แค่เห็นหน้ากันครั้งแรกก็ไม่ถูกชะตาซะแล้ว แต่ด้วยคำมั่นสัญญาของผู้ใหญ่ทำให้เขาและเธอต้องมาแต่งงานกัน
แค่เห็นหน้ากันครั้งแรกก็ไม่ถูกชะตาซะแล้ว แต่ด้วยคำมั่นสัญญาของผู้ใหญ่ทำให้เขาและเธอต้องมาแต่งงานกัน
“ณ ไร่ภูอนันท์”
วันนี้ทั้งวันปานชีวันทำงานอยู่ในสวนส้มท่ามกลางแสง แดดที่ร้อนระอุ ช่วงนี้เป็นช่วงเก็บเกี่ยวผลผลิต ส้มของไร่ภูอนันท์เป็นส้มคุณภาพดีเกรดส่งออก ช่วงนี้หล่อนเลยต้องมาคุมคนงานเอง เพื่อให้ได้งานตามออเดอร์ที่ลูกค้าสั่ง
หล่อนเรียนจบปริญญาตรีด้านการบริหารมา แต่หล่อนก็มาช่วยงานในไร่ของบิดามารดา เพราะหล่อนอยากแบ่งเบาภาระของบิดามารดา และหล่อนก็ไม่อยากอยู่ห่างจากบิดามารดา
ปีนี้ปานชีวันอายุครบ 22 ปีบริบูรณ์แล้ว ถึงเวลาที่จะต้องแต่งงานกับหลานชายของเพื่อนรักตามคำมั่นสัญญาที่เคยมีให้กัน แต่นายอนันท์ก็คิดไม่ตกว่าทำอย่างไรหลานสาวจอมดื้อรั้นของเขาถึงจะยอมแต่ง
เดิมทีการแต่งงานครั้งนี้จะเกิดขึ้นระหว่างลูกของนายอนันท์กับนายมงคลซึ่งทั้งสองคนเป็นเพื่อนรักกัน เคยร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา ท่านทั้งสองสัญญากันว่าเมื่อภรรยาตั้งท้องและคลอดลูกออกมาถ้าเป็นผู้ชายกับผู้หญิงจะให้แต่งงานกัน แต่ถ้าเป็นผู้ชายทั้งคู่จะให้รุ่นหลานแต่งงานกันแทน ถ้ารุ่นหลานเป็นชายทั้งสองบ้านจะถือว่าข้อตกลงนี้จะเป็นโมฆะทันที
ปีนี้นายมงคลได้ทวงถามถึงสัญญาที่เพื่อนรักทั้งสองเคยให้กันไว้ แต่ว่านายอนันท์คุณปู่ของปานชีวันยังไม่รู้จะบอกหลาน สาวอย่างไรดี เนื่องด้วยปานชีวันเป็นหลานสาวคนเดียว บางครั้งหล่อนก็ว่าง่ายแต่ถ้าเป็นเรื่องที่หล่อนไม่เห็นด้วยหล่อนก็จะเถียงหัวชนฝาเหมือนกัน นายอนันท์จึงได้เรียกลูกชายและลูกสะใภ้มาปรึกษา ว่าจะทำอย่างไรดี
สองสามีภรรยาไม่รู้ว่าจะใช้แผนอะไรดี แต่ทั้งสองรู้จุด อ่อนของบุตรสาวคือปานชีวันรักคุณปู่มาก ทั้งสองจึงให้ผู้เป็นพ่อแกล้งป่วย เพราะเป็นวิธีเดียวที่จะทำให้ลูกสาวยอม
พลบค่ำปานชีวันกลับมาถึงบ้าน เห็นคนงานวิ่งวุ่น หล่อนจึงรีบเข้าไปถามว่ามีเรื่องอะไร พอหล่อนรู้ว่าคุณปู่ไม่สบาย หล่อนรีบเข้าไปดูคุณปู่ในห้องทันที
นายกิตติศักดิ์และนางปานชนกซึ่งแอบดูอยู่หลังต้นไม้เห็นว่าเป็นไปตามแผนที่ตนวางไว้ก็รีบตามเข้าไปในห้องของนายอนันท์ทันที
พอปานชีวันเข้าไปในห้องเห็นคุณปู่นอนซมหล่อนก็ใจไม่ดี หล่อนถามพลางร้องไห้
“คุณปู่คะ…คุณปู่เป็นอะไรคะ เมื่อเช้าปานเห็นคุณปู่ยังแข็งแรงอยู่เลย”
“คนแก่ก็แบบนี้แหละปาน ไม่รู้ว่าจะตายวันตายพรุ่ง”
“คุณปู่อย่าพูดแบบนี้นะคะ คุณปู่ต้องอยู่กับปานนานๆ”
“ปาน! ก่อนปู่จะตาย ปู่ขอร้องอะไรปานได้ไหมลูก”
“คุณปู่จะให้ปานทำอะไร ปานจะทำให้ทุกอย่างเลยค่ะ”
“ปานจะต้องแต่งงานกับหลานชายของปู่มงคลนะลูก”
“ได้ยังไงคะคุณปู่ ปานไม่เคยเห็นหน้าเขาด้วยซ้ำจะให้แต่งงานกันได้ยังไง” ปานชีวันโวยวาย
แม้ว่าหล่อนจะรู้จักปู่มงคลเพราะเขาเคยมาเที่ยวที่ไร่บ่อยๆ แต่ปานชีวันไม่เคยเห็นหน้าค่าตาของหลานชายท่านเลย
“ให้ปานทำเรื่องอื่นเถอะค่ะคุณปู่ เรื่องนี้ปานทำให้ไม่ได้จริงๆ”
“ถ้าปู่จะตายจริงๆ ก็เหลือแต่เรื่องนี้แหละที่ปู่อยากจะทำก่อนตาย ปานก็รู้ว่าปู่ยึดถือคำมั่นสัญญาสัญญามากแค่ไหน ปานจะให้ปู่ผิดคำพูดเหรอ ถ้าปานไม่ช่วยปู่คงนอนตายตาไม่หลับ”
“คุณปู่” หล่อนโอดครวญ พร้อมหันหน้าไปขอความเห็นใจจากบิดามารดา
“แต่งๆ ไปเถอะลูก...ถือเสียว่าทำเพื่อคุณปู่นะ” นายกิตติศักดิ์เอ่ยขึ้น
เดิมทีสัญญาการแต่งงานนี้ต้องเป็นนายกิตติศักดิ์แต่งกับลูกคุณปู่มงคล แต่ลูกคุณปู่มงคลกลับเป็นผู้ชายเหมือนกัน ทำให้การแต่งงานตามคำมั่นสัญญาจึงตกมาอยู่ที่รุ่นหลานอย่างปานชีวัน
“ถือว่าทำเพื่อคุณปู่สักครั้งนะลูก”
“คุณพ่อคะ! นี่มันสมัยไหนแล้วคะ มันยังมีการคลุมถุงชนกันอีกเหรอ รู้ไปถึงไหนอายไปถึงนั่นเลยนะคะ ปานขอร้องเถอะค่ะ เห็นใจปานเถอะ ถ้าปานจะแต่งงานจริงๆ ปานก็อยากแต่งกับคนที่ปานรักเท่านั้นค่ะ” หล่อนพูดแล้วเดินออกจากห้อง
ผู้ใหญ่ทั้งสามคนได้แต่มองหน้ากัน ไม่รู้ว่าจะเกลี้ยกล่อม
ปานชีวันด้วยวิธีไหน
รุ่งขึ้น....
นางปานชนกได้ทำข้าวต้มแล้วให้บุตรสาวยกเข้าไปให้คุณปู่ในห้องนนอน พอปานชีวันเข้ามาในห้อง คุณปู่ก็หันหลังให้หล่อนทันที และไม่ยอมทานอาหารที่หล่อนยกเข้ามาให้ แม้หล่อนจะเกลี้ยกล่อมแค่ไหนคุณปู่ก็ไม่ยอมทาน หล่อนได้แต่อ่อนอกอ่อนใจ
“ปานออก ไปทำงานเถอะ ไม่ต้องมาสนใจคนแก่อย่างปู่หรอก อีกอย่างปู่ก็ทานอะไรไม่ลง”
“งั้นปานวางข้าวต้มไว้ตรงนี้นะคะ ปานออกไปทำงานก่อน” หล่อนเอ่ยกับชายสูงวัยก่อนจะวางชามข้าวต้มไว้บนโต๊ะ
พอปานชีวันออกไปคุณปู่ก็ออกจากห้องมาเดินเล่นอยู่ข้างนอก หลังจากที่ทนอุดอู้อยู่ในห้องมานาน พอใกล้ถึงเวลาหลานสาวกลับ ท่านก็รีบกลับเข้าห้องแล้วแกล้งนอนซมเหมือน เดิม
เกือบอาทิตย์ที่คุณปู่อนันท์แกล้งป่วยอยู่แบบนั้น แต่ปานชีวันก็ยังใจแข็ง งานนี้คงต้องวางแผนใหม่เสียแล้วคุณปู่อนันท์คิด ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาหมอประจำตระกูล
ตกเย็นปานชีวันกลับมาจากสวนส้มเห็นคุณหมอประจำตระกูลนั่งคุยอยู่กับบิดามารดา หล่อนรู้สึกใจคอไม่ดีจึงรีบเดินเข้าไปในห้องรับแขก
“สวัสดีค่ะลุงหมอ มาดูอาการคุณปู่เหรอคะ”
“ครับผม” หมอตอบพร้อมทำหน้าครุ่นคิด
หล่อนมองหน้าทุกคนสลับกันไปมา ทุกคนต่างมีสีหน้าไม่สู้ดีสักเท่าไหร่ ยิ่งทำให้หล่อนรู้สึกกังวลมากขึ้น
“คุณปู่เป็นอะไรคะ” หล่อนถามออกไปในที่สุด
“เอาไว้หนูปานคุยกับคุณพ่อคุณแม่เองนะ วันนี้ลุงกลับก่อน” คุณหมอกล่าวก่อนจะขอตัวกลับ
ปานชีวันมองหน้าบิดามารดาสลับกันไปมา ก็เห็นว่าท่านทั้งสองมีความกังวลปรากฏอยู่บนใบหน้าอย่างเห็นได้ชัด
“คุณปูท่านอาการไม่ค่อยดีน่ะลูก ตอนนี้อาการของคุณปู่ทรุดลงเร็วมากจนลุงหมอเองก็ตกใจ ลุงหมอบอกว่าคุณปู่อาจจะอยู่ได้ไม่นาน” นายกิตติศักดิ์เอ่ยกับบุตรสาว พอได้ยินบิดาพูดแบบนั้นปานชีวันก็ร้องไห้ออกมาทันที หล่อนสงสารคุณปู่จับใจ
“อีกอย่างคุณปู่ก็แก่แล้วนะลูก สำหรับคนแก่กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญ แม่ว่าถ้าปานยอมทำตามคำขอร้องของคุณปู่ อาจจะทำให้ท่านมีกำลังใจและก็อยู่กับเราได้นานขึ้น ลุงหมอย้ำว่าถ้าทำอะไรให้ท่านสบายใจได้ให้รีบทำ ปานพอจะทำเพื่อคุณปู่ได้ไหมลูก” นางปานชนกเอ่ยเสริม
“ปานต้องทำอย่างนั้นจริงๆ หรือคะคุณพ่อคุณแม่ ปานว่ามันน่าจะมีวิธีอื่นนะคะ”
“พ่อปรึกษาลุงหมอแล้ว ที่คุณปู่ล้มป่วยเพราะเป็นโรคของคนแก่นะลูก รักษาไม่หายหรอกได้แต่ประคับประคองอาการไป”
“งั้นก็ได้ค่ะ...แต่งก็แต่ง ปานขอตัวเข้าไปหาคุณปู่ในห้องก่อนนะคะ” พูดจบปานชีวันก็รีบเดินไปที่ห้องของคุณปู่
นายกิตติศักดิ์และนางปานชนกมองหน้ากันแล้วอมยิ้ม ปานชีวันเป็นห่วงนายอนันท์มากจนลืมสังเกตปฏิกิริยาของพ่อกับแม่ว่าดีใจมากแค่ไหนที่หล่อนตอบตกลง
ปานชีวันเข้าไปในห้องของนายอนันท์ หล่อนโผเข้ากอดคุณปู่ พลางร้องไห้เสียใจ
“คุณปู่คะ...ปานตกลงจะแต่งงานกับหลานคุณปู่มงคลแล้วนะคะ แต่คุณปู่ต้องสัญญานะคะว่าจะอยู่กับปานไปนานๆ”
“จริงเหรอปาน หนูรับปากกับปู่แล้วนะลูก” นายอนันท์ถามย้ำเพื่อความแน่ใจ พลางขยิบตาให้กับลูกชายลูกสะใภ้ที่กำลังเดินเข้ามาในห้อง
“จริงค่ะคุณปู่! คุณปู่ต้องแข็งแรงไวๆ นะคะ” หล่อนเอ่ยทั้งนำตา
“ปู่ต้องขอบใจหนูมากนะลูก” นายอนันท์เอ่ยพลางกอดหลานสาวแน่นด้วยความดีใจ
เตชินท์ไม่เคยคิดมาก่อนว่ามัจจุราชจะพรากพิมพ์ชนกไปจากเขาเร็วขนาดนี้ ผู้หญิงอันเป็นที่รักต้องจากไปด้วยอุบัติเหตุ ด้วยหัวใจรักที่มั่นคงของเธอและปาฏิหาริย์แห่งรัก ทำให้พิมพ์ชนกไปอยู่ในร่างผู้หญิงอีกคน แต่ผู้หญิงคนนั้นกลับเป็นคนที่เตชินท์เกลียดที่สุด เธอจะสามารถเอาชนะใจเขาได้อีกครั้งมั้ย เพราะเจ้าของร่างคือคนที่เป็นต้นเหตุทำให้พิมพ์ชนกต้องตาย นับตั้งแต่วันที่พิมพ์ชนกไม่อยู่บนโลกใบนี้ เตชินท์ก็สัญญากับตัวเอง เขาจะทำทุกวิถีทางเพื่อให้ฟ้าลดาเจ็บปวดที่สุด การแก้แค้นจึงเริ่มต้นขึ้น
จากที่ต้องมาเป็นไม้กันหมาให้กับเจ้านายอย่างธีรวัฒน์ อิงดาวกลับเป็นฝ่ายตกหลุมรักเขาซะเอง หล่อนจะทำยังไงกับความรู้สึกของตัวเองในตอนนี้ คนที่ทั้งหล่อทั้งรวยอย่างเขา มีผู้หญิงสวยๆเข้าหาไม่เว้นแต่ละวัน โอกาสที่เขาจะหันมามองคนที่ทั้งเฉิ่มทั้งเชยอย่างหล่อนแทบไม่มีเลย
“หยุดนะดอน หยุดเดี๋ยวนี้ อือ อูยยย” ขาของวิรามรอ้ากว้างยินยอมให้ใบหน้าสามีคุณชายซุกซบเข้าหาจุดกระสัน ปากสั่งให้หยุด ตรงข้ามกับปฏิกิริยาแอ่นกายรับการปรนเปรอ “วิจะ...โกรธ อูยส์...เกลียด โอ๊ะ...อ๊ายส์...อีตาบ้า” วิรามรกระเสือกกระสนตัวหนี แต่นายดอนหรือจะยอมพ่าย ปากหยักไม่ละจากกลีบแคมอวบ ลิ้นแบกว้างไล้เลียแยะแยงรูฉ่ำที่กำลังหลั่งน้ำหวานให้ดื่มกิน “หยุด...ดะเดี๋ยวนี้...โอย..ไม่ คุณมัน...ซาตานจริงๆ นะดอน อ้ายซ์...คุณกัดฉัน” “ดูดจ้ะยาหยีไม่ใช่กัด” ดูเถอะ ยังมีหน้าเงยขึ้นมาแจกแจงเสียอีก วิรามรนึกอยากจะยกเท้าขึ้นถีบร่างหมอบคู้ระหว่างกลางขาเรียวให้กระเด็น ถ้าขาหล่อนมันจะไม่ทรยศผู้เป็นเจ้าของ เพราะนอกจากจะไม่ทำอย่างที่ใจคิดแว่บๆ ยังกระหวัดโอบไหล่หนาไว้แน่น “อะ...อูยส์...ดอน นี่จะ...ฆ่าวิใช่มั้ย” ดอนเหลือบมองสีหน้าเสียวสุขของภรรยาแว่บหนึ่งไม่ตอบ ก็ปากไม่ว่างนี่ ใครไม่ได้ลิ้มรสไม่รู้หรอกว่าที่หอยสวยๆ ของภรรยาสุดรักของเขาขับหลั่งออกมายามเกิดอารมณ์ซ่านเสียวหวานหอมแค่ไหน ชวนลุ่มหลงแค่ไหน
เพราะรักเขาตั้งแต่แรกเห็น หล่อนจึงยินยอมแต่งงานกับเขา เพราะถูกบังคับเขาจึงเห็นหล่อนเป็นเศษธุลีดินไร้ค่า แม้เป็นเมียแต่ง หล่อนคิดว่าสักวันหนึ่งเขาอาจจะรักหล่อนตอบกลับมา ไม่มาก... ก็น้อย แต่ไม่นึกว่าเมื่อเขาหลอกให้หล่อนรักเขาสุดหัวใจ เขากลับขับไล่หล่อนออกมาจากชีวิตด้วยเหตุผลว่า เขาไม่รักหล่อน... "เธอเข้ามาในชีวิตฉันง่ายๆ ก็ช่วยออกไปง่ายๆ ด้วยเถอะ" ถ้อยคำเจ็บปวดทำร้ายที่ตามมาหลอกหลอน แม้ในยามที่หล่อนหลีกลี้จากเขามาได้นานเนิ่น ในวันที่หล่อนเข้มเเข็งและอยู่ได้โดยไม่มีเขา ลูกในท้องที่หล่อนปกปิดเขาเอาไว้ กำลังจะทำให้หล่อนกับเขาหวนกลับมาเจอกันอีกครั้ง ในวันที่หล่อนไม่ได้รักเขาอีกต่อไปแล้ว ................................................................ “การแต่งงานของเราเกิดขึ้นเพราะฉันถูกบังคับ การที่ฉันไม่ได้รักเธอ มันไม่ใช่ความผิดของฉัน ฉันหวังว่าเธอจะเข้าใจ” ธีภพ วิชญ์วิศิษฐ์ “ความรักของมนอาจจะดูไร้ค่าแต่มันเป็นสิ่งที่ดีที่สุดสิ่งเดียวที่มนพอจะให้คุณธีร์ได้ ที่ผ่านมาคุณธีร์แสดงออกเสมอว่าคุณธีร์ไม่ต้องการและทิ้งขว้างมันมาตลอด มันก็ไม่ใช่ความผิดของมนที่สุดท้ายมนจะหมดรัก มนหวังว่าคุณธีร์จะเข้าใจ เหมือนที่มนเคยเข้าใจคุณธีร์” มนพัทธ์ สว่างโชติ
เรื่องของอารียาคุณครูสาวใหญ่วัย35กับหนุ่มน้อยลูกติดผัววัย19ที่ชื่อโจ โจเป็นเด็กช่างอาชีวะสายโหดและหื่นกาม เธอมักจะโดนลูกชายแอบลวนลามอยู่บ่อยๆ ทว่าเธอกลับเป็นสาวหัวโบราณที่ไม่กล้าแม้ปริปากบอกสามี ด้วยความกลัวว่าบ้านจะแตกสาแหรกขาดอารียาเลยปล่อยเลยตามเลย แค่คำพูดห้ามปรามทำให้คุณแม่พลาดท่าเสียทีให้ลูกเลี้ยงไปจนได้ เธอโดนโจจับกดจนเสร็จสมอารมณ์หมายไปหลายหนจนตัวเองก็ติดใจเสียดื้อๆ ในที่สุดอารียาก็ต้องจำใจมีผัวถึงสองคนอยู่ในบ้านหลังเดียวกัน คนแรกคือผัวที่ถูกต้องตามกฏหมาย อีกคนคือลูกติดผัวที่หื่นเสียเหลือเกิน
ในเมื่อหล่อนกล้าดีทำลายชีวิตของเขาให้หมดความสงบสุข... เขาก็ต้องเอาคืนจากหล่อนทั้งตัว... และหัวใจ ............................................................................................. นาถลดายอมลงทุนหาว่า เควิน คลากสันปลุกปล้ำเพื่อแบล็กเมล์จนได้แต่งงานกับเขา หากแต่คืนวันเข้าหอ หล่อนกลับขอทำสัญญาวิวาห์ปลอมๆ และไม่ยอมให้เขาแตะต้องและขอร้องให้เขายอมตกลง... หล่อนหาได้รู้ไม่ว่าเสือร้ายที่ถูกต้อนให้จนมุมเพราะถูกแบล็กเมล์อย่างเขากำลังได้ทีแก้แค้นหล่อน... อะไรที่หล่อนไม่ต้องการ มันคือสิ่งที่เขาต้องทำ... เพราะเขารอคอยวันที่เขาจะได้เอาคืนผู้หญิงใจร้ายที่ทำตัวดีน่าตายใจแล้วฉุดเขาลงนรก เควินสาบานว่า... ชาตินี้ทั้งชาติ ถ้ายังมีลมหายใจ หล่อนไม่มีวันพ้นเงื้อมมือเขาแน่
จู่ๆ ก็มีแม่สาวน้อยฝีปากกล้าตกตุ๊บลงมาในอ้อมแขนโดยไม่ทันตั้งตัว ผู้ชายที่หัวใจ ถูกปิดตายมาเนิ่นนานอย่าง ฟินิกซ์ อีเมอร์สัน จึงจำต้องอ้าแขนรับแม่นกน้อยเอาไว้ในกรงทอง ด้วยตำแหน่ง ‘เมียขัดดอก’ จดหมายของคุณย่าผู้ล่วงลับ นำพาให้มิรินต้องเดินทางข้ามขุนเขามาเพื่อพบกับเขา ฟินิกซ์ อีเมอร์สัน พ่อเทพบุตรนกไฟ ผู้ชายเย่อหยิ่ง เขาขโมยหัวใจสาวไปตั้งแต่แรกสบตา และยิ่งได้รู้ว่าเขาคือผู้ชายที่กำลังจะได้ครอบครองพรหมจารีย์ที่แสนหวงแหนของตัวเอง หญิงสาวก็ยิ่งเต็มไปด้วยความพรั่นพรึงที่แสนวาบหวาม
ชูจี้ถูกเก็บไปอุปการะตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งถือเป็นความฝันของเด็กกำพร้าทั่วไปอย่างชูจี้ แต่ชีวิตหลังจากนั้นมันไม่ได้มีความสุขดั่งที่ชูจี้คิดฝันไว้เลย เธอต้องอดทนถูกเย้ยหยันและการทำทารุณจากแม่บุญธรรมของเธอ แต่ก็ยังโชคดีที่เธอได้รับความเมตตาจากคนใช้สูงวัยคนหนึ่งในบ้านหลังนั้น ชึ่งเป็นคนคอยดูแลและเอาใส่เธอเหมือนแม่แท้ ๆ ของเธอ จนกระทั่งคนใช้จากไปด้วยอาการป่วย ชูจี้ก็ถูกบังคับให้แต่งกับผู้ชายที่ไม่เอาการเอางานแทนลูกสาวแท้ ๆ ของพ่อแม่บุญธรรมของเธอเพื่อชดใช้ค่ารักษาพยาบาลของคนใช้ เรื่องราวจะเป็นเช่นเดียวกับซินเดอเรลล่าหรือไม่? อย่างไรก็ตาม ชายที่เธอจะแต่งงานด้วยนั้นไม่เหมือนเจ้าชายเลยสักนิดนอกจากรูปร่างหน้าตาของเขาที่สามารถเทียบเท่ากับเจ้าชายได้เท่านั้นเอง ลู่เหยี่ยนเป็นลูกชายนอกสมรสของครอบเศรษฐีครอบครัวหนึ่ง เขาใช้ชีวิตไปวันๆ (พอลอดไปด้วยค่ะ)มาโดยตลอด ที่เขาตกลงแต่งกับชูจี้ก็เพราะอยากจะทำให้ความปรารถนาสุดท้ายของแม่ของเขาสมหวังเท่านั้น แต่ในคืนวันแต่งงาน เขากลับพบว่าเจ้าสาวคนนี้มีพฤติกรรมที่ผิดกับที่เคยได้ยินได้ฟังมา โชคชะตาจะบันดาลให้พวกเขาเป็นอย่างไร และลู่เหยี่ยนจะเป็นดั่งที่เราคิดหรือไม่ สิ่งที่น่าประหลาดใจคือลู่เหยี่ยนมีหลายอย่างที่คล้ายๆ กับมหาเศรษฐีที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้อย่างพิลึก สุดท้ายแล้ว ลู่เหยี่ยนจะสามารถรู้ได้หรือไม่ว่าชูจี้ คือเจ้าสาวจำเป็นที่ต้องได้แต่งงานแทนพี่สาวของเธอ การแต่งงานของพวกเขาจะเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวสุดโรแมนติกหรือวิบากกรรมของชีวิต โปรด ติดตามและค้นหาชีวิตและเรื่องราวของทั้งสองคนด้วยกันเถอะ
© 2018-now MeghaBook
บนสุด