คุณรู้จักความสัมพันธ์ที่เรียกว่า Friend with benefit ไหมถ้าไม่รู้จักผมจะอธิบายให้ฟังคร่าวๆ Friend with benefit คือ ความสัมพันธ์แบบเพื่อน ที่มีเซ็กส์กันได้อย่างเดียวห้ามมีความรู้สึกไม่ให้คิดไปไกลกว่านี
คุณรู้จักความสัมพันธ์ที่เรียกว่า Friend with benefit ไหมถ้าไม่รู้จักผมจะอธิบายให้ฟังคร่าวๆ Friend with benefit คือ ความสัมพันธ์แบบเพื่อน ที่มีเซ็กส์กันได้อย่างเดียวห้ามมีความรู้สึกไม่ให้คิดไปไกลกว่านี
คุณรู้จักความสัมพันธ์ที่เรียกว่า Friend with benefit ไหม
ถ้าไม่รู้จักผมจะอธิบายให้ฟังคร่าวๆ Friend with benefit คือ ความสัมพันธ์แบบเพื่อน ที่มีเซ็กส์กันได้อย่างเดียว ซึ่งห้ามมีความรู้สึกไม่ให้คิดไปไกลกว่าสถานะที่เป็นอยู่ ไม่หึง ไม่หวง หรือทำตัวเกินกว่าสถานะที่เป็น
ครับตอนนี้ชีวิตของผมเป็นแบบนั้น ความสัมพันธ์แบบนี้มันเกิดขึ้นเพราะความโลเลของผมเอง
"นายไม่มีสิทธิ์มาหึงฉันนะเกรย์"
กะเพาหยัดกายลุกขึ้นยืนหลังจากที่เพิ่งเสร็จกิจกรรมบนเตียงกับเกรย์เพื่อนสนิทของเธอไปเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน เรื่องของเธอกับเขามันเป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้วเพียงแค่ไม่มีใครรู้เท่านั้น
"ทำไมวะเพรา ฉันเอาแกได้แต่ไม่มีสิทธิ์เป็นผัวแกรึไง"
"ฉันไม่อยากเจ็บเพราะนายอีกเกรย์ เสร็จแล้วก็ออกไป"
"ได้ฉันแล้วก็ไล่ฉันอย่างหมูอย่างหมาทุกครั้ง"
"เพราะนายมันเป็นหมาไง ไอ้หมาหวงก้าง"
สองหนุ่มสาวเชือดเฉือนกันอย่างเอาเป็นเอาตายในขณะที่ร่างกายของทั้งคู่ยังเปลือยเปล่าอยู่บนเตียงนอนสีขาวในคอนโดของกะเพรา
"เลิกยุ่งกับมันซะเพรา อย่าให้ฉันต้องหมดความอดทน"
"อย่ามายุ่งกับฉัน!!"
"อย่ายุ่งงั้นเหรอ"
กะเพราจ้องหน้าเกรย์อย่าเอาเรื่อง ในขณะที่เกรย์เองก็จ้องเธอกลับอย่างไม่ละสายตาเหมือนกัน ชายหนุ่มจับแขนของหญิงสาวกระชากเข้าหาตัว
"ฉันคงยอมเธอมากไปใช่ไหมเพรา เธอถึงคิดว่าเธอจะทำยังไงกับฉันก็ได้"
"ทำไม!! นายจะเลิกเป็นเพื่อนกับฉันก็ได้นะ เพราะฉันเองก็เบื่อที่จะกินนายคนเดียวแล้วเหมือนกัน"
"เพรา!!"
" ... "
"ฉันเลิกเป็นเพื่อนเธอแน่ เพราะฉันจะมาเป็นผัวเธอแทน"
"อื้ออออ!!"
หญิงสาวเบิกตาโตขึ้นเมื่อถูกกระแทกจูบลงบนริมฝีปากอวบอิ่มอย่างไม่ทันตั้งตัว เธอใช้มือเรียวกำกำปั้นทุบแผงอกแกร่งของชายหนุ่มหนักๆ ยิ่งทุบเขาแรงเท่าไหร่เขายิ่งบดขยี้ริมฝีปากของเธอด้วยความรุนแรงอย่างเร่าร้อน จนริมฝีปากอวบอิ่มของเธอบวมเจ่อ
"ร่างกายของเธอมันเป็นของฉัน"
"หึ"
"หัวใจของเธอก็ต้องเป็นคนฉันคนเดียวเพรา"
ชายหนุ่มใช้มือหนาเพียงข้างเดียวจับเรียวขาของหญิงสาวให้แยกออกกว้าง เขาก้มลงดูดดุนใช้เรียวลิ้นสัมผัสกับยอดปทุมถันบวมเป่งของเธอ
ทั้งเธอ และเขาเพิ่งผ่านบทรักร้อนแรงกันมาเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน หลังจากเหน็ดเหนื่อยเพราะกิจกรรมบนเตียงนอนทั้งเขาและเธอก็ผล็อยหลับไปพร้อมกัน
แต่เธอและเขาต้องตื่นมาทะเลาะกันอีกครั้งเมื่อเสียงโทรศัพท์มือถือของกะเพราดังแจ้งเตือน เกรย์ที่ได้ยินเสียงนั้นก่อนถือวิสาสะหยิบขึ้นมาดูพบข้อความจากคนที่เกลียดชังส่งมาหากะเพรา
'วันนี้สามทุ่มที่ผับเดิมนะ'
เขามันเป็นคนหวงของถึงแม้จะมีอะไรกันกับกะเพรามาหลายครั้งแล้วแต่เธอก็ไม่ให้สถานะเขาสักที แต่ถึงยังไงกะเพราก็ต้องเป็นของเขาอยู่แล้ว และเป็นของเขาคนเดียวเท่านั้น
ปึก!
"อื้อออออ!! จะ ... เจ็บนะเกรย์"
ชายหนุ่มดันแก่นกายใหญ่เข้าช่องทางรักคับแคบของหญิงสาวจนสุดความยาวของมันในคราวเดียว เขาอยากจะสั่งสอนเธอให้เธอได้รู้ ว่าเธอเป็นของใคร
"ฉันไม่ให้เธอไป"
"เราไม่ได้เป็นอะไรกันนะเกรย์ นายไม่มีสิทธิ์"
"ทั้งๆ ที่ฉันกระแทกเธออยู่ เธอยังกล้าพูดว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกันงั้นเหรอ"
สะโพกหนาขยับเข้าออกด้วยจังหวะรักที่หนักหน่วง ทำให้ร่างกายของหญิงสาวที่อยู่ใต้ร่างของเขาโยกคลอนไปตามแรงส่งของช่วงล่าง
มือหนาบีบเคล้นหน้าอกใหญ่ของเธอเต็มแรง จนคนที่ถูกกระทำเบ้หน้าเพราะความเจ็บปวด มือเรียวของเธอกำแน่นพยายามข่มความเจ็บปวดเอาไว้ หญิงสาวทุบแผงอกแกร่งของเขาระรัวต้องการบ่งบอกให้เขารู้ว่าเธอไม่พอใจ
"เธอเป็นเมียฉัน"
"อ๊าา~ ยะ ... หยุดพูดไร้สาระได้แล้ว"
"แล้วใครมันกระแทกร่องเธออยู่วะ"
"คิดว่าฉันเอากับนายคนเดียวรึไง"
ชายหนุ่มหยุดการกระทำของตัวเองลงในทันที คำพูดของเธอมันเหมือนกับคมมีดที่กรีดลงกลางใจ ไม่ใช่เขาไม่เชื่อใจเธอ แต่เพราะเขาไม่คิดว่าเธอจะกล้าพูดออกมาแบบนั้น
"เอามันออกไป"
"เดี๋ยวดิ"
"อะไรอีกละ"
"ฉันยังไม่เสร็จ"
พูดจบชายหนุ่มเริ่มขยับสะโพกเข้าออกด้วยความรุนแรงอีกครั้ง เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังกึกก้องไปทั่วทั้งห้องนอน ทั้งๆ ที่ภายในห้องมีไอเย็นของเครื่องปรับอากาศกระทบลงมา แต่ร่างกายของชายหญิงที่ขยับโยกอยู่บนเตียงกลับร้อนรุ่มราวกับยืนอยู่กลางทะเลทราย
"อ๊าาา~ ยะ ... อย่าปล่อยในนะ"
ชายหนุ่มเหยียดยิ้มเจ้าเล่ห์ เขาหยัดกายขึ้นนั่งชันเข่า สองมือหนาดึงรั้งต้นขาสวยของเธอเข้าหาตัว เขายกสะโพกของเธอขึ้นเล็กน้อยแล้วสาดความเสียวซ่านใส่เธออย่างบ้าคลั่ง
"เธอก็รู้เพรา ว่าฉันเอาแต่ใจขนาดไหน"
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!
"ซี้ดดดดด~ ของเธอมันตอดฉัน"
"อ๊าา~ เกรย์~"
"ปากก็บอกว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่เธอก็ครางชื่อฉันไม่หยุด"
ชายหนุ่มโน้มใบหน้าลงขบเม้นยอดปทุมถันที่แข็งชันตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้า เขาใช้เรียวลิ้นไล่เลียจนหญิงสาวบิดเร่าร่างกายไปมา
ดอกไม้งามปลดปล่อยน้ำเมือกใสออกมาอย่างต่อเนื่องทำให้ชายหนุ่มแสยะยิ้มร้ายด้วยความพึงพอใจ
"เหมือนตรงนั้นของเธอมันมันจะรับแค่ฉันคนเดียวนะเพรา"
มือหนาลูบไล้หน้าท้องบางอย่างแผ่วเบา เขาขบเม้นปลายยอดปทุมถันอีกครั้งขณะที่เลื่อนฝ่ามือลงไปบดคลึงปุ่มกระสันของเธอแล้วขยับสะโพกเข้าออกไปด้วย
"อ๊าา~ ... "
ชายหนุ่มเชิดหน้าเปล่งเสียงคำรามลั่นเมื่อร่างกายของเขาเริ่มกระตุกเกร็ง ภายในกายสาวกระตุกตอดรัดแก่นกายใหญ่หนุบหนับราวกับกำลังร่ายมนต์คาถาใส่เขาอย่างนั่นแหละ ความคับแน่นของเธอมันทำให้เขาเสพติดเธอ
หน้าท้องบางของเธอกระตุกเกร็งไม่ต่างจากเขานัก ชายหนุ่มรีบเร่งจังหวะการกระแทกกระทั้นให้เร็วขึ้น ร่างกายของเขาและเธอกระตุกเกร็งพร้อมปลดปล่อยห้วงอารมย์สุดท้ายออกมาพร้อมๆ กัน
"ซี้ดดดดดดดด~ // อ๊าาาาาาาา !!"
เกรย์ยังขยับสะโพกเข้าออกอีกสองสามครั้งเขาใช้นิ้วชี้สะกิดยอดปทุมถันเล่นอย่างหยอกเย้า พร้อมกับไล่ดูดเนินอกของหญิงสาวไปจนทั่ว ฝากรอยรักเอาไว้ให้เธอ
"ฉันเป็นเจ้าของเธอ"
"อย่ามโน"
"แล้วเราเป็นอะไรกันละ"
"เกรย์เราเป็นได้แค่เพื่อนกันเท่านั้น ฉันหวังว่านายจะเข้าใจนะ"
"คิดจะฟันฉันแล้วทิ้ง เธอหวังมากไปรึเปล่าเพรา"
"ฟันแล้วทิ้งอะไร ฉันก็เสียหายนะ"
"แต่ฉันเสียน้ำ"
"ฉันก็เสียเหมือนกัน!!"
แฟนเก่า (เคย) ร้าย จะกลับมาง้อขอเธอคืนดี เขาจะขนกลเม็ดเท่าที่คิดได้มาตามตื้อ มารื้อความทรงจำ (ที่ดีๆ) ของเขากับเธอ จะมาทวงเธอคืน และจะมารักษาแผลใจของเธอที่เขาเป็นคนทำไว้ให้หายขาด อย่าคิดหนี เพราะเธอหนีเขาไม่พ้นหรอก ไม่ว่าจะหนีไปไหนครั้งนี้เขาก็จะตามติดเป็นเงาจนเธอต้องยอมคืนดีกับเขาจนได้อย่างแน่นอน
เขาเห็นเธอเป็นเพียงของตายไม่ว่าเขาจะไปทำอะไรที่ไหน กลับมาทีไรก็ยังคงเจอเธอเสมอ เมื่อแรกรักอะไรก็ดี แต่ทำไมตอนนี้ทุกอย่างถึงเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้ มันเพราะเขาหมดรักเธอแล้วหรือเพราะเธอเป็นเพียงของที่เขาจะทำอะไรก็ได้งั้นเหรอ เธอเจ็บซ้ำๆ มากขนาดนี้ เธอโง่และไม่เห็นคุณค่าของตัวเองมากขนาดนี้ ควรจะพอได้แล้วใช่ไหม เธอเจ็บพอหรือยัง? เธอยังควรให้โอกาสเขาอยู่ไหม?
เขาเป็นทนายหนุ่มหล่อมากความสามารถที่เพรียบพร้อมไปเสียทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหน้าตา การศึกษา ฐานะทางบ้าน สังคม เรียกได้ว่าเนื้อหอมในหมู่สาวๆ ไม่ว่าจะโสด ซิง หรือมีคู่ครองแล้วหากเสนอให้เขาก็พร้อมจะสนองทุกเมื่อ สาวๆ ต่างอยากควบคุม และครอบครองเขา แม้จะรู้อยู่เต็มอกว่าคนอย่างเขาน่ะ 'รักสนุก แต่ไม่ผูกพัน' ก็ตาม คนอย่างเขาไม่เคยคิดหยุดอยู่ที่ใคร ความซิงไม่สามารถผูกมัดเขาได้ จนกระทั่ง... เธอเดินเข้ามาในชีวิตเขา
❤ โปรเจกต์สุดฮอตต้อนรับวาเลนไทน์ Match Love Valentines ❤ เรื่องราวของสาวขี้เหงาทั้งสี่คนที่เกิดอาการ เปลี่ยวใจอยากมีใครสักคน เลยต้องเข้าแอปหาคู่อย่าง MATCH LOVE เพื่อตามหาคู่เดตที่มาทำให้วาเลนไทน์ของพวกเธอ ไม่ต้องเหงาใจอีกต่อไป และแอปนี้ก็เป็นจุดเริ่มต้นของการแมตช์รักของพวกเธอ...แต่ก็ใช่ว่าทุกคนจะสมหวังจากแอปหาคู่สักหน่อย? ไปลุ้นกันว่าแอปนี้จะช่วยให้พวกเธอสละโสดได้ไหม...!!!!
เธอทำให้เขารัก เธอทำให้เขาแค้น และก็เป็นเธอที่กลับมาวนเวียนอยู่ข้างกายเขา เขาที่พยายามลืมความรักของเธอกดความเจ็บแค้นเอาไว้ในส่วนลึกสุดของหัวใจ เธอทำให้เขารู้จักคำว่า "ทั้งรัก ทั้งแค้น" เป็นอย่างดี ในเมื่อเธอเลือกจะกลับมาเขาก็จะสาดความเจ็บแค้นคืนกลับไปให้เธอได้รู้สึก ให้เธอได้รู้สึกถึงความเจ็บช้ำที่ไม่มีวันลืมได้ลง
องค์หญิงสิบสามนามหลินฮุ่ยหมินสตรีผู้ที่งดงามโดดเด่นไม่เป็นรองผู้ใดแต่กลับมีฐานะต่ำต้อยในวังหลวงด้วยพระมารดาเสียชีวิตตั้งแต่นางยังเด็ก ท่ามกลางความคับแค้นใจนางยังต้องคำสาปร้ายต้องกลายร่างเป็นสัตว์ทุกคืนวันพระจันทร์เต็มดวง เขาคือ หยางเอ้อหลาง แม่ทัพหนุ่มผู้มีความสามารถรูปโฉมสง่างามและเป็นวีรบุรุษคนสุดท้ายของสกุลหยาง ทั้งยังเป็นที่รักเคารพของชาวเมือง ทว่าด้วยความสามารถและตำแหน่งใหญ่โต ฮ่องเต้มิอาจวางใจจึงได้คิดกำจัดเขาให้พ้นตำแหน่งเสีย โดยมอบสมรสพระราชทานให้หยางเอ้อหลางกับพระธิดาของตน เดิมทีชีวิตของคนสองคนย่อมไม่บรรจบ เมื่อสตรีที่หมายหมั้นกับหยางเอ้อหลางคือองค์หญิงใหญ่ที่ปักใจรักเขาตั้งแต่เยาว์วัย ทว่าเรื่องไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อคนทั้งคู่เกิดอุบัติเหตุจนคนเข้าพิธีสมรสกลายเป็นองค์หญิงสิบสาม ท่ามกลางความหวาดกลัวขององค์หญิงสิบสามที่กลัวความลับจะเปิดเผย ท่ามกลางหยางเอ้อหลางที่พยายามพาสกุลหยางให้รอดพ้น ท่ามกลางการแตกหักของความสัมพันธ์พี่น้องที่แสนรักใคร่ระหว่างองค์หญิงใหญ่และองค์หญิงสิบสามเพราะบุรุษเพียงผู้เดียว หลินฮุ่ยหมินจะทำเช่นใด เพื่อจะยุติเรื่องราวน่าเวียนหัวนี้
“หยุดนะดอน หยุดเดี๋ยวนี้ อือ อูยยย” ขาของวิรามรอ้ากว้างยินยอมให้ใบหน้าสามีคุณชายซุกซบเข้าหาจุดกระสัน ปากสั่งให้หยุด ตรงข้ามกับปฏิกิริยาแอ่นกายรับการปรนเปรอ “วิจะ...โกรธ อูยส์...เกลียด โอ๊ะ...อ๊ายส์...อีตาบ้า” วิรามรกระเสือกกระสนตัวหนี แต่นายดอนหรือจะยอมพ่าย ปากหยักไม่ละจากกลีบแคมอวบ ลิ้นแบกว้างไล้เลียแยะแยงรูฉ่ำที่กำลังหลั่งน้ำหวานให้ดื่มกิน “หยุด...ดะเดี๋ยวนี้...โอย..ไม่ คุณมัน...ซาตานจริงๆ นะดอน อ้ายซ์...คุณกัดฉัน” “ดูดจ้ะยาหยีไม่ใช่กัด” ดูเถอะ ยังมีหน้าเงยขึ้นมาแจกแจงเสียอีก วิรามรนึกอยากจะยกเท้าขึ้นถีบร่างหมอบคู้ระหว่างกลางขาเรียวให้กระเด็น ถ้าขาหล่อนมันจะไม่ทรยศผู้เป็นเจ้าของ เพราะนอกจากจะไม่ทำอย่างที่ใจคิดแว่บๆ ยังกระหวัดโอบไหล่หนาไว้แน่น “อะ...อูยส์...ดอน นี่จะ...ฆ่าวิใช่มั้ย” ดอนเหลือบมองสีหน้าเสียวสุขของภรรยาแว่บหนึ่งไม่ตอบ ก็ปากไม่ว่างนี่ ใครไม่ได้ลิ้มรสไม่รู้หรอกว่าที่หอยสวยๆ ของภรรยาสุดรักของเขาขับหลั่งออกมายามเกิดอารมณ์ซ่านเสียวหวานหอมแค่ไหน ชวนลุ่มหลงแค่ไหน
“ที่รัก ร่างกายของคุณหวานอร่อยไปทั้งตัว หวานจนผมหยุดกินไม่ได้ แล้วตอนนี้ผมหิวอีกแล้ว” ตฤณ ท่านประธานบริษัท วัย 37 ปี หนุ่มโสดหล่อ รวย พ่อบุญทุ่ม ถูกใจใครก็เปย์หนัก ไม่เว้นแม้แต่เลขาสาวสวยที่เขาบังคับมารับตำแหน่ง ด้วยวิธีแสนเจ้าเล่ห์แม้เธอไม่เต็มใจ แต่ในเมื่อเขา “อยากได้” วิธีสุดแสนร้ายกาจเขาก็งัดมาใช้ เพื่อให้ได้เธอมาครอบครอง ***** “ผมขับรถไปรับคุณได้ด้วยตัวเองเลย ไม่ได้ขู่ด้วย เอาให้รู้ไปทั้งบริษัทว่า... คุณเป็นคนของผม ผมมีรถให้เลือกนั่ง 10 คัน ลือกมาสักยี่ห้อเดี๋ยวขับไปหาครับ” “คุณมันบ้า อีตาผู้ชายบ้า เวรกรรมอะไรของฉันเนี่ย แล้วต้องมาอยู่ซอยเดียวกัน” “ท่านประธาน คำที่ถูกต้อง ตกลงขึ้นรถมาหรือยังครับปั้นหยา” “คอยดูนะ ถ้าฉันเจอหน้าคุณ...” “จะสมนาคุณผมด้วยจูบเหรอ” “คุณ!”
ยัยเด็กขาดสารอาหารคนนี้หรอ คือลูกสาวคนใหม่ของแม่.. เด็กอะไร ขวางหูขวางตาชะมัด เจอหน้ากันเอาแต่ก้มหน้าหลบตา แต่ทำไมยัยเด็กนี่ถึงสวยวันสวยคืน..ถ้าเขาจะแอบกินเด็กของแม่..จะผิดไหม
‘สวรรค์หรือโชคชะตาที่เล่นตลก คนอื่นทะลุมิติมามีแต่คนรุมรัก ทว่าตั้งแต่ข้าฟื้นมามีแต่คนอยากจะฆ่า ในเมื่อข้าอยากเป็นเพียงคุณหนูเสพสุขไปวัน ๆ แต่บารมีไม่ถึงวาสนาไม่อำนวย เช่นนั้นข้าจะทำตามลิขิตฟ้า กลายเป็นนางร้ายอย่างที่สวรรค์ต้องการ’
กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"
© 2018-now MeghaBook
บนสุด