ความรักของแวมไพร์กับมนุษย์หุ่นอวบอั๋น ตายไปแล้วทะลุมิติมาเป็นเจ้าสาวมีอยู่จริง แถมได้เจ้าบ่าวตัวเย็นเสียด้วย จุดเริ่มต้นของเจ้าสาวคนที่100 เริ่ม
ความรักของแวมไพร์กับมนุษย์หุ่นอวบอั๋น ตายไปแล้วทะลุมิติมาเป็นเจ้าสาวมีอยู่จริง แถมได้เจ้าบ่าวตัวเย็นเสียด้วย จุดเริ่มต้นของเจ้าสาวคนที่100 เริ่ม
ณ ร้านก๋วยเตี๋ยวเจ๊ดำ เวลา 10.00 น.
ร้านก๋วยเตี๋ยวชื่อดังหน้าปากซอยเวลานี้คนไม่เยอะ ไม่เยอะเพราะคนเขากลับบ้านไปหมดแล้วครับ วันนี้ผมใส่ชุดเครื่องแบบมหาลัยเต็มยศแน่นตั้งแต่กระดุมคอถึงกระดุมพุง โต๊ะกลมๆที่ผมเหมาอยู่คนเดียวข้างๆวางกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ไว้ ชามก๋วยเตี๋ยวสี่ห้าใบที่วางซ้อนกันเป็นฝีปากของผมที่จัดการเรียบ
ถ้าถามว่าผมจะไปไหน
ซู๊ด!
"ครับแม่ เดี๋ยวกินเสร็จก็ไปขึ้นรถแล้วครับ ครับๆสวัสดีครับ ติ๊ด" ผมชอบใช้น้ำเสียงเหมือนเด็กชายอายุ 5 ขวบคุยกับแม่ประจำเลยครับ
[`ของขวัญ' หนุ่มผิวสีกระดาษ ดวงตาแบบคนไทย จมูกแบบคนลาว ใต้ตาเหมือนมีซาลาเปาสองลูก หุ่นเต็มไม้เต็มมือแบบนักกีฬาแต่ที่สะสมไม่ใช่มวลกล้ามเนื้อ ทว่าเป็นไขมัน]
ผมกดวางสายยัดโทรศัพท์เข้ากระเป๋ากางเกงช้าๆ ก่อนจะเริ่มฉีกซองท็อปปิ้งกระเทียมเจียวลงในชามก๋วยเตี๋ยว แล้วซดเข้าปาก
ปึก
"แคกๆ"
ใครไม่รู้เดินมาชนหลังผมอย่างแรง อึก...ขัดคอ แน่นหน้าอก ไม่รู้ว่าเส้นก๋วยเตี๋ยวหรือกระเทียมที่มันไม่ยอมออกมา
"พ่อหนุ่มเป็นอะไรไหม ใครก็ได้มาช่วยทางนี้หน่อย มีคนอาหารติดคอ !"
เสียงโหวกเหวกโวยวายเริ่มดังขึ้น จากนั้นไม่รู้ว่าเสียงเก้าอี้หรือเสียงฝีเท้าใครปนกันไปหมด เพราะผมเริ่มตาลายสีเพี้ยนภาพเบลอ หูก็เริ่มอื้อดังวิ้งๆ ประสาทสัมผัสทั้งห้าชาไปแล้ว แถมสติก็ค่อยๆดับลง
.......
ณ ปราสาทโบราณ
ห้องนอน เวลา 18.00 น.
ที่นี่ที่ไหน ห้องนอนสีดำแดงตกแต่งโทนมืดแบบกรีกอย่างกับในหนัง ข้าวของเครื่องใช้ดูแพงและคลาสสิกมากๆ พอลืมตาขึ้นมาผมก็มาอยู่บนเตียงใครไม่รู้ กวาดตาดูแล้วก็คิดว่าฝันไปเสียอีก
"เจ้าเป็นใคร!"
หมับ
...บีบ...
"แค่กๆ"
อะไรเนี่ย ผมยังงงๆจู่ๆก็ถูกคนตัวสูงหุ่นนักกีฬาจับบีบคอกดกับผนังเตียงอย่างแรง ผู้ชายคนนี้หน้าตาก็ดูสะอาดสะอ้านแต่งตัวอย่างกับพ่อบ้าน แต่การกระทำมันมือสังหารชัดๆ
มาถึงไม่พูดไม่จาเห็นหน้าก็จะฆ่ากันเลย
เพี้ยะๆ
ผมตีมือคุณลุงคนนี้ประท้วงให้หยุดก่อนผมจะตายจริง แต่ยิ่งดิ้นแรงบีบที่คอก็ยิ่งรัดแน่นขึ้นเหมือนกระดูกจะหัก จนกระทั่งฮีโร่มาช่วยชีวิต ผู้ชายสองคนในชุดเมดวิ่งเข้ามา
"แย่แล้วขอรับ คุณชาญ พวกเราหากันจนทั่วก็ไม่เจอเลยขอรับ"
"นายท่านชำระร่างกายเวลา 6 โมงตรงเป๊ะของทุกวัน ตอนนี้ก็ 6 โมง 10 นาทีแล้ว เวลาไม่มีแล้วขอรับ ทำอย่างไรดี หากวันนี้เข้าห้องมาไม่เห็นเจ้าสาว คนบริสุทธิ์ 100 คนต้องสังเวยเลือดแน่ๆ"
พ่อบ้านปล่อยมือออกจากคอระหงส์ แน่นนอนผมร่วงตุบ ได้แต่หอบหายใจ ลูบคลำคอตัวเองเบาๆ นึกว่ากระดูกจะหักแล้ว
ไม่รอช้า พอตั้งสติได้ก็หนีสิครับ
...วิ่ง...
"จับตัวไว้"
"ขอรับคุณชาญ"
"ปล่อยผม"
ฮีโร่สองคนเมื่อครู่แปลงร่างเป็นโจรป่ามาจับผมล็อกไว้ คุณลุงพ่อบ้านสายตาพร้อมฆ่ามาก
อย่าเข้ามาใกล้นะครับ ผมผิดไปแล้ว
10 นาทีผ่านไป
"ปล่อยผม ทำอะไรเนี่ย"
ไม่อยากตายแต่ก็อายเป็นนะครับ หน้าผมไม่ได้หนาเท่าไขมันตรงแก้มเสียหน่อย ชุดเจ้าสาวสีแดงสด คลุมหน้าด้วยผ้าปิดหน้าเจ้าสาวสีแดง ทำไมมันมาอยู่บนร่างผู้ชายตัวอ้วนอย่างผมล่ะครับ
"เจ้าต้องเป็นเจ้าสาวในคืนนี้"
"ไม่!"
โชคเข้าข้าง ผมสะบัดมือข้างหนึ่งหลุด เลยเตรียมวิ่งหน้าตั้ง แต่ถูกคุณลุงพ่อบ้านดึงกลับมาเสียก่อน
ขวับ
"เจ้าคิดว่าจะหนีไปจากปราสาทใหญ่โตแห่งนี้ได้หรือ"
หยุดกึ๊ก
"..."
"หนีก็ตาย ถ้าไม่อยากให้คนอีกร้อยชีวิตต้องตายไปกับเจ้า ก็เลิกทำตัววุ่นวายได้แล้ว บุกเข้าห้องนอนท่านเจ้าเมือง คิดว่าข้าอยากจะไว้ชีวิตเจ้าหรือ"
ผมเพิ่งโทรศัพท์คุยกับพ่อแม่ก่อนที่จะเรียนจบว่า
'หลังเรียนจบเดือนหน้า ผมจะกลับไปอยู่บ้านกับพ่อแม่ปลูกผักทำอาหารใช้ชีวิตสงบที่บ้านเรานะครับ'
ชายหนุ่มตะโกนในใจ
จะมาตายตรงนี้ไม่ได้!
"ผมต้องทำอะ..."
"ออกไปให้หมด!" เสียงดุตวาดลั่น
ผู้มาใหม่เสียงคมเข้มเหมือนครูฝ่ายปกครอง ตวาดทีเดียวพลังอำนาจก็แผ่ออกมาอย่างน่ากลัว
"ขอรับนายท่าน"
แต่ก่อนที่พ่อบ้านกับลูกสมุนจะออกไป ผมแอบได้ยินสองบ่าวกระซิบถามกัน
"เจ้าสาวคนนี้จะเป็นคนสุดท้ายไหม"
"ข้าก็ไม่มั่นใจว่าเจ้าสาวคนนี้ต้องใช้เตาเผาหรือว่าต้องใช้ดินกลบ รอดูพรุ่งนี้แล้วกัน"
ถ้าจะกระซิบกันดังขนาดนี้...
และแล้วในห้องก็เหลือผมนั่งอยู่บนเตียงกับเจ้าบ่าวที่ยืนตรงประตูห่างไป5 เมตรสองคน
แล้วทำไมมันเงียบแบบนี้ละครับ
ผมเปิดผ้าปิดหน้าของตัวเองก็ได้ แต่แล้ววินาทีนั้นสัมผัสแน่นหนาเย็นยะเยือกราวกับน้ำแข็งก็รั้งหมับที่ข้อมือ ว่าที่เจ้าบ่าวหายตัวจากตรงประตูมาอยู่ตรงนี้ภายในพริบตา ไร้ซึ่งเสียงเดินและเสียงของสิ่งมีชีวิตใดๆ
'เขาไม่ใช่คน!'
ไวน์ นักศึกษาปี 2 เดือนคณะผู้ปฏิญาณตนว่าจะโสดตลอดไป เจ้าของใบหน้าหล่อออกหวานนิดๆแบบเกาหลี คนที่วันๆอยู่กับการวิ่งไปแย่งคอมตัวแรงเพื่อดูหุ้นไม่ก็จมหัวอยู่ที่ร้านหมูกะทะ เรื่องโน่นนี่ไม่สนก็จริง แต่ใครอย่ามาปากหมาใส่แล้วกัน แปลงร่างเป็นพิตบูทันที เบียร์ เอกอินเตอร์บริหาร คุณชายตระกูลดังขี้รำคาญ ใบหน้าหล่อคมที่ใครๆก็บอกว่าควรขึ้นตำแหน่งเดือนมหาลัย คุณชายที่ขับรถหรู ใช้ของแบรนด์เนมทั้งตัว แต่ติดที่ปากเสีย ขี้เหวี่ยง ไม่คบค้าสมาคมกับใคร ขู่ได้แม้กระทั่งอธิการบดี ꧁{★… ★}꧂ ไอ้ผู้ชายปากหมานั่นใครวะ หยิ่งฉิบหาย พอแหย่เขาแล้วเขาไม่เล่นด้วย ไวน์เลยตามตอแยทุกวิถีทาง แต่เจ้าตัวก็ไม่ได้คิดอะไรนะ ด่าเขาปาวๆ บอกแค่จะเอาของมาคืน! เบียร์เห็นก็เลยแก้เผ็ด วุ่นวายดีนัก ตีหัวรวบเข้าบ้านเลยแล้วกัน “อย่าดื้อ หมอสั่ง” “หรือวะ หมอสั่งให้กูอยู่กับมึงนานขนาดนี้เลย?” ฟอด!!! คุณตำรวจ มีคนลวนลาม! “ไอ้เห้เบียร์!!” ꧁{★… ★}꧂ Trigger Warning ***สำหรับนักอ่านที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน*** นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่มีความเกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่ หรือเหตุการณ์จริงใดๆ นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาติดเรท 18+ คำหยาบคาย และฉากไม่เหมาะสม. โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน. *พฤติกรรมบางอย่างไม่ควรลอกเลียนแบบ
เหมยลี่ อายุ 25 ปี คุณหนูผู้ร่ำรวย สาวตากลมตัวเล็กผิวขาวมาดซีอีโอนุ่มนิ่ม เธอใช้เงินบัลดาลทุกอย่างตามใจ ไม่แคร์โลก ใครจะรู้ว่าภายใต้หน้ากากของซีอีโอสาวสุดเพอร์เฟค จะเต็มไปด้วยเรื่องราวของนิยายในหัว แถมมีอยู่เรื่องเดียวซะด้วย งานนี้งานการไม่ทำมันแล้ว มู่จิน พระเอกนิยายติงต๊อง ที่ฆ่าเมียตัวเองตายในคืนเข้าหอ ชายหนุ่มร่างใหญ่เจ้าของเรือนผมดำยาวและสันกรามทรงเสน่ห์ เขามีประวัติความเป็นมาหรือเรื่องราวของเขาเป็นมาอย่างไร ไม่มีผู้ใดรู้ได้ เขาเบื่อหน่ายโลกใบนี้เต็มทน ชีวิตคนสำหรับเขาก็เป็นเพียงเศษหญ้าเท่านั้น ꧁⊱ ⊰꧂ เพราะถูกรถชนตายตอนที่เพิ่งอ่านนิยายจบรอบที่ 99 ยังไม่ครบร้อย พอลืมตามาก็อยู่ในร่างตัวประกอบ ไม่ใช่นางเอกไม่พอยังต้องแต่งงานกับคนบ้า 'เหมยลี่' คนนี้เลยต้องพยายามฆ่าเจ้าบ่าวในห้องหอ ก่อนที่เธอจะถูกเขาฆ่าตามบทในนิยายอีกครั้ง แต่แล้ว ความพยายามของเธอก็ไร้ค่า เธอตายอีกครั้งแล้วไม่ได้กลับโลกเดิม แต่ย้อนกลับมาที่คืนเข้าหอ ทว่าทำไมรอบนี้คุณพระเอกเจ้าบ่าวมองเธอตาเยิ้มขนาดนั้นล่ะเนี่ย ꧁⊱ ⊰꧂ Trigger Warning ***สำหรับนักอ่านที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน*** นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่มีความเกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่ หรือเหตุการณ์จริงใดๆ นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาติดเรท 18+ คำหยาบคาย และฉากไม่เหมาะสม. โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน. *พฤติกรรมบางอย่างไม่ควรลอกเลียนแบบ*
อาหลีพยายามหาหลัวในฝันผ่านตู้ปลากัด ใครที่เดินผ่านปลากัดแล้วจ้องตาเขาตอน9โมงตรงคนนั้นคือ เนื้อคู่ ...เจ้าของร้านเอือมจนขี้เกียจไล่ มาบ่อยแค่ไหนถามใจเธอดู แต่โชคชะตาก็เล่นตลกเมื่อเนื้อคู่ไม่ชอบป้าบ!
แทนที่จะใบ้หวยเหมือนผีต้นกล้วย ดันขอให้ช่วยซะได้ ตื๊อผมทุกที่แม้แต่ในส้วม เกินไปหน่อยไหม พอไล่ เจ้าก้อนนิ่มก็จะโดดดึ๋งๆอยู่กับที่่ บอก ใจร้ายๆ ทั้งวัน
“เจ้าชายผู้สง่างาม ซ่อนความเร่าร้อนไว้ใต้รอยยิ้ม” “มาเฟียผู้โหดเหี้ยม กลับอ่อนโยนเพียงกับเจ้าชายในคราบเจ้าสาว” “รักต้องห้ามที่ผลิบาน ท่ามกลางไฟสงครามและเงาดำของอำนาจ” “เมื่อรัชทายาทผู้เลอโฉม ต้องสลับตัวกับเจ้าสาวมาเฟีย ชะตากรรมของทั้งคู่จึงพลิกผัน” “หนึ่งคือเจ้าชายผู้เรียบร้อย อีกหนึ่งคือมาเฟียผู้โหดเหี้ยม รักครั้งนี้จะเป็นไปได้หรือไม่?” “ติดตามเรื่องราวความรักสุดอลหม่าน ชวนให้ลุ้นระทึก ไปพร้อมกับความฟินจิกหมอน ใน ‘ดอกไม้สีเขียวของมาเฟีย’”
ชีวิตเด็กขี้เกียจแสนธรรมดาของ "น้ำฝน" จบลงทันทีที่ตื่นขึ้นมาในร่าง "ลิล" ตัวร้ายสุดแซ่บ หล่อ รวย เพอร์เฟกต์ แถมดาบยังเทพเรื่องการใช้ดาบ! แต่... ใครบอกว่าผมต้องใช้ดาบ! ภารกิจด่วนคือขายดาบทิ้งไปไกลๆ แล้วหนีไปใช้ชีวิตสโลว์ไลฟ์ แต่ไหง หมอนั่น พระเอกปีศาจต้องสาปสุดหล่อถึงตามติดผมแจ แถมสายตาดุดันยังดูหิวกระหาย... อย่าบอกนะว่าจะ... กินตับ! ม่ายยยยย
หลังจากที่แต่งงานเข้ามาในตระกูลมู่ หลินซีได้ทำหน้าที่เป็นคุณนายมู่ที่ยอมอดทนกับทุกอย่างโดยไม่ปริปากเป็นเวลาสามปี เธอรักมู่จิ่วเซียว จึงยอมอดทนดูแลเขาอย่างเต็มใจ แม้ว่าเขาจะมีคนอื่นอยู่ข้างนอกก็ตามแต่เขากลับไม่เคยเห็นค่าของเธอ เหยียบย่ำความรักของเธอให้แหลกสลาย และถึงขั้นปล่อยให้น้องสาวของเขามอมเหล้าเธอแล้วส่งไปยังเตียงของลูกค้า หลินซีนั้นถึงเพิ่งจะตาสว่างเมื่อรู้ว่าความรักที่มีมานานนั้นช่างน่าขันและน่าเศร้าในใจของเขา เธอไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เข้ามาเกาะเขา เธอจึงทิ้งข้อตกลงการหย่าไว้แล้วจากไปโดยไม่ลังเล มู่จิ่วเซียวมองดูเธอประสบความสำเร็จ กลายเป็นดวงดาวที่ส่องแสงในสายตาของผู้คนเมื่อได้เจอกันอีกครั้ง เธอเต็มไปด้วยความมั่นใจและสงบเสงี่ยม โดยมีผู้ชายที่มีฐานะสูงส่งอยู่เคียงข้าง มู่จิ่วเซียวมองดูใบหน้าของคู่แข่งหัวใจที่ดูคล้ายกับของเขามาก จากนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าในสายตาเธอ เขาเป็นเพียงตัวแทนของคนอื่นในมุมแห่งหนึ่ง เขาขวางทางเธอไว้ “หลินซี คุณเล่นตลกกับผมใช่ไหม”
หยุนม่านชิง บุตรสาวของฮูหยินเอกจากจวนโหวหวยอัน ซึ่งถูกสลับตัวตอนอายุยังน้อย และเติบโตในชนบท เมื่อนางได้กลับมาที่จวนท่านโหวหวยอัน นางคาดหวังความรักและความอบอุ่นจากครอบครัว แต่ไม่คาดคิดว่าเป็นเพียงภาพลวงตาจวนโหวถูกยึดครองโดยหยุนโหรวเจียที่เป็นลูกสาวปลอม ในการวางแผนของลูกสาวปลอมและคู่หมั้นของนาง หยุนม่านชิงต้องแต่งงานในฐานะอนุภรรยา ต้องทำตัวนอบน้อมและก้มหัวให้ทุกคนเพื่อเอาใจคนในบ้าน นางคิดว่าจะได้ความรักและความสามัคคีในครอบครัว แต่กลับต้องถูกทำร้ายอย่างต่อเนื่องจนถึงแก่ชีวิตเมื่อนางลืมตาขึ้นอีกครั้ง นางกลับมาสู่วันที่เปลี่ยนโชคชะตาของนาง หยุนม่านชิงไม่ยอมอดทนอีกต่อไป นางค่อยๆ เผยโฉมหน้าที่แท้จริงของลูกสาวปลอม ไม่ได้ต้องการความรักที่เป็นเพียงภาพลวงอีก และได้เรียกคืนทุกสิ่งที่เป็นของนางทีละนิดเมื่อนางตัดสินใจที่จะตัดขาดจากจวนท่านโหวอย่างสิ้นเชิง คนทั้งจวนกลับคุกเข่าขอร้องไม่ให้นางจากไป!
"ความรักทำให้คนตาบอด" เซิงเกอละทิ้งชีวิตที่สงบสุขเพื่อแต่งงานกับชายคนนั้น ยินยอมทำตัวเหมือนคนรับใช้ที่ไร้ตัวตนมาสามปีเต็ม แต่ในที่สุดเธอก็ตระหนักว่าความพยายามของเธอ มันไร้ประโยชน์สิ้นดี เพราะในใจของสามีตัวเองมีแต่รักแรกของเขา เซิงเกอรู้สึกผิดหวังอย่างมาก และขอหย่าอย่างเด็ดขาด "ถึงเวลาแล้ว ฉันไม่ปกปิดอีกแล้ว จะบอกความจริงให้" ทันใดนั้น โลกออนไลน์ก็ระเบิดขึ้นทันที มีข่าวลือว่าสาวรวยพันล้านคนหนึ่งหย่าร้างแล้ว ดังนั้น ซีอีโอนับไม่ถ้วนและชายหนุ่มรูปงามต่างรีบเข้าหาเธอเพื่อเอาชนะใจเธอ เฝิงอวี้เหนียนเห็นดังนั้นจึงทนไม่ไหวอีกต่อไปเลยจัดงานแถลงข่าวในวันถัดไป โดยขอร้องอย่างจริงจังว่า: ผมรักเซิงเกอ ขอร้องคุณภรรยากลับบ้านนะ
หนานซ่งเป็นภรรยาที่ดีมาสามปีแล้ว แต่เธอก็ยังไม่สามารถทำให้หยูจินเหวินตกหลุมรักเธอได้ และยังต้องการหย่ากับเธอเพื่อผู้หญิงตีสองหน้าเก่งคนหนึ่งด้วยซ้ำ ช่างเถอะ จะหย่าก็หย่าเลย ฉันไม่เล่นด้วยแล้ว เธอลบร่องรอยของตัวเองทั้งหมด หายไปจากโลกของเขาโดยสิ้นเชิง จากนั้นพลิกผันกลับอย่างสง่างามและกลายเป็นคู่หูในฝันของเขา หนานซ่งมองสามีเก่าของเธออย่างเย็นชา "อยากร่วมมือกับฉันเหรอ คุณเป็นใครกัน" มีผู้ชายจะมีประโยชน์อะไร ฉันจะโดดเด่นคนเดียว ต่อมาหยูจินก็ตามจีบภรรยาเก่าของเขาจากนั้นพบว่า - หัวหน้าแฮ็กเกอร์คือเธอ เชฟชื่อดังระดับนานาชาติคือเธอ หมอระดับนานาชาติชื่อดังคือเธอ ปรมาจารย์การแกะสลักหยกคือเธอ... ล้วนเป็นเธอ! เมื่อเห็นว่าเส้นทางตามจีบภรรยาของเขายิ่งลำบากมากขึ้นเรื่อยๆ หยูจินเหวินก็สติแตก! คุณมีตัวตนอีกมากเท่าไรที่ฉันไม่รู้? - - หนานซ่ง: ใจเย็นๆ ฉันเก่งในทุกๆ ด้าน ตามจีบต่อเลย
ในการแต่งงานที่ทำข้อตกลงไว้ เจียงหว่านเป็นฝ่ายที่มีใจให้อีกฝ่ายก่อน แต่ตอนที่เธอต้องการเผยเสี้ยนมากที่สุด เขากลับอยู่เคียงข้างคนรักในใจของเขา ในท้ายที่สุด เจียงหว่านก็ตัดสินใจหย่า และเริ่มต้นชีวิตใหม่ เมื่อเผยเสี้ยนรู้สึกตัวขึ้นมา เธอก็จากไปแล้ว เมื่อเผชิญหน้ากับคู่แข่งที่เข้าคิวเพื่อรับป้ายหมายเลข เผยเสี้ยนหยิบเงินร้อยล้านออกมาและพูดว่า "หว่านหว่าน คู่รักก็ต้องเป็นคู่เดิมเราแต่งงานใหม่อีกครั้งได้ไหม"
ตระกูลซูล่มสลาย จวนเจิ้นกั๋วทั้งตระกูลถูกประหารชีวิตในคืนเดียว ชาติก่อน… ซูเฉิงอิ้งถูกน้องสาวหลอกใช้ ถูกชายเจ้าชู้เล่นตลก ชาติก่อน… ซูเฉิงอิ้งใช้ชีวิตอย่างเจียมเนื้อเจียมตัวอยู่แคว้นเป่ยเหลียงสิบกว่าปี แต่กลับถูกกล่าวหาว่าคบคิดกับศัตรู คนทั้งแคว้นเซิ่งถังต่างก็ด่าทอยกใหญ่ ชาติก่อน… ซูเฉิงอิ้งต้องยืนมองน้องสาวกับรักแรกของตนสนิทสนมกัน ครองโลก ส่วนตัวเองกลับโดนประหารชีวิต เลือดสาดตะวัน เมื่อตื่นขึ้นอีกครั้ง… ซูเฉิงอิ้งถือดาบกลับมา ฟาดแรก… ตัดสายเลือด ฟันน้องสาวอกตัญญู ฟาดที่สอง… ตัดความรัก ฟันรักแรกที่หน้าเนื้อใจเสือ ฟาดที่สาม… ตัดคำพูด ฟันทุกเสียงนินทาของเป่ยเหลียงที่บิดเบือนความจริง ฟาดที่สี่… ตงฟางไป๋เยว่ “หรือว่าฮูหยินอยากจะฆ่าสามีผู้นี้ด้วยหรือ” ซูเฉิงอิ้ง“หุบปาก…”
© 2018-now MeghaBook
บนสุด