คุณหนูเสิ่นใช้ชีวิตเป็นคุณหนูผู้ร่ำรวยแสนร้ายกาจอยู่ดี ๆ ก็หลุดเข้ามาในการ์ตูนที่เปิดอ่านผ่าน ๆ ซะอย่างนั้น (อ่านฟรีวันละ 1 ตอนจนกว่าจะจบ)
คุณหนูเสิ่นใช้ชีวิตเป็นคุณหนูผู้ร่ำรวยแสนร้ายกาจอยู่ดี ๆ ก็หลุดเข้ามาในการ์ตูนที่เปิดอ่านผ่าน ๆ ซะอย่างนั้น (อ่านฟรีวันละ 1 ตอนจนกว่าจะจบ)
1
แคร้ง!!!
เสียงแก้วกระเบื้องเคลือบชั้นดีถูกโยนลงพื้นอย่างไม่ใยดี เศษกระเบื้องบางส่วนกระเด็นโดนข้างแก้มของชายสูงวัยที่นั่งคุกเข่าอยู่เบื้องล่าง
หญิงสาวหน้าตาสะสวย แต่ใบหน้ากำลังบูดเบี้ยวเกรี้ยวกราดด้วยความโกรธ การที่ผู้หญิงคนนั้นมีตัวจนได้กลับเข้ามาเป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลเสิ่น เป็นความผิดของเขา ถ้าหากเขาไม่ไปเที่ยวที่เมืองนั้น ก็คงไม่ได้เจอหล่อนที่นั่น
ตั้งแต่ที่ทุกคนรับรู้ถึงการมีตัวตนของหล่อน หลายสิ่งหลายอย่างก็เปลี่ยนไป คนในครอบครัวทุกคนต่างก็เอาอกเอาใจหล่อนทุกอย่าง เธอควรเป็นจุดศูนย์กลางของความรักเพียงคนเดียวสิ ไม่ใช่แม่นั่น
“เพราะลุงฮั่วคนเดียว ทำให้เรื่องทุกอย่างเป็นแบบนี้” เสิ่นอ้ายฉิงโวยวายใส่ชายสูงวัย
“ผม ขอโทษครับ แต่คุณหนูใหญ่อ้ายเหรินก็เป็นส่วนหนึ่งของตระกูลนี้ ผมจึงต้องพิสูจน์ตัวตนของเธอ เธออยู่ข้างนอกลำบากมามากแล้ว” ฮั่วเฉินตอบ
คำตอบของชายสูงวัยยิ่งทำให้เธอโมโห ตอนที่ยังเด็กอ้ายฉิงมีส่วนที่ทำให้พี่สาวต่างมารดาพลัดหลงกับครอบครัว เธอไม่ต้องการให้บ้านนี้มีคุณหนูสองคน เธอต้องเป็นคนเดียวที่ได้รับความรัก
“เสียแรงที่ฉันรักลุงฮั่วเหมือนญาติผู้ใหญ่คนหนึ่ง ไม่คิดเลยว่าลุงฮั่วจะทำร้ายฉันแบบนี้”
ชายสูงวัยที่นั่งคุกเข่าอยู่เบื้องล่าง เงยหน้ามองใบหน้างดงามแสนร้ายกาจของหล่อน
“ตอนที่คุณหนูยังเด็กผมไม่น่าหลงเชื่อแววตาใสซื่อของคุณเลย ผมน่าจะบอกทุกคนไปว่าคุณรู้ว่าพี่สาวคุณไปไหน และคุณเองนั่นแหละที่เป็นคนโกหกทุกคน” ฮั่วเฉินพูดอย่างเจ็บแค้น ตอนนี้เขาถูกอันธพาลที่เสิ่นอ้ายฉิงจ้างมาทำร้าย จุกจนแทบพูดอะไรไม่ออก
“ฮั่วเฉิน จะมากไปแล้วนะ ลุงมีสิทธิ์อะไรไม่ทราบ ลุงมันก็แค่เลขาแก่ ๆ ของคุณพ่อ ลองดูแล้วกันว่าถ้าลุงหายไปคุณพ่อจะตามหาลุงไหม”
เสิ่นอ้ายฉิงมองเหยียดชายสูงวัยด้วยแววตามาดร้าย ชายคนนี้พูดมากเกินไปแล้ว ระหว่างที่เธอกำลังตัดสินใจเรื่องความเป็นความตายของเขา แสงไฟจากรถลีมูซีนคันใหญ่ก็สาดส่องเข้ามาทางหน้าต่าง
ที่นี่เป็นบ้านพักตากอากาศที่เธอแอบซื้อเอาไว้ คุณพ่อเธอรู้ได้ยังไง
ชายสูงวัยอีกคนท่าทางภูมิฐานแต่งกายด้วยเสื้อผ้าชั้นดีราคาแพง ก้าวลงจากรถด้วยสีหน้าถมึงทึง เขาเดินเข้าไปในตัวบ้านเพื่อระงับเหตุการณ์ไม่ดี
“อ้ายฉิงหยุดได้แล้ว” เสิ่นเหยาซิ่วนายใหญ่แห่งอาณาจักรเสิ่นก้าวลงจากรถเพื่อห้ามปรามบุตรสาวของตนไม่ให้ถลําลึกไปมากกว่านี้
“คุณพ่อ” เสิ่นอ้ายฉิงยืนนิ่งด้วยความตกใจ เธอไม่คิดว่าบิดาของตนจะตามเจอ
บอดี้การ์ดฝีมือดีหลายคนของนายใหญ่เสิ่นลงจากรถตู้มาพร้อมกัน เป็นการรับรองว่าเสิ่นเหยาซิ่วผู้นี้จะปลอดภัย
อันธพาลที่เสิ่นอ้ายฉิงจ้างมาเมื่อเห็นคนท่าทางภูมิฐานดูมีฝีมือพวกนั้น ก็ใจฝ่อวิ่งหนีกันหัวหดทิ้งให้คุณหนูเสิ่นยืนตัวสั่นอยู่ผู้เดียว
เสิ่นอ้ายฉิงยืนนิ่งราวกับเวลาหยุดหมุน เธอไม่คิดว่าบิดาของตนจะเจอเธอในภาพลักษณ์แบบนี้ เธอยังอยากเป็นคุณหนูเสิ่นผู้ใสซื่อในสายตาของบิดาและทุกคน
“ฮั่วเฉินลำบากนายแล้ว” เสิ่นเหยาซิ่วเดินมาประคองเลขาคนสนิทของตนด้วยตัวเอง
เขาและฮั่วเฉินรู้จักกันมาหลายสิบปี ผ่านความยากลำบากมาด้วยกันมาก็มาก บางเรื่องเขาก็ติดค้างฮั่วเฉิน ในใจคิดแต่จะตอบแทนบุญคุณอยู่เสมอ แต่ไม่คิดเลยว่าบุตรสาวของตนจะทำเรื่องร้ายกาจได้แบบนี้
“แค่ก แค่ก” ฮั่วเฉินไม่พูดอะไร ร่างกายที่ถูกทำร้ายมาอย่างหนักกำลังไอออกมาเป็นสีเลือด
“คุณพ่อ หนูไม่ได้ทำ” เสิ่นอ้ายฉิงพยายามปฏิเสธ เธอพยายามบีบน้ำตา แผนนี้มันสำเร็จทุกครั้ง
นายใหญ่แห่งอาณาจักรเสิ่นมองหน้าบุตรสาวที่ตนเองรักอย่างผิดหวัง เขามอบความรักให้บุตรสาวเลี้ยงดูอย่างดี ไม่เคยทำสิ่งใดขาดตกบกพร่อง ทุกคนก็รักเธอแต่ทำไมเรื่องราวมันถึงดำเนินมาจนจุดนี้ได้
เพี๊ยะ!!
ฝ่ามือใหญ่ของเสิ่นเหยาซิ่วฟาดลงไปที่ใบหน้าสวยงามของลูกสาวหนึ่งครั้ง
คนตัวเล็กเอนตัวไปตามแรงตบ จากที่เคยคิดว่าจะบีบน้ำตาเรียกร้องความสงสารจากคนที่เธอเรียกว่าพ่อ ตอนนี้หยาดน้ำตานั่นมันเป็นของจริง
“เสิ่นอ้ายฉิง หยุดได้แล้ว ทุกคนรักลูกและทะนุถนอมลูกมาเป็นอย่างดี ลุงฮั่วก็ถือว่าเป็นญาติผู้ใหญ่คนหนึ่งของพวกเรา พ่อไม่เคยสอนให้ลูกเป็นแบบนี้ ทำไมถึงได้มีนิสัยร้ายกาจกัน”
ชายสูงวัยที่ร่างกายสะบักสะบอมมองเธอด้วยสายตาไร้อารมณ์ แต่ก่อนเขาคิดว่าถ้าเธอโตขึ้นคงจะทิ้งนิสัยร้ายกาจนั่นไปได้ แต่ตอนนี้เขาต้องคิดใหม่ เพราะเธอยิ่งโตยิ่งร้ายหากเธอมีส่วนร่วมในอาณาจักรเสิ่นเมื่อไหร่ อำนาจและความมั่งคั่งคงทำให้เธอยิ่งร้ายกาจมากกว่าเดิม
“คุณชายพอเถอะครับ” เขาเข้าห้ามนายของตน ฮั่วเฉินยังคงเรียกนายใหญ่เสิ่นว่าคุณชายตามความเคยชินแม้จะอายุมากขึ้น
เสิ่นเหยาซิ่วหมุนตัวกลับ เขาไม่อยากเห็นน้ำตาของบุตรสาว แต่เธอต้องได้รับบทเรียน ต่อไปนี้เขาจะไม่ใจดีกับเธออีกแล้ว จากนั้นบอดี้การ์ดของตระกูลเซิ่นจึงก้าวอาด ๆ มาควบคุมตัวเธอเอาไว้ก่อนจะพาขึ้นรถกลับไปด้วยกัน
ช่วงแรกเธอก็ต่อสู้ดิ้นรนให้พ้นจากมือบอดี้การ์ดตระกูลเสิ่น แต่เมื่อทำอย่างไรพวกเขาก็ไม่ปล่อย เธอจึงกลับมานิ่งเงียบยอมให้พวกเขาควบคุมตัวแต่โดยดี
รถลีมูซีนและรถตู้ เคลื่อนตัวออกจากบ้านพักตากอากาศนอกเมือง เสิ่นอ้ายฉิงถูกสั่งให้ไปนั่งในรถอีกคัน ส่วนนายใหญ่และเลขานั่งไปกับรถลีมูซีน ขบวนรถกำลังเดินทางกลับเข้าไปในเมือง รอบข้างจากที่มืดสนิทเริ่มมีความสว่างจากแสงไฟยามค่ำคืน เสิ่นเหยาซิ่วจึงเปิดปากพูดกับเลขาคนสนิทของตน
“อาเฉิน เรื่องนี้นายอย่าเอาความไหม”
ฮั่วเฉินนั่งนิ่งฟัง
“ถือว่าฉันขอนะอาเฉิน อย่าให้อ้ายฉิงต้องมีคดีติดตัวไปเลย เธอยังเด็กยังต้องเรียนรู้อะไรอีกมาก”
“.....” ฮั่วเฉินสายตานิ่งสนิท ในสมองกำลังประมวลผลเรื่องราว เขาเกือบตายจากน้ำมือลูกสาวของเสิ่นเหยาซิ่วเชียวนะ
“ฉันจะชดเชยให้นายและครอบครัวอย่างถึงที่สุด”
“อายุ 25 ไม่เด็กแล้วนะคุณชาย ตอนที่เธอยังเป็นเพียงเด็กผู้หญิง ผมก็รู้สึกรักและเอ็นดูเธอเหมือนหลานสาวของตัวเอง นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอทำเรื่องเลวร้ายเอาไว้ให้คุณชายคอยเช็ดล้าง” ฮั่วเฉินมองออกไปนอกหน้าต่างอย่างครุ่นคิด
“คราวนี้ฉันจะจัดการเธออย่างจริงจัง ฉันรู้ว่าฉันตามใจเธอมากเกินไป ต่อไปนี้จะไม่ให้มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น”
“คุณชาย ถ้าคนนั้น ๆ ที่ถูกทำร้ายไม่ใช่ผม คุณจะทำอย่างไร ถ้าเธอพลั้งมือฆ่าใครสักคนตายล่ะ” น้ำเสียงของฮั่วเฉินเริ่มเจือความโกรธ
“ฉันขอโทษ ฉันขอโทษ” เสิ่นเหยาซิ่วรู้สึกผิดกับฮั่วเฉินจึงได้แต่เอ่ยคำขอโทษอย่างจริงใจโดยหวังว่าฮั่วเฉินจะละเว้นลูกสาวเขาสักครั้ง
ฮั่วเฉินนั่งคิดอยู่นาน กว่าจะยอมเอ่ยปากพูดอะไร
“ได้ ครั้งนี้ผมจะยอมสักครั้ง ผมเองก็ไม่ใช่ไม่รักไม่เอ็นดูเธอ หวังว่าเธอจะเรียนรู้ความผิดครั้งนี้”
เสิ่นเหยาซิ่วได้แต่พูดขอบคุณและขอโทษเมื่อฮั่วเฉินยอมให้อภัย
ในใจของฮั่วเฉินตอนนี้ทั้งโกรธและเคียดแค้น ไม่รู้ว่าต่อจากนี้ไปเด็กคนนั้นจะเป็นเช่นไร หากมีอีกครั้ง ให้เธอไปอ้อนวอนกับยมบาลเถอะ
เพราะคืนนี้ทำให้ด้ายแดงเริ่มทำงานผูกพันธ์หัวใจของทุกคนไว้ด้วยกัน มาดูกันสิะว่าพวกเขาจะแก้เรื่องราวยุ่งเหยิงนี้ได้หรือไม่ นัทธนิษฐ์ นักธุรกิจสาวชาวไทยวัย 30 ปี ที่กำลังสร้างแบรนด์เครื่องสำอางให้ติดตลาดเอเชีย กลับต้องกลายเป็นคู่นอนข้ามคืนของซู่เหลียงฉีนักธุรกิจคู่แข่งคนสำคัญของเธอ กลายเป็นว่าพอรู้ตัวอีกที เธอก็ลืมคืนนั้นไม่ได้ ส่วนเขาล่ะยังจำคืนนั้นได้หรือเปล่า
เพราะความแค้นและจมไม่ลงของณิชา ทำให้เธอต้องลงสนามเข้าสู่วังวนของความสัมพันธ์ต้องห้ามของเธอกับพ่อของอดีตแฟน ครั้งแรกของเธอถูกมอบให้กับชยนต์เพื่อแลกกับการได้ไปเรียนต่อต่างประเทศ "มาเถอะฉันจะสอนเธอเอง" เธอต้องการทุนไปเรียนต่อต่างประเทศ ทำให้ณิชาตัดสินใจยอมเดินเข้าไปหาพ่อของผู้ชายที่ทิ้งเธอไปแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น เขาถามซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าจะยอมทำข้อตกลงกับเขาใช่ไหม และเธอก็ตอบตกลงรับข้อเสนอของเขาอย่างไม่ลังเล
พราะเข้าไปช่วยชีวิตผู้ชายแปลกหน้าคนหนึ่งเอาไว้เมื่อหลายปีก่อน ทำให้ชีวิตดั่งเจ้าหญิงของเฮเซลเปลี่ยนไปตลอดกาล
เมื่อผู้หญิงที่เพื่อนๆ ตั้งสมญานามว่าแม่ชีอย่างเธอจับพลัดจับผลูต้องมาเจอกับผู้ชายหน้านิ่งที่เอะอะกอด เอะอะจูบอย่างเขา อา…แล้วพ่อคุณก็ดันเป็นโรคนอนไม่หลับ จะต้องนอนกอดเธอเท่านั้นด้วย แบบนี้เธอจะเอาตัวรอดได้ยังไงล่ะ “ชอบอาหารเหนือไหม” “ชอบมากเลยคุณ ให้กินทุกวันยังได้เลย” “มากพอจะอยู่ที่นี่ไหม” “แค่กๆๆ” …………… …………………………………………………………………………………………………………………………. “คุณ! เอากระบอกไฟฉายออกไปวางที่อื่นก่อนได้ไหม มันดันหลังฉัน ฉันนอนไม่หลับ” คนที่ใกล้จะหลับบอกเสียงอู้อี้ “เอ้อ! ไม่มีนี่” เขาบอกเสียงอึกอัก “มันจะไม่มีได้ไง ก็มันดันหลังฉันอยู่เนี่ย” เธอมั่นใจว่ามีแน่ๆ ก็หลักฐานมันทนโท่ขนาดนี้ “อืม! นอนเถอะ ไม่มีหรอก” “จะไม่มีได้ไง ก็นี่ไง” คุณเธอยืนยันด้วยการคว้าหมับเข้าให้ พร้อมหันกลับมา หวังงัดหลักฐานที่อยู่ในมือมาพิสูจน์ให้ได้เห็นกันจะๆ คาตา แต่… ตึก ตึก ตึก อา…! ดูเหมือนจะไม่ใช่แค่คาตา แต่ยังคามือเธอด้วย เธออ้าปากตาค้างราวกับกำลังตกตะลึงสุดขีด ก่อนจะก้มมองไอ้ที่คิดว่าเป็นกระบอกไฟฉายในมือสลับกับเงยหน้ามองเขา จากนั้นก็… “กรี๊ด…!” เธอร้องลั่นพร้อมกับยื่นเท้าถีบออกไปสุดแรง ตุบ! คนไม่ทันตั้งตัวร่วงตุ้บลงไปบนพื้น ครั้นพอจะลุกขึ้น คุณเธอก็ตะโกนเสียงดังลั่นขึ้นมาอีก “หยุดอยู่ตรงนั้นเลยนะไอ้คนลามก คนเลว คุณมันทุเรศที่สุด คุณให้ฉันจับไอ้นั่นของคุณ มัน…อี๋…! เธอพูดพลางทำท่าขยะแขยง แล้วมาส่องกระบอกไฟฉายพ่อเลี้ยงพร้อมกันนะคะ
หลังจากที่แต่งงานเข้ามาในตระกูลมู่ หลินซีได้ทำหน้าที่เป็นคุณนายมู่ที่ยอมอดทนกับทุกอย่างโดยไม่ปริปากเป็นเวลาสามปี เธอรักมู่จิ่วเซียว จึงยอมอดทนดูแลเขาอย่างเต็มใจ แม้ว่าเขาจะมีคนอื่นอยู่ข้างนอกก็ตามแต่เขากลับไม่เคยเห็นค่าของเธอ เหยียบย่ำความรักของเธอให้แหลกสลาย และถึงขั้นปล่อยให้น้องสาวของเขามอมเหล้าเธอแล้วส่งไปยังเตียงของลูกค้า หลินซีนั้นถึงเพิ่งจะตาสว่างเมื่อรู้ว่าความรักที่มีมานานนั้นช่างน่าขันและน่าเศร้าในใจของเขา เธอไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เข้ามาเกาะเขา เธอจึงทิ้งข้อตกลงการหย่าไว้แล้วจากไปโดยไม่ลังเล มู่จิ่วเซียวมองดูเธอประสบความสำเร็จ กลายเป็นดวงดาวที่ส่องแสงในสายตาของผู้คนเมื่อได้เจอกันอีกครั้ง เธอเต็มไปด้วยความมั่นใจและสงบเสงี่ยม โดยมีผู้ชายที่มีฐานะสูงส่งอยู่เคียงข้าง มู่จิ่วเซียวมองดูใบหน้าของคู่แข่งหัวใจที่ดูคล้ายกับของเขามาก จากนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าในสายตาเธอ เขาเป็นเพียงตัวแทนของคนอื่นในมุมแห่งหนึ่ง เขาขวางทางเธอไว้ “หลินซี คุณเล่นตลกกับผมใช่ไหม”
ซ่งจิ่งถังรักฮั่วอวิ๋นเซินอย่างลึกซึ้งนานถึงสิบห้าปี แต่ในวันที่เธอคลอดลูกกลับตกอยู่ในอาการโคม่า ขณะที่ฮั่วอวิ๋นเซินกระซิบข้างหูเธออย่างอ่อนโยนว่า "ถังถัง อย่าฟื้นขึ้นมาอีกเลย สำหรับฉัน เธอไม่มีค่าอะไรอีกแล้ว" ซ่งจิ่งถังเคยคิดว่าสามีของเธอเป็นคนอ่อนโยนและรักใคร่ตัวเอง แต่จริงๆ แล้วเขามีแต่ความเกลียดชังและใช้ประโยชน์จากเธอเท่านั้น และลูกๆ ที่เธอเสี่ยงชีวิตให้กำเนิด กลับเรียกหญิงสาวคนอื่นว่า 'แม่' ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนต่อหน้าที่เตียงคนไข้ของเธอ เมื่อซ่งจิ่งถังฟื้นขึ้นมา สิ่งแรกที่เธอทำคือการตัดสินใจหย่าขาดอย่างเด็ดขาด! แต่หลังจากหย่าแล้ว ฮั่วอวิ๋นเซินจึงเริ่มตระหนักว่า ชีวิตที่ผ่านมาของเขาเต็มไปด้วยเงาของซ่งจิ่งถัง หญิงคนนี้กลายเป็นความเคยชินของเขา เมื่อพบกันอีกครั้ง ซ่งจิ่งถังปรากฏตัวในที่ประชุมในฐานะผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์ เธอเปล่งประกายจนทุกคนต้องหันมามอง หญิงคนนี้ที่เคยมีแต่เขาในใจ บัดนี้กลับไม่แม้แต่จะมองเขาอีก ฮั่วอวิ๋นเซินคิดว่าเธอแค่ยังโกรธอยู่ ถ้าเขาเอ่ยปากพูดนิดหน่อย ซ่งจิ่งถังจะต้องกลับไปหาเขาแน่นอน เพราะเธอรักเขาหมดหัวใจ แต่ต่อมา ในงานหมั้นของผู้นำคนใหม่ของตระกูลเพ่ย เขาเห็นซ่งจิ่งถังสวมชุดแต่งงานหรูหรา ยิ้มอย่างเปี่ยมสุขและกอดแน่นเพ่ยตู้พร้อมสายตาที่เต็มไปด้วยความรักใคร่ ฮั่วอวิ๋นเซินอิจฉาจนแทบคลั่ง เขาตาแดงก่ำและบีบแก้วจนแตก เลือดไหลไม่หยุด...
ชูจี้ถูกเก็บไปอุปการะตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งถือเป็นความฝันของเด็กกำพร้าทั่วไปอย่างชูจี้ แต่ชีวิตหลังจากนั้นมันไม่ได้มีความสุขดั่งที่ชูจี้คิดฝันไว้เลย เธอต้องอดทนถูกเย้ยหยันและการทำทารุณจากแม่บุญธรรมของเธอ แต่ก็ยังโชคดีที่เธอได้รับความเมตตาจากคนใช้สูงวัยคนหนึ่งในบ้านหลังนั้น ชึ่งเป็นคนคอยดูแลและเอาใส่เธอเหมือนแม่แท้ ๆ ของเธอ จนกระทั่งคนใช้จากไปด้วยอาการป่วย ชูจี้ก็ถูกบังคับให้แต่งกับผู้ชายที่ไม่เอาการเอางานแทนลูกสาวแท้ ๆ ของพ่อแม่บุญธรรมของเธอเพื่อชดใช้ค่ารักษาพยาบาลของคนใช้ เรื่องราวจะเป็นเช่นเดียวกับซินเดอเรลล่าหรือไม่? อย่างไรก็ตาม ชายที่เธอจะแต่งงานด้วยนั้นไม่เหมือนเจ้าชายเลยสักนิดนอกจากรูปร่างหน้าตาของเขาที่สามารถเทียบเท่ากับเจ้าชายได้เท่านั้นเอง ลู่เหยี่ยนเป็นลูกชายนอกสมรสของครอบเศรษฐีครอบครัวหนึ่ง เขาใช้ชีวิตไปวันๆ (พอลอดไปด้วยค่ะ)มาโดยตลอด ที่เขาตกลงแต่งกับชูจี้ก็เพราะอยากจะทำให้ความปรารถนาสุดท้ายของแม่ของเขาสมหวังเท่านั้น แต่ในคืนวันแต่งงาน เขากลับพบว่าเจ้าสาวคนนี้มีพฤติกรรมที่ผิดกับที่เคยได้ยินได้ฟังมา โชคชะตาจะบันดาลให้พวกเขาเป็นอย่างไร และลู่เหยี่ยนจะเป็นดั่งที่เราคิดหรือไม่ สิ่งที่น่าประหลาดใจคือลู่เหยี่ยนมีหลายอย่างที่คล้ายๆ กับมหาเศรษฐีที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้อย่างพิลึก สุดท้ายแล้ว ลู่เหยี่ยนจะสามารถรู้ได้หรือไม่ว่าชูจี้ คือเจ้าสาวจำเป็นที่ต้องได้แต่งงานแทนพี่สาวของเธอ การแต่งงานของพวกเขาจะเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวสุดโรแมนติกหรือวิบากกรรมของชีวิต โปรด ติดตามและค้นหาชีวิตและเรื่องราวของทั้งสองคนด้วยกันเถอะ
กลางวันอ่อนหวาน กลางคืนร้อนแรง นี่คือคำที่ลู่เยียนจือใช้เพื่อบรรยายถึงเธอ แต่หานเวยบอกว่าตัวเองมีชีวิตอยู่ไม่ถึงครึ่งปี ลู่เยียนจือกลับไม่ลังเลที่จะขอหย่ากับสือเนี่ยน “แค่ปลอบใจเธอไปก่อน ครึ่งปีข้างหน้าเราค่อยแต่งงานใหม่” เขาคิดว่าสือเนี่ยนจะรออยู่ที่เดิมตลอด แต่เธอได้ตาสว่างแล้ว น้ำตาแห้งสนิท หัวใจสือเนี่ยนก็แตกสลายไปแล้วด้วย การหย่าปลอมๆ สุดท้ายกลายเป็นจริง ทำแท้งลูก เริ่มต้นชีวิตใหม่ สือเนี่ยนจากไปโดยไม่หันกลับมาอีก แต่ลู่เยียนจือกลับเสียสติ ต่อมา ได้ยินว่าคุณชายลู่ผู้มีอิทธิพลนั้นก็อยู่นิ่งๆ ต่อไปไม่ได้ ขับรถเมอร์เซเดส-เบนซ์ไล่ตามเธออย่างบ้าคลั่ง เพียงเพื่อขอให้เธอเหลือบมองเขาอีกครั้ง...
ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"
© 2018-now MeghaBook
บนสุด
GOOGLE PLAY