สำหรับปราบ...เขาก็แค่สนุก แต่กลับผูกพันจนอยากกักตัวเธอไว้ สำหรับแป้งฝุ่น เธอแค่รอให้ข้ามคืน แค่กลับเป็นพันธนาการรั้งเธอไว้ชั่วชีวิต
สำหรับปราบ...เขาก็แค่สนุก แต่กลับผูกพันจนอยากกักตัวเธอไว้ สำหรับแป้งฝุ่น เธอแค่รอให้ข้ามคืน แค่กลับเป็นพันธนาการรั้งเธอไว้ชั่วชีวิต
“Hope Bar Club VIP one night stand งั้นเหรอ” ปราบมองบัตรเชิญที่เพื่อนยื่นให้ด้วยความเบื่อหน่าย หลังจากอ่านมันจบเขาก็วางมันลงบนโต๊ะ เอนตัวลงพิงโซฟาพร้อมกับยกขาขึ้นพาดบนโต๊ะหน้าโซฟา
“แกจะมาทำหน้าเบื่อโลก เป็นลิงอมลูกท้ออยู่อย่างนี้ไม่ได้ตลอดนะเว้ย ฉันจัดงานนี้เพราะแกเลยนะ ไปหาความสุข จิบเหล้าเคล้านารี เหมือนที่เราทำกันเมื่อก่อนไง” ภูชิตตบบ่าเพื่อนบอกด้วยน้ำเสียงสนุกสนาน คนพูดโยกศีรษะไปด้วยเพื่อให้คู่สนทนามีอารมณ์ร่วมมากที่สุด แต่กลับไม่เป็นผลสักนิด ปราบยังทำหน้าเบื่อโลกอยู่อย่างนั้น
“เบื่อ” เขาทำหน้าเบื่ออย่างที่บอก
“ไปเปิดหูเปิดตาหน่อย แค่พัทยาเอง”
“ไม่ไป” ชายหนุ่มบอกย้ำอีกครั้ง
ปราบเหยียดตัวยาวบนโซฟาทอดสายตามองออกไปด้านนอก กระจกหน้าต่างบานใหญ่ถูกออกแบบให้เปิดกว้าง สำหรับมองทัศนียภาพด้านนอก 180 องศา เพนท์เฮ้าส์หรูหราชั้นบนสุดของโรงแรมกลายเป็นที่เก็บตัวเงียบของเขา หลังจากบิดาประกาศแต่งงานใหม่กับหญิงสาวรุ่นลูก
“ถ้าขี้เกียจขับรถ เดี๋ยวฉันให้คนมารับ” ภูชิตเสนอ เผื่อเขาอยากดื่มและไม่อยากขับรถ
“ขี้เกียจไป” ปราบตอบกลับทันทีโดยไม่เสียเวลาคิด เขาทอดสายตามองออกไปด้านนอกอย่างไร้จุดหมาย แต่ภูชิตก็ไม่ละความพยายาม
ภูชิตทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ พร้อมกับพยักพเยิดและส่งสายตามองไปที่กระดาษแผ่นเล็ก
“แกดูวันที่ ในบัตรเชิญก่อนดิวะ”
“ทำไม” น้ำเสียงของคนพูดยังคงเบื่อหน่อย แต่ก็ยอมเหลือบสายตาไปมองวันที่ในบัตรเชิญตามความต้องการของเพื่อน เมื่อเห็นวันเวลาในการ์ดเชิญ เขาก็ตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่ายเช่นเดิม
“ฉันไม่ศรัทธากับวันไหนทั้งนั้นแหละ”
“ฉันไม่ได้หมายถึงวันวาเลนไทน์นะ แต่มันเป็นวันแต่งงานของสาวิตรีต่างหาก หรือแกอยากอยู่กรุงเทพฯ ร่วมฉลองวันแต่งงานอันชื่นมื่นของพ่อกับแฟนเก่าของนายล่ะ ลืมไปแล้วหรือไง”
‘จริงสิ ระยะหลังเขาโหมงานหนัก จนแทบลืมวันลืมคืน’
ปราบส่ายหน้า ทั้งที่แววตายังสะท้อนถึงความปวดร้าว แต่เขาก็ยังปากแข็งคงเส้นคงวา
“ผู้หญิงคนนั้นไม่มีผลกับความรู้สึกของฉันอีกต่อไปแล้ว”
ภูชิตตบบ่าไหล่เพื่อนหนักๆ “เจ็บก็ยอมรับ อย่าเก็บมันไว้ แม้ว่านายจะปากแข็งบอกว่าไม่รู้สึกอะไร แต่นายจะทนอยู่บนนี้ ทั้งที่รู้ว่าอดีตแฟนเก่า แต่งงานกับพ่อของตัวเองอยู่ห้องจัดเลี้ยงข้างล่างโรงแรมงั้นเหรอ"
"อือ...คงงั้น" น้ำเสียงของคนพูด หลุดออกมาจากลำคอเพียงแผ่วเบา
ภูชิตบีบบ่าเพื่อนรักคะยั้นคะยออีกรอบ "เออน่า ถึงนายจะพยายามปกปิดความรู้สึกของตัวเองแค่ไหน แต่นายก็ปิดฉันไม่ได้หรอก”
ปราบนิ่งงัน นึกย้อนกลับไปถึงเดือนก่อน...บิดาของเขาเรียกทนายความประจำตระกูลมาพบ พร้อมกับเอกสารการโอนทรัพย์สิน จำได้ว่าวันนั้นเขาตกใจมาก
หุ้นของโรงแรมและทรัพย์สินทุกอย่าง ถูกโอนให้เป็นชื่อของเขา เหลือไว้เพียงหุ้นในบริษัทเพียง 10 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น
ปราบไม่เข้าใจการจัดการแบบกะทันหันเร่งด่วนแบบนี้ของบิดา ที่จู่ๆ ทนายประจำตระกูลนำเอกสารมาให้เขาเซ็น
“หมายความว่ายังไงครับ”
“ฉันจะแต่งงาน” วันนั้นบิดาของเขาบอกออกมาด้วยน้ำเสียงเนิบนาบ แต่กลับทำให้ลูกชายเบิกตากว้างอย่างตกตะลึง
จะไม่ให้เขาแปลกใจได้อย่างไรกัน ในเมื่อบิดาของเขาครองตัวเป็นโสดมาตลอด นับตั้งแต่มารดาของเขาเสียชีวิตลงเมื่อ 20 ปีก่อน ท่านไม่เคยคิดที่จะหาแม่เลี้ยงให้เขา แต่จู่ๆ กลับอยากจะลุกขึ้นมาแต่งงานในวัย 65 มันเป็นเรื่องแปลกประหลาดที่สุดในชีวิต
“ยอมเพื่อความสุขของฉันสักครั้งนะปราบ ฉันอยากมีคนดูแลตอนแก่”
“ผมไม่เคยคิดจะห้ามคุณพ่ออยู่แล้วนะครับ แต่แค่แปลกใจว่าทำไมคุณพ่อต้องรีบโอนทรัพย์สินมาให้ผม”
คนสูงวัยกว่ายื่นซองสีชมพูส่งให้ลูกชาย
“แลกกับความสุขของฉัน แลกกับเจ้าสาวที่ฉันกำลังจะแต่งงานด้วย นี่จะเป็นสิ่งยืนยันว่าฉันรักแกมากแค่ไหน” ประโยคนั้นยิ่งทำให้ปราบงงหนัก ทำไมจะต้องแลก ในเมื่อเจ้าสาวก็เป็นคนรักของท่าน
ปราบจำต้องหยิบซองขึ้นมาเปิดอ่าน ในจังหวะที่เขากวาดสายตาไปเห็นชื่อและนามสกุลที่คุ้นเคย พร้อมกับประโยคที่หลุดออกมาจากปากบิดาในเวลาเดียวกัน
“ฉันจะแต่งงานกับสาวิตรี เธอจะย้ายเข้ามาอยู่ที่นี่ ตั้งแต่วันพรุ่งนี้เป็นต้นไป เพราะต้องเตรียมงานแต่งงาน ฉันจะขอยืมคฤหาสน์หลังนี้เป็นเรือนหอก่อน แกคงไม่ขัดข้องอะไรนะ”
ประโยคนั้นเหมือนหมัดน็อคเสยปลายคางของปราบอย่างจัง สิ่งที่ทำให้เขาช็อกคือ...เจ้าสาวของพ่อคือคนรักของเขา แต่สาวิตรีเป็นเลขาของท่าน ทั้งคู่ไม่มีทีท่าว่าจะรักกันมาก่อนเลย มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่
ปราบสบตาบิดานิ่งเป็นเชิงถามย้ำ ไม่มีคำพูดใดๆ หลุดออกมาจากริมฝีปากหนา ความรู้สึกของเขาตอนนี้มันหนักอึ้งไปหมด
“ฉันรู้ว่านายเสียใจ ทำเพื่อความสุขของฉันได้ไหมปราบ”
“คนอื่นไม่มีแล้วเหรอครับ ทำไมจะต้องเป็นผู้หญิงคนนี้” เขาถามด้วยน้ำเสียงราวกับไฟสุมและพ่นออกมาจากใจ แต่นั่นก็ไม่ทำให้ผู้เป็นพ่อรู้สึกทุกร้อนกับปฏิกิริยาของลูกชาย
“ความรักมันห้ามกันได้ด้วยเหรอ” เจ้าสัวกลั้วหัวเราะในลำคอตอบกลับ แม้ว่าเขากำลังจะแย่งคู่รักของลูกชายอยู่ก็ตาม
“ครับ” ปราบตอบรับเบาๆ ขยับตัวลุกขึ้นจากเก้าอี้
“ถ้าพ่อไม่มีธุระอื่นกับผมอีก ขอตัวนะครับ” พูดจบเขาก็เดินออกไปทันที เขาไม่อยากถูกตราหน้าว่าแย่งผู้หญิงคนเดียวกับพ่อ จำต้องเก็บความรู้สึกเจ็บปวดและทุกข์ทนไว้ข้างใน
เธอ...ถูกส่งตัวมาทดสอบถุงยางบริษัทของเขา แต่พลาดท้อง เขา...เชื่อมั่นในผลิตภัณฑ์ของตัวเอง และไม่ยอมรับ และหาว่าเธอหน้าเงิน หญิงสาวต้องหอบลูกพิสูจน์ "เด็กคนนี้คือลูกของเขา" แต่ไม่คิดอยากได้พ่อเด็กหรอกนะแค่จะสวยให้หมามันน้ำลายหกเล่น ผัวที่ดีคือผัวใหม่เท่านั้น เธอทำให้เขาขาดความมั่นใจในตัวเอง เธอทำให้เพลย์บอยคลั่งไคล้แม่ลูกอ่อนจนโงหัวไม่ขึ้น และเธอก็ใจแข็งเหลือเกินกลับมาเถอะนะ *************************************** "ฉันท้อง!" "ท้องงั้นเหรอ! เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด ฉันใส่ถุงยางทุกครั้ง และฉันก็มั่นใจผลิตภัณฑ์ของบริษัทฉัน" ลีอาห์แค่นเสียงถาม มองมายาวีย์อย่างดูแคลน สุดท้ายการที่ผู้หญิงที่บอกว่าเกลียดเขาทุกวินาทีกลับมาขอพบด้วยประเด็นเหนือชั้นกว่าเดิม คงหนีไม่พ้น เงิน "หึ! มุกตื้นๆ แพทเทิร์นเดิมๆ ของผู้หญิงหากิน แค่เธออ้าปากฉันก็มองทะลุปรุโปร่ง คิดจะจับผู้ชายรวยง่ายๆ ฉันไม่ได้มีเขาอยู่บนหัวนะ แล้วก็ไม่ใช่พ่อพระที่จะยอมรับเด็กที่ไม่รู้ว่าเกิดจากสเปิร์มของใครมาเป็นลูกแน่นอน เล่นผิดคนแล้วล่ะ" "ฉันไม่เคยคิดจะให้คุณยอมรับ ลูกของฉันอยู่แล้ว ฉันเลี้ยงเองได้ ที่มาแค่จะมาบอกว่าฉันจะฟ้องบริษัทของคุณที่ผลิตถุงยางไม่ได้คุณภาพต่างหาก" "เธอจะบ้าหรือไง เธอมีหลักฐานอะไรมายืนยัน" ชายหนุ่มโกรธ มายาวีย์จ้องกลับอย่างท้าทาย "คอยดูความบ้าของฉันก็แล้วกัน มันจะเป็นตลกร้ายที่คุณจะจำฉันไม่มีวันลืมเลยทีเดียว" ปึก!! มายาวีย์โยนเอกสารลงที่โต๊ะทำงานของลีอาห์ "นี่เป็นผลตรวจการตั้งครรภ์ของฉัน รอผลตรวจดีเอ็นเอ แล้วก็ไปเจอกันที่ศาล หรือคุณจะยอมรับว่าใช้ถุงยางอนามัยของบริษัทอื่นทำฉันท้องก็ได้นะ" ไปตามลุ้นกันต่อนะคะ สุดท้ายจะลงเอยแบบไหน แอบกระซิบว่าพระเอกครางเป็นหมาเลยค่ะ นางเอกใจเด็ดมากเลยทีเดียว
“รอยจูบ” ที่เธอมอบให้เขาเพราะความสะใจ แต่มันกลับกลายเป็นพันธนาการให้เธอดิ้นไม่หลุด เพลย์บอยร้ายอย่างเขาจะไม่ยอมให้ใครจูบฟรี!
หล่อนถูกหลอกให้มานอนอยู่บนเตียงนายหัวกริน และถูกเจ้าของเตียงยัดเยียดตำแหน่งเมียบรรณาการให้ แรกเริ่มจำยอม...ก่อเกิดรักจนตั้งท้อง...แต่ตัวจริงก็มาทวงคืน เขาเฉดหัวเธอออกจากบ้านพร้อมกับลูกในท้อง!!! นายหัวกริน เทวารักษ์ สมิธ(Smith) ผู้ชายที่เกลียดผู้หญิงในสังคมเมือง แต่เขากลับต้องตกกระไดรับเมียบรรณาการที่มารดาส่งมาให้จากกรุงเทพอย่างไม่ทันตั้งตัว สาวแรกแย้มที่สามารถแย้มหัวใจด้านชาให้กลับมาชุ่มฉ่ำอีกครั้ง พลอยขวัญ เพียงเกตุ สาวสวยลูกกำพร้าที่ถูกกดทับด้วยหน้าที่คนรับใช้ แต่มีโอกาสได้เรียนจบปริญญาตรีแต่เธอก็ถูกศยามลกดขี่และล้ำเลิกบุญคุณตลอดเวลา จนเกิดจับพลัดจับพลูได้เดินแบบเฉิดฉายบนแคทวอร์ก สาเหตุของเรื่องราวทั้งหมด เมื่อพลอยขวัญต้องมานอนอยู่บนเตียงนายหัวหนุ่มเมืองใต้ และถูกเจ้าของเตียงยัดเยียดตำแหน่งเมียบรรณาการอย่างไม่ทันตั้งตัว แรกเริ่มจำยอม...ผ่านมารัก...ตัวจริงกลับมาทวงคืน และเธอต้องเลือก...ระหว่าง “กตัญญู” กับ “หัวใจ”
“ถ้าเก่งเรื่องพยาบาล ก็ช่วยพยาบาลให้บางส่วนในร่างกายฉันที่กำลังตื่นตัว สงบลงด้วยก็แล้วกัน หวังว่าคงจะไม่แค่ปากดีนะ” ‘ดารัณ’ จำต้องยอมรับข้อเสนองานใหม่... เพื่อนำรายได้มาสะสางหนี้สินของครอบครัว แต่เมื่ออดีตพยาบาลสาวเดินทางมาถึงสหรัฐอเมริกา เธอกลับพบว่างานของเธอ คือการดูแล... ‘คาร์ดิโก้ นอร์ตัน’ เพลย์บอยหนุ่มผู้บริหารสายการบินยักษ์ใหญ่ ผู้ไม่คิดจะสูญเสียสถานภาพความโสดให้กับผู้หญิงคนใดทั้งสิ้น… กฎเหล็กของคาร์ดิโก้ คือ...เขาจะไม่มีวันพาผู้หญิงไทยขึ้นเตียงเด็ดขาด เมื่อเขาพบว่าพยาบาลสาวไทยที่มารดาของเขาหามาดูแลอาการป่วย แท้จริงมีหน้าที่แอบแฝงคือคอยกีดกันและเก็บกวาดบรรดาคู่นอนชั่วคราวของเขาไปจนหมดสิ้น เขาก็ยิ่งโกรธ มีหรือ...เสือร้ายอย่างเขาจะยอมโดนลบคม เนื้อนุ่มๆ หวานๆ อยู่ตรงหน้า เสืออย่างเขาต้องขย้ำเท่านั้น คาร์ดิโก้จำต้องปรับเปลี่ยนแผน หันมากินอดีตพยาบาลคนสวย โดยไม่รู้สักนิดว่าผู้หญิงคนนั้นก็ใช่ใครอื่น หากแต่เป็นว่าที่ลูกสะใภ้ที่มารดาของเขาตั้งใจหามาให้ตั้งแต่แรก สุดท้ายเขาก็ต้องจมดิ่งไปกับกฎเหล็กและแรงพิศวาสของตัวเองอย่างถอนตัวไม่ขึ้น “จะหนียังไงก็คงไม่รอดหรอกสาวน้อย ตอนนี้ เวลานี้ เธอต้องทำหน้าที่ของเธอแล้ว” หญิงสาวเงยหน้ามองเจ้านายหนุ่มอย่างตื่นตระหนก ค่าจ้างสูงลิ่วที่เธอได้รับเหมารวมกับทุกการบริการเช่นนี้เลยหรืออย่างไร
เธอบังอาจจับเขามาแต่งงานหลอกๆ แต่เขาเกิดอยากจับเธอมาเป็นภรรยาจริงๆ ป่านฝัน เจ้าสาววิวาห์ล่มจำต้องจับเขามาแต่งงานหลอกๆ เพื่อแก้หน้าให้ แต่เจ้าบ่าวจัดฉากกลับทำเกินหน้าที่ เขาทั้งกอด ทั้งจับ ทั้งจูบ จนหัวใจแข็งกระด้างของเธออ่อนไหวไปกับเขาหลายต่อหลายครั้ง ทวิช ทายาทคนเล็กของบริษัทซอฟต์แวร์ยักษ์ใหญ่ในเมืองไทย เขาต้องตกกระไดพลอยโจนร่วมเล่นละครจัดฉากป่านฝันเป็นผู้กำกับ ทว่าคนเจ้าเล่ห์ก็ตีบทกระจาย ขยันหากำไรจากเรือนกายภรรยาสาวบ่อยครั้ง จากตอดเล็กตอดน้อย ปะทะคารม หยอกเย้ากระเซ้าแหย่ รู้ตัวอีกครั้งหัวใจของเขาก็ไปอยู่อุ้งมือของแม่สาวขี้วีนเสียแล้ว แลกกับตำแหน่งภรรยาพฤตินัยและนิตินัยที่เป็นของเขาเช่นกัน “ปล่อยป่านนะ!” “เรื่องอะไรจะปล่อย...มันก็ไม่ผิดกติกานะ วันนี้คุณมานอนนอกห้องกับผมเอง” “คนเจ้าเล่ห์! ใครบอกว่าป่านจะออกมานอนข้างนอกกับคุณ” “บอกอยู่นี่ไง หรือว่าจะเถียง...คุณออกมาหาผมเอง ขึ้นชื่อว่าผู้ชายเจ้าเล่ห์กันทุกคนแหละครับทูนหัว ออกมาแล้วก็อย่าหวังเลยว่าจะได้กลับเข้าไปในห้องอีก” “ถ้าคุณไม่ปล่อย ป่านโกรธคุณจริงๆ ด้วย” หญิงสาวบอกเสียงดุ แต่คนเจ้าเล่ห์กลับยิ่งรัดตัวหญิงสาวแน่นขึ้น “คืนนี้ขอแค่ได้นอนกอดเมีย พรุ่งนี้ผมยอมรับโทษทุกอย่าง” คนเจ้าเล่ห์บอกเสียงอ้อน ทอดสายตาหวานซึ้ง ขณะที่ปลายจมูกโด่งยังคลอเคลียอยู่ข้างแก้มนุ่มไม่ยอมห่าง เมื่อเห็นว่าหญิงสาวนิ่งเขาก็ยิ่งรุกหนัก กดริมฝีปากบนเรียวปากนุ่มดูดชิมความหวานอีกครั้ง ทว่าคราวนี้ความเร่าร้อนเพิ่มพูนจนคนใต้ร่างไม่อาจต้านทานความเรียกร้องไหว ...ป่านฝันไม่เคยชนะลูกอ้อนของเขาได้สักที
เมื่อมาเฟียโดนหยาม ปฏิบัติการป่วนจึงเริ่มขึ้น! เขาต้องเลี้ยงเด็กและตามล่าแม่เด็กที่ทิ้งลูกเอาไว้มารับผิดชอบ แต่พอเจอเธอ...ความโกรธกลับละลายหาย กลายเป็นต้องการเก็บพวกเธอไว้ทั้งสองคน ซันเซส...คุณพ่อกำมะลอมาเฟียขี้เก็ก ทายาทที่ต้องแบกรับภาระและความแค้นของคาร์ลอสมาหลายปี เดลล่า...เธอพาความหวังกลับมาให้เขาอีกครั้ง เมื่อมีผู้หญิงคนปริศนาพาตัวเธอมาทิ้งไว้หน้าคฤหาสน์ เขาจึงต้องตามล่าผู้หญิงคนนั้นมาเค้นเอาความจริงโดยด่วน แต่เมื่อเจอเธอ...เขากลับต้องรีบเปลี่ยนแผน ใช้คำสั่งหลอกให้ได้ใกล้ชิด จนเธอเผลอไปกับความเจ้าเล่ห์ของเขา สิตมน...คุณแม่กำมะลอ ขาหื่น เถียงคำไม่ตกฟาก เพราะ...เข้าใจผิดมาตลอดว่าเดลล่าเป็นลูกของเขากับเพื่อนรักของตัวเอง เมื่อต้องแบกรับภาระทำหน้าที่แม่แทนเพื่อน หญิงสาวจึงต้องหักห้ามใจ ท่องจนขึ้นใจ.... “นั่นสามีเพื่อน” แต่เขากลับยิ่งป้วนเปี้ยนไม่ห่างกาย สร้างความปั่นป่วนหัวใจไม่หยุดหย่อน ผู้ชายบ้าอะไรจะหื่นได้ทุกวินาที!
เมื่อน้องสาวฝาแฝดแสนอ่อนแอต้องแต่งเข้ามาเป็นฮองเฮาเพื่อมาสืบเรื่องราวการตายของวงศ์ตระกูลที่แท้จริง และได้มาเจอกับฮ่องเต้ที่มีปมฝังใจจนกลายเป็นคนขี้ระแวง แฝดผู้พี่จึงต้องปลอมตัวเป็นน้องสาวเพื่อมาจัดการกับสนมที่ข่มเหงน้องสาวฝาแฝดของนางและต่อกรกับฮ่องเต้ที่ไม่สนใจใยดีฮองเฮาของตนเอง แถมยังต้องตามสืบหาความจริง แต่นางจะสามารถทำได้สำเร็จดั่งที่ตั้งใจไว้จริงหรือ?
หลังจากแต่งงานกันสามปี เจียงหยุนถังพยายามสุดความสามารถเพื่อช่วยชีวิตสามีที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ โดยไม่คาดคิด ว่าเขาได้ละทิ้งเธอเหมือนกับขยะ รับรักแรกของเขากลับประเทศและตามใจเธอทุกอย่าง เจียงหยุนถังที่ท้อใจตัดสินใจหย่า และทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอที่กลายเป็นภรรยาที่ถูกทอดทิ้งจากตระกูลเศรษฐี อย่างไรก็ตาม เธอกลับเปลี่ยนแปลงตัวเองอย่างกะทันหันเป็นหมอเทวดาที่พบเจอยาก "Lillian"แชมป์แข่งรถที่มีฐานแฟนคลับจำนวนมาก และยังเป็นนักออกแบบสถาปัตยกรรมระดับโลกอีกด้วย ชายร้ายหญิงชั่วคู่นั้นเยาะเย้ยเธอว่า เธอจะไม่มีวันหาคู่รักได้ใ แต่ไม่คาดคิดว่าลุงของอดีตสามีของเธอ ซึ่งเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดทำกแงทัพกลับมาเพียงเพื่อขอแต่งงานกับเธอ
เสิ่นชิงกลายเป็นลูกสาวของชาวนาจากคุณหนูที่ร่ำรวยของตระกูลเสิ่นในชั่วข้ามคืน ลูกสาวตัวจริงใส่ร้ายเธอ คู่หมั้นของเธอทำให้เธออับอาย และพ่อแม่บุญธรรมของเธอก็ไล่เธอออกจากบ้าน... ทุกคนต่างรอที่จะหัวเราะเยาะเธอ ทว่าเธอกลับกลายเป็นทายาทของตระกูลเศรษฐีในเมืองอย่างกะทันหัน นอกจาดนี้ เธอยังมีตัวตนหลากหลาย เช่น หัวหน้าแฮ็กเกอร์ระดับนานาชาติ นักออกแบบเครื่องประดับชั้นนำ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ที่ลึกลับ และอัจฉริยะด้านการแพทย์! พ่อแม่บุญธรรมเสียใจกับการตัดสินใจของตนและบังคับให้เธอแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เพราะพวกเขาเลี้ยงดูเธอมา เมื่อเสิ่นชิงหยิบกล้องออกมาแล้วบันทึกท่าทางอันน่าเกลียดของพวกเขา อดีตคู่หมั้นรู้สึกเสียใจและพยายามจะคืนดีกับเธอ เสิ่นชิงหัวเราะเยาะ "เขาคู่ควรงั้นเหรอ" จากนั้นก็ไล่เขาออกจากเมือง ในที่สุด ผู้มีอำนาจแห่งเมืองก็พูดอ้อนวอนเบาๆ "ไม่จำเป็นต้องแต่งเข้าตระกูลผม เดี๋ยวผมไปหาเอง"
ในวันครบรอบแต่งงาน เหวินซือถูกเมียน้อยของสามีวางยาและไปมีอะไรกับคนแปลกหน้า เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ไป แต่เมียน้อยคนนั้นกลับตั้งท้องลูกของสามี ภายใต้ความกดดันต่างๆ เหวินซื่อสูญรู้สึกสิ้นหวังและตัดสินใจหย่า แต่สามีของเธอกลับไม่แยแสโดยคิดว่าเธอกำลังเล่นลูกไม้อยู่ หลังจากการหย่ากัน เหวินซือกลายเป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียงและมีผู้ชายนับไม่ถ้วนที่ตามจีบเธอ อดีตสามีไม่ยอมและขอคืนดีไปถึงที่ จากนั้นก็ว่า เธออยู่ในอ้อมแขนของคนใหญคนโตคนหนึ่ง และชายคนนั้นก็พูดอย่างสงบว่า "ดูให้ดี นี่คือพี่สะใภ้ของนาย"
หลิวซือซือผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่นอกจากรูปร่างหน้าตาที่สวยหยดย้อยแล้ว แทบจะไม่มีความสามารถหรือความโดดเด่นในเรื่องอื่น และหากจะว่ากันไปหญิงสาวก็เป็นคนที่ค่อนข้างใสซื่อบริสุทธิ์อยู่ไม่น้อย เพราะได้รับการรับเลี้ยงประดุจไข่ในหินจากผู้เป็นพ่อและแม่ที่มีฐานะไม่ธรรมดา เธอรักในอาชีพนักแสดงแม้พ่อแม่จะคัดค้านแต่สุดท้ายก็ตามใจเธอเพราะไม่ต้องการให้ลูกสาวเสียใจ อยู่มาวันหนึ่งด้วยบทบาทที่ต้องแสดงในซีรีส์ย้อนยุค ทำให้พ่อของเธอหาขลุ่ยโบราณเล่มหนึ่งมาให้ ตั้งแต่ได้รับขลุ่ยมาหลิวซือซือก็มักฝันประหลาด ว่าเธอได้พบผู้ชายคนหนึ่งในเขาเป็นแม่ทัพอยู่ระหว่างสงครามอีกทั้งตนเองยังมีโอกาสช่วยเขาหลายครั้ง ที่น่าประหลาดใจคือ ฝันนั้นของเธอเหมือนจะเป็นความจริงไปแล้ว เขาคือใครและเกี่ยวข้องกับเธอด้วยเหตุใด ทำไมเธอจึงมักฝันประหลาดเช่นนี้???
วิญญาณแพทย์นิติเวชที่มีชื่อเสียงในศตวรรษที่ 21 ได้เข้ามาอยู่ในร่างคุณหนูของจวนเสนาบดีอย่างบังเอิญ ผู้คนกล่าวหาว่านางไม่เชี่ยวชาญด้านการแพทย์และทำให้บุตรชายของแม่ทัพตาย ด้วยเหตุนี้ฮ่องเต้ต้องการฆ่านางเพื่อให้คำอธิบายกับแม่ทัพ! ผู้คนกล่าวหาว่านางเป็นคนหยิ่งยโสและเจ้ากี้เจ้าการ ทุกคนเกลียดนาง และครอบครัวของนางต้องการไล่นางออก! ผู้คนกล่าวหาว่านางเป็นคนเลวทรามและไร้ความปรานี วางยาน้องสาว และพ่อของนางต้องการโบยนางจนตาย! ในความเป็นจริงหากอยากจะกล่าวหาผู้ใดสักคน มันก็หาข้ออ้างได้ทั่ว แต่นางเป็นคนไม่ยอมใคร นางผอมบางนางหนึ่งปลุกปั่นโลกด้วยความสามารถอันทรงพลังตนเอง ท่านอ๋องกล่าวว่า หากได้เจ้ามาครอบครอง ข้ายอมทรยศทุกคนในโลก นางกล่าวว่า เพื่อท่าน ต่อให้ทุกคนในโลกเกลียดข้า ข้าก็ยอม
© 2018-now MeghaBook
บนสุด
GOOGLE PLAY