเพียงนี้ "เราหย่ากันแค่สี่เดือน แต่เธอกลับตั้งครรภ์ได้เจ็ดเดือนแล้ว บอกมาดี ๆ ว่า ลูกเป็นของใคร!"
ลู่หลีเคยได้รับการช่วยชีวิตจากสามีของเธอ แต่หลังจากเขาสูญเสียความทรงจำ เขากลับลืมเธอเสียสนิท สามปีหลังจากแต่งงาน เพ่ยซือหานถึงกับนอกใจต่อหน้าผู้คน ทำให้เธอรู้สึกอับอายขายหน้าอย่างมาก ลู่หลีรู้สึกผิดหวังมาก จากนั้นก็เซ็นเอกสารหย่าทันที ตั้งแต่นั้นมา เธอได้กลับมาเป็นหญิงสาวที่มีอำนาจอีกครั้ง หมอผีที่มีชื่อเสียงโด่งดังคือเธอ ตำนานนักแข่งรถคือเธอ แฮกเกอร์ระดับโลกคือเธอ และนักออกแบบอัจฉริยะก็เป็นเธอเช่นกัน ต่อมา เพ่ยซือหานไม่เพียงแต่เสียใจจนสุดขีด แต่ยังฟื้นความทรงจำได้อีกด้วย เขาถึงกับบุกเข้าไปในงานแต่งงาน “เสี่ยวหลี ขอร้องเถอะ ให้โอกาสผมอีกครั้ง!” แต่เอวของลู่หลีถูกโอบกอดไว้โดยใครอีกคนหนึ่งที่มีอำนาจ เขาหัวเราะในลำคอว่า “ที่รัก มีคนที่กำลังเล่นกับไฟ”
คนเราบางครั้งก็หวนนึกขึ้นมาได้ว่าตายแล้วไปไหน ซึ่งเป็นคำถามที่ไร้คำตอบเพราะไม่มีใครสามารถมาตอบได้ว่าตายไปแล้วไปไหน หากจะรอคำตอบจากคนที่ตายไปแล้วก็ไม่เห็นมีใครมาให้คำตอบที่กระจ่างชัด ชลดา หญิงสาวที่เลยวัยสาวมามากแล้วทำงานในโรงงานทอผ้าซึ่งตอนนี้เป็นเวลาพักเบรค ชลดาและเพื่อนๆก็มานั่งเมาท์มอยซอยเก้าที่โรงอาหารอันเป็นที่ประจำสำหรับพนักงานพักผ่อน เพื่อนของชลดาที่อยู่ๆก็พูดขึ้นมาว่า "นี่พวกแกเวลาคนเราตายแล้วไปไหน" เอ๋ "ถามอะไรงี่เง่าเอ๋ ใครจะไปตอบได้วะไม่เคยตายสักหน่อย" พร "แกล่ะดารู้หรือเปล่าตายแล้วไปไหน" เอ๋ยังถามต่อ "จะไปรู้ได้ยังไง ขนาดพ่อแม่ของฉันตายไปแล้วยังไม่รู้เลยว่าพวกท่านไปอยู่ที่ไหนกัน เพราะท่านก็ไม่เคยมาบอกฉันสักคำ" "อืม เข้าใจนะแก แต่ก็อยากรู้อ่ะว่าตายแล้วคนเราจะไปไหนได้บ้าง" "อืม เอาไว้ฉันตายเมื่อไหร่ จะมาบอกนะว่าไปไหน" ชลดาตอบเพื่อนไม่จริงจังนักติดไปทางพูดเล่นเสียมากกว่า "ว๊าย ยัยดาพูดอะไร ตายเตยอะไรไม่เป็นมงคล ยัยเอ๋แกก็เลิกถามได้แล้ว บ้าไปกันใหญ่" พรหนึ่งในกลุ่มเพื่อนโวยวายขึ้นมาทันที แต่ใครจะรู้ว่าหลังจากวันนั้นที่คุยกันที่โรงอาหารจะเป็นการคุยเล่นกันวันสุดท้ายของชลดา เพราะหลังจากเลิกงานกลับมาชลดาก็เสียชีวิตระหว่างเดินทางกลับหอพักด้วยสาเหตุวัยรุ่นยกพวกตีกันและมีการยิงกันเกิดขึ้นและชลดาคือผู้โชคร้ายที่ผ่านทางมาพอดี ท่ามกลางความเสียใจของเพื่อนๆ เอ๋ได้แต่หวังว่า ชลดาคงไม่มาบอกกับเธอจริงๆหรอกใช่ไหมว่าตายแล้วไปไหน
© 2018-now MeghaBook
บนสุด
GOOGLE PLAY