เพราะความผูกพันที่มีมาตั้งแต่เกิด ทำให้หทัยชนกไม่อาจหักห้ามความรักที่มีต่ออาหมอสิงได้อีกต่อไป และแม้รักนี้พ่อจะไม่ปลื้ม แต่หญิงสาวจะขอฝ่าฟันและไม่มีทางยอมแพ้ให้อุปสรรคในครั้งนี้เด็ดขาด
เพราะความผูกพันที่มีมาตั้งแต่เกิด ทำให้หทัยชนกไม่อาจหักห้ามความรักที่มีต่ออาหมอสิงได้อีกต่อไป และแม้รักนี้พ่อจะไม่ปลื้ม แต่หญิงสาวจะขอฝ่าฟันและไม่มีทางยอมแพ้ให้อุปสรรคในครั้งนี้เด็ดขาด
"ไข่มุก แกจะทำอย่างนี้จริง ๆ เหรอ ถ้าคุณพ่อรู้ แกโดนตีตูดลายแน่ ๆ " ใบหม่อน หรือ สุนิสา บุญญารัตน์ เอ่ยห้ามฉันออกมา สีหน้าเธอหวาดหวั่นอย่างเห็นได้ชัด ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม ใบหม่อนถึงได้ขี้กลัวนักก็ไม่รู้
"โอ๊ย!..จิ๊..แกอย่ากลัวได้ไหมใบหม่อน ถ้าไม่ทำอย่างนี้ ชาตินี้ฉันก็ไม่มีแฟนสักที " ฉันหันไปจิ๊ปากให้พี่สาวบุญธรรม แต่ฉันจะไม่เรียกมันว่าพี่หรอก เพราะว่าใบหม่อนมันแก่กว่าฉันแค่ สามสี่เดือนเองมั้ง เอาเป็นว่ามันเป็นทั้งพี่และเพื่อนฉันนั่นแหละ
"คนมาจีบแกเยอะแยะ แกก็เลือกสักคนสิ" ใช่ค่ะที่มหาวิทยาลัยที่เราเรียนอยู่น่ะ คนมาจีบฉันเยอะมาก แต่แล้วยังไงล่ะ ในเมื่อหัวใจฉันน่ะ มีแต่ตาแก่ขี้บ่นอยู่เต็มหัวใจ เมื่อก่อนอาสิง หรือคุณหมอสิงโต ก็ไม่ได้ขี้บ่นขนาดนี้หรอกนะ แต่ไม่รู้ทำไมตั้งแต่ฉันขึ้นมหาวิทยาลัยอาสิงถึงได้ขี้บ่นขนาดนี้
"ไม่เอา ฉันจะเอาอาสิงคนเดียวเท่านั้น"
นั่นคือบทสนทนาของฉันกับยัยใบหม่อน พี่สาวคนละสายเลือดของฉันเอง ใบหม่อนเป็นลูกสาวแฟนเก่าคุณพ่อฉันน่ะ แต่ว่าใบหม่อนมาอยู่กับฉันตั้งแต่เธออายุได้สามสี่เดือนมั้ง ฉันก็จำไม่ได้แล้วล่ะ แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา ปัญหาของฉันมันอยู่ตรงนี้ต่างหาก ฉันกำลังเลือกชุดที่จะใส่ไปเป็นของขวัญวันเกิดอาสิงที่จะมีขึ้นในตอนเย็นนี้ต่างหาก และงานนี้ฉันทุ่มไม่อั้นบอกเลย
23.45 น.
"อาเสือไม่พลาดแน่นะคะ ไข่มุกกลัวจริง ๆ นะ" ฉันมองซ้ายมองขวาอย่างหวาดระแวง
"ไม่พลาด ไข่มุกลงไปในกล่องได้แล้วเชื่ออาสิ เฮียสิงกำลังจะถึงบ้านแล้วนะ" อาเสือ น้องชายของอาสิงพยายามจะยัดฉันลงไปในกล่อง สี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ ที่พวกเราช่วยกันลากมาไว้ในห้องนอนของอาสิง วันนี้อาเสือล่อลวงอาสิงมานอนที่คลับน่ะ อาเสือเป็นเจ้าของคลับดังนะบอกเลย
"ใบหม่อน แกบอกคุณพ่อแล้วใช่ไหมว่าเราจะนอนคอนโดกันน่ะคืนนี้" ฉันหันไปถามย้ำกับใบหม่อนมันอีกที เพราะวันนี้ฉันขอคุณพ่อนอนที่คอนโด คอนโดของฉันกับใบหม่อน ใกล้กับมหาวิทยาลัยน่ะ จริง ๆ คุณพ่อจะไม่ยอมหรอก แต่ฉันบังคับให้ใบหม่อนมันช่วยพูดไง ก็เลยสำเร็จไปด้วยดี
"เออ..บอกแล้ว แต่เพิร์ลแกคิดดี ๆ อีกรอบดีไหม ถ้าอาสิงไม่เล่นด้วยแล้วไปบอกคุณพ่อ ไม่ใช่แค่แกที่จะโดน ฉันก็น่าจะโดนไปด้วย" ใบหม่อนแสดงสีหน้าหวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัด ซึ่งฉันไม่เข้าใจมันจะกลัวทำไม คุณพ่อไม่เคยตีมันเลยสักตุบ เฮ่อะ!
"นั่นนะสิคะพี่เปรมก็เห็นด้วยกับใบหม่อน" พี่เปรม แฟนภรรยาสาวของอาเสือเอ่ยห้ามออกมาเหมือนที่ใบหม่อนมันห้ามนั่นแหละ
"พอแล้ว ตัดสินใจแล้วก็ลุยเลย เอ้า ลงไปได้แล้ว อาเสือจะปิดกล่องแล้ว" อาเสือหันไปมองนาฬิกาและตัดบทออกมา เพราะมันใกล้จะถึงเวลาที่อาสิงจะกลับมาแล้ว
ฉันลงไปอยู่ในกล่องตามที่นัดแนะกันเอาไว้ อาเสือก็ปิดกล่องลงทันที ความมืดเข้าปกคลุมไปทั้งกล่อง ทั้งมืดและเงียบมีแค่เพียงเสียงเข็มนาฬิกา และหัวใจของฉันเท่านั้นที่เต้นแรง เอาละหลังจากนาทีต่อไปนี้ฉันจะบอกลาเวอร์จิ้นสุดที่รักของฉันสักที
ฉันวางแผนมานานมาก และวันนี้เป็นวันเกิดอาสิงผู้ชายที่ฉันรักที่สุด และฉันจะมองของขวัญที่อาสิงจะไม่มีวันลืมอย่างเด็ดขาด
แกร๊ก!!!
เสียงลูกบิดหมุนเปิดออกมา และตามด้วยความสว่างของหลอดไฟ พร้อมด้วยหัวใจฉันที่มันเต้นอย่างห้ามไม่อยู่ อีกนิดเดียวเท่านั้น หึหึ
"กล่องของขวัญอะไรวะ ไอ้เสือ ไอ้เสือโว้ย" เสียงอาสิงตะโกนเรียกอาเสือเสียงดัง ฉันงี้ฉันยิ้มอยู่ในกล่องอย่างระทึก
"อะไรเฮีย เรียกทำไมเสือจะนอนแล้ว" สักพักก็ได้ยินเสียงอาเสือแว่ว ๆ เข้ามา น่าจะอยู่ที่หน้าห้อง
"กล่องอะไรของใครวะ ทำไมมาอยู่ในห้องเฮีย"
"อยู่ในห้องเฮีย ก็ของเฮียดิ จะเป็นของเสือได้ไง เมื่อตอนเย็นน้องเพิร์ลกับใบหม่อนเอามาฝากไว้ให้น่ะ" อาเสือบ้า ไปบอกแบบนั้นได้ยังไงกันเล่า เดี๋ยวจะอาสิงก็รู้กันพอดี
"ไข่มุกกับใบหม่อน เอามาให้ทำไม"
"วันเกิดเฮียไง สุขสันต์วันเกิดนะ มีความสุขสุด ๆ ไปเลยนะคร๊าบ" อาเสืออวยพรพร้อมกับหัวเราะเบา และฉันก็ได้ยินเสียงปิดประตูห้อง แสดงว่าอาเสือออกไปแล้ว
"ไอ้แสบเอาอะไรมาให้กัน" อิอิ อาสิงบ่นออกมาเบา ๆ แต่ฉันก็ยังได้ยินมันอยู่ดี และฉันก็ได้ยินกุกกักบนหัว ก่อนที่แสงสว่างจะค่อย ๆ คืบคลานเข้ามา
พรึบ!!!
"เซอร์ไพรส์ สุขสันต์วันเกิดค่ะอาสิง"
ทันทีที่ฝากล่องเปิดออก ฉันก็เด้งตัวขึ้นไป พร้อมกับกางมือออกอย่างน่ารัก อาสิงกวาดสายตามองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า เขาเบิกตาขึ้นมาก่อนตะโกนเรียกฉันเสียงดัง
"ไข่มุก ไอ้เด็กบ้า ชุดบ้าอะไรเนี่ย
นางเคยมอบความรัก ความภักดี ให้เขาด้วยความจริงใจ แต่เขากลับตอบแทนนางด้วยการทรยศ หักหลัง สกุลของนางต้องล่มสลาย ยามที่สวรรค์มอบโอกาสให้นางได้หวนคืนชะตา นางจึงตั้งมั่นไม่ขอหวนกลับไปยุ่งเกี่ยวพัวพันกับเขาอีก เพียงแต่นางพยายามหลีกหนี คนหน้าหนากลับพยายามไล่ตาม ใช้ความเจ้าเล่ห์ทั้งหลอกล่อบีบคั้นจนนางไร้หนทางหลีกหนี ในเมื่อมิอาจหลีกหนีเช่นนั้นครั้งนี้นางก็จะทำให้เขาได้รู้ว่า สตรีสกุลหลิวจะไม่ยอมโง่เขลาเป็นครั้งที่สอง "กู่เหว่ยหยวน ตลอดชีวิตของข้า สิ่งที่ข้าเสียใจที่สุด คือมอบใจให้บุรุษชั่วช้าเช่นเจ้า หากสวรรค์มีจริง ไม่ว่าจะกี่ภพชาติอย่าได้พบกันอีกเลย"
ความทะเยอทะยานผลักดันให้นางปีนขึ้นสู่ตำแหน่งฮองเฮาทว่ายังมิทันจะได้เสวยสุข กลับถูกฮ่องเต้ผู้เป็นสวามีสวมข้อหากบฏวางลงบนศีรษะนาง เกิดใหม่คราวนี้นางไม่ขอเป็นฮองเฮาของฮ่องเต้สารเลวผู้นั้น ชีวิตนี้ที่ได้มาใหม่อีกครั้ง นางจะลิขิตเอง
เพราะคำสัญญาของผู้ใหญ่ ทำให้ ศิรวิช จำใจต้องแต่งงานกับ สุทธิดา ชายหนุ่มทำทุกทางให้หญิงสาวทนไม่ไหว แต่เพราะความรักตั้งแต่แรกเจอ ทำให้สุทธิดาทนอยู่กับคนใจร้าย จนวันที่หญิงสาวทนไม่ไหวในวันที่สายไป ศิรวิชต้องเสียเธอไปพร้อมกับลูกแฝดที่เขาไม่เคยรับรู้
นพวรรณ ถูกบิดาและมารดาบังเกิดเกล้าที่ติดการพนันอย่างหนักขายหักหนี้ให้กับ คิม ซีวาน หนุ่มลูกครึ่งไทยเกาหลีเจ้าของบ่อนคาสิโนหรูย่านใจกลางเมือง หลังจากรู้จักกับซีวาน นพวรรณ จึงได้รู้ว่าการตกนรกทั้งเป็น มันคือยังไง ชายหนุ่มปฎิบัติกับหญิงสาวเยี่ยงทาส นพวรรณจะทนได้นานแค่ไหน เธอจะหนีจากขุมนรกนี้ได้อย่างไร
ต่ำศักดิ์ ไร้ค่าแล้วอย่างไร ในสายตาของนาง เขาคือยอดบุรุษผู้สง่างาม ความอัปยศที่เขาเคยได้รับ ความเจ็บช้ำที่เขาเคยต้องอดทน วันนี้นางจะทวงคืนให้เขาเอง "บุรุษของข้า ใครกล้าแตะต้องก็ลองดู"
ไม่คิดว่าการช่วยชีวิตบุรุษแปลกหน้ากลางป่าในวันนั้น จะย้อนกลับมาช่วยชีวิตนางในวันนี้ "บุญคุณช่วยชีวิต วันหน้าข้าจะชดใช้ให้" "เช่นนั้นก็ชดใช้เสียวันนี้... มาเป็นสามีของข้าเถิด" ------ เยี่ยนหลิง : หญิงสาวชาวบ้าน นางเกือบถูก บังคับให้แต่งงานกับบุตรชายหัวหน้าหมู่บ้าน เพื่อแลกกับยารักษาร่างกายให้พี่ใหญ่ แต่แล้วที่นางเก็บบุรุษแปลกหน้าได้ที่กลางป่า ชีวิตนางก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป เซียวชินหย่วน : ซื่อจื่อจวนเซียวกั๋วกง ขึ้นเขามาเก็บสมุนไพร แต่ถูกลอบทำร้ายจนพลัดตกเขา โชคดีที่ได้เยี่ยนหลิงช่วยชีวิตเอาไว้
หลังจากแต่งงานกันมาสามปี เวินเหลี่ยงก็ยังไม่เคยได้ความรักจากฟู่เจิ้งแต่อย่างใดเลย เมื่อรักแรกของเขากลับมา สิ่งที่รอเธออยู่คือหนังสือการหย่า "ถ้าฉันมีลูก คุณยังเลือกหย่าไหม?" เธออยากจับโอกาสสุดท้ายนี้ไว้ แต่แล้วมีแต่คำตอบที่เย็นชาว่า "ใช่" เวินเหลี่ยงหลับตาและเลือกที่จะปล่อยมือ ...ต่อมาเธอนอนอยู่บนเตียงคนไข้ด้วยความสิ้นหวังและลงนามในข้อตกลงการหย่า "ฟู่เจิ้ง เราไม่ได้เป็นหนี้กันอีกต่อไปแล้ว..." ชายที่มีความเด็ดขาดและเย็นชามาโดยตลอดนอนอยู่ข้างเตียงขอร้องให้อีกฝ่ายกลับมาด้วยเสียงแผ่วเบา "เหลียง ได้โปรดอย่าหย่าได้ไหม?"
หยุนม่านชิง บุตรสาวของฮูหยินเอกจากจวนโหวหวยอัน ซึ่งถูกสลับตัวตอนอายุยังน้อย และเติบโตในชนบท เมื่อนางได้กลับมาที่จวนท่านโหวหวยอัน นางคาดหวังความรักและความอบอุ่นจากครอบครัว แต่ไม่คาดคิดว่าเป็นเพียงภาพลวงตาจวนโหวถูกยึดครองโดยหยุนโหรวเจียที่เป็นลูกสาวปลอม ในการวางแผนของลูกสาวปลอมและคู่หมั้นของนาง หยุนม่านชิงต้องแต่งงานในฐานะอนุภรรยา ต้องทำตัวนอบน้อมและก้มหัวให้ทุกคนเพื่อเอาใจคนในบ้าน นางคิดว่าจะได้ความรักและความสามัคคีในครอบครัว แต่กลับต้องถูกทำร้ายอย่างต่อเนื่องจนถึงแก่ชีวิตเมื่อนางลืมตาขึ้นอีกครั้ง นางกลับมาสู่วันที่เปลี่ยนโชคชะตาของนาง หยุนม่านชิงไม่ยอมอดทนอีกต่อไป นางค่อยๆ เผยโฉมหน้าที่แท้จริงของลูกสาวปลอม ไม่ได้ต้องการความรักที่เป็นเพียงภาพลวงอีก และได้เรียกคืนทุกสิ่งที่เป็นของนางทีละนิดเมื่อนางตัดสินใจที่จะตัดขาดจากจวนท่านโหวอย่างสิ้นเชิง คนทั้งจวนกลับคุกเข่าขอร้องไม่ให้นางจากไป!
ซินหยาน นักฆ่าสาวที่ใช้นามแฝงว่า สืออี เธอถูกพาตัวมาจากสถานสงเคราะห์ตั้งแต่อายุเพียงเจ็ดปี เพื่อฝึกให้เป็นนักฆ่าขององค์การใต้ดิน เพราะความสามารถของเธอ รวมถึงความเฉลียวฉลาดจากการเอาตัวรอด ทำให้เธอได้รับภารกิจเสี่ยงอันตรายอยู่เสมอ จนวันหนึ่งที่องค์กรยื่นข้อเสมอสุดพิเศษให้ หากทำภารกิจครั้งนี้เสร็จสิ้นเธอจะสามารถไปใช้ชีวิตตามที่เธอต้องการได้ แต่เรื่องมันจะง่ายถึงเพียงนั้นได้อย่างไร ซินหยาน แม้จะรู้ดีว่านี้เป็นภารกิจสุดท้ายก่อนที่เธอจะถูกสั่งเก็บแต่ก็รับงานมาอย่างเต็มใจ แต่ที่องค์การคิดไม่ถึงคือ ซินหยานเลือกที่จะจบชีวิตลงพร้อมกับภารกิจสุดท้ายที่สูญหายไปพร้อมกับเธอด้วย ซินหยานเมื่อลืมตาขึ้นอีกครั้งก็พบว่าเธออยู่ในร่างของเด็กสาววัยสิบสองหนาว จางซินหยาน ชื่อนี้ช่างคุ้นหูนัก และยิ่งคุ้นมากขึ้นเมื่อชื่อของบิดามารดาของซินหยานก็คือนิยายเรื่องหนึ่งที่เธอได้เคยอ่านเมื่ออยู่ภพที่แล้ว หลังจากที่จางซินหยานอายุได้สิบหกหนาว นางตกหลุมรักท่านแม่ทัพจ้าว ที่ได้รับบาดเจ็บและจางซินหยานเป็นผู้ช่วยไว้ ถ้าหากท่านแม่ทัพจ้าวมิได้มีสตรีที่ตบแต่งไปแล้วเรื่องนี้ก็คงจบอย่างสวยงาม แต่เพราะเขารับจางซินหยานไปเป็นได้เพียงอนุเท่านั้น จางซินหยานก็ยังคิดว่าถึงจะเป็นเพียงอนุนางก็ยังหวังว่าท่านแม่ทัพจะรักนางเช่นกัน แต่เปล่าเลย ในสายตาของท่านแม่ทัพมีเพียงฮูหยินเอกเท่านั้น จนตายจางซินหยานก็ไม่เคยได้ยินคำว่ารักจากปากของท่านแม่ทัพ ซินหยานเมื่อมาอยู่ในร่างของจางซินหยานแล้วนางจะยอมให้เกิดเหตุการณ์นี้ได้อย่างไร แต่เหมือนโชคชะตาชอบเล่นตลก เพราะเรื่องที่นางไม่อยากยุ่งเกี่ยวดันเข้าไปยุ่งเต็มๆ
เดิมทีนางเป็นทายาทของตระกูลแพทย์เทพ แต่จู่ๆ นางก็กลายเป็นบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีที่พ่อไม่สนใจใยดีและแม่ก็เสียชีวิตตั้งแต่ยังนางยังเด็ก ในวันที่นางย้อนยุค นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นผู้ร้ายตัวจริงที่สังหารฮูหยินจวนโหว นางพยายามพลิกผัน พลิกสถานการณ์ และพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของนาง นางคิดว่าภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนั้นจบลงแล้ว แต่นางไม่รู้ว่าสิ่งที่นางจะต้องเผชิญคือเหวอันไม่มีที่สิ้นสุด เป็นถึงบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีกลับมีอันตรายอยู้รอบตัวมากมาย ทุกคนก็รังแกนางได้ พ่อไม่สนใจนางจะเป็นหรือจะตาย แม่เลี้ยงและน้องสาวต่างแม่สนุกกับการทรมานนาง คู่หมั้นชั่วร้ายของนางอยากจะใช้นางเป็นประโยชน์เพื่อขึ้นไปที่สูง และแม้แต่น้องชายแท้ๆ ของนางยังทรยศนาง นางจึงเริ่มต่อสู้กับคนเจ้าเล่ห์ ข่มเหงแม่เลี้ยงของนาง และดูแลน้องชายและน้องสาวของนาง ดังนั้นนางวางแผนที่จะเล่นงานผู้ชายชั่ว เอาคืนแม่เลี้ยง และแก้แค้นน้องๆ ระหว่างที่นางแก้แค้นนั้น นางมีชีวิตที่มีความสุข แต่กลับไม่รู้ว่าไปยั่วยุคนใหญคนหนึ่งเข้าเมื่อไร เมื่อนางจะทำเรื่องไม่ดีหรือฆ่าคน เขาก็ช่วยนางหมด ในที่สุดนางก็อดไม่ได้ที่ถามออกมาว่า "ท่าน แม้ว่าข้าจะทำลายโลกที่ไม่มความยุติธรรมนี้ ท่านก็จะช่วยข้าเช่นกันหรือ" เขาทำหน้าใจเย็น "ตราบใดที่เจ้าอยู่เคียงข้างข้า แม้ว่าจะเป็นโลกใบนี้ ข้าก็สามารถให้เจ้าได้"
เซียวหลิ่นตาบอดจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ลูกสาวคนรวยทุกคนต่างหลีกเลี่ยงเขา มีแต่สวี่โยวหรานยอมแต่งงานกับเขาโดยไม่ลังเล สามปีต่อมา เซียวหลิ่นกลับมามองเห็นได้อีกครั้ง จากนั้รเขา็ยื่นข้อตกลงการหย่าเพื่อยุติการแต่งงานนี้ เขากล่าวอย่างเย็นชาว่า "ฉันพลาดกับชิงชิงมานนานมากพอแล้ว ฉันไม่อยากให้เธอต้องรอนานกว่านี้!" สวี่โยวหรานลงนามในข้อตกลงการหย่าโดยไม่ลังเล ทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอตลอด - หัวเราะเยาะว่าที่เธอแต่งเข้าตระกูลเซียวถือว่าเกาะผู้มีอิทธิพลเข้า จากนั้นก็มาหัวเราะเยาะเธอที่ถูกทอดทิ้ง เป็นหญิงที่ไร้ค่า แต่ทุกคนกลับไม่รู้ว่า เธอคือหมออัศจรรย์ที่รักษาดวงตาของเซียวหลิ่นให้หายดี เป็นผู้ออกแบบเครื่องประดับมูลค่าหลักร้อยล้าน ผู้เป็นมือหนึ่งแห่งหุ้นที่ครองตลาดหุ้น และแม้แต่แฮกเกอร์ระดับแนวหน้าและลูกสาวแท้ๆ ของผู้มีอิทธิพล อดีตสามีมาขอร้องขอคืนดี ซีอีโอผู้เผด็จการก็โยนเซียวหลิ่นออกไปนอกประตูอย่างเย็นชา "ดูดีๆ นี่ภรรยาของผม"
ในเมื่อหล่อนกล้าดีทำลายชีวิตของเขาให้หมดความสงบสุข... เขาก็ต้องเอาคืนจากหล่อนทั้งตัว... และหัวใจ ............................................................................................. นาถลดายอมลงทุนหาว่า เควิน คลากสันปลุกปล้ำเพื่อแบล็กเมล์จนได้แต่งงานกับเขา หากแต่คืนวันเข้าหอ หล่อนกลับขอทำสัญญาวิวาห์ปลอมๆ และไม่ยอมให้เขาแตะต้องและขอร้องให้เขายอมตกลง... หล่อนหาได้รู้ไม่ว่าเสือร้ายที่ถูกต้อนให้จนมุมเพราะถูกแบล็กเมล์อย่างเขากำลังได้ทีแก้แค้นหล่อน... อะไรที่หล่อนไม่ต้องการ มันคือสิ่งที่เขาต้องทำ... เพราะเขารอคอยวันที่เขาจะได้เอาคืนผู้หญิงใจร้ายที่ทำตัวดีน่าตายใจแล้วฉุดเขาลงนรก เควินสาบานว่า... ชาตินี้ทั้งชาติ ถ้ายังมีลมหายใจ หล่อนไม่มีวันพ้นเงื้อมมือเขาแน่
© 2018-now MeghaBook
บนสุด