ดาวน์โหลดแอป ฮิต
หน้าแรก / โรแมนติก / ทะลุมิติมาพบรักพระรอง
ทะลุมิติมาพบรักพระรอง

ทะลุมิติมาพบรักพระรอง

5.0

พระเอกเหรอ? หึ! ให้เขาคู่กับนางเอกไป ส่วนฉัน 'ลี่ถัง' จะขอเลือกพระรองเอง ลี่ถัง หญิงสาวผู้ชื่นชอบการกินขนมหวานและดูการ์ตูนอนิเมะเป็นชีวิตจิตใจ ขณะที่กำลังดูการ์ตูนอยู่นั้น เธอก็เกิดการวิจารณ์ตัวละครนางรองขึ้นมา นอกจากหน้าตาจะสวยไม่แพ้นางเอกแล้ว ฐานะและชาติตระกูลยังร่ำรวยเป็นถึงมหาเศรษฐีดัง ทำไมถึงได้รักปักใจแต่กับพระเอกเพียงแค่คนเดียว พระรองก็ออกจะแสนดีใบหน้าหล่อเหลาราวเทพบุตรขนาดนี้ เหตุไฉนนางรองถึงไม่สนใจ ถ้าเป็นลี่ถังคนนี้จะไม่มัวมาวิ่งตามผู้ชายที่ไม่ได้รักตนเองแบบนั้นหรอก เธอจะเลือกรักพระรองแทน แล้วปล่อยให้พระเอกนางเอกเขาได้รักกัน “ซูหนี่ว์ทำไมเธอถึงได้ตาบอดขนาดนี้นะ คนเขาไม่รักจะตามตอแยตามตื้อเพื่ออะไร มีทุกอย่างเพียบพร้อมสั่งได้อย่างกับเสกแบบนี้จะมัวสนใจผู้ชายใจร้ายอย่างจางหย่งทำไม นี่ถ้าฉันวาปไปเป็นเธอได้นะ ฉันจะเปลี่ยนแปลงทุกอย่างไม่เอาหรอกไอ้พระเอกน่ะ! อึก..แค่กๆๆ อึก..แค่กๆ” ภาพดับวูบไป!! “ซูหนี่ว์ เธอมันผู้หญิงร้ายกาจ ไร้ยางอายและน่ารังเกียจที่สุด! ฉันไม่มีวันรักผู้หญิงอย่างเธอ ไม่มีวัน!” “รักหรือไม่รัก ฉันไม่สน ขอได้คุณมาครอบครองก็พอ จางหย่ง ไม่ว่าจะชาตินี้หรือชาติไหนซูหนี่ว์คนนี้ จะไม่ยอมเสียคุณให้ใครหน้าไหนทั้งนั้น” เสียงก้องดังเข้ามาในหูพร้อมกับภาพเรื่องราวมากมาย "ซูหนี่ว์ ซูหนี่ว์! ลูกฟื้นแล้ว!" ".?." [ซะ..ซูหนี่ว์?]

สารบัญ

บทที่ 1 เธอมันผู้หญิง

“ซูหนี่ว์ เธอมันผู้หญิงร้ายกาจ ไร้ยางอายและน่ารังเกียจที่สุด! ฉันไม่มีวันรักผู้หญิงอย่างเธอ ไม่มีวัน!”

“รักหรือไม่รัก ฉันไม่สน ขอแค่ได้คุณมาครอบครองก็พอ จางหย่ง ไม่ว่าจะชาตินี้หรือชาติไหนซูหนี่ว์คนนี้ จะไม่ยอมเสียคุณให้ใครหน้าไหนทั้งนั้น”

กล่าวจบซูหนี่ว์ก็จัดการแต่งตัวแค่พอลวกๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปเตรียมแผนการต่อไป จางหย่งกำหมัดแน่นเขาไม่น่าตกหลุมพรางผู้หญิงร้ายกาจอย่างซูหนี่ว์เลย ทั้งที่ตนเองเพิ่งจะไปขอแต่งงานกับลี่เซียนแท้ๆ แต่เรื่องบ้าพวกนี้กลับมาเกิดขึ้นเพราะซูหนี่ว์เพียงคนเดียว

“ซูหนี่ว์ เป็นยังไงบ้างลูก ไม่เป็นไรนะแม่จะทวงความยุติธรรมให้กับลูกเอง”

หยุนซีโอบกอดลูกสาวเพียงคนเดียวของตนหลังจากจบงานเลี้ยงฉลองความยิ่งใหญ่ของบริษัท ทางครอบครัวของจางหย่งก็มาร่วมงานนี้ด้วย แต่ไม่คาดคิดว่าลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของตระกูลจางจะลักลอบเข้าห้องซูหนี่ว์ทำเรื่องเสื่อมเสียให้เธออับอาย

“จางหย่งคงไม่ได้ตั้งใจ จะให้เขามารับผิดชอบได้ยังไงคะ ในเมื่อเขามีลี่เซียนอยู่แล้วทั้งคน กับลูกคงทำไปเพราะแค่ความเมา” ซูหนี่ว์กล่าวเสียงเบาบางหากแต่แววตากลับเศร้าสร้อย

“ไม่รู้แหละ ถ้ารู้จักผิดชอบชั่วดีก็ต้องทำให้มันถูกต้อง แม่จะไม่ยอมให้ลูกแม่เสื่อมเสีย”

หยุนซีปกป้องลูกสาวสุดฤทธิ์แม้จะไม่เคยรู้เลยว่าคนที่ร้ายที่สุดคือลูกสาวของตัวเอง ภายใต้ใบหน้าหม่นหมองกลับมีรอยยิ้มบางๆ เผยออกมา เธอจะทำทุกอย่างเพื่อแย่งจางหย่งมาจากลี่เซียนให้ได้

“ลูกแม่อับอายขนาดนี้ แม่ไม่ยอม! จางหย่งต้องรับผิดชอบ!”

บนชั้นดาดฟ้าลี่เซียนที่ยืนร้องไห้อยู่กำลังทุกข์ใจกับสิ่งที่เธอเพิ่งได้ยินมา ผู้ชายที่แสนดีและสุภาพบุรุษเช่นจางหย่งบุกเข้าห้องซูหนี่ว์ กระทำการขืนใจเธอให้ได้รับความอับอายและเสื่อมเสียไปถึงตระกูล

“ลี่เซียน คุณฟังผมก่อนนะ ผมอธิบายได้เรื่องเมื่อคืน”

“ไม่ต้องพูดอะไรแล้วจางหย่ง คุณเพิ่งคุกเข่าขอฉันแต่งงานแท้ๆ แต่คุณก็กลับมาทรยศฉันบุกเข้าห้องซูหนี่ว์ทำเรื่องที่ไม่น่าให้อภัย ฉันน่าจะเชื่อซูหนี่ว์ตั้งแต่แรก คุณมันผู้ชายมักมาก!”

“ไม่ ผมไม่ได้ทำ ทุกอย่างเป็นแผนของซูหนี่ว์ คุณต้องเชื่อผมนะ ผมไม่มีทางรักเธอได้ผมรักคุณ ลี่เซียน เชื่อผมเถอะนะ”

จางหย่งพยายามอธิบายแต่ลี่เซียนกำลังเสียใจนาทีนี้เธอไม่ฟังอะไรทั้งนั้น เพราะหลักฐานปลอมที่ซูหนี่ว์สร้างขึ้นมันอยู่ในมือของเธอแล้ว มือบางชูหลักฐานเท็จในมือโยนใส่หน้าของจางหย่ง

“ไม่เคยรัก แต่คุณไปไหนมาไหนกับซูหนี่ว์บ่อยกว่าฉันซะอีก และที่ที่คุณพาฉันไปล้วนแต่เคยพาซูหนี่ว์ไปมาก่อนแล้ว นี่น่ะเหรอ? ที่บอกว่าไม่ได้รัก”

“ผมบอกแล้วไงว่ามันเป็นแผนของซูหนี่ว์ เธอสร้างเรื่องราวเท็จทั้งหมดรวมถึงเรื่องเมื่อคืนด้วย ผมไม่เคยรักซูหนี่ว์และจะไม่มีวันรัก”

กริ๊งงงงงง

เสียงมือถือดังแทรกขึ้น จางหย่งจึงต้องรีบรับสายเพราะโทรมาติดกันถี่ยิบ ที่หน้าจอโชว์เบอร์แม่ผู้บังเกิดเกล้าจางหย่งจึงตัดสายไม่ได้

“ครับแม่”

“จางหย่งกลับบ้านมาเดี๋ยวนี้ แกต้องมาพูดคุยเรื่องหมั้นกับซูหนี่ว์”

“ไม่ครับแม่ ผมจะปรับความเข้าใจกับลี่เซียน ผมไม่ได้ทำอะไรซูหนี่ว์ผมจะไม่รับผิดชอบอะไรทั้งนั้น”

“นี่แกอยากให้แม่แกตายเหรอจางหย่ง กลับมาเดี๋ยวนี้! แกอย่าทำตัวเป็นลูกอกตัญญู ลี่เซียนมีอะไรเทียบซูหนี่ว์ไม่ได้เลยสักนิด เป็นแค่ลูกบ้านเล็กบ้านน้อยแกอย่าริอาจไปคว้าเอาพวกดินกรวดมาทำเมีย กลับมา! นี่คือคำสั่งของฉัน”

เสียงมารดาของจางหย่งดังมากพอที่ลี่เซียนจะได้ยินคำพูดพวกนั้นทั้งหมด ลี่เซียนเป็นลูกของอี้อินอดีตเพื่อนของซูเซียวที่เป็นพี่สาวของหยุนซีแม่ของซูหนี่ว์ ซูเซียวแต่งงานกับหวังเหล่ยได้ไม่นานเธอก็เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาว และหลังจากนั้นอี้อินก็ปรากฏตัวพร้อมลูก เมื่อหยุนซีนำเรื่องมาประติดประต่อกันจึงได้รู้ว่าหวังเหล่ยแอบมีสัมพันธ์ลับๆ กับอี้อินจนมีลี่เซียนขึ้นมา

ซึ่งทุกคนต่างก็ตีความกันไปแล้วว่าอี้อินคือเมียน้อย แต่ความจริงอี้อินเป็นคนรักของหวังเหล่ยมาก่อนเพียงแต่ยังไม่ได้แต่งงานกัน เพราะเขาถูกทางต้นตระกูลบังคับให้แต่งงานกับซูเซียวแต่แต่งไปได้แค่ 3 ปี ทั้งสองก็หย่ากันและปีต่อมาซูเซียวก็เสียชีวิต นั่นจึงทำให้หยุนซีและซูหนี่ว์รังเกียจลี่เซียน เธอจึงสอนให้ซูหนี่ว์แย่งทุกอย่างของลี่เซียนมาเพื่อชดใช้ให้กับซูเซียวและซานซาน

“ลี่เซียน รอผมนะ”

ไม่มีการตอบกลับจากหญิงสาวนอกจากเสียงสะอื้นไห้ จางหย่งต้องตัดใจกลับไปที่บ้านเพื่อไปเคลียร์ทุกอย่างให้มันถูกต้องแต่แล้วเขาก็ทำไม่ได้ จางหย่งเองก็ถูกบังคับให้แต่งงานกับซูหนี่ว์ไม่ต่างจากพ่อของลี่เซียนเมื่อก่อนเลย ต่างกันก็แค่ซูเซียวเป็นผู้หญิงที่ใสซื่อ เธอรักหวังเหล่ยมากแต่ไม่เคยรู้มาก่อนว่าสิ่งที่หวังเหล่ยทำเพราะกำลังรักษาบริษัทตัวเองไว้เท่านั้น ทุกอย่างเป็นแค่หน้าที่

“ผมไม่..”

“จางหย่ง นั่งลง” ประมุขของบ้านสั่งการลูกชาย

“เมื่อเรื่องมันเป็นมาแบบนี้แล้วทางตระกูลจางต้องขอโทษตระกูลซูจริงๆ ที่ทำเรื่องไร้มนุษยธรรมแบบนั้นกับหนูซูหนี่ว์ ทางเราจะไม่นิ่งนอนใจจะเร่งจัดเรื่องสู่ขอหนูซูหนี่ว์ทันทีครับ” จางซิงอีกล่าวขึ้นและพร้อมจะรับผิดชอบกับเรื่องนี้

“คุณซิงอีไม่ต้องเร่งรีบขนาดนั้นหรอกครับ ทางเราเข้าใจดี จางหย่งเองก็มีความเป็นลูกผู้ชายมากพอคงไม่นิ่งนอนใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นหรอก แต่ซูหนี่ว์ของเรากำลังตกใจ ผมเลยอยากให้ลูกๆ ของเราทำความรู้จักกันไปก่อน ซึ่งจางหย่งก็ต้องหมั้นหมายซูหนี่ว์ไว้ก่อนเพื่อป้องกันการทรยศที่อาจจะเกิดขึ้น พูดก็พูดนะครับ ผมไม่อยากให้ซูหนี่ว์เป็นเหมือนป้าของเธอ”

“ได้ครับทางตระกูลจางรับปากว่าจะไม่มีเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นแน่นอน เราสัญญา”

“พ่อ!”

“เงียบ!”

ซิงอีสั่งห้ามลูกชาย จางหย่งได้แต่ถอนหายใจขบกรามแน่น ยอมรับต่อชะตากรรมของตนเอง ใบหน้าหล่อปรายสายตาคมมองไปยังคนต้นเรื่องที่เวลานี้เอาแต่ก้มหน้าเปล่งเสียงกระซิกออกมาเป็นระยะ การแสดงของคนตรงหน้าทำจางหย่งกำมือเข้าหากันแน่น

“แม่คะพ่อคะ ซูหนี่ว์ขอตัวก่อนนะคะ ต้องขอโทษทางคุณลุงและคุณป้าด้วยที่หนูเสียมารยาทแต่หนูไม่ไหวแล้วจริงๆ”

ซูหนี่ว์ทำทีขอตัวเสียมารยาทออกจากวงสนทนา หล่อนปาดน้ำตาเล็กน้อยก่อนจะรีบวิ่งขึ้นไปห้องนอนตนเองที่อยู่ชั้นบนสูงสุด จางหย่งได้แต่ผ่อนลมหายใจเข้าออกช้าๆ เพื่อระงับความโกรธ

“ซูหนี่ว์..”

อ่านต่อ
img ไปดูความคิดเห็นเพิ่มเติมที่แอป
ออกใหม่ล่าสุด: บทที่ 185 เธอคือพรหมลิขิต (จบบริบูรณ์)   เมื่อวาน18:54
img
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY