ไม่รู้โชคช่วยหรือดวงซวย! เลขาฯ หนุ่มลูกครึ่งไทย-ฝรั่งเศส ‘André Bernard’ เลยได้มาเป็นเลขาฯ คนที่แปดของเจ้านายสาวเรื่องเยอะ ลูกสาวคนเดียวของบ้านคุณหญิงวริศรา ทายาทไฮโซ ร่ำรวยลำดับต้น ๆ ของเมืองไทย
ไม่รู้โชคช่วยหรือดวงซวย! เลขาฯ หนุ่มลูกครึ่งไทย-ฝรั่งเศส ‘André Bernard’ เลยได้มาเป็นเลขาฯ คนที่แปดของเจ้านายสาวเรื่องเยอะ ลูกสาวคนเดียวของบ้านคุณหญิงวริศรา ทายาทไฮโซ ร่ำรวยลำดับต้น ๆ ของเมืองไทย
“ดูสิ... คนที่แปดแล้วแก...”
เสียงกระซิบกระซาบของพนักงานสาววัยกลางคนหน้าเคาน์เตอร์แผนกต้อนรับ ยกมือป้องปากบอกเพื่อนร่วมงานอย่างใช้ความระมัดระวัง ทันทีที่เจ้าของร่างสูงในเชิ้ตหล่อเหลาสีน้ำเงินเข้มขยับขายาวชะลูดผ่านหน้าไป
ฝรั่ง! ฝรั่ง!
ไม่แปลกที่สาว ๆ แต่ละนางจะตื่นเต้นเกินเบอร์ เมื่อบริษัทเอกชนยักษ์ใหญ่แห่งนี้ไม่เคยว่าจ้างต่างด้าวเข้ามาทำงานในตำแหน่งเลขานุการ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การที่เอกสารส่วนใหญ่เป็นภาษาไทย มีภาษาอังกฤษแทรกแซมอยู่ประปรายประสาบริษัทสินค้าแบรนด์เนมไทย อาจทำให้การทำงานมีปัญหา
แล้วพ่อฝรั่งขายาวจะอ่านเขียนไทยได้อย่างคล่องแคล่ว พร้อมรองรับอารมณ์เจ้านายหรือ? มันจะเป็นไปได้ยังไง แต่ก็นั่นแหละ พ่อฝรั่งขายาวได้รับการให้อภัย
“อุ๊ยแม่เจ้า นาน ๆ จะมีฝรั่งหล่อลากกระชากตับหลุดมาสักคน”
“งานดีเป็นบ้า แต่ป้าให้เต็มที่สามวันอะคุณน้อง”
“วันเดียวก็เหลือแหล่ค่ะป้าปิ๊ก”
“โธ่... นุ้ยรู้สึกเสียดายจังเลย ทำไมบอสเราผีเข้าผีออก ไล่เลขาฯ ออกในเดือนเดียวตั้งเจ็ดคน มิสเตอร์อองเดรของพวกเราจะอยู่เป็นอาหารตาได้สักกี่วัน” เสียงหัวเราะคิกคักดัง ต่างคนมองซ้ายขวาหน้าหลังก่อนนินทา ลดเสียงลงให้เบาที่สุด โดยไม่มีคำว่าพลาด ใคร ๆ ก็รู้ เจ้านายที่นี่ดันเหมือนใครเสียที่ไหน
‘คุณเฌอเอม’
ลูกสาวคนเดียวของบ้านคุณหญิงวริศราและศาสตราจารย์ชรัณ ทายาทนักธุรกิจกลุ่มคอสเมติก ร่ำรวยลำดับต้น ๆ ของเมืองไทย
บ้านไอยเรศเป็นทั้งเจ้าของห้างสรรพสินค้า เสื้อผ้าแฟชั่นงานแบรนด์เนม เครื่องสำอางสำหรับคนรักสุขภาพ ดีต่อทุกสภาพผิว สินค้าของคุณหญิงเป็นสินค้าที่มีชื่อเสียงมายาวนาน หนึ่งในตลาดหุ้นภายใต้ชื่อบริษัท IMR คอสเมติก จำกัด (มหาชน)
ว่าก็ว่าเถอะ บ้านคุณหญิงน่ะ ไฮโซของแท้แน่จริง คาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิด พอลูกสาวคนเดียวเรียนจบจากมหาวิทยาลัยชื่อดังในลอนดอน หล่อนก็สั่งให้ลูกสาวเข้ามาบริหารงานต่อ นั่งเก้าอี้ตำแหน่ง CEO ในทันที
เลขานุการคนใหม่เพิ่งมาถึงเมื่อเช้านี้ ยังไม่ทันเริ่มงาน เขาก้มลงมองพนักงานสาวชาวเอเชียทั้งสามในแผนกต้อนรับชั้นบนสุดของตึกระฟ้า ทักทายอย่างสุภาพด้วยสำเนียงไทยชัดถ้อยชัดคำ
“สวัสดีครับ ผมอองเดรนะ ที่ส่งไลน์ไปเมื่อคืน ได้รับข้อความนะครับ”
“ได้รับค่ะคุณน้อง” พนักงานสาวในชุดสูทเรียบร้อยอายุรุ่นราวคราวแม่เอาแต่ส่งยิ้มหวาน มองแววตาฉงนของหนุ่มรูปงาม “คุณน้องพูดไทยชัดมากเลยนะคะ อยู่เมืองไทยมานานหรือยังนะ ป้าว่าตาคุณน้องสวยมาก เกรงว่าป้าคงถูกดูดวิญญาณไปแล้ว I love Farang”
“ขอบคุณสำหรับคำชมนะครับ I appreciate มาก But...” ปลายเสียงเงียบไป ฉีกยิ้มให้พวกหล่อนอย่างมีจุดประสงค์แอบแฝง “ผมรีบนิดนึง ยังไม่อยากโดนไล่ออกวันนี้น่ะครับ คุณเฌอเอมเธอต้องการเอกสารด่วน รบกวนด้วยนะครับ”
“ดาวเตรียมไว้แล้วค่ะคุณอองเดร เอกสารรายงานการประชุม เลขาฯ คนเก่าเพิ่งส่งอีเมลมาให้เมื่อเช้า”
ในความหวังดีของสาววัยยี่สิบปลายตั้งใจเก็บเอกสารเอาไว้เป็นอย่างดี หล่อนส่งกระดาษให้แล้วยังคงยิ้ม ส่วนฝรั่งหนุ่มรีบคว้ากระดาษเก็บเข้าแฟ้มอย่างระวังไม่ให้ยับ พร้อมมอบคำขอบคุณผ่านรอยยิ้มกระชากวิญญาณสาว ค่อยเดินจ้ำอ้าวไป
----------------------------------
André Bernard ชื่อภาษาไทยนั้นเขียนตรงตัว ‘นายอองเดร เบอร์นาร์ด’ หนุ่มลูกครึ่งไทย-ฝรั่งเศส หรือหนุ่มตาน้ำข้าวที่คนไทยเรียกกัน
ฝรั่ง!
ชายหนุ่มชินชากับคำนี้ ไปไหนมาไหนก็มักได้ยิน ซึ่งมันดันเป็นเรื่องช่วยไม่ได้เอาเสียเลย ในเมื่อเขามีแค่ใบหน้าหล่อเหลาคลับคล้ายคลับคลาคุณแม่นวล แต่พันธุกรรมส่วนอื่นดันไปเหมือนคุณพ่อและคุณปู่ทุกกระเบียดนิ้ว
ด้วยความสูงกว่าหนึ่งร้อยแปดสิบเก้าเซนติเมตรทำให้เขาดูโดดเด่น ขยับขายาวชะลูดผ่านหน้าสาวน้อยใหญ่ พวกหล่อนก็เอาแต่จ้อง ทั้งผมสีบลอนด์ทองดูนุ่มสลวยเป็นประกาย นัยน์ตาสีมรกตราวท้องทะเลสีคราม ใบหน้าหล่อเหลาคมคายอย่างหนุ่มฝรั่งเศส ขณะที่เขากลับมีผิวขาวละเอียดดูนุ่มเนียนเหมือนผิวของผู้หญิง แทนที่จะเป็นหนุ่มผิวแทนตามความนิยมของชาวต่างชาติส่วนใหญ่ ซึ่งคลั่งไคล้การเข้าเครื่องอบผิวเสียเหลือเกิน
น้อยคนจะรู้ว่าอองเดรสามารถ พูด-อ่าน-เขียน ภาษาไทยได้อย่างคล่องแคล่วเพราะเข้ารับการศึกษาในโรงเรียนนานาชาติไทย-ฝรั่งเศสใจกลางกรุงเทพฯ มาตั้งแต่โรงเรียนอนุบาลหรือ K1 ก่อนได้ทุนไปเรียนต่อบ้านเกิดในลียง (Lyon) โดยใช้สิทธิการถือสัญชาติฝรั่งเศส
ชายหนุ่มมาส่งเอกสารตามนัดหมาย มาก่อนเวลาถึงครึ่งชั่วโมงด้วยซ้ำ ปลายรองเท้าเป็นเงามันหยุดอยู่หน้าโต๊ะทำงานตัวใหญ่สไตล์โมเดิร์นเข้ากับห้องทำงานกว้างขวาง ด้วยสีหน้าสุขุมนุ่มลึกและนิ่งเฉย
ขณะใบหน้าสดสวยของเจ้านายสาวเงยขึ้นจากแท็บเล็ตในมือ ถัดจากคอมพิวเตอร์จอใหญ่ เธอเลิกคิ้วขึ้นพูด
“ฉันอยากคุยเรื่องเมื่อวาน คุณควรระมัดระวังมากกว่านี้ มันไม่ควรมีคำว่าผิดพลาด การก้าวพลาดสักก้าวหนึ่งเป็นปัญหาสำหรับฉัน” ในน้ำเสียงเย็นยะเยือก ดวงตาคู่สวยสว่างใสเต็มไปด้วยกลิ่นอายสังหาร ไม่เป็นมิตรกับคนมาใหม่ แถมเธอกำลังพูดถึงเรื่องเมื่อวาน ตอนรับพนักงานคนใหม่กะทันหัน ขอให้มาพบเธอที่บ้านตอนเย็น จากนั้นก็เกิดเรื่องราวไม่คาดฝัน
“ไม่ทันได้สัมภาษณ์เลขาฯ สักคำ เลยไม่มีโอกาสได้ไล่ออก เมื่อคืนนี้ฉันยังนอนไม่หลับ เกิดกลัวขึ้นมาว่าอาจโดนฆ่าตายเสียก่อน”
“ผมไม่ได้เป็นคนเริ่มนะครับ แล้วผมแน่ใจว่าใช้ความระมัดระวังเป็นอย่างมาก ผมคิดว่ามันเป็นอุบัติเหตุ ตอนนี้ก็ยังคิด...”
“Of course... เป็นอุบัติเหตุ สรุปว่าเป็นความผิดของฉันอย่างนั้นสิ”
“ในฐานะลูกจ้างคงไม่เหมาะสมถ้าหากผมจะพูดว่าคุณผิด ผมไม่พูดออกมาแน่ ๆ แต่มันก็ไม่ใช่ความผิดของผมอยู่ดีนะครับคุณเฌอเอม” มือหนาพลันวางแฟ้มหนาลงบนโต๊ะกระจกสีดำสนิท เลขานุการหนุ่มคนใหม่คล้ายจะยั่วโทสะเจ้านาย ในเมื่อเขาไม่ได้เป็นฝ่ายผิด
มันเหมือนกับว่าเขากำลังเล่นสงครามประสาท ยิ่งเขาไม่ได้พูดถึงเรื่องประตูบ้าน มันเปิดออกกว้างด้วยมือของแม่บ้านผู้ไม่ได้ใช้ความตั้งใจในการเปิดประตู ทำให้ลูกสาวเจ้าของบ้านวิ่งออกมาล้มทับฝรั่งหนุ่ม
Mouth to mouth... ปากกระแทกปาก!
จูบแรกของเฌอเอมถูกช่วงชิงไปโดยฝรั่งแปลกหน้า แถมอีตาว่าที่คู่หมั้นเดินออกมาพอดี เธอเลยอาศัยจังหวะนั้นเล่นใหญ่ไปซะเลย
ริมฝีปากแนบริมฝีปาก ปลายลิ้นไม่เป็นงานถือโอกาสฉกฉวยเอาบางอย่างจากฝรั่งหนุ่มหล่อล่ำ อองเดรไม่ใช่คนชอบปฏิเสธใคร โดยเฉพาะสาว ๆ สวย ๆ เขาก็ตอบกลับจูบเงอะงะของเธอ จนเธอหายใจหอบระทวย
เจ้านายสาวไม่ถึงกับต้องหยิบยาพ่นสำหรับผู้ป่วยโรคหอบหืดขึ้นมาพ่นใส่ปาก
“ช่างเป็นการต้อนรับเลขานุการคนใหม่ที่น่าจดจำ อื้ม... ฉันดูใบตรวจโรคก่อนรับเข้าทำงานแล้วไม่มีปัญหา ฉันคงไม่จำเป็นต้องไปตรวจสุขภาพปากและฟันหลังจากที่เผลอจูบฝรั่ง ก็ดี...”
จะมีสักกี่คนที่กล้าปะทะคารมกับเจ้านายตั้งแต่ก้าวแรกเหยียบบริษัท! ส่วนใหญ่มักพยักหน้าแล้วขอโทษขอโพย
เพื่อรักษาเกียรติท่านอาจารย์ ไป๋เหม่ยหลานยอมรับโทษทัณฑ์ของสำนักเซียวเหยา ถูกทรมานจนตาย ภพชาติใหม่นี้นางขอเป็นเพียงมนุษย์เดินดิน มิขอเกี่ยวข้องกับท่านอาจารย์อีก ไยท่านจึงกลับมาพัวพันวาสนาชะตาชีวิตนาง...
‘มิตรรักลวงใจ’ เรื่องราวของเพื่อนสนิท คิดคดกับเธอมานานแล้ว ดันมาโพล๊ะเข้าได้ในวันเมามายไร้สติ ได้ลองกินเพื่อนสักคำหนึ่งแล้วก็ต้องมีคำที่สองคำที่สาม คำเดียวจะอิ่มพอได้ไง ----------------------- ‘เรือนใจนายอคิน’ เมื่อหนุ่มนักเฝ้าหนังสือ มาเฝ้ามองหาความรักจากครูสาวทุกวัน หลายคนคงเห็นเขาเอาแต่มองคุณครูสาวมาเป็นปี ๆ ได้ขับรถผ่านไปดูประตูรั้วโรงเรียนหน่อยก็ยังดี...
‘แม่แก้ว’ ลูกสาวเศรษฐีโรงฝิ่นมีความจำเป็นต้องแต่งงานกับ ‘คุณหลวงจัน’ เพื่อรักษาหน้าตาวงศ์ตระกูลและชื่อเสียงของหล่อน ทว่าหลังแต่งงานไปกลับต้องพบกับเรื่องแปลกประหลาด ความลับบางอย่างของคุณหลวงและคุณพระบ้านนี้ ซีรีส์สาปอสุรา มนตร์ตาละวัน มนตร์ตาละวัน ภพคุณหลวง (ภาคพิเศษ) พันวาเสน่หา
Arachné Tailors ‘เพราะบุคลิกภาพที่ดีเริ่มต้นจากเสื้อผ้า’ เป้าหมายสายตาเสื้อผ้าหน้าผมโดนใจ เข้าสโลแกนหน้าร้านบนป้ายตัวเบ้อเริ่ม หลายคนยังได้ยิน ‘ตรึงใจ’ ถูกหัวหน้างานเรียก ตามด้วยเจ้านายหนุ่ม ภายใต้รูปลักษณ์หล่อเหลา เอาการเอางาน ไม่มีใครรู้ว่าเจ้าของห้องเสื้อสูทชื่อดัง แท้จริงแล้วคือปีศาจแมงมุม! ผู้มาพร้อมสัญญาแห่งความปรารถนา ซึ่งเธอจะต้องเสียสละวิญญาณเข้าแลก และกฎแรงดึงดูดเที่ยงตรงเสมอ... “อ่านก่อนเซ็นนะครับ คุณดาว...” “ด้วยความหวังดี...” คำเตือนถึงสองครั้งสองครา! หญิงสาวก็ยังพลาด จนเกิดแต่เรื่องประหลาด ๆ ยิ่งสัมผัสจากเจ้านายหนุ่มช่างแตกต่างจากใคร เขาแสนอ่อนโยนกับเธอที่เผลอใจเต้นตึกตัก แต่นั่น... ก็จนกระทั่งเรียวปากหนาหยักได้รูปอ้ากว้าง คายเจ้าแมงมุมตัวสีดำออกมา... ให้ตายเหอะ นี่มันยิ่งกว่าหนังสยองขวัญ! อีกหนึ่งผลงานโรมานซ์ทริลเลอร์ แฟนตาซี 18+ ของพันพราย ซีรีส์สาปอสุรา มนตร์ตาละวัน มนตร์ตาละวัน - ภพคุณหลวง - (พีเรียด) พันวาเสน่หา
ชายหนุ่มนามว่า ‘จัน’ ผู้ต้องคำสาปมนตร์ตาละวัน นั่นก็คือเขาจะต้องกลายเป็นจระเข้ในเวลากลางคืน เป็นบุรุษรูปงามผู้โดดเดี่ยวเดียวดายในเวลากลางวัน เจ้าสาวจระเข้เท่านั้นที่จะทำให้หลุดพ้นจากคำสาป แน่นอนว่าความปรารถนาเพียงหนึ่งเดียวของเขาไม่ใช่ความตาย ตัวเขาและบ่าวคนสนิทจึงใช้ชีวิตหลบ ๆ ซ่อน ๆ มาตลอดหลายร้อยปี จนได้พบเจ้าของพรหมลิขิตผู้ชี้ชะตาชีวิตอย่าง ‘กัญญาวีร์’ ทว่าเธอดันเป็นถึงพนักงานขายอันดับหนึ่งของโรงงานผลิตหนังจระเข้! เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป... จระเข้หน้ามึนอย่างนายจันจะต้องตายหรือไม่? ฤาจะโดนกุดหาง ถลกหนังไปเป็นกระเป๋าให้แม่แก้วตาดวงใจ ร้ายที่สุดคงได้กลายเป็นสเต๊กจระเข้ในยุคข้าวยากหมากแพง “เนื้ออิ่มอวบแนบเนื้อ นวลนาง ขยับถอดสอดแท่งกาม เข้าไซร้ เคลื่อนอีกท่าคว้าดารา ได้ต่อ หนอแม่ กี่ราตรีควบขี่ข้าง พี่นี้ ดุร้าย นำพา” “ลามกจกเปรต! ผู้ชายที่ไหนเขาแต่งกลอนแนว Sexual Harassment จีบสาวกัน” กระแทกเสียงบริภาษว่า ทั่วทั้งวงหน้าหวานเต็มไปด้วยอารมณ์เกรี้ยวกราด แก้มแดงก่ำเพราะโกรธและอับอาย หนุ่มใหญ่กลับยิ้มกรุ้มกริ่ม “แล้วน้องต้องการเยี่ยงไร?” “สายเปย์ค่ะ พ่อบุญทุ่มหมดตัวหมดใจ กลับบ้านตรงเวลา ไปไหนกับใครส่งข้อความบอก สำคัญที่สุดคือไม่เจ้าชู้มีหลายเมีย กันไม่ชอบ ไม่เอาเด็ดขาด กลัวโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ ไม่ใช้ผัวร่วมกับใคร มีไม่ดีไม่มีดีกว่า...” กัญญาวีร์หน้าบึ้งตึงใส่คนข้างกายที่อยู่ในชุดโบราณ นุ่งโจงกระเบนสีดำ อกกว้างกำยำเปลือยเปล่าเต็มไปด้วยมัดกล้าม ผิวเหลืองนวลทอประกายสีทองอ่อนราวสีสันของแสงอรุณยามเช้า สตรีนางไหนได้เห็นคงต้องตาต้องใจทันทีเว้นเพียงเธอ ซึ่งพรั่งพร้อมด้วยสติสำนึกรู้ตน ไม่สบตา ไม่แม้แต่จะสนใจเส้นผมดำขลับมัดเกล้าแซมสีขาวเทาเป็นปอย ขนานไปกับกรามแกร่งราวม่านน้ำ บุรุษรูปงามราวกับว่าเป็นเทวดาบนสรวงสวรรค์ ทว่าคงไม่ใช่... ซีรีส์สาปอสุรา มนตร์ตาละวัน มนตร์ตาละวัน ภพคุณหลวง (ภาคพิเศษ) พันวาเสน่หา
โปรย : สภาวะของโลกที่เปลี่ยนไปเนื่องมาจากโรคระบาด Covid ทำให้หนุ่มเกียร์ขี้หลีอย่าง เตชิน ต้องดิ้นรนมาแลนดิ้งดิ่งตรงลงสุวรรณภูมิแอร์พอร์ตกลับสู่อ้อมอกเมืองไทย สถานที่กักตัว ASQ โรงแรมระดับห้าดาวด้วยฝีมือแม่ชักแม่สื่ออย่าง ขวัญฤดี ที่อยากได้ลูกสะใภ้นักหนา จึงไปเที่ยวปล่อยเงินกู้ด้วยดอกเบี้ยแสนถูก ยื่นข้อเสนอออฟชั่นพร้อมให้เลือกลูกชายได้ทั้งสามคน! เขาจึงได้พบน้องพิมพ์สาวงามสมญานาม สวยทะลุแมสก์! สายรุกบุกอ่อย คอยส่งงานยั่วอย่างหนัก สมิงหนุ่มผู้หิวกระหายเคยโลดโผนอยู่ในป่าดงดิบ ไม่ได้ออกล่าเหยื่อมามาแรมปี ตั้งแต่สาวน้อยนามว่าโคโรน่าถือกำเนิดบนโลกนี้ จะจับเธอขย้ำเสียก็ได้ ถ้าไม่ติดว่าน้องพิมพ์... เด็กแม่! คือของต้องห้าม ++++++++++++++++++++++++ "น้อง... หมดเวลาไปกับการย้อมสีผมเหรอ? โรงแรมนี้มีบริการกักตัวซาลอนด้วยหรือยังไงกัน?" "กวนนะคะพี่เต... ถ้าไม่ใช่เพราะพี่หน้าตาดี พิมพ์คงไม่ให้อภัยอย่างแน่นอน" เธอพูดผ่านรอยยิ้มใต้แมสก์ดำ ยิ้มอันแฝงไปด้วยจุดประสงค์บางอย่าง "มีอะไรล่ะครับ? กักตัวไม่สบาย หรือว่าเหงาเลยอยากมาเจอคนหล่ออย่างพี่เต" เตชินยังหลงตัวเองเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน หญิงสาวแค่เงียบไป มองคนในฝั่งตรงข้ามกันด้วยแววตาแน่วแน่ ในสิ่งที่เธอคิดว่าตัวเองตัดสินใจมาดีแล้ว "พิมพ์อยากมีหลานให้ป้าขวัญค่ะ" เธอรู้ตัวว่าตัวเองพูดอะไรออกไปตรงข้ามกับอีกคนที่นั่งนิ่งอึ้ง เตชินเห็นอยู่ก่อนหน้านี้ว่าเธอไม่ชอบให้เขาจีบ พูดจาหยอด หรือแสดงกริยาว่าชอบพอต้องการได้เธอมาเป็นคู่ควงจะชั่วคราวหรือตลอดไปก็ตาม พิมพ์ลภัสเป็นคนประหลาด... กว่าที่เขาคิดเอาไว้... พันพรายขอฝากอีกหนึ่งผลงานไว้ในใจด้วยนะคะ และอย่าลืม... การ์ดอย่าตก!
มีเพียงปาฏิหาริย์เท่านั้นที่ทำให้เธอฟื้นขึ้นมาได้ ซึ่งผู้ที่ทำหน้าที่นั้นได้ดีที่สุดก็คือยมทูตรับส่งวิญญาณ เขารีบตามหาวิญญาณของเธอเพื่อพากลับเข้าร่างโดยเร็วที่สุด แต่ทุกอย่างก็สายเกินแก้เพราะเขาเจอเธอเมื่อร่างของเธอถูกเผาไปแล้ว ทางเดียวที่จะแก้ไขความผิดก็คือต้องส่งเธอกลับไปในร่างของคนอื่นที่เพิ่งหมดลมหายใจ และด้วยเหตุผลที่เธอเรียกร้องบางประการ จึงทำให้เธอได้กลับไปเกิดใหม่ในรัชสมัยของราชวงศ์หมิง ในร่างของหญิงสาววัย 19 ปีนามว่า "เฟิ่งต้าชวี่" แต่ "เฟิ่งต้าชวี่" ไม่ใช่ดรุณีแรกแย้มไร้เจ้าของ นางเป็นพระชายาที่แสนบริสุทธิ์ของแม่ทัพผู้เกรียงไกร "อ๋องใหญ่เกาหรงซาน" พระชายาที่เขาเขียนหนังสือหย่าทิ้งไว้ในห้องหอตั้งแต่วันแรกที่แต่งงาน แต่เพราะความรักและหน้าที่ของสตรีชาวฮั่น นางจึงทนอยู่อย่างปวดร้าวในตำหนักของเขาตลอด 2 ปีก่อนจะตรอมใจตาย
ตั้งแต่เกิดมา ฉันรู้สึกมีความสุขมากที่สุดก็ตอนนี้.. ก่อนหน้าที่ฉันจะมีความสุข ชีวิตคู่ฉันเกือบจะแตกสลาย.. สามีฉันไม่ค่อยยอมร่วมรักกับฉัน... ในที่สุดฉันก็มีชู้.. และพอสามีฉันรู้.. เขาจะหาทางออกยังไง..
เคนคู่หมั้นของริกะจังนอกใจเธอไปแอบคบกับผู้หญิงอีกคน ริกะจังจับได้แต่ก็อดทนไว้เพราะรักเขา วันหนึ่งเธอไปงานเลี้ยงรุ่นได้พบแฟนเก่าที่เลิกกันไปแล้ว แต่ใจของริกะอยากจะเอาคืนเคนเธอจึงเผลอใจให้กับแฟนเก่า ตัวอย่างบางตอน "ผมใส่แล้วนะ" "อื๊อ เร็ว ๆ หน่อยสิคะเสียวจะแย่แล้ว อ๊า อ๊า" ชายหนุ่มหล่อเหลาคนหนึ่งคล่อมร่างของหญิงสาวสวยผิวขาวหุ่นดี หน้าอกตูมอย่างช้า ๆ ในขณะที่มือเรียวบีบหน้าอกของตนเองคลายความอยากพร้อมทั้งเลียปากอย่างกระหาย
เวินอี่ถงได้เห็นความรักอันลึกซึ้งของเจียงยวี่เหิง แต่ก็ได้สัมผัสกับการทรยศของเขาเช่นกัน เธอเผารูปแต่งงานของพวกเขาต่อหน้าเขา แต่เขากลับมัวแต่ง้อชู้ของเขา ทั้งๆ ที่เขาแค่มองดูแวบหนึ่งก็จะเห็น แต่เขากลับไม่สนใจเวินอี่ถงสุดจะทน ตบหน้าเขาอย่างแรง พร้อมอวยพรให้เขากับชู้ของรักกันยืนยาว แล้วเธอก็หันหลังสมัครเข้ากลุ่มวิจัยลับเฉพาะ ลบข้อมูลประจำตัวทั้งหมด รวมถึงความสัมพันธ์การแต่งงานกับเขาด้วย! ก่อนจากไป เธอยังมอบของขวัญชิ้นใหญ่ให้เขาอีกด้วยเมื่อถึงเวลาที่จะเข้ากลุ่ม เวินอี่ถงก็หายตัวไป บริษัทของเจียงยวี่เหิงประสบปัญหาล้มละลาย เขาจึงออกตามหาเธอด้วยทุกวิถีทาง แต่สิ่งที่ได้รับกลับเป็นใบมรณบัตรที่ต้องสงสัยเขาสติแตก “ฉันไม่เชื่อ ฉันไม่ยอมรับ!”เมื่อพบกันอีกครั้ง เจียงยวี่เหิงต้องตกใจที่พบว่าเวินอี่ถงเปลี่ยนตัวตนใหม่แล้ว โดยข้างกายมีผู้มีอำนาจที่เขาต้องยอมก้มหัวให้เขาอ้อนวอนอย่างสิ้นหวัง “ถงถง ผมผิดไปแล้ว คุณกลับมาเถอะ!”เวินอี่ถงเพียงยิ้มยักคิ้ว จับแขนของผู้มีอำนาจข้างๆ “น่าเสียดาย ตอนนี้ฉันอยู่ในระดับที่นายไม่อาจเอื้อมถึงแล้ว”
นางแบบสาวไทยที่ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขมาโดยตลอด...จนวันหนึ่งได้พบกับเขา เขาที่เป็นพี่ชายสามีของน้องนางแบบที่เคยทำงานด้วยกัน ชีวิตของเธอก็ได้เปลี่ยนไป เพราะนอกจากถูกเขากวนใจแล้ว..เธอยังถูกเขากวนตัวอีกด้วย
ซินหยาน นักฆ่าสาวที่ใช้นามแฝงว่า สืออี เธอถูกพาตัวมาจากสถานสงเคราะห์ตั้งแต่อายุเพียงเจ็ดปี เพื่อฝึกให้เป็นนักฆ่าขององค์การใต้ดิน เพราะความสามารถของเธอ รวมถึงความเฉลียวฉลาดจากการเอาตัวรอด ทำให้เธอได้รับภารกิจเสี่ยงอันตรายอยู่เสมอ จนวันหนึ่งที่องค์กรยื่นข้อเสมอสุดพิเศษให้ หากทำภารกิจครั้งนี้เสร็จสิ้นเธอจะสามารถไปใช้ชีวิตตามที่เธอต้องการได้ แต่เรื่องมันจะง่ายถึงเพียงนั้นได้อย่างไร ซินหยาน แม้จะรู้ดีว่านี้เป็นภารกิจสุดท้ายก่อนที่เธอจะถูกสั่งเก็บแต่ก็รับงานมาอย่างเต็มใจ แต่ที่องค์การคิดไม่ถึงคือ ซินหยานเลือกที่จะจบชีวิตลงพร้อมกับภารกิจสุดท้ายที่สูญหายไปพร้อมกับเธอด้วย ซินหยานเมื่อลืมตาขึ้นอีกครั้งก็พบว่าเธออยู่ในร่างของเด็กสาววัยสิบสองหนาว จางซินหยาน ชื่อนี้ช่างคุ้นหูนัก และยิ่งคุ้นมากขึ้นเมื่อชื่อของบิดามารดาของซินหยานก็คือนิยายเรื่องหนึ่งที่เธอได้เคยอ่านเมื่ออยู่ภพที่แล้ว หลังจากที่จางซินหยานอายุได้สิบหกหนาว นางตกหลุมรักท่านแม่ทัพจ้าว ที่ได้รับบาดเจ็บและจางซินหยานเป็นผู้ช่วยไว้ ถ้าหากท่านแม่ทัพจ้าวมิได้มีสตรีที่ตบแต่งไปแล้วเรื่องนี้ก็คงจบอย่างสวยงาม แต่เพราะเขารับจางซินหยานไปเป็นได้เพียงอนุเท่านั้น จางซินหยานก็ยังคิดว่าถึงจะเป็นเพียงอนุนางก็ยังหวังว่าท่านแม่ทัพจะรักนางเช่นกัน แต่เปล่าเลย ในสายตาของท่านแม่ทัพมีเพียงฮูหยินเอกเท่านั้น จนตายจางซินหยานก็ไม่เคยได้ยินคำว่ารักจากปากของท่านแม่ทัพ ซินหยานเมื่อมาอยู่ในร่างของจางซินหยานแล้วนางจะยอมให้เกิดเหตุการณ์นี้ได้อย่างไร แต่เหมือนโชคชะตาชอบเล่นตลก เพราะเรื่องที่นางไม่อยากยุ่งเกี่ยวดันเข้าไปยุ่งเต็มๆ
© 2018-now MeghaBook
บนสุด