เธอแอบชอบรุ่นพี่มาตั้งแต่เข้ามหาลัยปี 1 แต่ไม่กล้าบอกจนผ่านมาได้ 1 ปีเธอถึงได้กล้าไปบอกเขาและขอตามฉี่เป็นเวลา 3 เดือนเขาปฏิเสธ
เธอแอบชอบรุ่นพี่มาตั้งแต่เข้ามหาลัยปี 1 แต่ไม่กล้าบอกจนผ่านมาได้ 1 ปีเธอถึงได้กล้าไปบอกเขาและขอตามฉี่เป็นเวลา 3 เดือนเขาปฏิเสธ
มหาวิทยาลัยK
ที่ม้าหินอ่อนระหว่างคณะอักษรกับคณะวิศวะ
"ไอ้พรีม!นั่น..พี่คิง..ว่าที่สามีแกนี่!!"อิงพูดแล้วพยักหน้าไปที่โต๊ะม้าหินอ่อนที่อยู่ถัดไปอีกสองโต๊ะ
"หล่อออร่าจับกันทั้งโต๊ะเลยว่ะ!"ออยบอกแล้วยิ้ม
"แกก็พูดไป..ไอ้อิง..ถ้าใครมาได้ยิน..เขาจะเอาไปพูดกัน"พรีมว่าอย่างไม่จริงจังนัก
พรีม อิงกับออยเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่ม.ต้นแล้วและก็เรียนด้วยกันมาตลอดจนสอบติดมหาลัยเดียวกัน คณะเดียวกันอีกด้วย ทั้งสามคนเรียนคณะอักษรอยู่ปี2แล้ว ออยกับอิงรู้ว่าพรีมแอบชอบคิงรุ่นพี่ที่เรียนคณะวิศวะมาตั้งแต่พรีมเข้าปี1แล้ว ซึ่งตอนนั้นคิงมีแฟนอยู่แล้ว แต่ตอนนี้พรีม ออยและอิงรู้มาว่าคิงเลิกรากับแฟนแล้วจึงพากันแซวพรีมมากขึ้น เพราะอยากให้พรีมกล้าที่จะไปบอกชอบคิงสักทีเพราะพรีมกล้าไปทุกเรื่องยกเว้นเรื่องนี้แหละ
"นี่แก..ไม่คิดจะบอกพี่คิงว่าแกชอบพี่เขาเลยหรือไง..จะเอาแต่แอบชอบแบบนี้ไปจนกว่าพี่เขาจะเรียนจบไปเลยหรือไงวะ!..ไอ้พรีม"ออยว่า
"นั่นสิ..นี่พี่คิงก็อยู่ปี3แล้วนะ..ปีหน้าก็จบแล้ว..ชั้นว่า..แกน่าจะทำอะไรสักอย่าง..ไม่อย่างนั้นอาจจะต้องมานั่งเสียใจทีหลังนะโว้ย!"อิงสนับสนุน
"ใช่..เคยได้ยินมั้ย...ไม่แข่งยิ่งแพ้น่ะ"ออยบอกพลางตบบ่าของพรีมเบาๆ แต่ก่อนตอนที่คิงยังมีแฟนอยู่พวกเธอก็ไม่เคยจะยุพรีมหรอก แต่ตอนนี้คิงโสดแล้ว พวกเธอจึงอยากให้พรีมทำตามที่ใจต้องการ
"เฮ้อ!..พวกแกก็เห็น..ว่าพี่คิงไม่เคยสนใจใครอีกเลย..ตั้งแต่เลิกกับพี่ยี่หวาน่ะ..แถมหน้าตาก็ดุ..แล้วก็เย็นชา..ชั้นไม่เคยเห็นพี่คิงจะพูดกับใครเลยนะ..แม้แต่กับพวกเพื่อนๆของพี่คิงน่ะ..แล้วถ้าชั้นเข้าไปพูดแลัวพี่คิงไม่พูดด้วย..ชั้นไม่หน้าแตกเหรอวะ!?"พรีมร่ายยาวอย่างหนักใจ แต่ก็รู้ว่าเพื่อนทั้งสองคนหวังดี
"แต่ถ้าแกไม่ลอง..ก็ไม่รู้นะโว้ย!..อย่างน้อยๆได้บอกความรู้สึกออกไปก็ยังดีกว่าเก็บเอาไว้คนเดียวแบบนี้นะ"ออยบอกอย่างเห็นใจเพื่อน
พรีมไม่พูดอะไรต่ออีก ได้แต่คิดถึงคำพูดของเพื่อนแล้วก็คอยเหลือบสายตามองคิงคนที่เธอแอบชอบมาตั้ง1ปี คิงเป็นคนหล่อมาก ผิวขาว สูง190แต่ท่าทางที่แสนเย็นชาไม่ค่อยพูดทำให้ดูน่ากลัวต่างกับเพื่อนของเขาอีก3คนที่เธอก็รู้จักดี
เพื่อนสนิทของคิงมี3คนคือกาย ไนท์และชิน พรีมรู้เรื่องของคิงทุกอย่างทั้งของกินของใช้ที่คิงชอบ เวลาเรียนและเลิกเรียนรวมถึงนอกเวลาเรียนว่าคิงชอบไปที่ไหนบ้าง เรียกได้ว่าไม่มีอะไรเกี่ยวกับคิงที่เธอจะไม่รู้ แม้กระทั่งสาเหตุที่คิงเลิกกับแฟนที่คบกันมานานถึง4ปีเธอก็รู้ ในตอนแรกเธอสงสารคิงมากๆแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ จนตอนนี้คิงเป็นโสดมาได้ครึ่งปีกว่าแล้ว หรือว่าเธอจะลองจีบคิงดูสักครั้งทำอย่างที่เพื่อนบอก เพราะมันคงดีกว่าไม่ได้ทำอะไรเลย และถึงแม้ว่ามันแทบจะไม่มีความหวังอะไรเลยก็ตาม
พรึ่บ!!พรีมลุกขึ้นยืนเมื่อตัดสินใจได้แล้ว
"แกจะไปไหนวะ!?"อิงถาม
"ก็ไปจีบพี่คิงไง!"พรีมบอกแล้วยิ้มอย่างให้กำลังใจตัวเอง
"เยี่ยม!..พวกชั้นเป็นกำลังใจให้นะ..สู้ๆโว้ย!"ออยพูดแล้วยิ้มให้พรีม
"ขอบใจ"พรีมบอกแล้วเดินไปที่โต๊ะของคิงกับเพื่อนทันที
ออยกับอิงมองตามหลังพรีมไปอย่างลุ้นๆ พวกเธอคิดว่าพรีมน่าจะมีความหวังบ้างไม่มากก็น้อย เพราะพรีมเป็นคนสวยปนน่ารัก รูปร่างดี ผิวขาวสูงเกือบๆ180 พรีมเป็นคนนิสัยดี เข้ากับคนอื่นง่ายไม่เอาเปรียบใคร จิตใจดียิ้มเก่ง พรีมมีคนมาตามจีบหลายคนแต่ก็ไม่เคยสนใจใครแถมยังมีแฟนคลับมากอีกด้วยเพราะพรีมเคยเป็นดาวของคณะและเป็นนักกีฬาวอลเล่ย์บอลตัวแทนมหาลัยเพียงแต่พรีมไม่เคยมองว่าตัวเองสวยจึงทำให้ไม่ค่อยมีความมั่นใจในตัวเองแค่นั้นเอง
ที่โต๊ะของคิง
"เอ่อ..ขอโทษนะคะพี่ๆ"พรีมพูดเมื่อเดินมายืนข้างๆที่คิงนั่งอยู่
"อ้าว!น้องพรีม..มีอะไรคับ?"กายถามแล้วยิ้ม
"พี่กาย..รู้จักพรีมด้วยหรือคะ!?"พรีมถามอย่างงงๆ
"ไม่ใช่แต่ไอ้กายที่รู้จักน้องพรีมนะคับ..พี่สองคนก็รู้จักคับ"ไนท์พูดแล้วยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
"ใครไม่รู้จักน้องพรีมก็แย่แล้วคับ..มีรูปลงเพจมหาลัยออกบ่อยๆ..ว่าแต่น้องพรีมมาหาพี่ๆ..มีอะไรคับ?"ชินถาม
"อ้อ!ค่ะ..เอ่อ..คือ..พรีมมาหาพี่คิงน่ะค่ะ"พรีมพูดอย่างอ้ำอึ้ง
คิงได้ยินที่พรีมพูดก็เงยหน้ามามองแต่ไม่ได้พูดอะไร ได้แต่ทำหน้ามีคำถามเท่านั้น
"เอ้า!ไอ้คิง..น้องพรีมมาหามึงน่ะ!"กายพูดแล้วยิ้มล้อเลียน
"ว่า!!"คิงถามสั้นๆด้วยท่าทางเฉยชาเหมือนเดิม
"คือ..พรีม..พรีมชอบพี่คิงค่ะ..แล้วจะขอจีบพี่คิง..แต่พี่คิงอย่าเพิ่งปฎิเสธนะคะ..พรีมขอเวลาจีบพี่คิงแค่3เดือน..ถ้าภายใน3เดือนนี้พรีมทำให้พี่คิงชอบพรีมไม่ได้..พรีมจะไม่มาให้พี่คิงเห็นอีกเลยค่ะ..นะคะ"พรีมพูดอย่างเร็ว เธอมองหน้าคิงตลอดเวลาที่พูด
"ไม่!!"คิงบอกแล้วก้มหน้ามองโทรศัพท์ในมือต่ออย่างไม่สนใจ
"ไอ้คิง!..มึงก็นะ..ใจร้ายจังวะ!"ชินว่า
"ใช่..หรือมึงกลัววะ!..ถึงไม่กล้าให้น้องพรีมจีบน่ะ!"ไนท์รีบสนับสนุนชินทันทีเพราะเขารู้มาว่าพรีมนิสัยดีและน่าจะดีมากกว่ายี่หวาแฟนเก่าของคิงเสียอีก
"นั่นสิวะ..น้องพรีมออกจะน่ารัก..ทำไมถึงได้ไปชอบมึงวะ!..เป็นกูหน่อยไม่ได้"กายว่ายิ้มๆ
"กู..ไม่..ได้..กลัว!!"คิงพูดเน้นทีละคำอย่างรำคาญ
"งั้นมึงก็ให้น้องพรีมจีบสิวะ..แค่3เดือนเอง"ไนท์บอกแล้วยิ้มเพราะรู้ว่าคิงไม่ชอบการท้าทาย
"ก็ได้..แล้วอย่าลืมคำพูดล่ะ!!'คิงมองพรีมแล้วพูดอย่างไม่พอใจและรำคาญ
"ขอบคุณค่ะพี่คิง..พรีมไม่ลืมแน่นอน..ขอบคุณพี่ๆนะคะ..ฝากเนื้อฝากตัวด้วย..แล้วเจอกันค่ะ..พรีมขึ้นเรียนก่อนนะคะ"พรีมยิ้มกว้างอย่างดีใจก่อนจะรีบเดินกลับไปหาออยกับอิงที่โต๊ะแล้วเดินไปทางตึกเรียน
เขาตกหลุมรักเพื่อนสนิทของน้องสาวตั้งแต่เห็นครั้งแรกแต่เพราะเธอมีนิสัยที่ไม่เหมือนใครทำให้เขาไม่กล้าแสดงตัวว่าชอบได้แต่พยายามตีสนิทโดยมีน้องสาวตัวแสบคอยช่วยเหลือคงต้องมาช่วยกันลุ้นว่าเขาจะจีบเธอมาเป็นแฟนได้มั้ย
เขาแอบรักเธอตั้งแต่เขายังเรียนมัธยมต้นแต่ไม่กล้าบอกเพราะเธอเป็นน้องสาวของเพื่อนสนิทจนผ่านมาถึง10ปีเขาได้เจอกับเธออีกครั้งและตั้งใจจะบอกกับเธอ แต่เขาก็ต้องมีคู่แข่งอีกหลายคนดังนั้นจึงต้องมีการวางแผนเพื่อทำให้เธอรักเขาให้ได้
เมื่อเขาต้องเลือกเจ้าสาวจากลูกสาวของเพื่อนสนิทของพ่อที่มีอยู่2คน คนพี่สวยเซ็กซี่หยิ่งทนง คนน้องสวยน่ารักใสซื่อไม่ถือตัว เขาควรจะเลือกใครดี
เขาเป็นลูกชายของมาเฟียที่ผันตัวเองมาทำธุรกิจ เขาควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าไม่จริงจังกับใครแต่แล้ววันหนึ่งเขาก็ได้ช่วยชีวิตเธอไว้โดยบังเอิญแล้วนั่นก็เป็นความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เมื่อเขาตกหลุมรักเธอโดยยังไม่รู้แม้แต่ชื่อ แต่เขาก็ไม่คิดจะปล่อยเธอไป
เขาหลงรักเธอตั้งแต่ในความฝันแล้วพยายามตามหาเธอในความจริงจนกระทั่งพรหมลิขิตก็ทำให้เขาได้เจอกับเธอ
เขาแอบชอบเธอตั้งแต่เจอกันครั้งแรกแต่เธอกลับกลัวและพยายามอยู่ให้ห่างจากเขาแล้วเขาจะทำอย่างไรที่จะตามจีบเธอดีในเมื่อเธอเป็นน้องรหัสของเขา
แต่งงานกับมู่หนานจือมาเป็นเวลาสามปี ซูป้านเซี่ยคอยดูแลและเอาใจเขามาโดยตลอด แต่สุดท้ายสิ่งที่ได้รับจากเขาคือความเย็นชาและความรังเกียจ เมื่อคนรักของมู่หนานจือกลับมา เธอก็รู้สึกว่าสามีของเธอยิ่งห่างเหินจากเธอ ในที่สุด เธอไม่สามารถทนต่ออีกต่อไปและเป็นฝ่ายเสนอให้หย่ากัน มู่หนานจือมองตามหลังซูป้านเซี่ยที่กำลังลากกระเป๋าเดินทางออกจากบ้าน ก็พนันกับเพื่อนว่า "ดูเอาเถอะ สักวันหนึ่งเธอจะต้องเสียใจและกลับมาอ้อนวอนแน่ ๆ " ซูป้านเซี่ยได้ยินก็ยิ้มอย่างเย็นชา"มู่หนานจือ ฝันไปเถอะ" ผ่านไปหลายวัน มู่หนานจือบังเอิญพบว่าอดีตภรรยาของตนฉลองการหย่าร้างในบาร์ และจากนี้ไปอีกไม่นาน เธอก็มีแฟนหนุ่มใหม่แล้วด้วย เวลานี้เอง มู่หนานจือถึงเริ่มกระวนกระวายใจขึ้นมา เพราะเขาพบว่าผู้หญิงที่เคยรักเขาอย่างเอาเป็นเอาตายนั้น ตอนนี้ดูเหมือนไม่ได้สนใจเขาอีกต่อไปแล้ว แล้วเขาควรจะทำอย่างไร
เมื่อชีวิตและความสาวถูกตีราคาเพียงห้าแสนบาท เดือนอ้ายที่ถูกบังคับขายตัวจึงยอมตกเป็นทาสสวาท มอบความรักและหัวใจให้ผู้เป็นเจ้าของชีวิตเธอ โดยหวังว่าสักวันหนึ่งเขาจะตอบแทนเธอกลับ ด้วยความรักไม่ใช่เพียงความใคร่ แต่ถึงแม้เธอจะรักและทำทุกอย่างเพื่อเขามากแค่ไหน ในหัวใจของจักรพัฒน์ เดือนอ้ายก็เป็นได้เพียงนางบำเรอที่หน้าตาคล้ายคนรักเก่า สำหรับเขา เธอเป็นได้แค่เงาของแพรพราว ไม่ใช่วุ้นหรือเดือนอ้ายที่เขารัก
หลังจากที่แต่งงานเข้ามาในตระกูลมู่ หลินซีได้ทำหน้าที่เป็นคุณนายมู่ที่ยอมอดทนกับทุกอย่างโดยไม่ปริปากเป็นเวลาสามปี เธอรักมู่จิ่วเซียว จึงยอมอดทนดูแลเขาอย่างเต็มใจ แม้ว่าเขาจะมีคนอื่นอยู่ข้างนอกก็ตามแต่เขากลับไม่เคยเห็นค่าของเธอ เหยียบย่ำความรักของเธอให้แหลกสลาย และถึงขั้นปล่อยให้น้องสาวของเขามอมเหล้าเธอแล้วส่งไปยังเตียงของลูกค้า หลินซีนั้นถึงเพิ่งจะตาสว่างเมื่อรู้ว่าความรักที่มีมานานนั้นช่างน่าขันและน่าเศร้าในใจของเขา เธอไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เข้ามาเกาะเขา เธอจึงทิ้งข้อตกลงการหย่าไว้แล้วจากไปโดยไม่ลังเล มู่จิ่วเซียวมองดูเธอประสบความสำเร็จ กลายเป็นดวงดาวที่ส่องแสงในสายตาของผู้คนเมื่อได้เจอกันอีกครั้ง เธอเต็มไปด้วยความมั่นใจและสงบเสงี่ยม โดยมีผู้ชายที่มีฐานะสูงส่งอยู่เคียงข้าง มู่จิ่วเซียวมองดูใบหน้าของคู่แข่งหัวใจที่ดูคล้ายกับของเขามาก จากนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าในสายตาเธอ เขาเป็นเพียงตัวแทนของคนอื่นในมุมแห่งหนึ่ง เขาขวางทางเธอไว้ “หลินซี คุณเล่นตลกกับผมใช่ไหม”
หยางจื้อซี เด็กกำพร้าจากศตวรรษที่21 ถูกองค์กรมืดเลี้ยงดูจนเติบโตและทำให้เธอกลายเป็นมนุษย์กลายพันธ์ ในระหว่างที่ถูกส่งตัวไปทำภารกิจลับ เธอกลับถูกคนในองค์กรมืดหักหลังและถูกฆ่าโดยเพื่อนสนิทที่เธอไว้ใจมากที่สุด ก่อนสิ้นใจเธอถามเพื่อนสนิทว่าทำไม แต่ไม่ได้รับคำตอบจากปากของอีกฝ่าย สิ่งที่เธอได้รับคือรอยยิ้มที่ดูถูกเหยียดหยามและ คำว่า “โง่” จากปากของอีกฝ่ายเท่านั้น หลังจากที่ตายไปแล้วสิ่งที่เธอคิดไว้ คงจะเป็นนรกหรือที่ไหนสักแห่งที่เป็นโลกหลังความตาย แต่ทว่ามันกลับไม่เป็นเช่นนัน เธอตื่นขึ้นมาในร่างของ หยางจื้อซี เด็กหญิงอายุ เพียง 13 ขวบปีในหมู่บ้านป่าหมอก ในดินแดนโบราณล้าหลังที่ไม่มีในประวัติศาสตร์ คล้ายกับว่าเป็นโลกคู่ขนานที่อยู่อีกมิติหนึ่ง เธอตื่นขึ้นมาในบ้านที่ผุพัง ครอบครัวยากจน มีแม่ที่อ่อนแอและเจ็บป่วย มีพี่น้องที่อายุน้อย มีปู่ย่าตายายที่เห็นแก่ตัวและใจร้าย มีลุงที่เห็นแก่ได้ป้าสะใภ้ที่เต็มไปด้วยความละโมบโมบโลภมาก หยางจื้อซี คิดว่านับจากนี้ไปชีวิตจะต้องอยู่ได้ด้วยตัวเอง หากใครมารังแกก็แค่ทุบตี เธอไม่เชื่อว่าด้วยพลังที่ติดตัวเธอมาจากชาติที่แล้วจะไม่สามารถอยู่รอดได้ในโลกล้าหลังแห่งนี้
เมื่อยมทูตหน้าใหม่ดึงวิญญาณมาผิดดวง เพื่อรักษาไว้ซึ่งสมดุลของโลกวิญญาณ หลินลู่ฉีผู้มีปราณมงคลในยุคปัจจุบัน จึงถูกส่งไปยังต่างโลก สวมร่างเด็กน้อยวัยสามขวบ ที่เพิ่งถูกงูกัดตายด้านหลังอารามเต๋า เจ้าอาวาสไม่อาจยอมรับวิญญาณสวมร่างได้ แต่เมื่อขับไล่วิญญาณร้ายออกจากร่างกายไม่ได้ จึงจำเป็นต้องขับไล่คน ออกจากอารามแทน ++++ "อนิจจาวาสนาเด็กน้อยได้ดับสิ้นลงแล้ว จี้คงเตรียมพิธีสวดส่งวิญญาณให้นางเถอะ" นักพรตเฒ่าสั่งการลูกศิษย์ตัวน้อย หันหลังหมายจะเดินกลับไปยังที่พักของตน "ขอรับท่านอาจารย์" จี้คงขานรับคำสั่ง หันไปเตรียมสิ่งของสำหรับทำพิธีสวดส่งวิญญาณผู้ตาย ทว่าผ่านไปเพียงอึดใจเดียว "อ๊ากกก ! มีผี !" เสียงกรีดร้องดังลั่น ร่างเล็ก ๆ ของเขาวิ่งไปหลบอยู่ด้านหลังผู้เป็นอาจารย์ "จี้คงมีอะไร" "นะนางลืมตาขอรับท่านอาจารย์" เด็กน้อยชี้นิ้วสั่น ๆ ไปที่ศพบนพื้น "ว่าอย่างไรนะ" นักพรตเฒ่ารีบตรงไปคุกเข่าอยู่ด้านข้างศพ เห็นเปลือกตาของนางขยับไปมา ก่อนจะปรือลืมขึ้นอย่างลำบากยากเย็น "นี่มัน...เป็นไปไม่ได้" รีบคว้าข้อมือของเด็กน้อยมาจับชีพจรดู ดวงตาของนักพรตเฒ่ามืดมนลงในทันที แตะนิ้วทำนายชะตา นี่มันคือการสลับร่างเปลี่ยนวิญญาณ ดึงตัวลูกศิษย์ถอยหลังไปสามก้าว "ผีร้ายตนไหนกล้ามาสวมร่างคนตาย จงออกไปเสีย !" ผีร้ายที่ว่ากำลังมึนงงกับเหตุการณ์ตรงหน้า จำได้ว่าเธอกำลังขับรถกลับบ้าน ใช่แล้ว เกิดอุบัติเหตุขึ้น มีรถบรรทุกเสียหลัก พุ่งมาชนรถของเธอ จากนั้นทุกอย่างก็ดับวูบไป ท่าทางเหม่อลอยไร้สติของนางทำนักพรตเฒ่าหวาดระแวงในทันที เตรียมหยิบยันต์ป้องกันภูตผีออกมา ขณะที่เด็กน้อยยกฝ่ามือของตัวเองขึ้นเพ่งมองอย่างประหลาดใจ ดวงตาคู่กลมน้อยกลอกกลิ้งไปมาอย่างสับสน นิ้วมือสั้น ๆ นี่มันอะไร ขยับปลายเท้าเข้าหากัน ขาก็สั้น พลิกฝ่ามือตัวเองไปมา สีหน้าคล้ายคนอยากร้องไห้ นี่มันโลกถล่มใส่หัวของเธอหรืออย่างไรกัน เปรี๊ยะ ! ยันต์ขับไล่ภูตผีถูกปาใส่นางสุดแรง ก่อนที่มันจะปลิวร่อนลงไปกองอยู่บนพื้น ยันต์ไม่เกิดการเผาไหม้ ผีร้ายยังคงอยู่ในร่างกายของเด็กน้อย "เจ้า ๆ ๆ ออกไปจากร่างของนางเดี๋ยวนี้ !" นักพรตเฒ่าชี้นิ้วพร้อมดึงยันต์สายฟ้าฟาดออกมาอีกแผ่น นี่นับเป็นยันต์ที่ทรงพลังที่สุดของเขาแล้ว รีบปาใส่เด็กน้อยสุดแรง เปรี๊ยะ ! ทว่าไร้ผลอยู่ดี... ตาเฒ่านี่เล่นตลกอะไรกัน... [นิยาย3เล่มจบ 252ตอน]
ยัยเด็กขาดสารอาหารคนนี้หรอ คือลูกสาวคนใหม่ของแม่.. เด็กอะไร ขวางหูขวางตาชะมัด เจอหน้ากันเอาแต่ก้มหน้าหลบตา แต่ทำไมยัยเด็กนี่ถึงสวยวันสวยคืน..ถ้าเขาจะแอบกินเด็กของแม่..จะผิดไหม
© 2018-now MeghaBook
บนสุด
GOOGLE PLAY