'ขอให้ฉันได้เจอรักแท้ ขอให้ฉันได้เจอเนื้อคู่ดีๆ ด้วยเถิดเพี้ยง!'
'ขอให้ฉันได้เจอรักแท้ ขอให้ฉันได้เจอเนื้อคู่ดีๆ ด้วยเถิดเพี้ยง!'
หน้าจอโน้ตบุ๊กเครื่องหรูสว่างวาบในช่วงเวลาตีสามกว่าๆ พร้อมกับมือบางที่คลิกเมาส์กำลังหาข้อมูลเกี่ยวกับศาลเจ้าศักดิ์สิทธิ์ที่จะพาเพื่อนรักไปแก้คำสาป ก่อนหน้านี้เธอพาดาร์เรนเดียเพื่อนรักเพียงคนเดียวของเธอไปดูดวง ไปวัด ไปศาลเจ้า มาแล้ว แต่โจทย์ที่ยากนักของพวกเธอก็คือ ต้องตามหาเทพแห่งความรักมาแก้คำสาปให้ดาร์เรนเดีย
"ที่นี่น่าจะเด็ดนะ แต่ก็เคยไปมาแล้วนี่ ไปซ้ำก็ไม่เป็นไรหรอกมั้งเขาว่ากันว่าตื๊อเท่านั้นที่จะครองโลก"
มือเรียวคัดลอกลิงก์เข้าแอปพลิเคชันไลน์ส่งไปให้ดาร์เรนเดียที่ยังนอนหลับปุ๋ยอยู่ที่เตียงข้างๆ ก่อนที่ตัวเองจะเข้าแอปพลิเคชันเฟซบุ๊ก เมสเซนเจอร์เมื่อเห็นจุดแดงขึ้น เธอกดเข้าไปดูรูปโพรไฟล์ของอีกฝ่ายที่ส่งมา เมื่อเห็นว่าถูกใจก็กดเข้าไปทักทายตอบกลับชายคนที่ทักมา
Messenger
วีลล์ : สวัสดีครับ ใช่วิเวียนรึเปล่า
วิเวียน : ค่ะ
วีลล์ : ผมวีลล์นะครับ
วิเวียน : ค่ะ ทักมาดึกดื่นมีอะไรรึเปล่าคะ
วีลล์ : ไม่มีอะไรครับ ผมเห็นวิเวียนนอนดึกก็เลยอยากคุยด้วยเฉยๆ
วิเวียน : ถ้าไม่ได้ทักมาจีบวิขอตัวไปนอนก่อนนะคะ
วีลล์ : เดี๋ยวครับ เดี๋ยว จีบครับ จีบ ผมอยากรู้จักวิเวียนมากกว่าแค่ดูรูปจากในเฟซได้ไหมครับ
มุมปากบางยกยิ้มพอใจ เธอนะเจ้าแม่เรื่องนี้เลยนะใครก็อย่ามาแย่งตำแหน่งนี้ของเธอ วิเวียนคุยแชตกับวีลล์ไปเรื่อยจนรู้สึกถูกคอเธอคิดว่าเธอกับเขาน่าจะเข้ากันได้ดี เขาและเธอนัดหมายกันจะไปออกเดตและได้มีการตกลงพูดคุยกันเรื่องวันเวลาสถานที่เรียบร้อยแล้ว
- วันต่อมา –
วิเวียนหมุนซ้าย หมุนขวาอยู่หน้ากระจกในช่วงเวลาเจ็ดโมงเช้าของวันใหม่โดยที่ดาร์เรนเดียวยังนอนอุตุอยู่บนที่นอน หญิงสาวแต่งหน้าบางๆ ให้พอมีสีสันเน้นความเป็นธรรมชาติโชว์ใบหน้าเนียนใส มือเรียวหยิบน้ำหอมกลิ่นประจำตัวออกมาแล้วพรมลงทั่วตัว ก่อนจะยิ้มให้ตัวเองในกระจกเหมือนทุกวันที่ทำแล้วเดินไปปลุกดาร์เรนเดียบนที่นอนนุ่ม
"ยัยเดีย นี่! ยัยเดีย"
"อื้อออ~ เช้าแล้วเหรอ"
ดาร์เรนเดียตอบน้ำเสียงงัวเงียโดยที่ยังไม่ลืมตา ทำให้วิเวียนต้องจับใบหน้าสวยของเพื่อนรักให้เงยขึ้นแล้วส่ายไปส่ายมากลั่นแกล้งเพื่อนสาวของตัวเองจนดาร์เรนเดียทนไม่ไหวทำหน้าตาบูดบึ้งจ้องมองเธอด้วยความงอแง
"ฉันจะไปข้างนอกหน่อยนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้พาไปไหว้เจ้าที่เดิม"
"ทำไมต้องไปที่เดิมด้วย"
"ฉันศึกษามาแล้ว ที่นี่เด็ดจริง ศักดิ์สิทธิ์จริง"
"แต่เมื่อวานเราก็เพิ่งไปที่นั่นมาไม่ใช่เหรอ"
"แกเนี่ยไม่รู้อะไรเลยนะ เขาว่ากันว่าตื๊อเท่านั้นที่จะครองโลก แกต้องตื๊อเทพ เทพถึงจะช่วยแกเชื่อฉัน"
วิเวียนทำสีหน้ามั่นใจส่งไปให้เพื่อนรัก ดาร์เรนเดียกำมือขึ้นเรียกความฮึกเหิมให้ตัวเอง ก่อนที่หญิงสาวจะก้มหน้าลงกดจูบที่แก้มป่องของเพื่อนรักแล้วโบกมือไปมาให้กับเธอ
"อย่ากลับดึกละ"
"รู้แล้วน่า!"
สองเท้าบางเดินออกมาจากคอนโดขนาดเล็กมือเรียวโบกแท็กซี่และบอกจุดหมายปลายทางที่นัดกับวีลล์เอาไว้ โดยจะต้องผ่านหน้าศาลเจ้าที่จะพาดาร์เรนเดียไปตามหาเทพแห่งความรักในวันพรุ่งนี้ เป็นจังหวะเดียวกันกับที่รถติดไฟแดงพอดี ดวงตากลมโตจ้องมองเข้าไปที่ศาลเจ้าที่ประดับไปด้วยเชือกสีแดงห้อยระโยงระยาง และโคมไฟสวย ภายในมีดอกกุหลาบหลากสีที่ใครหลายๆ คนนำมากราบไหว้เทพแห่งความรักเพื่อขอพร
ศาลเจ้าแห่งนี้เป็นสถานที่ที่ขึ้นเชื่อเรื่องมาขอพรเรื่องความรักได้อย่างโดดเด่นและส่วนมากผู้คนก็จะสมหวัง สถานที่แห่งนี้เป็นที่โล่งกว้างโดยข้างในจะแบ่งเป็นศาลเจ้าเล็กๆ เพื่อให้ผู้คนมาขอพร การขอพรที่นี่ต้องจดชื่อ และที่อยู่ปัจจุบันของตัวเองเอาไว้ ถ้าหากตกหล่นไปแม้แต่ตัวอักษรเดียวพรที่ขอไว้ก็จะไม่เป็นผล
วิเวียนมองสถานที่ที่ผู้คนพลุกพล่านดวงตากลมโตที่ประดับไปด้วยแพขนตาสวยสะดุดเข้ากับชายหนุ่มคนหนึ่งที่ดูดีออร่าจับ เขาใส่กางเกงสีดำพอดีตัวและเสื้อเชิ้ตสีขาวพับแขนถึงแค่ข้อศอกเท่านั้นดูแล้วอายุน่าจะราวๆ ยี่สิบสี่ หรือยี่สิบห้าได้
"โอ้โห ออร่าเกิ๊น หล่ออย่างกับเทพแหนะ"
ดวงตากลมโตยังจ้องมองเขาไม่วางตา เขาน่าจะเป็นผู้ดูแลศาลเจ้าแห่งนี้หรือเปล่านะทำไมถึงได้ก้มดูสมุดที่จดชื่อสำหรับขอพรอยู่แบบนั้น มือหนาข้างหนึ่งล้วงกระเป๋ากางเกง ผมดำขลับพลิ้วสวยไปตามแรงลม ใบหน้าขาวผ่องราวกับเทพบุตร ให้ตายเถอะในโลกนี้จะมีคนที่หล่อขนาดนี้จริงเหรอ
จริงสิ วันนี้เธอจะไปออกเดตนี่นา ...
สองมือเรียวยกขึ้นกระพุ่มไหว้ ดวงตากลมโตมองไปที่ศาลเจ้าแห่งนั้นก่อนจะตั้งจิตอธิษฐาน
'ขอให้ฉันได้เจอรักแท้ ขอให้ฉันได้เจอเนื้อคู่ดีๆ ด้วยเถิดเพี้ยง!'
ใบหูของเทพฯ หนุ่มกระดิกเพียงนิด เขาเหลียวมองหาเสียงที่ดังมาตามลมแต่ทว่าเมื่อหันกลับไปก็พบกับรถยนต์มากมายเคลื่อนตัวไปข้างหน้าเรียบร้อยแล้ว น้ำเสียงที่เขาได้ยินช่างหวานใสราวกับระฆังใบใหญ่ที่ดังก้อง อีกทั้งความตั้งใจแน่วแน่นั้นมันทำให้เขาสัมผัสได้อย่างชัดเจนจนน่าประหลาดใจ แต่ทว่าดวงตาสีน้ำตาลอ่อนทอประกายแสงระยิบระยับเมื่อสัมผัสเข้ากับแสงอาทิตย์ ทำให้เขาสามารถมองเห็นเงาร่างบางของใครบางคนที่นั่งอยู่ในรถแท็กซี่สีเขียวเหลือง มุมปากหนายกยิ้มก่อนจะมุ่งหน้าตามร่างเงาลางๆ ของร่างบางนั้นไป
มนุษย์ผู้นี้ไม่รู้หรือไงว่าขอพรต้องมาจดชื่อด้วย ไม่งั้นเขาจะจับคู่ให้ได้ยังไงละ ...
เทพฯ หนุ่มคิดในใจจนรถแท็กซี่ที่เขาตามจอดอยู่หน้าห้างสรรพสินค้าดังย่านกลางเมืองร่างบางลงกำลังลงรถ ส่วนเทพฯ หนุ่มก็พยายามเพ่งมองใบหน้าของเธอเพื่อจดจำแล้วจะได้นำกลับไปทำหน้าที่ของเขาต่อ แต่ทว่ากลิ่นหอมที่ไม่เหมือนใครจากกายเธอก็โชยเข้ามาแตะปลายจมูกเทพฯ หนุ่มหลับตาพริ้มสูดดมกลิ่นหอมของเธอเข้าปอด ก่อนจะได้สติแล้วหันไปมองหาเธออีกครั้ง ...
"เจ้ามาทำอะไรที่นี่อาเธอร์"
ไดอาน่าเทพแห่งความรักที่ทำงานในศาลเจ้าเดียวกันกับอาเธอร์เอ่ยขึ้น เธอเห็นอาเธอร์ออกมานอกศาลทั้งที่ยังทำงานไม่เสร็จเกิดสงสัยก็เลยตามมา อาเธอร์เทพฯ หนุ่มหันกลับไปมองข้างหลังเขากวาดสายตามองหาร่างบางคนเมื่อครู่แต่ก็ไม่พบ ทำให้ต้องหันกลับมาแล้วตอบกลับไดอาน่าด้วยท่าทีสบายๆ
"ข้าได้ยินเสียงมนุษย์ขอพร เลยจะมาดูเพราะเจ้ามนุษย์นั่นไม่ได้ให้ข้อมูลข้าไว้"
"เจ้าใส่ใจคนที่ไม่ทำตามกฎตั้งแต่เมื่อไหร่"
แฟนเก่า (เคย) ร้าย จะกลับมาง้อขอเธอคืนดี เขาจะขนกลเม็ดเท่าที่คิดได้มาตามตื้อ มารื้อความทรงจำ (ที่ดีๆ) ของเขากับเธอ จะมาทวงเธอคืน และจะมารักษาแผลใจของเธอที่เขาเป็นคนทำไว้ให้หายขาด อย่าคิดหนี เพราะเธอหนีเขาไม่พ้นหรอก ไม่ว่าจะหนีไปไหนครั้งนี้เขาก็จะตามติดเป็นเงาจนเธอต้องยอมคืนดีกับเขาจนได้อย่างแน่นอน
เขาเห็นเธอเป็นเพียงของตายไม่ว่าเขาจะไปทำอะไรที่ไหน กลับมาทีไรก็ยังคงเจอเธอเสมอ เมื่อแรกรักอะไรก็ดี แต่ทำไมตอนนี้ทุกอย่างถึงเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้ มันเพราะเขาหมดรักเธอแล้วหรือเพราะเธอเป็นเพียงของที่เขาจะทำอะไรก็ได้งั้นเหรอ เธอเจ็บซ้ำๆ มากขนาดนี้ เธอโง่และไม่เห็นคุณค่าของตัวเองมากขนาดนี้ ควรจะพอได้แล้วใช่ไหม เธอเจ็บพอหรือยัง? เธอยังควรให้โอกาสเขาอยู่ไหม?
เขาเป็นทนายหนุ่มหล่อมากความสามารถที่เพรียบพร้อมไปเสียทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหน้าตา การศึกษา ฐานะทางบ้าน สังคม เรียกได้ว่าเนื้อหอมในหมู่สาวๆ ไม่ว่าจะโสด ซิง หรือมีคู่ครองแล้วหากเสนอให้เขาก็พร้อมจะสนองทุกเมื่อ สาวๆ ต่างอยากควบคุม และครอบครองเขา แม้จะรู้อยู่เต็มอกว่าคนอย่างเขาน่ะ 'รักสนุก แต่ไม่ผูกพัน' ก็ตาม คนอย่างเขาไม่เคยคิดหยุดอยู่ที่ใคร ความซิงไม่สามารถผูกมัดเขาได้ จนกระทั่ง... เธอเดินเข้ามาในชีวิตเขา
❤ โปรเจกต์สุดฮอตต้อนรับวาเลนไทน์ Match Love Valentines ❤ เรื่องราวของสาวขี้เหงาทั้งสี่คนที่เกิดอาการ เปลี่ยวใจอยากมีใครสักคน เลยต้องเข้าแอปหาคู่อย่าง MATCH LOVE เพื่อตามหาคู่เดตที่มาทำให้วาเลนไทน์ของพวกเธอ ไม่ต้องเหงาใจอีกต่อไป และแอปนี้ก็เป็นจุดเริ่มต้นของการแมตช์รักของพวกเธอ...แต่ก็ใช่ว่าทุกคนจะสมหวังจากแอปหาคู่สักหน่อย? ไปลุ้นกันว่าแอปนี้จะช่วยให้พวกเธอสละโสดได้ไหม...!!!!
เธอทำให้เขารัก เธอทำให้เขาแค้น และก็เป็นเธอที่กลับมาวนเวียนอยู่ข้างกายเขา เขาที่พยายามลืมความรักของเธอกดความเจ็บแค้นเอาไว้ในส่วนลึกสุดของหัวใจ เธอทำให้เขารู้จักคำว่า "ทั้งรัก ทั้งแค้น" เป็นอย่างดี ในเมื่อเธอเลือกจะกลับมาเขาก็จะสาดความเจ็บแค้นคืนกลับไปให้เธอได้รู้สึก ให้เธอได้รู้สึกถึงความเจ็บช้ำที่ไม่มีวันลืมได้ลง
【สาวน้อยผู้มีความรักในใจกลายเป็นหญิงสาวที่มีสติปัญญา vs ซีอีโอผู้ตามรักอย่างบ้าคลั่ง】 ในปีที่ห้าของการแต่งงานแบบลับๆ ของเธอ เสิ่นจาวหนิงเห็นสามีของไปเปิดห้องที่โรงแรมกับรักแรกของเขากับตาตนเอง จากนั้นเธอเพิ่งรู้ว่าลี่เยี่ยนซิวแต่งงานกับเธอเพราะเธอดูคล้ายกับรักแรกของเขา เสิ่นจาวหนิงตายใจและหลอกให้ลี่เยี่ยนซิวเซ็นสัญญาหย่า หนึ่งเดือนต่อมา เธอประกาศต่อหน้าผู้คนว่า “ลี่เยี่ยนซิว ฉันไม่ต้องการคุณอีกแล้ว อให้คุณกับรักแรกของคุณจะอยู่ด้วยกันตลอดไป” ลี่เยี่ยนซิวกอดเธอพร้อมน้ำตาคลอเบ้า “เสิ่นจาวหนิง คุณเป็นคนที่เข้ามาหาผมก่อน แล้วตอนนี้คุณจะทิ้งผมง่ายๆ ได้ยังไง?” ****** หลังจากที่เสิ่นจาวหนิงหย่า งานของเธอไปได้ดีขึ้นเรื่อยๆ บริษัทก็เตรียมที่จะเข้าตลาดหลักทรัพย์ ในงานเลี้ยงฉลอง ลี่เยี่ยนซิวก็เข้าร่วมด้วย เขามองอดีตภรรยาที่จับมือผู้ชายอื่นด้วยความหึงหวงอย่างแรง ขณะที่เสิ่นจาวหนิงเตรียมเปลี่ยนชุด เขาก็ตรงเข้ามาหาเธอในห้องลองเสื้อ “ผู้ชายคนนั้นดีขนาดนั้นเลยเหรอ?” เสิ่นจาวหนิงถึงสังเกตเห็นว่าลี่เยี่ยนซิวร้องไห้แล้ว น้ำตาของเขาตกลงบนกระดูกไหปลาร้าของเธอและมันรู้สึกร้อนๆ “เสิ่นจาวหนิง ผมเสียใจแล้ว เราคืนดีกันได้ไหม?”
คิณ อัคนี สุริยวานิชกุล ทายาทคนโตของสุริยวานิชกุลกรุ๊ป อายุ 26 ปี นักธุรกิจหนุ่มที่หน้าตาหล่อเหลาราวกับเทพบุตร เย็นชากับผู้หญิงทั้งโลกยกเว้นเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น เอย อรนลิน "เมื่อเขาดึงเธอเข้ามาในวังวนของไฟรักที่แผดเผาหัวใจดวงน้อยๆของเธอให้ไหม้ไปทั้งดวง" "เธอแน่ใจนะว่าจะให้ฉันช่วยค่าตอบแทนมันสูงเธอจ่ายไหวเหรอ?" เอย อรนลิน พิศาลวรางกูล ดาวเด่นของวงการบันเทิงที่ผันตัวไปรับบทนางร้าย เธอสวย เซ็กซี่ ขี้ยั่วกับเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น "เขาคือดวงไฟที่จุดประกายขึ้นในหัวใจดวงน้อยๆของเธอให้หลงเริงร่าอยู่ในวังวนแห่งไฟรัก" "อะ อึก จะ เจ็บ เอยเจ็บค่ะคุณคิณ"
หลังจากแต่งงานกันมาสามปี เวินเหลี่ยงก็ยังไม่เคยได้ความรักจากฟู่เจิ้งแต่อย่างใดเลย เมื่อรักแรกของเขากลับมา สิ่งที่รอเธออยู่คือหนังสือการหย่า "ถ้าฉันมีลูก คุณยังเลือกหย่าไหม?" เธออยากจับโอกาสสุดท้ายนี้ไว้ แต่แล้วมีแต่คำตอบที่เย็นชาว่า "ใช่" เวินเหลี่ยงหลับตาและเลือกที่จะปล่อยมือ ...ต่อมาเธอนอนอยู่บนเตียงคนไข้ด้วยความสิ้นหวังและลงนามในข้อตกลงการหย่า "ฟู่เจิ้ง เราไม่ได้เป็นหนี้กันอีกต่อไปแล้ว..." ชายที่มีความเด็ดขาดและเย็นชามาโดยตลอดนอนอยู่ข้างเตียงขอร้องให้อีกฝ่ายกลับมาด้วยเสียงแผ่วเบา "เหลียง ได้โปรดอย่าหย่าได้ไหม?"
ชูจี้ถูกเก็บไปอุปการะตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งถือเป็นความฝันของเด็กกำพร้าทั่วไปอย่างชูจี้ แต่ชีวิตหลังจากนั้นมันไม่ได้มีความสุขดั่งที่ชูจี้คิดฝันไว้เลย เธอต้องอดทนถูกเย้ยหยันและการทำทารุณจากแม่บุญธรรมของเธอ แต่ก็ยังโชคดีที่เธอได้รับความเมตตาจากคนใช้สูงวัยคนหนึ่งในบ้านหลังนั้น ชึ่งเป็นคนคอยดูแลและเอาใส่เธอเหมือนแม่แท้ ๆ ของเธอ จนกระทั่งคนใช้จากไปด้วยอาการป่วย ชูจี้ก็ถูกบังคับให้แต่งกับผู้ชายที่ไม่เอาการเอางานแทนลูกสาวแท้ ๆ ของพ่อแม่บุญธรรมของเธอเพื่อชดใช้ค่ารักษาพยาบาลของคนใช้ เรื่องราวจะเป็นเช่นเดียวกับซินเดอเรลล่าหรือไม่? อย่างไรก็ตาม ชายที่เธอจะแต่งงานด้วยนั้นไม่เหมือนเจ้าชายเลยสักนิดนอกจากรูปร่างหน้าตาของเขาที่สามารถเทียบเท่ากับเจ้าชายได้เท่านั้นเอง ลู่เหยี่ยนเป็นลูกชายนอกสมรสของครอบเศรษฐีครอบครัวหนึ่ง เขาใช้ชีวิตไปวันๆ (พอลอดไปด้วยค่ะ)มาโดยตลอด ที่เขาตกลงแต่งกับชูจี้ก็เพราะอยากจะทำให้ความปรารถนาสุดท้ายของแม่ของเขาสมหวังเท่านั้น แต่ในคืนวันแต่งงาน เขากลับพบว่าเจ้าสาวคนนี้มีพฤติกรรมที่ผิดกับที่เคยได้ยินได้ฟังมา โชคชะตาจะบันดาลให้พวกเขาเป็นอย่างไร และลู่เหยี่ยนจะเป็นดั่งที่เราคิดหรือไม่ สิ่งที่น่าประหลาดใจคือลู่เหยี่ยนมีหลายอย่างที่คล้ายๆ กับมหาเศรษฐีที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้อย่างพิลึก สุดท้ายแล้ว ลู่เหยี่ยนจะสามารถรู้ได้หรือไม่ว่าชูจี้ คือเจ้าสาวจำเป็นที่ต้องได้แต่งงานแทนพี่สาวของเธอ การแต่งงานของพวกเขาจะเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวสุดโรแมนติกหรือวิบากกรรมของชีวิต โปรด ติดตามและค้นหาชีวิตและเรื่องราวของทั้งสองคนด้วยกันเถอะ
“สวิงของต้นกับอ้อ” ถูกเขียนขึ้นในวันที่ 10 เดือนมิถุนายน ปี พ.ศ. 2555 โดยลงในเว็บไซต์ Sudswing ที่ปัจจุบันปิดตัวถาวรไปนานแล้ว แต่เชื่อว่ายังอยู่ในความทรงจำของใครหลาย ๆ คน ซึ่งหากนับเวลาแล้วก็ครบรอบ 13 ปี พอดี ณ วันที่กำลังเริ่มต้นลงฉบับพิเศษของนิยายเรื่องนี้ โดยมีการปรับปรุงเนื้อหาในแต่ละตอนให้สมบูรณ์มากยิ่งขึ้น รวมถึงการรวมตอนพิเศษและตอนที่หายไปเอามาไว้ในเรื่องนี้ สำหรับไรต์แล้ว “สวิงของต้นกับอ้อ” คือลูกคนโตและลูกรักที่นำพาให้ไรต์ก้าวมาเป็นนักเขียนอย่างเต็มตัวในนิยายสายอีโรติกแนวสวิงกิ้ง NTR, Cuckold, 3P, นิยายแนวเมียสาวเหงารัก รวมถึงแนวที่สามีอยากเห็นภรรยาของตัวเองไปมีอะไรกับชายอื่น ยังไงขอฝากนิยาย “สวิงของต้นกับอ้อ” ฉบับครบรอบ 13 ปีนี้ เอาไว้ให้นักอ่านได้ติดตามกันด้วย ขอบคุณสำหรับทุกการสนับสนุนที่ทำให้ไรต์ยังคงเดินต่อไปได้บนถนนสายตัวอักษรนี้ครับ
หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"
© 2018-now MeghaBook
บนสุด
GOOGLE PLAY