เพราะพรหมลิขิตทำงานผิดพลาด ทำให้ไอ้เทพได้เมียที่ไม่ต้องการ
เพราะพรหมลิขิตทำงานผิดพลาด ทำให้ไอ้เทพได้เมียที่ไม่ต้องการ
เล่ห์รักชวนชม
เทพ
ผู้ชายร่างใหญ่กำยำ ใบหน้าดุดันน่าเกรงขาม
ชวนชม
หญิงสาววัยสะพรั่งที่แอบหลงรักเทพ
ซ่อนกลิ่น
หญิงสาว คนรักของเทพ
คำโปรย
เพราะพรหมลิขิตทำงานผิดพลาด ทำให้ไอ้เทพได้เมียที่ไม่ต้องการ
ช้ำรัก
บ้านเรือนไทยหลังใหญ่ ถูกปลูกอยู่ท่ามกลางต้นไม้อันร่มรื่น รอบๆบ้าน เต็มไปด้วยเสียงร้องเจื้อยแจ้วของเหล่าสัตว์นานาชนิด เรือนหลังงามถูกล้อมรอบไปด้วยธรรมชาติอันอุดมสมบูรณ์ ด้านข้างของเรือนไทยมีสายน้ำจากเทือกเขาไหลผ่านลงมา ทำให้เขาและบ่าวไพร่สามารถปลูกพืชผักได้ มีน้ำเพียงพอในการรดน้ำตามไร่สวน เนื้อที่ฝั่งตรงข้ามเต็มไปด้วยสวนผลไม้ ถัดออกไปอีกก็จะมีท้องไร่ท้องนา อาชีพของพวกผู้ชายส่วนมากก็คือ ออกป่าล่าสัตว์ ปลูกพืชผักและผลไม้ ส่วนผู้หญิงก็มีหน้าที่ดูแลบ้านเรือนและคอยปรนนิบัติผัว ไอ้เทพ ชายร่างใหญ่กำยำคร้ามแดดนั่งขัดสมาธิด้วยความขัดใจ ร่างสูงนั่งฮึดฮัดเมื่อได้ยินข่าวที่ไม่เข้าหู ข่าวที่ว่านั่นก็คือ ซ่อนกลิ่นหญิงคนรักกำลังจะออกเรือนไปกับชายอื่น มือทั้งสองข้างกำหมัดจนตัวสั่นเทิ้ม แผลงอกใหญ่กระเพื่อมไปตามแรงหายใจ
“พี่เทพจะทำเยี่ยงไรล่ะ” ไอ้มั่นลูกน้องคนสนิทถาม หลังจากที่นั่งดูผู้เป็นนายอยู่พักใหญ่ เทพปรายตามองด้วยสีหน้าที่ดุดัน
“กูจะพาซ่อนกลิ่นหนี” ไอ้เทพกัดฟันกรอด นึกวางแผนพาคนรักหนี เขาเคยไปสู่ขอหญิงสาวหลายครั้งแต่พ่อและแม่ของเธอก็ปฏิเสธทุกครั้งไป
“จะดีรึ” ไอ้มั่นเริ่มลังเล แค่พี่เทพบอกว่าตัวเองเป็นใคร ขี้คร้านพ่อและแม่ของฝ่ายหญิง ก็จะรีบจัดลูกสาวใส่พานและรีบยกให้
“ดีสิวะ” ไอ้เทพกัดฟันกรอด เขาไม่ได้บอกกับซ่อนกลิ่นว่าฐานะทางบ้านเป็นอย่างไร เขาแค่ต้องการให้หญิงคนรักได้มาเห็นด้วยตา
“ข้าว่าพี่ไม่ต้องพาแม่ซ่อนกลิ่นหนีหรอก เพียงแค่พี่บอกว่าพี่เป็นใคร ขี้คร้านคนพวกนั้นจะยกลูกสาวประเคนให้กับพี่” ไอ้มั่นออกความเห็น
“กูอยากได้รักแท้ ไม่ใช่ลวงโลก” เหตุที่เขาไม่บอกก็เพราะว่า ถ้าครอบครัวไหนมีฐานะหน่อย ก็จะมีคนมายกลูกสาวและหลานสาวให้ไม่เว้นแต่ละวัน และเขาก็ไม่ต้องการผู้หญิงจำพวกนั้น เขาต้องการผู้หญิงที่รักเขาด้วยใจ
“โถ่ พี่” ไอ้มั่นนั่งตบเข่าของตัวเองด้วยความขัดใจ นายของมันมีฐานะที่เข้าขั้นเศรษฐีแต่ก็ไม่ยอมบอกใคร คนภายนอกก็เลยคิดว่าพี่เทพของมันเป็นแค่ชาวนาชาวไร่ที่รับจ้างทำงานไปวันๆ
“กูจะไปคุยกับซ่อนกลิ่นให้รู้เรื่อง” พูดจบ เทพก็เดินย้ำเท้าลงจากเรือนไป โดยมีลูกน้องคว้าดาบวิ่งตามไปติดๆ
ลำคลองที่มีสองสาววัยสะพรั่งอาบน้ำอยู่ ซ่อนกลิ่นและชวนชมเป็นหญิงสาววัยเดียวกันและทั้งคู่ก็สนิทกันมาก หญิงสาวนุ่งกระโจมอกและใช้ขันตักน้ำในคลองขึ้นมาราดตามลำตัว เสียงเจื้อยแจ้วของสองสาวทำให้คนที่เพิ่งจะเดินทางมาถึงหยุดนิ่ง ร่างใหญ่แอบอยู่ในดงกล้วย ดวงตาดุจราชสีห์มองมาที่สองสาว แต่สายตาคู่คมกลับจ้องมองไปยังหญิงสาวอีกคนเป็นพิเศษ ซ่อนกลิ่น หญิงสาวที่งดงามไปทั้งเนื้อทั้งตัว งามจนเขาไม่กล้าที่จะแตะต้อง เพราะกลัวว่าดอกไม้งามแห่งบ้านป่าจะบอบช้ำ เขาประคองความรักเพื่อรอให้ถึงวันร่วมหอด้วยกัน แต่แล้วอยู่ดีๆลูกของผู้นำอีกหมู่บ้านหนึ่งก็ให้ผู้ใหญ่มาทาบทามสู่ขอเธอ โดยที่พ่อและแม่ของซ่อนกลิ่นก็รีบยกให้อย่างง่ายดาย
“ซ่อนกลิ่นของพี่” เทพมองคนรักตาละห้อย วันนี้เขาจะมาเจรจากับหญิงสาวดูก่อน ถ้าหล่อนตอบตกลงเขาก็จะรีบพาหนี และเมื่อคิดทบทวนดีแล้วร่างใหญ่ก็เดินมุ่งหน้าไปหาทั้งสองสาว
“ซ่อนกลิ่น”
“อุ๊ย พี่เทพ” สองสาวรีบหยิบผ้ามาคลุมไหล่ แววตาที่อ่อนโยนทอดมองใบหน้าหวานด้วยความหลงใหล
“พี่ขอโทษที่ทำให้เอ็งตกใจ” พูดกับหญิงคนรัก โดยไม่แยแสอีกคน ชวนชมแอบมองทั้งคู่ด้วยความเจ็บปวด หญิงสาวขยับตัวและกำลังจะลุกขึ้นจากท่าน้ำ
“พี่ต้องการคุยกับซ่อนกลิ่นตามลำพัง” หันมาบอกกับหญิงสาวอีกคน
“จ้ะ” รับคำด้วยความช้ำใจ ฝ่ามือนุ่มกระชับผ้าคลุมไหล่แน่น หญิงสาวรีบสาวเท้าจากไปด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ เธอแอบหลงรักพี่เทพตั้งแต่แรกเห็น แต่เขาก็ไม่เคยเห็นเธออยู่ในสายตา สายตาและหัวใจของพี่เทพมีไว้เพื่อซ่อนกลิ่นแค่คนเดียวเท่านั้น
“พี่เทพมีอะไรจะคุยกับฉันหรือจ๊ะ” เงยหน้าขึ้นสบตากับชายคนรัก หลังจากที่ชวนชมเดินไปไกลแล้ว
“พี่จะมาชวนเอ็งหนี เอ็งหนีไปอยู่กับพี่นะ” ดึงมือของคนรักมากุมอย่างวอนขอ ถ้าหล่อนหนีไปกับเขา เขาสัญญาว่าจะดูแลหล่อนอย่างดี
“ฉันทำแบบนั้นไม่ได้ดอกจ้ะ” ใจดวงน้อยเต้นแรงแต่ก็สงวนท่าที
“ทำไมเล่า ถ้าเอ็งไปกับพี่ พี่สัญญาว่าพี่จะดูแลเอ็งอย่างดี ให้เอ็งได้อยู่อย่างสุขสบาย ได้เป็นเจ้าคนนายคน” เขามีทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นเรือนหลังใหญ่ บ่าวไพร่ ที่ไร่ ที่นา เขาพร้อมที่จะเลี้ยงหล่อนและลูกๆให้สุขสบายไปตลอดชาติ
“ฉันไม่อยากให้พ่อกับแม่เดือดร้อน” ชักมือของตัวเองกลับ เทพรูปหล่อก็จริงแต่ก็ยังไม่เท่ากับพี่แผน พี่แผนคือหนุ่มรูปงามและร่ำรวย ชีวิตของเธอจะสุขสบายถ้าได้ออกเรือนไปกับเขา แต่ถ้าเธอออกไปเรือนไปกับพี่เทพ เธอก็จะต้องอยู่แบบ อดๆอยากๆ
“หรือว่าเอ็งรักมัน” เทพแค่นหัวเราะอยู่ในลำคอ
“ฉันเปล่านะจ๊ะ” รีบส่ายหน้า ถึงแม้ว่าจะจริงก็ตาม
“ถ้าเอ็งไม่ได้รักมัน พี่ก็จะไปคุยกับพ่อและแม่ของเอ็งให้รู้เรื่อง” ร่างสูงทำท่าจะลุกขึ้น
“อย่านะจ๊ะ” ฉุดรั้งร่างใหญ่เอาไว้
“อะไรอีก” คิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน นึกสงสัยท่าทีของหญิงคนรัก ช่วงที่เขาไม่ได้มาหามันเกิดอะไรขึ้นบ้าง
“เปล่าจ้ะ ไม่มีอะไรจ้ะ” ส่ายหน้า จะให้เธอบอกได้ยังไง ว่าเธอหลงเสน่หาของพี่แผนเข้าให้แล้ว ถึงแม้ว่าจะเจอกันแค่ไม่กี่ครั้งแต่เสน่ห์ของเขาช่างเหลือล้น
“เอ็งคงจะหมดรักพี่แล้ว” หรี่ตามองคนรัก
“เพ้อเจอ พี่อย่ามากล่าวหาฉันนะ” เสียงแหลมแหวขึ้นด้วยความลืมตัว
“รึว่าไม่จริง เอ็งดูเปลี่ยนไปมาก”
“พี่จะให้ฉันทำเยี่ยงไรพี่ถึงจะเชื่อ” ใบหน้างามบึ้งตึงเมื่อถูกจับผิดหลายๆครั้ง
“อยากให้พี่เชื่อเอ็งก็หนีไปกับพี่สิ” ย่อตัวลงตรงหน้าของหญิงคนรัก มือหนาเชยปลายคางมนให้เงยหน้าขึ้น
“ไปกับพี่เถิดนะ ซ่อนกลิ่น” วอนขอผ่านสายตา
“ไม่ได้นะ ไม่ได้เด็ดขาด” ส่ายหน้าพัลวัน
“ไหนเอ็งบอกว่ารักพี่”
“ฉันรักพี่ แต่ฉันไม่อยากให้พ่อกับแม่เดือดร้อน” หาข้ออ้าง ทั้งๆที่พ่อและแม่ไม่เคยบังคับใจเธอ
“พูดยากนัก ถ้าอย่างนั้นเอ็งก็มาเป็นเมียของพี่เสียเถิด” ดึงร่างงามเข้ามากอด
“อ๊ะ พี่เทพ ไม่นะ ไม่” ร่างงามถูกพรมจูบไปทั่งดวงหน้าหวาน หญิงสาวอ่อนระทวยยอมตกอยู่ในอ้อมกอดอันแข็งแรง
“พี่เทพจ๋า ฉัน ฉัน” เสียงหวานขาดหาย ริมฝีปากแดงถูกจูบย้ำหลายๆที ร่างหนาดันร่างงามให้นอนลงบนพื้นไม้
“นุ่มมากซ่อนกลิ่นของพี่” มือหยาบกางออกและขยำเต้าอวบเต็มแรง
“พี่เทพจ๋า ฉัน” หญิงสาววัยเจริญพันธ์ถูกไฟราคะครอบครองอย่างง่ายดาย ร่างบางนอนอ่อนระทวยราวกับขี้ผึ้ง
“แบบนี้แหละดี เอ็งจะได้มีน้ำนมให้ลูกของเรากินเยอะๆ” พูดชิดริมฝีปากนุ่ม ถ้าเขาและซ่อนกลิ่นเป็นผัวเมียกันแล้ว เขาก็จะพาหล่อนไปอยู่ที่เรือน อยู่ในฐานะนายหญิง หล่อนจะได้เป็นแม่ศรีเรือนคอยเลี้ยงลูกหลายๆคน คิดได้แบบนั้นริมฝีปากของทั้งคู่ก็ประกบเข้าหากันอย่างเร่าร้อน คนที่แอบดูอยู่ไม่ไกลก็เริ่มกระสับกระส่าย ถ้าปล่อยเอาไว้แบบนี้ต้องไม่ดีแน่ แต่ยังไม่ทันได้ทำอย่างที่คิด ดวงตายาวรีก็เหลือบไปเห็นอะไรบางอย่าง
“ซ่อนกลิ่น ซ่อนกลิ่น” เสียงหวานร้องเรียกด้วยความตกใจ คนที่ตกอยู่ในห้วงพิศวาสรีบผละห่างจากกัน ร่างใหญ่กัดฟันกรอดอีกแค่นิดเดียวเขาก็จะเข้าด้ายเข้าเข็มกับซ่อนกลิ่นอยู่แล้ว
“มีอะไรรึชวนชม” ซ่อนกลิ่นถามเพื่อนเสียงรัว ดวงตาซุกซนมองไปก็เห็นพ่อกับแม่เดินอยู่ไกลๆ
“พี่เทพกลับไปก่อนนะจ๊ะ” ผลักไสร่างสูงให้ไกลตัว แต่ร่างหนาก็ไม่ยอมขยับเขยื้อน
“พี่ไม่ไป พี่จะคุยกับพ่อแม่ของเอ็งให้รู้เรื่อง”
“พี่เทพนี่ยังไง อยากเห็นฉันถูกเฆี่ยนตายรึ” มองชายคนรักตาขวาง
“เอ็งนั่นแหละยังไง”
“พี่เทพกลับไปก่อนนะจ๊ะ ฉันสัญญาว่าฉันจะหนีไปกับพี่” อ้อนวอนเสียงหวาน และคำพูดที่ออกมาจากปากของคนรักก็ทำให้ไอ้เทพยิ้มแกะปริ
“จริงนะซ่อนกลิ่น เอ็งไม่ได้หลอกพี่นะ” จับมือนุ่มมากุมด้วยความดีใจ
“จริงจ้ะ” สิ้นเสียงหวาน ร่างหนาก็กระโดดลงไปในน้ำ ร่างใหญ่แอบอยู่ริมตลิ่ง ก่อนที่เสียงทุกอย่างจะเงียบไป ชวนชมหันมามองหาร่างใหญ่อีกครั้งด้วยความเป็นห่วง เท้าเรียวเล็กรีบเดินตามผู้ใหญ่ไปก่อนที่ทุกคนจะสงสัย
เมื่อความรักที่เคยสวยงามเปลี่ยนไป ความแค้นและความเกลียดชังเข้ามาแทนที่ หญิงสาวที่หอบหัวใจและร่างกายที่บอบช้ำจากมาก็พร้อมที่จะเอาคืนทุกคนอย่างสาสม โดยเฉพาะผู้ชายคนนั้น
หญิงสาวที่แสนซื่อและแสนดีถูกทำร้ายและลงทัณฑ์ เพียงเพราะเธอคือน้องสาวของผู้หญิงคนนั้น
คำว่ารักของเธอ เปรียบเสมือนสายน้ำที่ไม่มีวันไหลกลับ ไม่ว่าวันและเวลาจะผ่านไปนานสักแค่ไหน คนที่ไม่รักก็ไม่มีวันรักอยู่วันยังค่ำ
เมื่อตอนเด็ก หลินอวี่เคยช่วยชีวิตเหยาซีเยว่ที่กำลังจะตาย ต่อมา หลินอวี่กลายเป็นพืชหลังจากประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เธอแต่งงานเข้าตระกูลหลินโดยไม่ลังเลใจและใช้ทักษะทางการแพทย์ของเธอเพื่อรักษาหลินอวี่ สองปีของการแต่งงานและการดูแลอย่างสุดหัวใจของเธอเพียงเพื่อตอบแทนบุญคุณ และเพื่อที่เขาจะให้ความสำคัญกับตัวเองบ้าง แต่ความพยายามทั้งหมดของเธอกลับไร้ประโยชน์เมื่อคนในใจของหลินอวี่กลับมาประเทศ เมื่อหลินอวี่โยนข้อตกลงการหย่ามาใส่เธออย่างไร้ความปราณี เธอก็รีบเซ็นชื่อทันที ทุกคนหัวเราะเยาะเธอที่เป็นผู้หญิงที่ถูกครอบครัวใหญ่ทอดทิ้ง แต่ใครจะไปรู้ว่า เธอคือ Moon นักแข่งรถที่ไม่มีใครเทียบได้บนสนามแข่งรถ เป็นนักออกแบบแฟชั่นที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาติ เป็นอัจฉริยะของแฮ็กเกอร์ และเธอยังเป็นหมอมหัศจรรย์ระดับโลก... อดีตสามีของเธอเสียใจมากจนคุกเข่าลงกับพื้นขอร้องให้เธอกลับมา ผู้เผด็จการคนหนึ่งอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาแล้วพูดว่า "ออกไป! นี่คือภรรยาของฉัน!" เหยาซีเยว่ "?"
เธอเป็นหมอเก่งๆ ระดับสากล เป็นประธานของบริษัทใหญ่แห่งหนึ่ง ผู้บังคับบัญชาหารรับจ้างที่แข็งแกร่งที่สุด และผู้คลั่งไคล้เทคโนโลยีอันดับหนึ่ง... ไม่นานมานี้ เจี่ยนอู่ ผู้มีความสามารถแข็งแกร่งกลับปกปิดตัวตนของนางและแต่งงานกับชายหนุ่มยากจนคนหนึ่ง โดยไม่คาดคิดก่อนวันแต่งงาน คู่หมั้นของเธอกลายเป็นนายน้อยที่หายไปจากครอบครัวที่ร่ำรวย เขาไม่เพียงเสียใจกับการหมั้นหมายเท่านั้น แต่ยังปราบปรามและทำให้เธออับอายด้วยทุกวิถีทางอีกด้วย เมื่อความจริงถูกเปิดเผย อดีตคู่หมั้นของเธอตกตะลึง และขอร้องให้กลับมาคืนดีกัน ผู้คนใหญ่โตที่ร่ำรวยและน่านับถือคนหนึ่งยืนอยู่ต่อหน้าเจี่ยนอู่ "นี่คือภรรยาของผม ใครกล้าหวังกับเธอ"
หลิวชิวเยว่จบชีวิตจากชาติภพปัจจุบัน เมื่อฟื้นขึ้นมาก็อยู่ในร่างของหญิงอ้วน ชื่อเดียวกับตัวเอง อีกทั้งตัวเธออยู่ในเกี้ยวเจ้าสาวกำลังจะไปแต่งงานกับแม่ทัพเสิ่นมู่ฉือ แม่ทัพใหญ่แห่งแคว้นชิงเป่ย จากซีอีโอสาวแสนสวย ผู้ทระนงตนว่า ฉันสวย รวยและเริ่ดในปฐพี ต้องกลายมาเป็นหญิงอ้วน น้ำหนักร่วมสองร้อยจิน (100กิโลกรัม) แถมด้วยฉายา สตรีกาลกิณี ! แล้วข่าวลือที่ว่าแม่ทัพหนุ่มสามีของเธอ เป็นพวกชอบตัดแขนเสื้อ (ชอบผู้ชาย) นั้นเป็นจริงหรือไม่...จำต้องพิสูจน์ให้กระจ่าง! ทว่า... ยามจันทร์เต็มดวง หลิวชิวเยว่กลับค้นพบความลับของสามี เมื่อเขากลายร่างเป็น หมีแพนด้า ! หลิวชิวเยว่จะใช้ชีวิตในยุคจีนโบราณอย่างไรให้แฮปปี้ เมื่อต้องมีสามีเป็น หมีแพนด้าผู้คลั่งรัก !
เคลวิน แม็คคลาเรน ถูกคู่หมั้นหักหน้าด้วยการประกาศแต่งงานกับชายคนอื่น ด้วยความคั่งแค้นที่ถูกหยามหน้า ทำให้เขาว่าจ้างเด็กสาววัยกำดัดที่ตนเองอุปการะเอาไว้มาแต่งงานด้วย เพื่อเอาคืนคนเคยรักให้กระอักเลือด เพราะบุญคุณล้นหัว ทำให้เฌอปรางต้องยอมลงชื่อในสัญญาจ้างแต่งงาน แทนที่ผู้หญิงคนนั้นที่เขารักมาก "เธออ่านสัญญาละเอียดหรือยัง" "หนูอ่านละเอียดแล้วค่ะ" "ถ้าอ่านละเอียดแล้ว เธอคงรู้ข้อห้ามทั้งสามข้อที่เธอต้องทำให้ได้แล้วใช่ไหม" "ค่ะ หนูทราบแล้วค่ะ" "งั้นลองบอกฉันมาสิ ว่าข้อห้ามมีอะไรบ้าง" หล่อนช้อนตาขึ้นมองผู้มีพระคุณด้วยสายตาที่ซ่อนความเศร้าเอาไว้แทบไม่มิด "ข้อแรก หนูไม่มีสิทธิ์ในตัวของคุณค่ะ" "ถูกต้อง" เขายิ้มอย่างพอใจ "แล้วข้อสองล่ะ" หล่อนกลืนน้ำลายลงคอที่แห้งผาก "ห้ามรักคุณค่ะ" เขายิ้มอย่างพอใจอีกแล้ว "แล้วข้อสามล่ะ" "ห้าม... เอ่อ... ห้ามปล่อยให้ท้องค่ะ เพราะถ้าท้อง คุณจะไม่รับผิดชอบ" "ถูกต้อง และฉันหวังว่าเธอจะเข้าใจ และปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด" หล่อนไม่มีทางเลือกนอกจากฝืนยิ้มออกไป "แล้วถ้าครบสัญญาหกเดือนแล้ว เอ่อ... หนูต้องไปจากที่นี่ไหมคะ" "ฉันคิดว่ามันจะดีสำหรับเรา หากไม่ต้องเห็นหน้ากันอีก หรือเธอคิดว่าไง" ท่าทางของเขาเย็นชา ไร้หัวใจ ทำราวกับกำลังเจรจาธุรกิจไม่มีผิด "เอ่อ หนูแล้วแต่คุณค่ะ" เธอทำได้แค่ฝืนยิ้ม ซ่อนน้ำตา ให้กับผู้ชายที่ตรเองทั้งรักทั้งบูชาเท่านั้น แต่ใครจะรู้เล่าว่า เมื่อสัญญาจบสิ้นลง เธอได้เดินจากไปพร้อมกับเลือดเนื้อเชื้อไขของเขา
“เคลวิน อาร์มันโด” มหาเศรษฐีผู้ไม่เคยเชื่อในพรหมลิขิต ไม่คิดเลยว่าการมาเยี่ยมเยียนมารดาและน้องสาวที่เมืองไทยในครั้งนี้จะได้มาเจอกับกวางน้อยแสนสวยที่เคยทำเขาหัวใจแทบหยุดเต้นมาแล้วครั้งหนึ่ง! เขาวางแผนการบางอย่างเพื่อต้อนกวางน้อยเข้าสู่กรงทองแล้วครอบครองได้อย่างที่จะไม่ทำให้ต้องเสียหน้า แต่กลายเป็นว่านักล่าอย่างเขาพลาดท่าตกลงไปในกับดักนั้นเสียเอง เพราะหนีผู้ปกครองเที่ยวแท้เชียว เธอถึงต้องมาเจอเขาอีกครั้ง ผู้ชายวาจาร้ายกาจกับสถานการณ์น่าอับอาย “มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ ผมยินดีและเต็มใจ” “มีค่ะ” ตอบกลับเสียงแข็ง “เสร็จธุระแล้วก็ช่วยออกไปจากห้องด้วย เชิญค่ะ” ว่าพลางชี้ไปทางประตูห้องด้วยหางตา “เรื่องแค่นี้เองหรือที่ต้องการให้ช่วย” เคลวินหันมาถามหลังจากเดินมาถึงหน้าประตู คิ้วทรงดาบเลิกขึ้นสูง “ผมนึกว่าคุณอยากให้ช่วยแบบว่า... ช่วยติดขอเสื้อในนี่ให้ฉันทีสิคะฉันติดไม่ถึง อะไรแบบนี้เสียอีก” ว่าพลางส่งยิ้มยียวน ดวงตาพราวระยับจ้องนิ่งตรงทรวงอกที่กระเพื่อมขึ้นลงเร็วแรง สาบานได้ว่านี่คือคำพูดของคนเพิ่งเจอกัน เขาเข้ามาในห้องเธอโดยไม่ได้รับอนุญาต แถมยังจ้องเธออย่างเสียมารยาทในขณะที่เธออยู่ในสภาพ... ล่อแหลม! “ลัลน์นารา” หวังอย่างยิ่งว่านั่นจะเป็นครั้งเดียวและครั้งสุดท้ายในชีวิตกับความอับอายและผู้ชายแสนยียวน แต่โชคชะตาช่างเล่นตลกกับเธอ ให้กงล้อหมุนเวียนพาเธอกับเขามาเจอกันอีกครั้งและกลายเป็นผูกพันกันไปตลอดกาล... “พี่เค นี่มันบนเรือนะคะ” "บนเรือแล้วแปลกตรงไหน หาอะไรแปลกใหม่บ้าง ชีวิตจะได้มีสีสัน” “เรือจะล่มไหมคะ” คนถามออกอาการหวาดหวั่น เคลวินหัวเราะในลำคอกึ่งขบขันกึ่งสงสาร “พี่จะพยายามเบามือที่สุดค่ะ หยาดเองก็อย่ารุนแรงนักนะคะ”
เซียวหลิ่นตาบอดจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ลูกสาวคนรวยทุกคนต่างหลีกเลี่ยงเขา มีแต่สวี่โยวหรานยอมแต่งงานกับเขาโดยไม่ลังเล สามปีต่อมา เซียวหลิ่นกลับมามองเห็นได้อีกครั้ง จากนั้รเขา็ยื่นข้อตกลงการหย่าเพื่อยุติการแต่งงานนี้ เขากล่าวอย่างเย็นชาว่า "ฉันพลาดกับชิงชิงมานนานมากพอแล้ว ฉันไม่อยากให้เธอต้องรอนานกว่านี้!" สวี่โยวหรานลงนามในข้อตกลงการหย่าโดยไม่ลังเล ทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอตลอด - หัวเราะเยาะว่าที่เธอแต่งเข้าตระกูลเซียวถือว่าเกาะผู้มีอิทธิพลเข้า จากนั้นก็มาหัวเราะเยาะเธอที่ถูกทอดทิ้ง เป็นหญิงที่ไร้ค่า แต่ทุกคนกลับไม่รู้ว่า เธอคือหมออัศจรรย์ที่รักษาดวงตาของเซียวหลิ่นให้หายดี เป็นผู้ออกแบบเครื่องประดับมูลค่าหลักร้อยล้าน ผู้เป็นมือหนึ่งแห่งหุ้นที่ครองตลาดหุ้น และแม้แต่แฮกเกอร์ระดับแนวหน้าและลูกสาวแท้ๆ ของผู้มีอิทธิพล อดีตสามีมาขอร้องขอคืนดี ซีอีโอผู้เผด็จการก็โยนเซียวหลิ่นออกไปนอกประตูอย่างเย็นชา "ดูดีๆ นี่ภรรยาของผม"
© 2018-now MeghaBook
บนสุด
GOOGLE PLAY