ดาวน์โหลดแอป ฮิต
หน้าแรก / สมัยใหม่ / ตามเธอไม่เคยทัน
ตามเธอไม่เคยทัน

ตามเธอไม่เคยทัน

5.0
1 บท/วัน

หลินหลั่งเยี่ยน เป็นลูกสาวที่ได้รับการฝึกฝนอย่างลับๆ จากรัฐ เป็นสาวอัจฉริยะที่ทุกคนในองค์กรอิจฉา มีความสามารถทางการต่อสู้สูงและไม่ยอมใคร แต่มีเพียงเธอเท่านั้นที่รู้ว่าพ่อแม่ของเธอเสียชีวิตตั้งแต่เธอยังเด็ก ทำให้เธอต้องใช้ชีวิตอยู่กับน้องสาวฝาแฝดของเธอเพียงลำพัง หลังจากผ่านไปเจ็ดปี ในที่สุดรัฐก็อนุมัติอิสรภาพให้เธอ หัวใจของหลินเหลิงเหยียนเต้นระรัวด้วยความคาดหวัง ขณะที่เธอกำลังเดินทางกลับบ้าน แต่เธอกลับต้องพบว่าป้าของเธอใช้ชีวิตอย่างหรูหราในบ้านพักของพ่อแม่ผู้ล่วงลับ ขณะที่น้องสาวของเธอเองกลับถูกบังคับให้นอนในคอกสุนัขและกินของเหลือ ทันใดนั้น เธอพลิกโต๊ะอาหารด้วยความโกรธ ป้าข่มขู่? เธอใช้วิธีการที่เด็ดขาดถอนตัวจากการร่วมมือ จนบริษัทของป้าพังทลายลงอย่างรวดเร็ว! การกลั่นแกล้งในโรงเรียน? เธอปลอมตัวเป็นน้องสาว เข้าไปในโรงเรียนและตัดสินใจสู้ไฟด้วยไฟ จากนั้นเธอก็ถ่ายทอดสดตอนพวกอันธพาลคุกเข่าร้องขอความเมตตา ถูกเยาะเย้ยเรื่องตัวตน? หลินหลั่งเยี่ยนพูดอย่างเย็นชา“ใช่ ฉันก็แค่คนธรรมดา” ในวินาทีถัดมา ครอบครัวที่มีชื่อเสียงมายืนยันว่า“เธอคือลูกสาวคนโตของเรา!” สถาบันวิจัยแห่งชาติ “พวกเราคือเบื้องหลังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเธอ!” …… ซือฮานเฟิง ผู้เป็นผู้นำของตระกูลลึกลับ ไม่เคยปรากฏตัวในสายตาสาธารณชน ข่าวลือว่าเขาเป็นคนเยือกเย็นและไร้ความปรานี บางคนเคยเห็นเขายืนสูบบุหรี่ในสถานการณ์ที่น่ากลัว และบางคนก็เห็นเขาฆ่าคนโดยไม่กระพริบตา แต่ต่อมากลับมีคนเห็นว่าเขาไล่ตามหลินหลั่งเยี่ยนจนถึงมุมกำแพง ดวงตาเต็มไปด้วยความเศร้าและความไม่พอใจ “หลั่งเยี่ยน ฉันช่วยเธอจัดการพวกนั้นแล้ว เธอควรจะอยู่เป็นเพื่อนกับฉันบ้างไหม?” “เราไม่ใช่แค่พันธมิตรหรือ?” หลินหลั่งเยี่ยนพูดอย่างงงงวย ซือฮานเฟิงถอนหายใจลึกๆ แล้วจูบเบาๆ บนริมฝีปากของเธอ “ตอนนี้ล่ะ”

สารบัญ

บทที่ 1 น้องสาวผู้น่าสงสารนอนในบ้านสุนัข (ภาค 1)

“หลายปีมานี้คุณลำบากแย่เลย หัวหน้า ยินดีด้วยนะครับที่ได้กลับบ้าน”

ในงานเลี้ยงฉลองความสำเร็จ ชายหนุ่มที่สวมสูทสั่งตัดพิเศษจ้องมองหลินหลั่งเยี่ยนอย่างอาลัยอาวรณ์

ใบหน้าอ่อนช้อยของหญิงสาวงดงามหมดจด ดวงตาคู่นั้นคมคายราวกับหงส์เย็นชาจนมองไม่เห็นความรู้สึกใด ๆ ในนั้นเลย แม้แต่น้ำเสียงก็เย็นยะเยือก “อืม ฉันไปก่อนนะ”

“หัวหน้า ผมไปส่งครับ” ซูเจิ้งเหวินรีบพูดขึ้นทันที

หลินหลั่งเยี่ยนไม่ได้ปฏิเสธ

พอขึ้นรถ ซูเจิ้งเหวินก็ถามทันที “หัวหน้าครับ คุณกลับไปคราวนี้ เตรียมจะกลับมาบริษัทเมื่อไหร่เหรอครับ? บริษัทของเราไปได้สวยมากเลยนะ”

พวกเขาได้รู้จักกันในโครงการหนึ่ง ซูเจิ้งเหวินรู้ดีว่าหลินหลั่งเยี่ยนในวัยเพียงสิบเก้าปีนั้นมีฝีมือที่น่าทึ่งเพียงใด ดังนั้นจึงชักชวนหลินหลั่งเยี่ยนมาร่วมงานกัน บริษัทที่พวกเขาก่อตั้งขึ้นมาด้วยกันในตอนนี้ได้กลายเป็นอันดับหนึ่งในวงการไปแล้ว

หลินหลั่งเยี่ยนพูดอย่างราบเรียบ “ไว้คิดดีแล้วฉันจะบอกนายอีกที ตอนนี้ฉันแค่อยากกลับบ้านเท่านั้น”

“ได้ครับ ๆ ๆ ผมรู้ว่าคุณคิดถึงน้องสาวของคุณ คุณไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ น้องสาวคุณน่าจะใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย หลายปีมานี้ ผมมีโครงการดี ๆ ผมก็ยกให้คุณอาของคุณหมดเลยครับ” ซูเจิ้งเหวินทำท่าทางราวกับรอคำชม

หลินหลั่งเยี่ยนและน้องสาวกำพร้าพ่อแม่เมื่ออายุได้หกขวบ หลังจากนั้น คุณอาก็ย้ายเข้ามาดูแลพวกเธอ

หลินหลั่งเยี่ยนพยักหน้า “ขอบคุณมาก”

นิ้วเรียวสวยของเธอสัมผัสจี้รูปดอกซากุระของตัวเอง เมื่อเปิดมันออก ข้างในก็เป็นรูปถ่ายคู่ของพวกเธอ

เธอและน้องสาว

เธอทำหน้าเรียบเฉยไร้อารมณ์ แต่บนใบหน้าของน้องสาวเธอกลับมีรอยยิ้มที่สดใสประดับอยู่ เมื่อมองรอยยิ้มของน้องสาว หลินหลั่งเยี่ยนก็อดไม่ได้ที่ยกยิ้มขึ้นมา

หลังจากพ่อแม่จากไป เธอและน้องสาวก็พึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน และน้องสาวก็เป็นเหมือนพระอาทิตย์ดวงน้อย ๆ ที่คอยให้ความอบอุ่นแก่คนรอบข้าง

ตอนอายุสิบสอง เธอถูกประเทศคัดเลือกให้เข้าร่วมโครงการลับสุดยอด และต้องอยู่ทำงานที่นั่นถึงเจ็ดปี ตอนนี้โครงการเสร็จสมบูรณ์แล้ว ในที่สุดเธอก็จะได้กลับบ้านไปหาน้องสาวเสียที

เงินเดือนส่วนใหญ่ที่ได้จากประเทศเธอก็ส่งไปให้น้องสาวทั้งนั้น น้องสาวของเธอตอนนี้…ก็น่าจะมีชีวิตความเป็นอยู่อย่างสุขสบายดีสินะ

ซูเจิ้งเหวินเห็นรอยยิ้มที่มุมปากของหลินหลั่งเยี่ยน ดวงตาแทบจะถลนออกมาจากเบ้า

สาวงามแสนเย็นชาคนนี้ก็ยิ้มเป็นกับเขาด้วยเหรอเนี่ย?

โอ้ พระเจ้า เขาชักจะอยากเห็นหน้าน้องสาวคนนี้แล้วสิ

รถมาถึงหน้าปากซอยหมู่บ้าน

หมู่บ้านนี้สภาพแวดล้อมไม่เลวเลย แต่ละบ้านล้วนมีสวนในตัวด้วย

นี่เป็นมรดกที่พ่อแม่ของหลินหลั่งเยี่ยนทิ้งไว้ให้ ตอนนี้มีคุณอากับน้องสาวอาศัยอยู่

รถที่ไม่ได้ลงทะเบียนไว้ไม่ได้รับอนุญาตให้เข้า หลินหลั่งเยี่ยนจึงไม่ได้สร้างความลำบากใจให้กับรปภ. เธอก้าวลงจากรถแล้วเดินเข้าไปในหมู่บ้าน

ที่หน้าบ้านของพวกเธอตอนนี้มีแสงไฟสว่างไสว ทั้งยังมีเสียงหัวเราะเป็นระยะ ๆ

ดูเหมือนว่าน้องสาวจะมีความสุขดี

หลินหลั่งเยี่ยนยังคงมีรอยยิ้มประดับมุมปากขณะที่เดินเข้าไปในลานบ้าน

ในลานบ้านมีบ้านสุนัขหลังหนึ่ง

เธอสังเกตเห็นคนอยู่ข้างบ้านสุนัขได้อย่างรวดเร็ว

ภายใต้แสงสลัวไม่อาจมองเห็นใบหน้าของคนคนนั้นได้ชัดเจน แต่ก็พอจะเห็นได้ว่าเธอกำลังกินอะไรบางอย่างในชามอยู่

ทำไมคนถึงไปอยู่ในบ้านสุนัขได้ล่ะ

หลินหลั่งเยี่ยนขมวดคิ้วฉับ พลางสาวเท้าเข้าไปใกล้

อีกฝ่ายดูเหมือนจะตกใจสุดขีด รีบเข้าไปในบ้านสุนัขทันที

หลินหลั่งเยี่ยนยิ่งรู้สึกแปลกใจมากขึ้นไปอีก และในวินาทีต่อมาก็ได้ยินเสียงแผ่วเบาจากคนที่อยู่ข้างใน “อย่าตีฉันอีกเลยนะ ฉะ…ฉันจะไม่ทำผิดอีกแล้ว ฉันจะระวังให้มากกว่านี้……”

เสียงนี้…… คือน้องสาวของเธอ!

ในชั่วขณะนั้น หลินหลั่งเยี่ยนเบิกตาโพลงด้วยความโกรธจนแทบแตกทะลัก เธอรีบดึงคนที่อยู่ข้างในออกมา ในระยะใกล้ แม้จะอยู่ใต้แสงสลัวเธอก็เห็นใบหน้าของหญิงสาวชัดเจน

น้องสาวของเธอ หลินรั่วเหมย!

“เธอ……” หลินรั่วเหมยเองก็รู้สึกว่าอีกฝ่ายดูคุ้นเคยเช่นกัน ได้แต่จ้องมองเธออย่างตกตะลึง ราวกับว่าไม่กล้าที่จะยอมรับว่าเธอนั้นคือใคร

“เหมยเหมย เป็นเธอใช่ไหม?” คำพูดทุกคำของหลินหลั่งเยี่ยนเปรียบเสมือนคมมีดที่กรีดลงบนหัวใจของเธอ

อ่านต่อ
img ไปดูความคิดเห็นเพิ่มเติมที่แอป
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY