ในชาติก่อนจางหลินซินเคยเป็นนักฆ่าผู้เก่งกาจ แต่ถูกครอบครัวทรยศและถูกยิงอย่างโหดเหี้ยม เฉินจือหานล้างแค้นแทนเธอและไปสวรรค์พร้อมกัน ในชาตินี้เธอได่เกิดใหม่และต้องการล้างบางพวกที่มันทำกับเธออย่างสาสม!!!
ในชาติก่อนจางหลินซินเคยเป็นนักฆ่าผู้เก่งกาจ แต่ถูกครอบครัวทรยศและถูกยิงอย่างโหดเหี้ยม เฉินจือหานล้างแค้นแทนเธอและไปสวรรค์พร้อมกัน ในชาตินี้เธอได่เกิดใหม่และต้องการล้างบางพวกที่มันทำกับเธออย่างสาสม!!!
โกดัง, ชานเมืองจิ้งอู๋
บรรยากาศในโกดังปกคลุมด้วยกลิ่นคาวเลือดและดินปืนที่ลอยแน่นในอากาศ พื้นแตกกระจายจากการต่อสู้โดยมีนักฆ่าสิบคนนอนตายกระจัดกระจาย เลือดสีแดงสดไหลนองเต็มพื้น
สองนักฆ่าที่รอดชีวิตมองผู้หญิงที่เต็มไปด้วยบาดแผลทั่วร่าง ก้มลงสูบบุหรี่อย่างใจเย็น หลังสูบเสร็จก็โยนลงพื้นและเหยียบให้ดับ
“ให้ตายเถอะ...ผู้หญิงคนนี้มันแข็งแกร่งจริงๆ ทำยังไงก็ไม่ตาย” นักฆ่าคนหนึ่งเยาะเย้ย
“อย่าพูดเลย เรามากันยี่สิบคน เกือบโดนผู้หญิงคนนี้จัดการหมด โชคดีที่เราสองคนลอบโจมตีเธอและยิงเข่าของเธอจนพัง”
ริงงงง
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นในจังหวะที่ไม่เหมาะสม
“จัดการเรียบร้อยไหม?” เสียงผู้หญิงที่ไม่พอใจดังขึ้นจากปลายสาย
“คุณหนูจาง เรียบร้อยแล้ว แต่เราสูญเสียคนมากมาย คุณต้องจ่ายเงินให้เพิ่มสองเท่า”
“เรียบร้อยก็ดีแล้ว เงินฉันจะโอนให้พรุ่งนี้”
ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด
สายถูกตัดไปทันที
สองนักฆ่ามองหน้ากัน พวกเขารับงานมามาก แต่ไม่เคยเจอผู้หญิงที่ดูไร้พิษภัยแต่ใจโหดเหี้ยมเหมือนจางเหยียนอี้แม้กระทั่งพี่สาวของตัวเองยังฆ่าได้ พวกเขาไม่ลังเลที่จะหยิบปืนจากกระเป๋า และยิงจางหลินซินที่นอนหายใจรวยรินอยู่บนพื้นจนตาย เลือดไหลจากมุมปากของจางหลินซินไหลลงมาตามคอ เธอมองเพดานด้วยสายตาว่างเปล่า จากนั้นลมหายใจเริ่มขาดห้วงและหัวใจหยุดเต้นในที่สุด หลังจากแน่ใจว่าจางหลินซินตายสนิท สองนักฆ่าถ่ายรูปส่งให้จางเหยียนอี้ก่อนจะรีบออกไปจากที่เกิดเหตุ
วิญญาณของจางหลินซินมองทุกอย่างได้อย่างแจ่มชัด
ตั้งแต่เธอถูกนักฆ่าล้อมและเสียเลือดจนหมดสติ วิญญาณของเธอก็แยกออกจากร่าง เห็นตัวเองถูกยิงตายด้วยอย่างอนาจ ได้ยินความจริงที่อยู่เบื้องหลังด้วยหูของตัวเอง จางหลินซินรู้ดีว่าเธอถูก ลักพาตัว โดยน้องสาวที่แสนดี จางเหยียนอี้ จ้างนักฆ่ามาสังหารเธอ คิ้วของจางหลินซินขมวดเข้าหากันแน่น ใบหน้าเต็มไปด้วยความโกรธ ดวงตาแฝงความอาฆาต เธอหัวเราะเยาะตัวเอง แต่ไม่รู้จะหัวเราะให้กับเรื่องไหนก่อน ระหว่างเสียฆ่าให้กับนักฆ่า หรือเย้ยหยันโชคชะตาที่ครอบครัวใจร้ายกับเธอ
ไม่กี่นาทีต่อมา รถพอร์ชคันหนึ่งหยุดที่หน้าโกดัง ผู้ชายคนหนึ่งลงจากรถด้วยความร้อนรนและวิ่งเข้าไปในโกดังเมื่อเห็นเลือดและศพทั่วโกดัง ร่างกายของเขาสั่นเล็กน้อย ใบหน้าซีดเผือด รู้สึกใจไม่ดี เมื่อเดินลึกเข้าไปด้านใน เขาเห็นกล่องกระดาษซ้อนกัน และตรงกลางมีกลางร่างที่คุ้นเคยดี เขารู้สึกเหมือนฟ้าถล่มลงมา
เพราะนั่นคือภรรยาที่เขารักที่สุด เป็นดวงใจของเขา เขามาสายเกินไป!
จางหลินซินเห็นเฉินจือหานมาก็ตกใจเช่นกัน เขานิ่งไปไม่เชื่อสายตาตัวเอง เมื่อมองร่างที่เต็มไปด้วยบาดแผลของภรรยา เขารีบเข้าไปปลดเชือกที่มือของเธอ กอดร่างที่เย็นชืดไว้โดยไม่พูดอะไร เฉินจือหานน้ำตาไหลแต่ไม่ร้องไห้ เขาเพียงกอดจางหลินซินแนบแน่น เรียกชื่อเธอครั้งแล้วครั้งเล่า
“อาซิน...อาซิน ขอโทษนะ ขอโทษ ฉันมาสายเกินไป...”
“อาซิน...ฉันขอร้อง ตื่นขึ้นมาได้ไหม”
“ฉันอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเธอ...อาซิน...อา!!!”
เฉินจือหานร้องไห้ด้วยความเจ็บปวดเหมือนสัตว์ร้ายที่ไร้ทางออก เสียงแหบพร่า น้ำตาไหลรินหยดลงบนใบหน้าของจางหลินซิน เธอมองเฉินจือหานกอดร่างของตัวเองอย่างรู้สึกเจ็บปวด นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นเฉินจือหานหมดหนทางและเจ็บปวดขนาดนี้ หัวใจของจางหลินซินบีบแน่น รู้สึกเหมือนมีเข็มเล็กๆ แทงเข้ามาในหัวใจ ทำให้เธอรู้สึกรวดร้าว ความขมขื่นแผ่ซ่านในปากของเธอ ทำให้เธอรู้สึกทรมานอย่างมาก
ตอนนี้เธอยอมรับแล้วว่า เธอรักเฉินจือหาน…รักมากๆ
จางหลินซินพยายามยื่นมือไปเช็ดน้ำตาของเฉินจือหาน แต่พบว่ามือของเธอทะลุผ่านร่างของเขาไป เธอตกใจ เธอลืมไปแล้วว่าเธอตายแล้ว
จากนั้นภาพก็เปลี่ยนไป วิญญาณของจางหลินซินมาอยู่ที่ห้องใต้ดินของตระกูลเฉิน เธอเห็นเฉินจือหานนั่งบนโซฟาสูบบุหรี่ ควันลอยออกจากปากของเขา ใบหน้าถูกปกคลุมด้วยควันจ นมองไม่ออกว่าเขาเศร้าหรือโกรธ เมื่อเห็นก้นบุหรี่เต็มพื้น น้ำตาของจางหลินซินก็ไหลออกมา
ขณะนั้นเฉินอวี้เปิดประตูเข้ามา เห็นเฉินจือหานในสภาพสิ้นหวังก็ตกใจ เขาเคยเห็นภรรยาทำให้คุณชายเจ็บปวดหลายครั้ง และเห็นคุณชายสูบบุหรี่คนเดียวบ่อยๆ แต่การที่เจ้านายสูบบุหรี่มากขนาดนี้ ทั้งยังหดหู่เช่นนี้ เป็นครั้งแรกที่เฉินอวี้เห็น
“คุณชาย... อย่าสูบเลยนะครับ คุณผู้หญิงจะเสียใจที่เห็นคุณเป็นแบบนี้” เฉินอวี้ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดออกมา
“การสืบเรื่องตระกูลจางไปถึงไหนแล้ว” จือหานพ่นควันบุหรี่ มองเฉินอวี้อย่างเย็นชา
“สืบได้แค่นี้ครับ ว่าเป็นคำสั่งของตระกูลจางอยากให้คุณหนูตาย ตระกูลจางอยู่เบื้องหลังทั้งหมด” เฉินอวี้รู้สึกสั่นกลัวในใจ แต่พูดอย่างจริงจัง
จือหานสูดลมหายใจลึก น้ำตาคลอเบ้า ตะโกนเสียงดัง “ไปเตรียมคน กำจัดตระกูลจางให้หมด!!! ฉันจะไม่ปล่อยให้ใครมีชีวิตรอดแม้แต่คนเดียว!”
“การตายของคุณผู้หญิงเกี่ยวข้องกับจางเย่าหยาง เขากลัวว่าคุณผู้หญิงจะกระทบตำแหน่งของลูกชาย เลยจ้างมือปืน จางเหยียนอี้ก็เป็นผู้สมรู้ร่วมคิด เธอหลอกคุณผู้หญิงว่าตัวเองถูกลักพาตัว ทำให้คุณผู้หญิงต้องช่วยแล้วจึงถูกจับตัวไป”
เมื่อฟังจบเฉินจือหานมองเฉินอวี้ด้วยสายตาเต็มไปด้วยความเคียดแค้น นัยน์ตาเต็มไปด้วยเส้นเลือดแดงเล็กกระจายไปทั่ว สีหน้าน่ากลัวขึ้นไปอีก เขาบีบแก้วเหล้าในมือจนแตก ไวน์แดงและเลือดหยดลงบนฝ่ามือ เฉินอวี้มองคุณชายของเขาในสภาพนี้ รู้ทันทีว่าเจ้านายต้องการกำจัดพวกตระกูลจางทั้งหมด
จางหลินซินเองก็ได้ยินเรื่องเหล่านี้ นึกถึงอดีต จางเหยียนอี้เป็นลูกติดและจางหลินซินรู้สึกสงสาร เห็นเธอเป็นน้องสาวมาตลอด พ่อของเธอลำเอียง รักแต่แม่เลี้ยงกับจางเหยียนอี้ แต่จางหลินซินไม่เคยโกรธพ่อ เธอทนมาตลอดหลายปี
เพราะเธอเชื่อใจครอบครัว ถูกจางเย่าหยางยั่วยุ จนเกิดความขัดแย้งกับคนที่เธอรักที่สุด ที่จริงแล้วเป็นจางเย่าหยางที่หาคนมาวางยาเธอ แต่กลับถูกบิดาบอกว่าเป็นฝีมือของเฉินจือหาน ทำให้เธอเข้าใจผิด หลังจากนั้นเธอยังถูกจางเย่าหยางผลักไสไม่รับผิดชอบใดๆ ตอนนี้คนเลวนั้นทำเพื่อผู้หญิงที่ท้องลูกของเขา เพื่อครอบครองทรัพย์สินตระกูลจาง ร่วมมือกับจางเหยียนอี้จ้างมือปืนฆ่าเธอ
ช่างเป็นพ่อที่ดีจริงๆ!!
จางหลินซินหน้าตึง ไม่คาดคิดว่าก่อนตาย จะได้เห็นความจริงของพ่อกับลูกสาวที่ชั่วร้ายขนาดนี้ โทษตัวเองที่อยู่ในครอบครัวไม่ดีและเชื่อใจคนผิด
เฉินจือหานลุกขึ้น เดินไปยังคุกใต้ดินด้านในสุด ในคุกมืดมีเพียงเสียงฝีเท้าของเฉินจือหานที่ดังชัด แม้แต่มือปืนที่เดินตามยังต้องระวังลมหายใจ วันนี้คุณเฉินเหมือนมัจจุราชจริงๆ ในคุกใต้ดินมีสามคนถูกมัดไว้บนไม้กางเขน เปื้อนเลือดไปทั่ว ทั้งสามตัวสั่นด้วยความเจ็บปวด หน้าอกเต็มไปด้วยเลือดแดงฉาน เหลือเพียงเสียงหายใจแผ่วเบา
สามคนนี้คือ จางเย่าหยาง จางเหยียนอี้ และหลี่หลิงเจิน
จางหลินซินตกใจ หลี่หลิงเจิน?! เธอมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร
หลี่หลิงเจินเป็นเพื่อนสนิทของจางหลินซิน ทั้งคู่สนิทกันมาก เธอเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ได้ยังไง? จางหลินซินหัวใจเต้นแรง คิดถึงความเป็นไปได้ที่ไม่คาดคิด หรือว่าแม่เลี้ยงของจางเย่าหยางคือหลี่หลิงเจิน?! ไม่แปลกใจเลยที่ก่อนหน้านี้หลี่หลิงเจินท้องโดยไม่บอกว่าใครเป็นพ่อ จางหลินซินพยายามเกลี้ยกล่อมให้หลี่หลิงเจินทำแท้ง แต่เธอไม่ยอม
ไม่คิดเลยว่าลูกในท้องจะเป็นของจางเย่าหยาง ไม่อยากเชื่อจริงๆ ว่าทั้งคู่จะเลวเช่นนี้
ทั้งสามคนถูกทรมานจนใบหน้าเละเต็มไปด้วยบาดแผลและเลือดสกปรก เมื่อจางเย่าหยางเห็นเฉินจือหาน เขาร้องขอความเมตตา หวังว่าเฉินจือหานจะปล่อยเขาไป
“ขอร้องล่ะ...คุณเฉิน...ปล่อยฉันไปเถอะ ฉัน...ฉันยังเป็นพ่อของจางหลินซินนะ คุณฆ่าฉันไม่ได้...”
“คุณยังกล้าพูดอีกเหรอ? จางเย่าหยาง!” เฉินจือหานพูดพลางพันผ้าพันแผลที่มือ แล้วต่อยหน้าของจางเย่าหยาง“คุณไม่สมควรเป็นพ่อจริงๆ วันนี้ฉันจะจัดการพวกคุณเพื่อจางหลินซิน!”
“อ๊าก!” จางเย่าหยางร้องออกมาอย่างเจ็บปวด
ตอนนี้เฉินจือหานเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว ทำให้จางเย่าหยางตัวสั่นด้วยความกลัวใบหน้าซีดเผือด เฉินจือหานใช้มีดแทงหน้าอกจางเย่าหยาง เลือดพุ่งออกมาทำให้ผ้าเช็ดหน้าของเขาเปื้อนเลือด สุดท้ายจางเย่าหยางถูกแทงตาย มีบาดแผลนับไม่ถ้วนที่หน้าอก
“พ่อ!”
“เย่าหยาง!”
จางเหยียนอี้และหลี่หลิงเจินตกใจ ไม่คิดว่าเฉินจือหานจะกล้าฆ่าจางเย่าหยางต่อหน้าพวกเขา
เฉินจือหานเดินมาหาพวกเขา เช็ดเลือดบนมีด พูดอย่างช้าๆ “พวกคุณมันคนใจหยาบ ตายกี่ครั้งก็ไม่พอ”
“ไม่...ไม่...”
“การตายของจางหลินซินไม่เกี่ยวกับพวกเรา...เป็นจางเย่าหยางที่วางแผนทั้งหมด”
ทั้งสองพยายามผลักดันความรับผิดชอบ หวังว่าเฉินจือหานจะปล่อยพวกเขาไป ใครจะไม่อยากมีชีวิตอยู่? เฉินจือหานไม่ฟัง ใช้ปืนยิงแขนซ้ายของทั้งสอง ทำให้พวกเขาร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ใบหน้าเต็มไปด้วยความทรมานและเปื้อนเลือดดูน่ากลัวมากขึ้น
เฉินจือหานยังยิงพวกเขาต่อหน้าเธอ ทำให้หลี่หลิงเจินเสียสติทันที ทั้งสองมีจุดจบเหมือนจางเย่าหยาง
หรืออาจจะแย่กว่านั้น
“จางหลินซินตายแล้ว พวกคุณต้องตามไปด้วย!” เฉินจือหานพูดด้วยความเย็นชา มองไปที่ศพทั้งสามบนไม้กางเขน
กรรมตามสนอง!
เมื่ออยู่ๆ 'นิตย์รดี โขคฉลุย' ต้องมาตกงานกะทันหัน เสียงานออกแบบภายในดีกรีปริญญาโทไปในพริบตา ต้องระเห็ดกลับมาอยู่บ้านเกิดที่พังงา สถานการณ์บังคับให้ต้องทำงานที่เลือกไม่ได้ หญิงสาวมาสมัครงานที่บ่อทรายของ 'นายหัวศิธา' ในตำแหน่งคนจดคิวรถ เคราะห์ซ้ำกรรมซัดช่วงพายุถนนขาดกลับไม่ได้ เลยต้องค้างที่่บ่อทราย โชคยังดีเพราะมีห้องว่างแต่เธอดันเข้าห้องผิด!
เมื่อท่านประธานสุดเหลี่ยมมาเจอกับเด็กที่เหลี่ยมกว่า! ชีิวิตของท่านประธานน่านฟ้าถึงคราวปั่นป่วนเมื่อใช้เล่ห์เหลี่ยมในคลับหรู จนได้เด็ก N มานั่งแบบฟรีๆ แต่ดันโดนเด็กเหลี่ยมกลับท่านประธานถึงกับไปไม่เป็น!
เพราะหน้าตาเขาถูกใจอย่างจัง คุณหนูโรสจึงทำสารพัดวิธีเพื่ออ่อยมาเฟียหนุ่มให้ยอมตกเป็นของเธอ แต่มันไม่ง่ายขนาดนั้นเพราะเขาทั้งไล่ ทั้งด่าทำปากแจ๋วใส รสรินทร์จึงต้องงัดกลเม็ดความเด็ดที่มี พิชิตตัวพิชิตใจทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เขามาครอบครอง “เหนือเพชร” เธอเรียกชื่อเขาด้วยน้ำเสียงสุดยั่วยวน ทำใจกล้าส่ายสะโพกลงบนตัวตนที่รับรู้ได้ว่ากำลังพองขยาย เขาก็ไม่ใช่พระอิฐพระปูนนี่นา มีอะไรเหมือนคนปกติแต่ทำไมเล่นตัวจัง “ต้องการอะไร” เขานอนนิ่งจ้องมาด้วยแววตาที่เย็นชาจัด “ก็ต้องการนายไง” ถามมาได้ก็บอกอยู่ทุกวันว่าอยากได้ๆ ยอมๆ มาก็จบ ฟินๆ กันทั้งสองฝ่าย เธอก็ปากดีไปงั้นแหละประสบการณ์เป็นศูนย์ แต่เต็มใจมากถ้าครั้งแรกของเธอเป็นของเหนือเพชร “เห็นเป็นที่ระบาย?” เขาไม่เข้าใจเธอเลยจริงๆ รู้จักกันก็เปล่าคุยกันนับคำได้ เขาทั้งไล่ทั้งด่าแต่เธอก็ยังไม่หยุดตื้อ เขาไม่มีความคิดที่จะคบหาใครในตอนนี้ และไม่อยากมีสัมพันธ์กับโรสเพราะกลัวว่าจะมีปัญหาตามมาทีหลัง “ไม่ใช่สักหน่อย ฉันอยากได้ตัวนาย แล้วก็ตรงนี้...ของนายด้วย” โรสจิ้มนิ้วลงไปที่กลางอกของเขา เธออยากได้หัวใจมากกว่าร่างกายเสียอีก แต่เขาไม่อ่อนให้เธอเลย “ฝัน?” เหนือเพชรจับตรึงสะโพกของเธอไว้ เพราะลีลาการส่ายที่เย้ายวนของคนสวย เริ่มปลุกให้แก่นกายของเขาตื่นเต็มลำ ตอนนี้สถานการณ์ค่อนข้างอันตราย “ไม่ฝันหรอกคอยดูเถอะ นายก็ไม่ได้รังเกียจฉันนี่นา”
ริชาร์ด คาลเวิร์ตเจ้าของเรือสำราญสุดหรูกลางทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ถูกสาวน้อยลูบคมด้วยการใช้ลูกได้ตุกติกในการเล่นคาสิโน แต่ยังไม่ทันที่ปานฟ้า เฮนเดอร์สัน ยังไม่ได้ทันหอบเงินไปใช้ เธอก็โดนจับได้เสียก่อน ปานฟ้ามีเหตุให้ต้องตัดสินใจเข้ามาเสี่ยงโชคในเกมคาสิโน เพราะต้องการเงินก้อนใหญ่ไปใช้หนี้ที่ไม่ได้ก่อ ปานฟ้าไม่อยากโดนจับเธอขอแลกกับการทำงานบนเรือเพราะเธอเชี่ยวชาญด้านงานช่างเป็นอย่างดี ริชาร์ดเห็นว่าจะส่งเธอกลับตอนนี้ก็ไม่ทันเพราะเรือออกจากฝั่งมาไกลมาก จึงให้เธอทำงานและจับตาอยู่อย่างใกล้ชิด แต่สงสัยจะใกล้ชิดเกินเหตุ จากจับตากลายเป็นจับใจหลงไม่ไหว อยากได้นางโจรมาเป็นเมีย!
เมื่อกี้มีใครได้จูบคุณหรือเปล่าคะ” ดวงตาคู่หวานจ้องมองอย่างจับผิด ไม่มี” เดร็ครีบตอบ แต่เมื่อเห็นความหวงในแววตานั้นเขารู้สึกถูกใจ ถ้าเป็นคนอื่นอาจผลักลงจากเตียงไปแล้ว แต่เป็นคามิล่าที่แสดงความหวงแหน และเขาก็ชอบมัน “อืม แต่ชักแน่ใจแล้ว บางทีอาจจะมี…” พูดยังไม่ทันจบคามิล่าก็ก้มลงประกบริมฝีปาก เธอจูบไม่เป็นแต่พยายามขบริมฝีปากหนา แล้วแทรกเรียวลิ้นเข้าไปในโพรงปากของเขา เดร็คจูบตอบทันทีความเงอะงะไม่เป็นภาษา กระตุ้นอารมณ์ร้อนภายในร่างกาย จูบของคามิล่าเต็มไปด้วยความหวงแหน แสดงความเป็นเจ้าของผ่านจูบดูดดื่ม“มาลองคิดดูดีๆ ไม่น่ามี” เดร็คถอนริมฝีปากออกแล้วกดจูบที่ข้างแก้มสวย เธอน่ารักน่าเอ็นดู มีเสน่ห์แบบที่ไม่ต้องทำอะไร เขาก็หลงหัวปักหัวปำไปหมดแล้ว
ปฐวีเจ้าของนิตยสาร SEXY ISSUE วัย 24 ปี แต่ต้องกลายมาเป็นเสี่ยซะงั้น เพราะสาวหน้าเด็ก 'น้ำมนต์' เสนอตัวขอเป็นเด็กแลกกับเงิน ก็นะเด็กมันเดือดร้อนคนหล่อใจบุญ จะปล่อยไปได้ไง ตอนแรกกะจะไม่สนใจหรอกแค่ส่งเสียเฉย ๆ แต่ไหงไป ๆ มา ๆ กลายเป็นสมภารกินไก่วัดซะงั้น ก็เธอน่ะ ทั้งน่ารัก ทั้งใสซื่อจนอดใจไว้ไม่ไหว พอผมเริ่มคิดจะจริงจัง ขึ้นมาเรื่องราวกับพลิกผันเพราะเธอดันไปมีเสี่ยคนอื่น แล้วรู้มั้ยว่าสิ่งที่ผมเกลียดที่สุดคือ....การทรยศ!!!
ซ่งจิ่งถังรักฮั่วอวิ๋นเซินอย่างลึกซึ้งนานถึงสิบห้าปี แต่ในวันที่เธอคลอดลูกกลับตกอยู่ในอาการโคม่า ขณะที่ฮั่วอวิ๋นเซินกระซิบข้างหูเธออย่างอ่อนโยนว่า "ถังถัง อย่าฟื้นขึ้นมาอีกเลย สำหรับฉัน เธอไม่มีค่าอะไรอีกแล้ว" ซ่งจิ่งถังเคยคิดว่าสามีของเธอเป็นคนอ่อนโยนและรักใคร่ตัวเอง แต่จริงๆ แล้วเขามีแต่ความเกลียดชังและใช้ประโยชน์จากเธอเท่านั้น และลูกๆ ที่เธอเสี่ยงชีวิตให้กำเนิด กลับเรียกหญิงสาวคนอื่นว่า 'แม่' ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนต่อหน้าที่เตียงคนไข้ของเธอ เมื่อซ่งจิ่งถังฟื้นขึ้นมา สิ่งแรกที่เธอทำคือการตัดสินใจหย่าขาดอย่างเด็ดขาด! แต่หลังจากหย่าแล้ว ฮั่วอวิ๋นเซินจึงเริ่มตระหนักว่า ชีวิตที่ผ่านมาของเขาเต็มไปด้วยเงาของซ่งจิ่งถัง หญิงคนนี้กลายเป็นความเคยชินของเขา เมื่อพบกันอีกครั้ง ซ่งจิ่งถังปรากฏตัวในที่ประชุมในฐานะผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์ เธอเปล่งประกายจนทุกคนต้องหันมามอง หญิงคนนี้ที่เคยมีแต่เขาในใจ บัดนี้กลับไม่แม้แต่จะมองเขาอีก ฮั่วอวิ๋นเซินคิดว่าเธอแค่ยังโกรธอยู่ ถ้าเขาเอ่ยปากพูดนิดหน่อย ซ่งจิ่งถังจะต้องกลับไปหาเขาแน่นอน เพราะเธอรักเขาหมดหัวใจ แต่ต่อมา ในงานหมั้นของผู้นำคนใหม่ของตระกูลเพ่ย เขาเห็นซ่งจิ่งถังสวมชุดแต่งงานหรูหรา ยิ้มอย่างเปี่ยมสุขและกอดแน่นเพ่ยตู้พร้อมสายตาที่เต็มไปด้วยความรักใคร่ ฮั่วอวิ๋นเซินอิจฉาจนแทบคลั่ง เขาตาแดงก่ำและบีบแก้วจนแตก เลือดไหลไม่หยุด...
ในชาติก่อน ซูเยว่ซีถูกอวิ๋นถังยวี่ทำร้ายจนตาย ทำผิดต่อครอบครัวของท่านตา และตัวเองยังถูกทรมานจนตาย เกิดใหม่ครั้งนี้ นางตั้งใจจะจัดการกับพวกผู้ชายชั่วและหญิงเลวจัดการพ่อชั่ว เพื่อปกป้องแม่และครอบครัวของท่านตาให้ปลอดภัย พวกผู้ชายชั่วเข้ามาใกล้งั้นเหรอ นางจะใช้แผนให้เขาเสียชื่อเสียง หญิงตีสองหน้าเก่งชอบทำตัวอ่อนแองั้นเหรอ นางจะเปิดโปงธาตุแท้อีกฝ่ายและไล่นางออกจากจวนซู! ในชาตินี้ สิ่งที่นางต้องทำคือการจัดการพวกปลวกที่แอบแฝงอยู่ในราชสำนัก แก้แค้นคนทรยศ เพื่อปกป้องท่านตาที่เป็นคนซื่อสัตย์ นางใช้มือเรียวเป็นเครื่องมือ ก่อให้เมืองจิงเกิดความวุ่นวาย แต่ท่ามกลางความโกลาหล นางได้พบกับองค์ชาย ผู้ที่ทุกคนเล่าลือว่าเป็นคนพิการ “อวิ๋นเฮิง เจ้าจะมาขวางข้าหรือ” อวิ๋นเฮิงยิ้มเบาๆ “ไม่ ข้าตั้งใจจะมาช่วยเจ้า”
ชีวิตแต่งงานของฉันพังทลายลงในงานกาลาการกุศลที่ฉันเป็นคนจัดขึ้นมาเองกับมือ วินาทีหนึ่ง ฉันคือภรรยาผู้มีความสุขและกำลังตั้งครรภ์ของเก้า สุวรรณกิจ เจ้าพ่อวงการเทคโนโลยี วินาทีต่อมา หน้าจอโทรศัพท์ของนักข่าวคนหนึ่งก็ประกาศให้โลกรู้ว่าเขากับพราว นิธิวัฒน์ รักแรกในวัยเด็กของเขา กำลังจะมีลูกด้วยกัน ฉันมองข้ามห้องไป เห็นพวกเขาสองคนยืนอยู่ด้วยกัน มือของเก้าวางอยู่บนท้องของพราว นี่ไม่ใช่แค่การนอกใจ แต่มันคือการประกาศต่อสาธารณะที่ลบตัวตนของฉันและลูกในท้องของเราให้หายไป เพื่อปกป้องการเปิดขายหุ้น IPO มูลค่าหลายหมื่นล้านของบริษัท เก้า แม่ของเขา หรือแม้กระทั่งพ่อแม่บุญธรรมของฉันเอง ก็ร่วมมือกันหักหลังฉัน พวกเขาย้ายพราวเข้ามาอยู่ในบ้านของเรา บนเตียงของฉัน ปฏิบัติกับเธอราวกับเป็นราชินี ในขณะที่ฉันกลายเป็นนักโทษ พวกเขาตราหน้าว่าฉันเป็นคนสติไม่ดี เป็นภัยต่อภาพลักษณ์ของครอบครัว พวกเขาใส่ร้ายว่าฉันนอกใจ และกล่าวหาว่าลูกในท้องของฉันไม่ใช่ลูกของเขา คำสั่งสุดท้ายนั้นโหดร้ายเกินกว่าจะคิดฝัน...ให้ฉันไปทำแท้ง พวกเขาขังฉันไว้ในห้องและนัดวันผ่าตัดเรียบร้อย พร้อมขู่ว่าจะลากฉันไปที่นั่นถ้าฉันขัดขืน แต่พวกเขาทำพลาดไปอย่างหนึ่ง... พวกเขายอมคืนโทรศัพท์ให้ฉันเพื่อหวังจะปิดปากฉันไว้ ฉันแสร้งทำเป็นยอมแพ้ แล้วใช้โอกาสสุดท้ายโทรออกไปยังเบอร์ที่ฉันเก็บซ่อนไว้มานานหลายปี... เบอร์โทรศัพท์ของพ่อผู้ให้กำเนิดของฉัน อนันต์ ธีรวงศ์ ประมุขของตระกูลที่ทรงอิทธิพลมากพอที่จะเผาโลกทั้งใบของสามีฉันให้มอดไหม้เป็นจุณได้
【สาวน้อยผู้มีความรักในใจกลายเป็นหญิงสาวที่มีสติปัญญา vs ซีอีโอผู้ตามรักอย่างบ้าคลั่ง】 ในปีที่ห้าของการแต่งงานแบบลับๆ ของเธอ เสิ่นจาวหนิงเห็นสามีของไปเปิดห้องที่โรงแรมกับรักแรกของเขากับตาตนเอง จากนั้นเธอเพิ่งรู้ว่าลี่เยี่ยนซิวแต่งงานกับเธอเพราะเธอดูคล้ายกับรักแรกของเขา เสิ่นจาวหนิงตายใจและหลอกให้ลี่เยี่ยนซิวเซ็นสัญญาหย่า หนึ่งเดือนต่อมา เธอประกาศต่อหน้าผู้คนว่า “ลี่เยี่ยนซิว ฉันไม่ต้องการคุณอีกแล้ว อให้คุณกับรักแรกของคุณจะอยู่ด้วยกันตลอดไป” ลี่เยี่ยนซิวกอดเธอพร้อมน้ำตาคลอเบ้า “เสิ่นจาวหนิง คุณเป็นคนที่เข้ามาหาผมก่อน แล้วตอนนี้คุณจะทิ้งผมง่ายๆ ได้ยังไง?” ****** หลังจากที่เสิ่นจาวหนิงหย่า งานของเธอไปได้ดีขึ้นเรื่อยๆ บริษัทก็เตรียมที่จะเข้าตลาดหลักทรัพย์ ในงานเลี้ยงฉลอง ลี่เยี่ยนซิวก็เข้าร่วมด้วย เขามองอดีตภรรยาที่จับมือผู้ชายอื่นด้วยความหึงหวงอย่างแรง ขณะที่เสิ่นจาวหนิงเตรียมเปลี่ยนชุด เขาก็ตรงเข้ามาหาเธอในห้องลองเสื้อ “ผู้ชายคนนั้นดีขนาดนั้นเลยเหรอ?” เสิ่นจาวหนิงถึงสังเกตเห็นว่าลี่เยี่ยนซิวร้องไห้แล้ว น้ำตาของเขาตกลงบนกระดูกไหปลาร้าของเธอและมันรู้สึกร้อนๆ “เสิ่นจาวหนิง ผมเสียใจแล้ว เราคืนดีกันได้ไหม?”
ทุกคนต่างรู้ดีว่าเจียงว่านหนิงรักเย่เชินมานานหลายปี เธอที่มักจะว่านอนสอนง่ายและน่ารักเสมอ ได้สักลายเพื่อเขาและยอมทนอยู่ใต้อำนาจผู้อื่น เมื่อเธอถูกทุกคนใส่ร้ายจนโดนตำหนิ เขากลับนิ่งเฉยและยังถึงขั้นให้เธอคุกเข่าให้แฟนเก่าของเขาอีกด้วย เธอที่รู้สึกอับอาย ในที่สุดก็หมดหวัง หลังจากยกเลิกการหมั้น เธอก็หันไปแต่งงานกับทายาทพันล้านทันที คืนนั้นเอง ใบทะเบียนสมรสของทั้งคู่ก็กลายเป็นข่าวฮิตบนโลกออนไลน์ เย่เชินที่เคยคิดว่าตัวเองเก่งกาจที่สุดก็เริ่มวิตกและพูดออกมาด้วยความโกรธว่า "อย่าเพ้อฝันไปเลย นายคิดว่าเธอรักนายจริงๆ งั้นเหรอ เธอแค่ต้องการใช้พลังอำนาจของตระกูลฟู่เพื่อแก้แค้นฉันเท่านั้นเอง" ฟู่จิงเซินจูบหญิงสาวในอ้อมกอดและตอบกลับอย่างไม่ใส่ใจว่า "แล้วจะเป็นไรไปล่ะ ก็พอดีว่าฉันมีทั้งเงินและอำนาจนี่"
ชูจี้ถูกเก็บไปอุปการะตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งถือเป็นความฝันของเด็กกำพร้าทั่วไปอย่างชูจี้ แต่ชีวิตหลังจากนั้นมันไม่ได้มีความสุขดั่งที่ชูจี้คิดฝันไว้เลย เธอต้องอดทนถูกเย้ยหยันและการทำทารุณจากแม่บุญธรรมของเธอ แต่ก็ยังโชคดีที่เธอได้รับความเมตตาจากคนใช้สูงวัยคนหนึ่งในบ้านหลังนั้น ชึ่งเป็นคนคอยดูแลและเอาใส่เธอเหมือนแม่แท้ ๆ ของเธอ จนกระทั่งคนใช้จากไปด้วยอาการป่วย ชูจี้ก็ถูกบังคับให้แต่งกับผู้ชายที่ไม่เอาการเอางานแทนลูกสาวแท้ ๆ ของพ่อแม่บุญธรรมของเธอเพื่อชดใช้ค่ารักษาพยาบาลของคนใช้ เรื่องราวจะเป็นเช่นเดียวกับซินเดอเรลล่าหรือไม่? อย่างไรก็ตาม ชายที่เธอจะแต่งงานด้วยนั้นไม่เหมือนเจ้าชายเลยสักนิดนอกจากรูปร่างหน้าตาของเขาที่สามารถเทียบเท่ากับเจ้าชายได้เท่านั้นเอง ลู่เหยี่ยนเป็นลูกชายนอกสมรสของครอบเศรษฐีครอบครัวหนึ่ง เขาใช้ชีวิตไปวันๆ (พอลอดไปด้วยค่ะ)มาโดยตลอด ที่เขาตกลงแต่งกับชูจี้ก็เพราะอยากจะทำให้ความปรารถนาสุดท้ายของแม่ของเขาสมหวังเท่านั้น แต่ในคืนวันแต่งงาน เขากลับพบว่าเจ้าสาวคนนี้มีพฤติกรรมที่ผิดกับที่เคยได้ยินได้ฟังมา โชคชะตาจะบันดาลให้พวกเขาเป็นอย่างไร และลู่เหยี่ยนจะเป็นดั่งที่เราคิดหรือไม่ สิ่งที่น่าประหลาดใจคือลู่เหยี่ยนมีหลายอย่างที่คล้ายๆ กับมหาเศรษฐีที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้อย่างพิลึก สุดท้ายแล้ว ลู่เหยี่ยนจะสามารถรู้ได้หรือไม่ว่าชูจี้ คือเจ้าสาวจำเป็นที่ต้องได้แต่งงานแทนพี่สาวของเธอ การแต่งงานของพวกเขาจะเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวสุดโรแมนติกหรือวิบากกรรมของชีวิต โปรด ติดตามและค้นหาชีวิตและเรื่องราวของทั้งสองคนด้วยกันเถอะ
© 2018-now MeghaBook
บนสุด
GOOGLE PLAY