/0/14718/coverbig.jpg?v=c005c01fb10301e7470f574a9f5a9e6f)
มังกรผู้ที่ย้อนกลับอดีตหลังจากที่โดนแฟนเก่าฆาตกรรม เขากลับมาพร้อมกลับระบบ
มังกรผู้ที่ย้อนกลับอดีตหลังจากที่โดนแฟนเก่าฆาตกรรม เขากลับมาพร้อมกลับระบบ
วันนี้เป็นอีกวันที่สดใสของมังกร นาย มังกร ศิริรัตนะกาณ ชื่อเล่นชื่อมังกรเหมือนเดิม ตอนนี้มังกรกำลังแต่งตัวเพื่อที่จะไปทำงานในบริษัทแห่งหนึ่งมีชื่อว่าเคกรุ๊ปเป็นบริษัทยักษ์ใหญ่ที่เขากำลังทำงานอยู่ ตอนนี้ตำแหน่งหน้าที่การงานของเขาเป็นตำแหน่งของผู้จัดการบริษัทและแฟนของเขาก็ทำงานอยู่ที่บริษัทที่เดียวกัน ที่จริงแล้วแฟนของเขาจะมาพักกับเขาสัปดาห์ละสามวัน นอกจากนั้นแล้วเธอก็มักจะพักอยู่ที่คอนโดของเธอ ตอนนี้เขาแต่งตัวเสร็จแล้วก็เป็นเวลาหกโมงเช้าพอดี มังกรชงกาแฟซองอย่างง่ายๆ แล้วแล้วดื่ม
มังกรขับรถออกจากบ้านเพื่อไปรับแฟนของเขา เขาขับรถมาได้ประมาณสิบนาทีก็แวะซื้อน้ำเต้าหู้ใส่แก้วร้อนที่ปิดฝาไว้อย่างดีแล้วก็ปาท่องโก๋ให้แฟนของเขา มังกรเอาแก้วร้อนวางไว้ที่วางแก้วข้างคอนโซนรถและปาท่องโก๋ไว้ที่เบาะหลัง มังกรขับรถอีกห้านาทีก็ถึงหน้าคอนโดของแฟนเขา แล้วต่อสายโทรศัพท์หาเธอ
ตื้ด ๆๆๆ
ชมพู่ : ฮัลค่ะที่รัก
มังกร : ลงมาได้แล้วครับผมมาถึงแล้วนะที่รัก
ชมพู่ : มังกรรอชมหน่อยนะคะพอดีวันนี้ชม ตื่นสายนะคะ
มังกร : ครับไม่เป็นไรครับ ผมรอได้คุณไม่ต้องรีบนะที่รัก
ชมพู่ : รับทราบคะ
ชมพู่วางสายไปแล้วมังกรยังนั่งรออยู่ในรถอยู่ เขามองไปที่หน้าโคนโดก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งเดินออกมาจากโคนโดตอนแรกมังกรยังมองเห็นไม่ชัดนัก แต่พอผู้ชายคนนี้เดินผ่านหน้ารถของเขามังกรก็จำได้ทันที
ผู้ชายคนนี้เป็นผู้จัดการแผนกไอทีมังกรอดที่จะแปลกใจไม่ได้ว่าทำไมเขาถึงออกมาจากคอนโดนี้เพราะผู้ชายคนนี้มีบ้านอยู่ในโครงการเดียวกันกับเขาแปลกมาก เขาอาจจะมีแฟนพักอยู่ที่นี่ก็ได้มังกรเป็นคนที่คิดบวกมาก
มังกรนั่งรอไปซักพักก็ยังไม่เห็นแฟนเขาลงมาจากคอนโดซักที อยู่ๆ มังกรก็คิดว่าเขาจะไปยืนรอรับเธอที่หน้าป้อมยามดีกว่า ว่าแล้วมังกรก็เดินออกมาจากรถและเดินไปที่ป้อมยาม
มังกรกำลังจะเอ่ยปากทักทายลุงยามทั้งสองคนที่ยืนหันหลังให้เขาอยู่แต่กลับได้ยินพวกเขาคุยกันอยู่เขาถึงยังไม่ทักทายลุงยามออกไป
" ไอ้ชาติมึงเห็นผู้ชายที่ลงมาหรือเปล่าวะ เขามากับผู้หญิงคนที่เราเม้าเธอบ่อยๆ นะ "
" อีกแล้วหรือวะวันก่อนก็มากับผู้ชายอีกคนหนึ่งอีหนูนี่เอาผู้ชายมาไม่ซ้ำหน้าเลยจริงๆ "
" คนเดียวมันจะไปเด็ดอะไรสามวันก่อนนู่นอีหนูคนนี่ควงผู้ชายมาตั้งสองคนแน่ะ นัวเนียกันตั้งแต่หน้าลิฟต์ไม่อายผีสางเทวดาบ้างเลย "
" ถ้าฉันเป็นพ่อของเธอนะ ฉันจะตีให้ตายเลยเชียว "
" ตีให้ตายมันจะไปพออะไร แกไม่เห็นช่างซ่อมแอร์ที่มาซ่อมทุกอาทิตย์หรือไงหน้าเดิมๆ ก็มีแต่อีหนูนี่แหละโทรมา บาปจะกินหัวเอา ฉันเห็นว่าไอ้ผู้ชายคนนี้นะมันมีเมียอยู่แล้วแถมยังท้องแก่อีกด้วยนะ "
" เออ จริงๆ เลยอีหนูคนนี้ตายไปยังไงก็ตกนรกแน่ๆ แหละแบบนี้ "
" เวรกรรมจริงๆ ผู้หญิงคนนี้ เอาไปทั่วจริงๆ "
"แต่แกรู้หรือเปล่าวะว่าอีหนูคนนี้ชื่อว่าอะไร ฉันก็ลืมชื่ออีหนูนี่ไปแล้ว "
" ฉันก็จำไม่ค่อยได้นะ แต่จำได้ว่าชื่อเป็นผลไม้นี่แหละ "
ลุงชาติตบเข่าไปทีหนึ่งด้วยอารมณ์
" เออ ใช่ฉันนึกออกแล้วอีหนูนี่ชื่อว่าชมพู่วะ "
" พ่อแม่ตั้งชื่อมาให้ก็ดีนะ แต่ทำไมถึงทำตัวแบบนี้ก็ไม่รู้ "
" อย่าไปคิดมากเลยเรื่องของอีหนูมัน "
มังกรที่ได้ยืนฟังตั้งแต่แรกจนจบก็เดินหันหลังกลับไปขึ้นรถทันที พอขึ้นรถได้แล้วมังกรก็ฟุบหน้าลงไปที่พวงมาลัยรถด้วยสีหน้าช็อกสุดขีด
" ไม่จริงหรอกเธอต้องไม่ได้ทำแน่ จะต้องเป็นผู้หญิงที่มีชื่อเหมือนกันแน่ๆ "
มังกรเป็นคนคิดบวกอยู่แล้วเรื่องแค่นี้ไม่มีทางทำให้เขาปักใจเชื่อได้หรอก พวกเขาคบกันมาได้แปดปีแล้วตั้งแต่เรียนจบมหาลัย วันที่เธอเรียนจบเขาได้ขอเธอเป็นแฟนจนถึงตอนนี้เขาก็อายุสามสิบแล้ว เขาคิดไว้แล้วว่าปีหน้าจะขอเธอแต่งงาน
ถึงตอนนี้พวกเขาจะยังไม่ได้แต่งงานกันแต่พวกเขาก็มีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกันแล้ว มันก็เหมือนคู่ผัวเมียกันอยู่แล้ว ตามจริงแล้วมังกรขอชมพู่แต่งงานหลายครั้งแล้ว
ชมพู่บอกเขาว่ายังไม่อยากแต่งงาน แต่เธอบอกว่าเธอต้องการโฟกัสหน้าที่การงานก่อน และตัวเขาเองก็ไม่ได้คิดอะไรมากด้วยเพราะเขายังไม่ได้ขอเธอแต่งงานอย่างเป็นทางการ
ไม่เป็็นไรเธอไม่มีทางทรยศความรักของเราอย่างแน่นอน
ตอนนี้มังกรนั่งรอชมพู่จนครบยี่สิบห้านาทีเธอก็ลงมาจากโคนโด วันนี้แฟนของเขาก็ยังสวยเหมือนเดิม
ชมพู่เปิดประตูรถแล้วเข้ามานั่งในรถเธอก็กอดคอแล้วหอมแก้มมังกรทันที
" รอนานมั้ยคะที่รัก "
" ไม่นานหรอกครับ สำหรับที่รักผมรอได้เสมอครับ " มังกรว่าแล้วก็เอามือไปทัดผมใส่หลังหูชมพู่ตามปกติ แต่แล้วมือของมังกรก็สดุดไป แต่เขาก็ยังทัดผมให้เธอจนเสร็จ
" มีอะไรเหรอคะที่รัก "
" ไม่มีอะไรครับ กินน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋สิครับ มันเย็นหมดแล้ว " เขาเห็นรอยแดงที่หลังหูเธอ มันมีเยอะมากและมันเป็นไปไม่ได้ที่จะถูกแมลงกัดแล้วเป็นรอยแบบนี้ เขาเองก็รู้เหมือนกันว่ารอยแบบนี้มันเกิดจากการเม้มดูด
" ขอบคุณนะคะที่รัก " ชมพู่ว่าพร้อมกับหอมแก้มมังกรอีกครั้ง
" ครับ " มังกรขับรถออกมาจากหน้าคอนโดด้วยความอึดอัดใจ สามวันแล้วที่เขาไม่ได้มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเธอเป็นไปไม่ได้อยู่แล้วที่จะเป็นรอยที่เขาทำ เพราะมันเป็นรอยที่ยังแดงอยู่
เขารู้สึกผิดหวังขึ้นมาทันที เธอทรยศเขาแล้วจริงๆ เธอคงมีความสัมพันธ์กับใครมากมายอย่างที่ลุงยามว่าจริงๆ
ขับรถไม่นานก็ถึงหน้าบริษัทมังกรจอดรถแล้วให้ชมพู่ลงไปก่อน
" ที่รักเข้าไปก่อนนะ เดี๋ยวเราเอารถไปจอดก่อน "
" ได้คะ งั้นเดี๋ยวชมพู่เข้าบริษัทไปก่อนนะคะ "
" ครับ เข้าไปก่อนเลย "
ชมพู่ลงจากรถไปแล้วมังกรถึงขับรถมาจอดที่ช่องจอดรถส่วนตัวของเขา มังกรเป็นถึงผู้จัดการก็พอจะมีช่องจอดรถส่วนตัวอยู่บ้าง เขาลงจากรถแล้วเข้าไปในบริษัท ก่อนจะไปถึงห้องทำงานมังกรรู้สึกปวดฉี่นิดหน่อยเขาก็เลยไปเข้าห้องน้ำ
แต่มังกรไม่ได้ฉี่ในโถฉี่เขาเข้าไปฉี่ในห้องน้ำ เนื่องจากเรื่องนี้เป็นปมด้อยเขามาตั้งแต่เด็ก เพราะมังกรนั้นมีอวัยวะเพศที่ใหญ่และยาวมาตั้งแต่เด็ก ในตอนนั้นเขาคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ผิดปกติและเขายังโดนเพื่อนล้อมาตลอด มังกรนั้นอายเพื่อนมากที่โดนเพื่อนล้อ จากนั้นมาเขาก็เข้าห้องน้ำเพื่อฉี่มาตลอด พอโตมาแล้วเขาถึงรู้ว่ามันเป็นเรื่องที่ปกติมาก แต่เขากลับไม่มีความมั่นใจไปฉี่ในโถฉี่ได้อีกอยู่ดี
ขณะที่มังกรกดลาดน้ำเสร็จแล้ว และกำลังตรวจเช็คกางเกงว่าได้รูดซิบหรือเปล่าก็ได้ยินเสียงคนเดินคุยกันเข้ามา
" เป็นไงวะไอ้ทินอีนั่นมันเด็ดมั้ยวะมึง "
" เด็ดสุดๆ ไปเลยวะ เล่นกูตั้งแต่อยู่ในรถจนขึ้นคอนโดก็ยังไม่หยุดวะ แม่งพวกกูเอากันจนถึงเช้าเลยนะเว่ย "
" เด็ดขนาดนั้นเลยเหรอวะ กูอยากลองวะ "
" เด็ดสิวะ หุ่นแม่งโครตเอ็กสัดๆ กูนี่แม่งแข็งสู้ตลอด ลีลาก็ดีโว้ย มึงคิดดูนะตอนเช้าที่เธอคุยกับแฟนของเธอ ก็ยังเอากันไม่หยุดเลยแม่งสุดยอดเลย สงสัยทำบ่อยวะกูนี่ยอมเลย "
" ขนาดนั้นเลยเหรอวะ คืนนี้กูต้องไปลองซะแล้ว กูนี่ตื่นเต้นเลยวะ "
" เออดิ ไม่ตื่นเต้นได้ไงวะของฟรีไอ้นี่ "
" แล้วแฟนเธอเป็นใครวะโครตโง่เลยวะ มีแฟนเป็นแบบนี้ "
" อ้าว นี่มึงไม่รู้เหรอวะ "
" ถ้ากูรู้จะถามมึงมั้ยวะ "
" ก็ไอ้มังกรไง ผู้จัดการแผนกออกแบบนะมึงรู้จักมั้ยละ "
" รู้จักสิวะแม่งโครตหล่ออะ ขนาดกูเป็นผู้ชายยังรู้เลย กูว่าขนาดไอ่นั่นก็ไม่ต้องพูดถึงหรอกก็รู้ๆ กันอยู่เก็บลำยังไงก็ไม่มิดแม่งแฟนเธออันลิมิเต็ดเลยนะเว้ย "
" เออดิวะ กูยังงงเลยว่าเธอนอกใจแฟนได้ยังไง แล้วแม่งกูไม่ใช่คนเดียวด้วยนะเว้ยกูเห็นมานานแล้ว ไม่อย่างนั้นกูคงรู้สึกผิดไปแล้วละ "
" แฟนเธอก็ไม่ใช่คนโง่นะทำไมให้สวมเขาได้วะ "
" นั่นดิ ทำงานโครตเก่งน่าจะเป็นเพราะดีเกินไปวะผู้หญิงมันเบื่อ "
" จริง ผู้หญิงบางคนเขาจะรู้สึกว่าดีเกินไปชีวิตมันไม่มีความตื่นเต้น "
" นี่ไงละกูถึงเป็นโสดมาจนถึงตอนนี้ "
" รอแต่ของฟรีนะสิมึงนะ หวงความโสดมากกว่ามั้ง "
" เออดิวะ "
มังกรฟังเสียงคุยกันที่เดินห่างออกไป หัวใจเขามันเจ็บปวดจนชาไปหมดที่ได้ยินคนอื่นพูดลับหลังแฟนของเขายังไง คนอื่นคงรู้มาตั้งนานแล้วว่าเขาโดนสวมเขา แต่คงไม่มีใครกล้าบอกเขาหรอก เพราะทุกคนรู้ว่าเขารักเธอมาก
ที่แท้เขาก็เป็นคนโง่เพราะเขาดีเกินไป เขาผิดด้วยหรือไงที่ดีและซื่อสัตย์กับเธอเกินไป
นลินถูกบังคับให้ขายตัวโดยที่พ่อกับแม่ของนลินวางยาสลบนลินแล้วส่งเธอขึ้นเตียงโดยที่เธอไม่ยินยอมเพื่อแลกกับเงินมูลค่าห้าล้านบาท เพราะพี่สาวป่วยหนักเป็นโรคหัวใจขั้นร้ายแรงและเป็นธาลัสซีเมียเลยต้องใช้เงินรักษาด่วน
เมื่อข้าคือพระชายาของอ๋องผู้โหดเหี้ยม และเป็นหมากอันยอดเยี่ยมในมือของไทเฮา ข้าก็แค่อยากใช้ชีวิตทุกวันอย่างมีความสุข แต่ดูเหมือนว่าคนอื่นอยากให้ข้าใช้ชีวิตแบบที่คนอื่นให้เป็น
กว่าจะรู้ตัวว่ารักก็ถึงตอนต้องจากกันแล้ว หลับตาลงในความมืดมิดยังคงเห็นภาพฝันที่เป็นเขา ด้วยสถานะและสถานการณ์ต่างๆมันเหมือนเป็นเส้นขนานที่ไม่อาจบรรจบสำหรับพวกเรา ทั้งรักทั้งทุกข์ระทม ท่านคือเหตุผลที่ทำให้ข้าต้องจมอยู่ในห้วงรักที่ไม่มีสิ้นสุด
เมื่อลลิตานั้นได้ย้อนเวลากลับไปในยุค 80 พร้อมกับหม้อสมบัติ และที่ทำให้เธอคาดไม่ถึงก็คือเธออยู่ในร่างของนางร้าย
จะทำยังไงเมื่อนักวิจัยสาวผู้เก่งกาจย้อนเวลากลับไปเป็นเด็กสาวบ้านนายุค70
นุชพินตา ควรเป็นเจ้าสาวที่น่าอิจฉาที่สุดที่ได้แต่งงานกับ ปุลวัชร เจ้าบ่าวที่ทั้งหล่อ รวย เนื้อหอม เป็นเจ้าชายในฝันของสาวๆ ทั้งเมือง แต่ใครจะรู้ว่าเจ้าบ่าวในฝันนั้น...ทั้งไร้หัวใจ และไม่ได้รักเธอสักนิด! การแต่งงานที่ไร้รัก อยู่กันไปก็มีแต่เจ็บปวดเท่านั้น แต่จะทำยังไงได้ ในเมื่อเธอไม่อาจปฏิเสธ แม้จะต้องถูกเขาทำร้ายหัวใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า จะทำอย่างไรหากใจที่ไม่คิดปรารถนารักกลับอยากได้ความรักจากเขา ------------------------------ “เธอเคยนอนกับผู้ชายหรือเปล่า” เขาถามออกมาจากปากร้าย ตอนที่เธอได้ยินถึงกับสะอึก ไม่คิดว่าเขาจะถามตรง ๆ และในนาทีต่อมา นุชพินตาก็รู้สึกโกรธมาก หญิงสาวโต้เขากลับ “ทำไมผู้ชายดี ๆ การศึกษาดี ๆ ถึงได้พูดจาแบบนี้คะ มาพูดดูถูกกัน เมื่อกี้ก็หาว่าพวกเราขายตัว และตอนนี้ยังมากล่าวหาฉันอีกว่าฉันสำส่อน คุณถามคำถามแบบนี้กับผู้หญิงทุกคน ที่คุณเคยนอนด้วยหรือยังไงคะ” ความเจ็บปวดระบายออกมาทางสายตา เขาเป็นบ้าอะไรกันนี่ คำพูดแบบนี้มาจากสันดานข้างในหรือเพราะว่าเขาเมา “แล้วเธอเคยมีอะไรกับผู้ชายหรือเปล่าล่ะ” เขาย้ำอีกครั้ง จ้องสบตาด้วยนัยน์ตาแดงก่ำ “ปากร้าย ประโยคนี้คุณไม่ควรถามออกมาด้วยซ้ำไป” จากที่เรียกเขาว่าพี่ปุ่น ชักขุ่นและมีอารมณ์โมโหขึ้นมาเปลี่ยนสรรพนามที่คนฟังก็รู้ว่าห่างเหิน “ผู้หญิงที่ดี ๆ ที่ไหน จะตอบตกลงแต่งงานกันชายแปลกหน้าอย่างรวดเร็วโดยไม่คิด เวลาเพียงแค่หนึ่งเดือนเท่านั้น” “แล้วมันยังไงคะ” นุชพินตาก็ไม่ยอมเหมือนกัน “เธออาจจะเป็นมือสองก็ได้” ‘เมื่อคืนเขาไปนอนที่ไหน แล้วไปนอนกับใคร’ ‘อ้อ… ก็คงจะเป็นผู้หญิงคนนั้นสินะ’ ดวงตาเศร้าลง เธอลุกขึ้นไปเปิดม่านหน้าต่าง และมองออกไปยังท้องทะเล แสงอาทิตย์กระทบกับระลอกคลื่นที่ไล่เรียงกันกระทบเข้าฝั่ง นุชพินตาถึงกับถอนหายใจดังเฮือก ‘ฉันมาทำอะไรอยู่ตรงนี้ มาให้เขาย่ำยีเล่นใช่หรือไม่’ เฝ้าถามตัวเองซ้ำไปซ้ำมา ‘ยะหยาอย่าเสียใจไปเลยนะ เธอต้องทำตัวเองให้เข้มแข็ง แข็งแรงเถอะ ในเมื่อเธอก็ไม่ได้รักเขาเหมือนกัน’ คำพูดปลอบโยนตัวเอง ‘ใช่… ฉันไม่ได้รักเขา และจะเกลียดเขาให้มากกว่านี้’ เธอตอกย้ำคำนี้เข้าไปในหัวใจของตัวเองด้วยความมุ่งมั่นและสายตาที่แน่วแน่ แม้จะรู้สึกเจ็บแน่นในหัวอก ------------------------------ “ฉันจะหย่ากับเธอ” เขาเอ่ยอย่างใจดำ หญิงสาวถึงกับใจหล่นวูบ เธอเม้มขบริมฝีปาก กลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่แล้ว นุชพินตาพูดอะไรไม่ออกแม้แต่คำเดียว “นางผู้หญิงไร้ยางอาย แพศยาฉันเกลียดผู้หญิงหลายใจ ฉันเกลียดผู้หญิงที่นอกใจ ไปให้พ้นจากบ้านของฉัน ไปให้พ้นจากหน้าฉัน พรุ่งนี้จะให้ทนายทำใบหย่า” “พี่ปุ่นคะ” เธอยกมือขึ้นมาไหว้เขาปลก ๆ “เราสองคนเพิ่งแต่งงานกันเองนะคะ ยะหยาไม่อยากให้คุณลุงและคุณย่าเสียใจ” “แต่สิ่งที่เธอทำล่ะ มันน่าอาย แล้วเธอไม่ละอายบ้างเหรอ หน้าด้าน” เขามีอาการเสียใจ และหัวเสีย นุชพินตาเอง เธอไม่คิดว่าปุลวัชรจะปากร้ายด่าทอเธอได้ถึงเพียงนี้ “ฉันจะหย่ากับเธอแน่นอน เตรียมปากกาไว้เซ็นใบหย่าในวันพรุ่งนี้ก็แล้วกัน” พูดจบ เขาเดินเข้าไปใช้มือปัดแจกันที่อยู่ใกล้ และชกบานกระจกที่ใช้ตกแต่งอยู่ในห้องโถงด้วย จนกระจกแตกละเอียดทั้งบาน มือของปุลวัชรมีเลือดไหลซึม เขาจะเดินเข้าห้องทำงานและปิดประตูตามหลังดังโครม นุชพินตาตกใจ และหวาดกลัวกับสิ่งที่เธอได้เห็น ความดีใจที่สามีจะกลับมา เธอจะบอกข่าวดีเขา และกินข้าวด้วยกัน ได้มลายหายไปสิ้น มีเพียงความเศร้าเข้ามาทับถมอยู่ในจิตใจของนุชพินตา แล้วหญิงสาวยกมือขึ้นมาปิดหน้าปิดตาปล่อยโฮ
ตลอดระยะเวลาสามปีของการแต่งงาน เธอรู้สึกสิ้นหวัง ที่ถูกบังคับให้เซ็นใบหย่า ทั้งๆที่เธอกำลังท้อง เธอใจสลายกับความไร้มนุษยธรรมของเขา กระทั่งเธอออกไปจากชีวิตของเขา เขาเพิ่งรู้ตัวว่าเธอคือรักแท้ของเขา ไม่มีวิธีใดที่จะเยียวยาหัวใจที่บอบช้ำของเธอให้หายขาดได้ เขาจึงมอบความรักทั้งหมดของเขาให้แก่เธอเพื่อชดเชย
ทุกคนรู้ดีว่า บุตรีคนโตที่ไม่เป็นที่โปรดปรานในจวนโหวอันติ้งแห่งเมืองหลวง ทำให้แม่แท้ๆ ของตนต้องเสียชีวิต เป็นคนที่ถูกมองว่าเป็นตัวโชคร้าย ก่อนแต่งงานก็ทำให้แม่เลี้ยงฝันร้ายอยู่หลายวัน ออกเดินทางไปทำบุญนอกเมืองก็ถูกโจรจับตัวไป แต่ใครจะคิดว่าโชคร้ายกลับกลายเป็นโชคดี นางเปลี่ยนนิสัยไปอย่างสิ้นเชิง ไม่ยอมให้ใครมารังแกอีกต่อไปที่แท้ซูชิงซวู่ ผู้สุดยอดสายลับที่ทะลุมิติมาเผชิญกับพ่อที่เย็นชา แม่เลี้ยงที่ชั่วร้าย คู่หมั้นที่นอกใจน้องสาวต่างแม่ แต่ไม่เป็นไร คอยดูว่าเธอจะจัดการพวกชั่วช้า และเอาคืนทุกอย่าง ทว่าทำไมท่านอ๋องผู้นั้นถึงมองมาที่เธอด้วยสายตาแปลกๆ นั่นล่ะเผ่ยเสวียนจู: บุญคุณที่ช่วยชีวิต ไม่มีสิ่งใดตอบแทนได้ นอกจากเอาตัวไปแลก
"เธอคือผู้ฝึกสัตว์ร้ายที่มีดวงตาสีม่วงอันเป็นเอกลักษณ์ในศตวรรษที่ 24 เมื่อเธอเกิดใหม่เป็นหญิงตั้งครรภ์ ดวงตาของเธอถูกขุดออก การฝึกฝนของเธอถูกทำลาย ตัวตนของเธอถูกพรากไป และลูกชายของเธอถูกไอ้สารเลวและผู้หญิงใจร้ายแย่งชิงไป! จะทนกับสิ่งนี้ได้อย่างไร! จากนั้นเธอใช้ชีวิตกับลูกสาว ปราบสัตว์ร้ายทั้งหมดด้วยดวงตาสีม่วงของเธอ จัดการทุกคนที่หาเรื่องพวกเขา และในที่สุดก็พบกับราชาเทพชั่วร้ายที่พาลูกชายของเธอไปจนได้ ลูกตัวน้อย ""แม่ มีผู้ชายคนหนึ่งที่บอกว่าตราบใดที่หนูเรียกเขาว่าพ่อ เขาจะมอบภูเขาทองคำให้หนู"" ผู้หญิง ""ถามเขาหน่อยว่าเขามีอีกไหม ฉันสามารถเรียกเขาว่าพ่อได้ด้วยนะ"" ราชาเทพกัดฟัน ""สาวน้อย ลูกทั้งสองเป็นของฉัน และตัวเธอก็เป็นของฉันด้วย"""
ในระยะเวลาสองปีที่แต่งงานกัน เนี่ยเหยียนเซินจู่ๆ ก็เสนอขอหย่า เขาพูดว่า "เธอกลับมาแล้ว เราหย่ากันเถอะ คุณอยากได้อะไรบอกมาได้เลย" ชีวิตการแต่งงานสองปีสู้อีกคนที่หันหลังกลับมาไม่ได้ ตามอย่างที่คนเขาว่ากัน "คนรักเก่าแค่ร้องไห้สักหน่อย คนรักปัจจุบันก็ย่อมแพ้แน่นอน" เหยียนซีไม่ได้โวยวายอะไร เลือกที่จะตอบตกลงและเสนอเงื่อนไขว่า "ฉันต้องการรถซูเปอร์คาร์ที่แพงที่สุดของคุณ" "ได้" "วิลล่าสุดหรูชานเมือง" "ตกลง" "กำไรหลายพันล้านที่หามาในช่วงสองปีนี้ แบ่งคนละครึ่ง" "อะไรนะ"
หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"
© 2018-now MeghaBook
บนสุด