"ถ้าทำแบบนี้ จะกลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้วนะ"
"ถ้าทำแบบนี้ จะกลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้วนะ"
งานเลี้ยงวันเกิดน้องมิ้นท์อายุครบ 19 ปี @โรงแรมหรูย่านหัวหิน
ภายในห้องสวีตของโรงแรมหรูมินนี่ยังยืนใช้แผ่นหลังบางพิงกับบานประตูห้องหลังจากที่เธอวิ่งหนีขึ้นมาด้านบนเพียงลำพัง มือเรียวยกขึ้นแตะริมฝีปากบาง พลางนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ สิ่งที่โนอาห์ทำกับเธอมันเรียกว่าจูบหรือเปล่า ใช่จูบหรือเปล่านะ มุมปากบางกระตุกยิ้มหัวใจดวงน้อยเต้นโครมครามราวกับจะหลุดออกมา ดีใจ เธอดีใจ ที่ในที่สุดคุณลุงสุดหล่อของเธอก็ตอบสนองในสิ่งที่เธอต้องการถึงแม้ว่าเขาจะเมาก็ตาม
เหตุการณ์ก่อนหน้า
"ลุงโนอาห์คะ เมาแล้วเหรอคะ"
" ... " ชายหนุ่มนิ่งเงียบนั่งถือแก้ววิสกี้หมุนควงเบาๆ จ้องมองใบหน้าหวานของเด็กสาวตรงหน้านิ่ง ในขณะที่เพื่อนๆ ต่างก็ฟุบหลับลงบนโต๊ะ บางคนก็กลับขึ้นห้องนอนของตัวเอง
"ลุงโนอาห์คะ ให้มิ้นท์เรียกพี่สกายกับพี่ซันให้ไหมคะ"
" ... " มินนี่ยื่นใบหน้าใสเข้าไปใกล้ๆ ก่อนจะนึกสนุกจุ๊บคุณลุงอย่างที่เคยทำเธอมองซ้ายมองขวาแนบริมฝีปากบางเฉียบลงกับกลีบปากของเขาเบาๆ อย่างที่เคยทำ แต่ทว่าครั้งนี้มันกลับไม่เหมือนเคยเพราะคุณลุงของเธอสอดแทรกเรียวลิ้นร้อนเข้าในโพรงปากบางมินนี่ตกใจจนเบิกตาโตขึ้นเธอตั้งใจจะผละออกแต่ทว่ากลับถูกมือหนาของโนอาห์รั้งท้ายทอยเอาไว้ เขาขบเม้มกลีบปากของเธอเล่นอย่างเอาแต่ใจ ทั้งดูด ทั้งขบ ทั้งกัด แล้วกระหวัดควานหาลิ้นเล็กอย่างดูดดื่มเร่าร้อน
"โนอาห์"
เธอเอ่ยเรียกเขาเสียงเบาทันทีที่ริมฝีปากเป็นอิสระ มือเรียวยกขึ้นแตะกลีบปากของตัวเองเอาไว้ ใบหน้าหวานแดงซ่านอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนร่างกายของเธอร้อนรุ่มจนหาสาเหตุไม่ได้ เธอทำตัวไม่ถูกไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรลุงโนอาห์ของเธอแตกต่างไปจากทุกครั้งที่เคยเป็น เขาเคยสุภาพและอ่อนโยนกับเธอ แต่เมื่อครู่กลับดุดันและเร่าร้อนปานนั้น
"เอ่อ พี่สกาย พี่ซัน ชะ ... ช่วยไปดูลุงโนอาห์หน่อยค่ะ น่าจะเมาแล้ว"
"ครับคุณหนู"
มินนี่รีบวิ่งกลับห้องพักของตัวเอง เธอปิดประตูอย่างไม่แรงมากนักก่อนจะพิงหลังกับประตูห้องพักแล้วแตะริมฝีปากของตัวเองอีกครั้ง ความรู้สึกนั้นยังคงอยู่ราวกับว่าเขายังบดจูบเธออยู่เลย จูบของเขาในครั้งนี้มันไม่เหมือนกับที่เธอเคยได้รับ หัวใจดวงน้อยเต้นแรงจนแทบจะควบคุมตัวเองไม่อยู่
"เมื่อกี๊จูบใช่ไหม"
วันต่อมา...
ก๊อกๆ ก๊อกๆ
เสียงประตูห้องพักของมินนี่ดังขึ้นในช่วงสายเด็กสาวยังคงอยู่ในชุดนอนกระโปรงสีขาววาบหวิวบางเบาเนินอกอวบไร้บราเซียร์ปกปิดยามที่เธอเดินเนินอกของเธอก็กระเพื่อมไปตามแรงสะเทือนของการเดิน ใบหน้าหวานมู่ทู่หงุดหงิดคนที่รบกวนเวลานอนของเธอ
แกร๊ก!
"มีอะ!"
ปัง!
ทันทีที่เห็นหน้าคนที่มาเคาะประตูมินนี่ก็เบิกตาโตขึ้นด้วยความตกใจ เธอรีบปิดประตูทันทีเพราะตอนนี้ร่างกายเธอกำลังรุ่มร้อน และรู้สึกใบหน้าเธอวูบวาบแปลกๆ หญิงสาวยกมือขึ้นเช็กกลิ่นปากของตัวเอง โอเค ไม่มีผ่าน เธอตัดสินใจดึงคอเสื้อลงมาอีกหน่อยก่อนจะเปิดประตูด้วยท่าทางงัวเงียอีกครั้ง
"โนอาห์~"
"ทำไมตื่นสายจังครับ ไม่สบายรึเปล่าหน้าแดงๆ นะ"
สายตาคมของโนอาห์เผลอมองไปที่เนินอกอวบของเธอ เขาลอบกลืนน้ำลายลงคอแล้วรีบละสายตาจากอกอวบมามองที่ใบหน้าหวานของเธอแทน มือหนาวางลงที่หน้าผากมนของคนตัวเล็ก สองเท้าหนักก้าวเข้าไปในห้องพักของเธออย่างที่เคยทำเสมอมา มือหนาจับต้นแขนของเธอเบาๆ ทำเอาหัวใจดวงน้อยเต้นโครมคราม แผงอกของคุณลุงมันทำให้ร่างกายของเธอสั่น ยิ่งโนอาห์ปลดกระดุมเสื้อฮาวายลายทะเลสีฟ้าอ่อนที่ใส่มาเพียงสองสามเม็ดมันยิ่งขับให้เขาดูดีเป็นเท่าตัว
ตุ๊บ
มินนี่ตัดสินใจแนบใบหน้าหวานกับอกแกร่งของคุณลุงสุดหล่อ สองแขนเรียวโอบรอบเอวหนาของเขาเอาไว้อย่างออดอ้อน ก่อนเงยหน้าขึ้นนิดหน่อยมองปลายคางของเขา ยิ่งมอง ก็ยิ่งหล่อ ยิ่งมองก็ยิ่งหลง เธอหวง หวงเขาเหลือเกิน
"ไหนให้ลุงดูหน่อย ป่วยหรือเปล่าครับทำไมหน้าแดงๆ"
"อยากแตะตรงนี้" นิ้วชี้เล็กจิ้มไปที่หน้าผากหนา ก่อนจะแนบแก้มนวลกับอกแกร่งของคุณลุงสุดหล่อ โนอาห์เองมีเหรอที่จะขัดใจหลานรัก เขาจับตัวเธอให้ยืนเผชิญหน้ากัน ก่อนที่จะโน้มตัวลงมาเล็กน้อยแล้วใช้หน้าผากหนาแตะสัมผัสกับหน้าผากมนอย่างแผ่วเบา
หัวใจดวงน้อยเต้นแรงจนแทบกระเด็นหลุดออกมา เธอสัมผัสได้ถึงลมหายใจเจือกลิ่นบุหรี่ แถมยังมีกลิ่นแอลกอฮอล์ผสมมาด้วยอีกนิดหน่อย ลมหายใจอุ่นร้อนของโนอาห์ ทำให้มินนี่เผลอนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนที่เขาบดจูบสอดแทรกลิ้นร้อนเข้ามาในโพรงปากของเธออย่างเร่าร้อนดุดัน
สองสายตาประสานกันเข้าอย่างจัง สายตาคมจ้องมองเธอด้วยความเป็นห่วง แต่ดวงตากลมของคนตัวเล็กกลับคิดเลยเถิดไปไหนต่อไหน มินนี่อยากจะลองจูบกับเขาอีกครั้ง แต่เธอต้องห้ามใจเอาไว้
'ไม่ได้นะยัยมิ้นท์ นี่เพื่อนพ่อนะโว้ย'
'แต่เขาหล่อนะ ไม่เป็นไรหรอก ไม่ใช่สายเลือดเดียวกันสักหน่อย'
'เอาเลย แกต้องทำตามสิ่งที่แกต้องการนะยัยมิ้นท์'
'อ่ะ ใจเย็นๆ สิ ค่อยเป็นค่อยไป'
ความคิดตีกันให้วุ่นวาย มือเรียวกำแน่นอยากจะจูบคุณลุงอีกสักครั้งแต่ในที่สุดเธอก็เชื่อความคิดสุดท้ายของตัวเอง ค่อยเป็นค่อยไป
"พะ พอแล้วค่ะ"
"เช็กแล้วตัวอุ่นๆ นะครับ เป็นอะไรไหม"
"โนอาห์~ มิ้นท์อยากไปเดินเล่นริมทะเลค่ะ"
"ไปกับใคร พี่ทิศเหนือ ทิศใต้ หรือ เทย์แลนด์ จีน่า"
"มิ้นท์อยากไปกับโนอาห์ รอมิ้นท์อาบน้ำแป๊บนึงนะคะ"
"ครับๆ" ว่าแล้วมินนี่ก็เดินไปที่ส่วนของห้องนอน เพื่อไปจัดการธุระส่วนตัว ส่วนโนอาห์ก็เดินออกไปที่ระเบียงหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบเอาสารนิโคตินเข้าร่างกายระหว่างรอหลานสาวของตัวเอง ไม่นานนักมินนี่ก็เดินออกมาในชุดที่ทำให้โนอาห์ต้องปวดหัว เธอใส่เสื้อเกาะอกสีขาวแค่ช่วงอกโชว์หน้าท้องร่องสิบเอ็ดบ่งบอกถึงการดูแลตัวเองอย่างดี กับกระโปรงพลิ้วๆ บางๆ สีเดียวกับเสื้อตัวจิ๋ว เขารู้สึกไม่ชอบใจนักแต่ก็ไม่อยากต่อว่ามากเพราะเขาชอบที่จะให้อิสระหลานสาวมากกว่า
"สวยไหมคะ" ร่างบางถลาเข้าสวมกอดเอวหนาของคุณลุง เกยคางมนเอาไว้ที่แผงอกกว้างดูดี เธอหลงใหลเขา เธอหวงเขา และชอบรอยสักรูปกุหลาบที่ลำคอของเขามาก ในชีวิตเธอตั้งแต่เจอผู้ชายมาโนอาห์คือคนที่เธอรักปักใจ และหวงแหนที่สุด
"เดี๋ยวใส่เสื้อคลุมไปด้วยนะครับ"
"ไม่เอา"
"มิ้นท์" เขากดเสียงต่ำ ดุ คนตัวเล็ก แม้จะอยากให้อิสระแค่ไหนก็รู้สึกหวงแหนอยู่ดี
"โนอาห์ไปด้วย ไม่เห็นต้องใส่เสื้อคลุมเลยนี่คะ นะคะ น้าาาา~"
"เฮ้อ ดื้อ" ว่าหลานสาวอย่างไม่จริงจังมากนักก่อนจะกดจูบลงที่หน้าผากมนของเธอแล้วเป็นฝ่ายเดินเข้าไปในโซนแต่งตัวหยิบเอาผ้าคลุมไหล่สีขาวบางๆ ติดมือมาด้วย มือหนาจับประสานกับมือเรียวเอาไว้พากันเดินออกมานอกห้องพักของเธอ โดยที่คนตัวเล็กเอาแต่มองมือที่ประสานกัน หัวใจของเธอเต้นอย่างไม่ยอมสงบสุข ก่อนจะหยุดลงเมื่อ...
"จะไปไหนกันวะ"
"ดะ แดดดี้!"
แฟนเก่า (เคย) ร้าย จะกลับมาง้อขอเธอคืนดี เขาจะขนกลเม็ดเท่าที่คิดได้มาตามตื้อ มารื้อความทรงจำ (ที่ดีๆ) ของเขากับเธอ จะมาทวงเธอคืน และจะมารักษาแผลใจของเธอที่เขาเป็นคนทำไว้ให้หายขาด อย่าคิดหนี เพราะเธอหนีเขาไม่พ้นหรอก ไม่ว่าจะหนีไปไหนครั้งนี้เขาก็จะตามติดเป็นเงาจนเธอต้องยอมคืนดีกับเขาจนได้อย่างแน่นอน
เขาเห็นเธอเป็นเพียงของตายไม่ว่าเขาจะไปทำอะไรที่ไหน กลับมาทีไรก็ยังคงเจอเธอเสมอ เมื่อแรกรักอะไรก็ดี แต่ทำไมตอนนี้ทุกอย่างถึงเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้ มันเพราะเขาหมดรักเธอแล้วหรือเพราะเธอเป็นเพียงของที่เขาจะทำอะไรก็ได้งั้นเหรอ เธอเจ็บซ้ำๆ มากขนาดนี้ เธอโง่และไม่เห็นคุณค่าของตัวเองมากขนาดนี้ ควรจะพอได้แล้วใช่ไหม เธอเจ็บพอหรือยัง? เธอยังควรให้โอกาสเขาอยู่ไหม?
เขาเป็นทนายหนุ่มหล่อมากความสามารถที่เพรียบพร้อมไปเสียทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหน้าตา การศึกษา ฐานะทางบ้าน สังคม เรียกได้ว่าเนื้อหอมในหมู่สาวๆ ไม่ว่าจะโสด ซิง หรือมีคู่ครองแล้วหากเสนอให้เขาก็พร้อมจะสนองทุกเมื่อ สาวๆ ต่างอยากควบคุม และครอบครองเขา แม้จะรู้อยู่เต็มอกว่าคนอย่างเขาน่ะ 'รักสนุก แต่ไม่ผูกพัน' ก็ตาม คนอย่างเขาไม่เคยคิดหยุดอยู่ที่ใคร ความซิงไม่สามารถผูกมัดเขาได้ จนกระทั่ง... เธอเดินเข้ามาในชีวิตเขา
❤ โปรเจกต์สุดฮอตต้อนรับวาเลนไทน์ Match Love Valentines ❤ เรื่องราวของสาวขี้เหงาทั้งสี่คนที่เกิดอาการ เปลี่ยวใจอยากมีใครสักคน เลยต้องเข้าแอปหาคู่อย่าง MATCH LOVE เพื่อตามหาคู่เดตที่มาทำให้วาเลนไทน์ของพวกเธอ ไม่ต้องเหงาใจอีกต่อไป และแอปนี้ก็เป็นจุดเริ่มต้นของการแมตช์รักของพวกเธอ...แต่ก็ใช่ว่าทุกคนจะสมหวังจากแอปหาคู่สักหน่อย? ไปลุ้นกันว่าแอปนี้จะช่วยให้พวกเธอสละโสดได้ไหม...!!!!
เธอทำให้เขารัก เธอทำให้เขาแค้น และก็เป็นเธอที่กลับมาวนเวียนอยู่ข้างกายเขา เขาที่พยายามลืมความรักของเธอกดความเจ็บแค้นเอาไว้ในส่วนลึกสุดของหัวใจ เธอทำให้เขารู้จักคำว่า "ทั้งรัก ทั้งแค้น" เป็นอย่างดี ในเมื่อเธอเลือกจะกลับมาเขาก็จะสาดความเจ็บแค้นคืนกลับไปให้เธอได้รู้สึก ให้เธอได้รู้สึกถึงความเจ็บช้ำที่ไม่มีวันลืมได้ลง
หลังจากที่แต่งงานเข้ามาในตระกูลมู่ หลินซีได้ทำหน้าที่เป็นคุณนายมู่ที่ยอมอดทนกับทุกอย่างโดยไม่ปริปากเป็นเวลาสามปี เธอรักมู่จิ่วเซียว จึงยอมอดทนดูแลเขาอย่างเต็มใจ แม้ว่าเขาจะมีคนอื่นอยู่ข้างนอกก็ตามแต่เขากลับไม่เคยเห็นค่าของเธอ เหยียบย่ำความรักของเธอให้แหลกสลาย และถึงขั้นปล่อยให้น้องสาวของเขามอมเหล้าเธอแล้วส่งไปยังเตียงของลูกค้า หลินซีนั้นถึงเพิ่งจะตาสว่างเมื่อรู้ว่าความรักที่มีมานานนั้นช่างน่าขันและน่าเศร้าในใจของเขา เธอไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เข้ามาเกาะเขา เธอจึงทิ้งข้อตกลงการหย่าไว้แล้วจากไปโดยไม่ลังเล มู่จิ่วเซียวมองดูเธอประสบความสำเร็จ กลายเป็นดวงดาวที่ส่องแสงในสายตาของผู้คนเมื่อได้เจอกันอีกครั้ง เธอเต็มไปด้วยความมั่นใจและสงบเสงี่ยม โดยมีผู้ชายที่มีฐานะสูงส่งอยู่เคียงข้าง มู่จิ่วเซียวมองดูใบหน้าของคู่แข่งหัวใจที่ดูคล้ายกับของเขามาก จากนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าในสายตาเธอ เขาเป็นเพียงตัวแทนของคนอื่นในมุมแห่งหนึ่ง เขาขวางทางเธอไว้ “หลินซี คุณเล่นตลกกับผมใช่ไหม”
“สวิงของต้นกับอ้อ” ถูกเขียนขึ้นในวันที่ 10 เดือนมิถุนายน ปี พ.ศ. 2555 โดยลงในเว็บไซต์ Sudswing ที่ปัจจุบันปิดตัวถาวรไปนานแล้ว แต่เชื่อว่ายังอยู่ในความทรงจำของใครหลาย ๆ คน ซึ่งหากนับเวลาแล้วก็ครบรอบ 13 ปี พอดี ณ วันที่กำลังเริ่มต้นลงฉบับพิเศษของนิยายเรื่องนี้ โดยมีการปรับปรุงเนื้อหาในแต่ละตอนให้สมบูรณ์มากยิ่งขึ้น รวมถึงการรวมตอนพิเศษและตอนที่หายไปเอามาไว้ในเรื่องนี้ สำหรับไรต์แล้ว “สวิงของต้นกับอ้อ” คือลูกคนโตและลูกรักที่นำพาให้ไรต์ก้าวมาเป็นนักเขียนอย่างเต็มตัวในนิยายสายอีโรติกแนวสวิงกิ้ง NTR, Cuckold, 3P, นิยายแนวเมียสาวเหงารัก รวมถึงแนวที่สามีอยากเห็นภรรยาของตัวเองไปมีอะไรกับชายอื่น ยังไงขอฝากนิยาย “สวิงของต้นกับอ้อ” ฉบับครบรอบ 13 ปีนี้ เอาไว้ให้นักอ่านได้ติดตามกันด้วย ขอบคุณสำหรับทุกการสนับสนุนที่ทำให้ไรต์ยังคงเดินต่อไปได้บนถนนสายตัวอักษรนี้ครับ
ซ่งจิ่งถังรักฮั่วอวิ๋นเซินอย่างลึกซึ้งนานถึงสิบห้าปี แต่ในวันที่เธอคลอดลูกกลับตกอยู่ในอาการโคม่า ขณะที่ฮั่วอวิ๋นเซินกระซิบข้างหูเธออย่างอ่อนโยนว่า "ถังถัง อย่าฟื้นขึ้นมาอีกเลย สำหรับฉัน เธอไม่มีค่าอะไรอีกแล้ว" ซ่งจิ่งถังเคยคิดว่าสามีของเธอเป็นคนอ่อนโยนและรักใคร่ตัวเอง แต่จริงๆ แล้วเขามีแต่ความเกลียดชังและใช้ประโยชน์จากเธอเท่านั้น และลูกๆ ที่เธอเสี่ยงชีวิตให้กำเนิด กลับเรียกหญิงสาวคนอื่นว่า 'แม่' ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนต่อหน้าที่เตียงคนไข้ของเธอ เมื่อซ่งจิ่งถังฟื้นขึ้นมา สิ่งแรกที่เธอทำคือการตัดสินใจหย่าขาดอย่างเด็ดขาด! แต่หลังจากหย่าแล้ว ฮั่วอวิ๋นเซินจึงเริ่มตระหนักว่า ชีวิตที่ผ่านมาของเขาเต็มไปด้วยเงาของซ่งจิ่งถัง หญิงคนนี้กลายเป็นความเคยชินของเขา เมื่อพบกันอีกครั้ง ซ่งจิ่งถังปรากฏตัวในที่ประชุมในฐานะผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์ เธอเปล่งประกายจนทุกคนต้องหันมามอง หญิงคนนี้ที่เคยมีแต่เขาในใจ บัดนี้กลับไม่แม้แต่จะมองเขาอีก ฮั่วอวิ๋นเซินคิดว่าเธอแค่ยังโกรธอยู่ ถ้าเขาเอ่ยปากพูดนิดหน่อย ซ่งจิ่งถังจะต้องกลับไปหาเขาแน่นอน เพราะเธอรักเขาหมดหัวใจ แต่ต่อมา ในงานหมั้นของผู้นำคนใหม่ของตระกูลเพ่ย เขาเห็นซ่งจิ่งถังสวมชุดแต่งงานหรูหรา ยิ้มอย่างเปี่ยมสุขและกอดแน่นเพ่ยตู้พร้อมสายตาที่เต็มไปด้วยความรักใคร่ ฮั่วอวิ๋นเซินอิจฉาจนแทบคลั่ง เขาตาแดงก่ำและบีบแก้วจนแตก เลือดไหลไม่หยุด...
ชูจี้ถูกเก็บไปอุปการะตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งถือเป็นความฝันของเด็กกำพร้าทั่วไปอย่างชูจี้ แต่ชีวิตหลังจากนั้นมันไม่ได้มีความสุขดั่งที่ชูจี้คิดฝันไว้เลย เธอต้องอดทนถูกเย้ยหยันและการทำทารุณจากแม่บุญธรรมของเธอ แต่ก็ยังโชคดีที่เธอได้รับความเมตตาจากคนใช้สูงวัยคนหนึ่งในบ้านหลังนั้น ชึ่งเป็นคนคอยดูแลและเอาใส่เธอเหมือนแม่แท้ ๆ ของเธอ จนกระทั่งคนใช้จากไปด้วยอาการป่วย ชูจี้ก็ถูกบังคับให้แต่งกับผู้ชายที่ไม่เอาการเอางานแทนลูกสาวแท้ ๆ ของพ่อแม่บุญธรรมของเธอเพื่อชดใช้ค่ารักษาพยาบาลของคนใช้ เรื่องราวจะเป็นเช่นเดียวกับซินเดอเรลล่าหรือไม่? อย่างไรก็ตาม ชายที่เธอจะแต่งงานด้วยนั้นไม่เหมือนเจ้าชายเลยสักนิดนอกจากรูปร่างหน้าตาของเขาที่สามารถเทียบเท่ากับเจ้าชายได้เท่านั้นเอง ลู่เหยี่ยนเป็นลูกชายนอกสมรสของครอบเศรษฐีครอบครัวหนึ่ง เขาใช้ชีวิตไปวันๆ (พอลอดไปด้วยค่ะ)มาโดยตลอด ที่เขาตกลงแต่งกับชูจี้ก็เพราะอยากจะทำให้ความปรารถนาสุดท้ายของแม่ของเขาสมหวังเท่านั้น แต่ในคืนวันแต่งงาน เขากลับพบว่าเจ้าสาวคนนี้มีพฤติกรรมที่ผิดกับที่เคยได้ยินได้ฟังมา โชคชะตาจะบันดาลให้พวกเขาเป็นอย่างไร และลู่เหยี่ยนจะเป็นดั่งที่เราคิดหรือไม่ สิ่งที่น่าประหลาดใจคือลู่เหยี่ยนมีหลายอย่างที่คล้ายๆ กับมหาเศรษฐีที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้อย่างพิลึก สุดท้ายแล้ว ลู่เหยี่ยนจะสามารถรู้ได้หรือไม่ว่าชูจี้ คือเจ้าสาวจำเป็นที่ต้องได้แต่งงานแทนพี่สาวของเธอ การแต่งงานของพวกเขาจะเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวสุดโรแมนติกหรือวิบากกรรมของชีวิต โปรด ติดตามและค้นหาชีวิตและเรื่องราวของทั้งสองคนด้วยกันเถอะ
อดีตนักฆ่าสาวอันดับหนึ่ง ผู้มีใจคอโหดเหี้ยมได้ทะลุมิติอยู่ในร่างสาวน้อยรูปโฉมอัปลักษณ์ ที่ทุกคนต่างสาปส่งและรังแกสารพัด!
กลางวันอ่อนหวาน กลางคืนร้อนแรง นี่คือคำที่ลู่เยียนจือใช้เพื่อบรรยายถึงเธอ แต่หานเวยบอกว่าตัวเองมีชีวิตอยู่ไม่ถึงครึ่งปี ลู่เยียนจือกลับไม่ลังเลที่จะขอหย่ากับสือเนี่ยน “แค่ปลอบใจเธอไปก่อน ครึ่งปีข้างหน้าเราค่อยแต่งงานใหม่” เขาคิดว่าสือเนี่ยนจะรออยู่ที่เดิมตลอด แต่เธอได้ตาสว่างแล้ว น้ำตาแห้งสนิท หัวใจสือเนี่ยนก็แตกสลายไปแล้วด้วย การหย่าปลอมๆ สุดท้ายกลายเป็นจริง ทำแท้งลูก เริ่มต้นชีวิตใหม่ สือเนี่ยนจากไปโดยไม่หันกลับมาอีก แต่ลู่เยียนจือกลับเสียสติ ต่อมา ได้ยินว่าคุณชายลู่ผู้มีอิทธิพลนั้นก็อยู่นิ่งๆ ต่อไปไม่ได้ ขับรถเมอร์เซเดส-เบนซ์ไล่ตามเธออย่างบ้าคลั่ง เพียงเพื่อขอให้เธอเหลือบมองเขาอีกครั้ง...
© 2018-now MeghaBook
บนสุด
GOOGLE PLAY