“ไม่พูดเอาอีกกระแทกมาชะ...ช่วยจ๋าด้วย...” น้ำเสียงที่ต้องการให้สิ่งปรารถนาจากส่วนลึกหรือยาตัวร้ายไม่ใครรู้ได้นอกจากตัวเธอ
ตับ ตับ ตับ ตับ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังไปทั่ว สองร่างที่ร่วมกันบรรเลงเพลงที่แสนหวาบหวามขับเคลื่อนเป็นจังหวะไปพร้อมกัน
ผมส่งลูกชายเข้าร่างเมียหมาดๆไม่คิดว่าการตามเธอมาจะได้เธอเป็นเมีย แต่ก็ขอบคุณไอ้ชั่วนั้นขอบคุณที่วางยาเธอ จากที่จะช่วยให้เธอหาย....(กลายเป็นได้เมีย)
แต่สาวเจ้าดันสะบัดตัวคร่อมร่างผมเองทำไงหล่ะที่นี้ ผมชายทั้งแท่งไหม..
ไม่สานต่อตอนนี้จะได้สานตอนไหนถึงแม้ว่าฟื้นขึ้นมาจะโวยวายแต่มันทำไปแล้วไม่ได้ช่ั่ววูบแต่ตั้งใจกระแทกทุกครั้งตอกให้เน๊ดตราไว้ว่าเธอคือเมียผม พิรตา...
เนื้อตัวทีขาวเนียนเจอกับปากหยักที่สร้างรอยรักประทับตราไว้ทั่วร่างปากขยับบมเม้มบั้นท้ายขยับเข้าออกไม่ปราณี..
เพียงเพราะคำบัญชาว่า...เอาแรง ผมเร่งแรงให้ได้ความอยากของเธอ บดๆควงๆท่อนรักสาวเจ้าร่อนสะโพกรับจังหวะ
แม้ว่ากิจกรรมนี้เป็นครั้งแรกของคนทั้งคู่แต่ทว่าธรรมชาติสร้างสรรค์ให้ชายหญิงคู่กันไม่ต้องสอนมันเป็นเองโดนธรรรมชาติ..
ท่อนรักสอดเข้าออกภายในแบบไม่เว้นช่องให้ลมเข้าเสียงเสียดสีของสองสิ่งดังก้องหูสอดสานกันได้ลงตัว “อ๊ะ... อ๊ะ..เสียว..จัง...”
“มันไหมครับเมีย..”
จริงๆเธอมีสติเหลืออยู่นิดๆแต่ด้วยอนุภาคของยานรกเธอต้านทานไม่ไหวเธอร่างของชายหนุ่มที่เธอคิดว่าเมื่อสามปีก่อนยังเด็กน้อยแต่...
ณ..เวลานี้ตัวเขาไม่น้อยเลยตัวใหญ่กว่าเธออีกแม้ว่าไม่เห็นชัดเจนแต่ท่อนนั้นเอาเธอแสบทรวงแทบแดดิ้น
ครั้งแรกของเธอกับคนที่ตามรักเธอถึงแม้ว่ามันจะเกิดจากเธอโดนป้ายยาแต่มันก็ยังดีที่เป็นคนนี้
ถ้าว่าบอยไม่อยู่ตรงนี้ใครจะช่วยเธอ...
ชายหนุ่มที่กำลังสอดใส่ในโพรงนุ่มด้วยความเพลิดเพลินเกินห้ามใจเงยหน้ามองร่างบางที่เขากำลังอัดตอกด้วยแรงปรารถนา
“มองหน้าผมเอาไว้นะครับเมีย ตอนนี้พี่เป็นเมียของผม ” เขาแค่พูดออกเสียงแล้วเปล่งออกจากปากกยักส่วนเอวนั้นสะบัดสับตอกอัดไม่ยั้ง..
“บ่ะ...บอยช่วยจ๋าด้วย...เอาอีกๆ..อือ”
“ช่วยอะไรครับบอกผัวหน่อย...”
‘ช่วยเอาจ๋าแรงๆค่ะ” 0_0..!
“ยินดีครับเรียก ผัวให้ชื่นใจหน่อยได้ไหม”
เพราะเพียงความต้องการจากฤทธิ์ยาร้ายเธอยอมทุกอย่าง “ผัวขา....เอาเมียแรงๆค่ะ”
ผมรู้เป็นเพราะสิ่งนั้นแต่ผมก็ชอบนะ ก็เมียผมน่ารักนี้น่าชายหนุ่มก็เร่งเครื่องอัดตอกไม่ยั้งถึงเธอจะร่านเพราะฤทธิ์ยาแต่เขาเอาเพราะรักเธอ ผมกดส่งลูกชายเข้าออก บดๆควงๆกระแทกไม่ยั้งไม่ปราณีเพียงเพราะอยากให้ฤทธิ์ยาดับสูญเพราะสงสารเมียตัวน้อยสุดๆ
“อ๊ะ....อ๊ะ...กรี๊ด” ร่างบางเกร็งกระตุกปลดปล่อยน้ำหวานแต่ฤทธิ์ไม่หมดสิ้น..
บทรักรอบไหม่ก็ดำเนินต่อเนื่องยาวจนฟ้าสาง แล้วไงต่อหล่ะผมก็นอนทั้งยังงั้นเพลียดิคร๊าบ มันเป็นเซ็กส์ที่มาราธอนมากๆเลยงานนี้
ทำทุกท่าทางที่เคยดูจากเน๊ตพาเมียตะลอนรอบห้องโต๊ะ เตียง ระเบียง ยันโซฟา พากันร่อนไปทั่วแต่ว่าพี่หนูจ๋าจะรู้ไหมว่าตัวเธอร้อนแรงมากๆ..
แต่ถ้าเอากันตอนมีสติผมว่าดีกว่าเห็นๆ ผมจำต้องนอนลงข้างเมียหันไปนอนกอดเธอดึงเข้าอ้อมกอด แต่ทว่าผมนี้แระนอนยังไงก็นอนไม่หลับจำเลยหันหลังและหมุดลงในผ้าห่มก็กลิ่นตัวเธอช่างเย้ายวนมันนี้ไม่หลับ..
เช้าวันรุ่งขึ้น
หนูจ๋าตื่นขั้นมาเพราะรู้สึกปวดร้าวไปทั้งตัวเธอนั่งประมวลผล ภาพจำเธอรู้สึกนอยค์แต่นอยค์อะไรแค่นั้นเหลือบตามองเห็น ผับเล็กๆใกล้คอนโดก็เลยเลี้ยวเข้าไปจอดทันที...
ตัวเธอเดินเข้าไปนั่งที่บาร์พร้อมสั่งคอลเทลสีสวยเป็นช๊อต...
เธอหันมาสนใจเครื่องมือสือสารแทนนั่งเขี่ยโทรศัพท์ไปมาคิดอะไรเพลินๆ..
แต่อยู่ๆก็มีผู้ชายหน้าตาดีเดินมาขอชนแก้วพร้อมชวนคุย แถมยังอาสาเลี้ยงคอลเทลเธอ.. (นึกคิด,)
(พาร์ทเหตุการณ์เมื่อคืน)
หนูจ๋าหักเลี้ยวรถเข้าลานจอดได้ที่จอดก็เดินตรงมาที่หน้าบาร์ “สวัสดีครับรับอะไรดี”
“อืม..Martiniค่ะ” สั่งมาติเน่ที่ร้อนแรงเพื่อดื่มแล้วจะได้นอน..
“ซักครู่นะครับลูกค้า ” เธอไม่ตอบไม่ได้สนใจอะไรนั่งลงตรงบาร์หยิบโทรศัพท์เปิดเฟสเลื่อนพีดไปเรื่อยๆ เพียงสักครู่ “นี้ครับคุณผู้หญิงได้แล้วครับ”
หนูจ๋ารับแก้วจากมือบาร์เทนเดอร์ก็ยกชดทันที หันมาสนใจเรื่องราวในโทรศัพท์ต่อ...
“ดีครับมาคนเดียวหรือครับ” หนูจ๋าแค่แลตามองแต่ไม่ตอบ “ ผมชื่อแม๊กเห็นคุณมานั่งคนเดียวกลัวเหงาเลยอาสาครับ” หนูจ๋าถอนใจแรง
“ขอโทษค่ะอยากนั่งคนเดียว”
“โอ๊ะโอ๋ เคครับคนเดียวก็เดียว แต่ขอชนแก้วหน่อยได้ไหมครับ”
เธอกำลังจะยกชนเพื่อให้จบแต่มันหมด “ เอ้า..หมดแล้วเสียใจด้วยนะคะ” พร้อมคว้ำแก้วลงบนโต๊ะ
“งั้นผมขอเลี้ยงซักแก้วนะครับ” เพียงเพราะอยากตัดความรำคาญ “ค่ะ” ( _ _ )
“คุณดื่มอะไรอยู่ครับนี้” หนูจ๋าไม่ได้คำตอบคำถาม เมื่อไม่ได้คำตอบเขาจำต้อง “น้องเอาแบบเมื่อกี้ให้คุณคนสวยด้วยครับ”
“Martiniเพิ่มนะครับคุณผู้หญิง” เธอแค่พยักหน้ารับทราบเช่นเคย..
แต่ด้วยที่ว่าเธอนั่งหน้าบาร์คงไม่มีอะไรตุกติกหลอกมั้ง “นี้ครับของคุณผู้หญิง”
“ขอบคุณนะคะ” พร้องยกซดทันทีวางแก้วลง “ตามนั้นนะคะชนแล้วจบเนอะ” เธอเลิกสนใจคนรอบ แต่เขาก็ยังวุ่นวายที่จะคุยด้วย แต่เธอก็ทำหูทวนลม
แต่เพียงไม่นานความรู้สึกบอกเธอว่าควรออกจากตรงนี้ “ขอตัวนะคะ” เพื่อพยายามจะหนีออกจากตรงนั้น
“เป็นอะไรอย่าพึ่งดิครับ” และเป็นห่วงเกินความเป็นจริง
“ปล่อยค่ะอย่างยุ่ง”
ผมไปส่งไหม” เซ้าซี้ชิบหายสถบในใจ
“ม่..ไม่ค่ะไม่ต้อง” หนูจ๋าพยายามปัดป้องมือปลาหมึกนั้น
“แต่คุณดูแย่นะครับ” อาสาทีใจสกปรก
แต่ทว่าในความทรงจำเธอเหมือนเห็นเด็กบอยโผล่เข้ามาแล้วภาพตัดไป...
พาร์ทบอย
ผมที่นั่งมองอยู่มันดูไม่ดีผมแทรกตัวเข้าไปชาร์ทตัวพี่จ๋าทันที “อย่ายุ่งกับเมียกู” เพียงเพราะผมเล่นกล้ามและทานนมแระมั้งตัวผมเลยโตกว่าเด็ก18 ปีทั่วไปๆ
“โห้..งอนผัวก็ไม่บอก” ไอ้ชั่วนั้นกล่าวแล้วเดินจากไป
“พี่จ๋าเป็นไรครับนี้” ใบหน้าสาวสวยมีเหงื่อผุดขึ้นเต็มหน้าเสียงแผ่วๆ “ชะช่วยจ๋าด้วย.” ผมจำเป็นต้องจัดการจ่ายเงินด้วยบัตรแบล็คการ์ด ไอ้เด็กบาร์นั้นรับบัตรมองมาแบบทึ้ง...
ผมก้มตัวช้อนร่างบางออกจากร้านโดยไม่ลืมถือกระเป๋าของเธอออกไปด้วย เดินตรงไปที่ลัมโบรถที่คุ้นเคยดีเหลือบเห็นชื่อคอนโดติดด้านหน้ากระจก วางร่างบางฝั่งคนนั่งแล้วอ้อมมาขับพาเข้าคอนโดมันใกล้ๆนั้นเอง “ร้อนอ่ะ” พี่หนูจ๋าพยายามจะถอดชุด
“เดี่ยวใจเย็นก่อนครับถึงคอนโดผมให้ถอดเลย”
“ยุ่ง!จ๋าร้อนอะขัดใจว่ะ” ผมบิดเร่งแอร์แบบว่าเหมือนอยู่ขั้วโลกเหนือแล้วนะนั้น..
หักเลี้ยวเข้าคอนโดจอดรถได้ผมค้นหาการ์ดห้อง 88888 รู้เลยต้องพาเธอขึ้นข้างบน เห็นเจ้าหน้าที่เดินเข้าเลยร้องขอ “ช่วยผมด้วยครับพี่เขาเมามากเลย “ แต่โชคเข้าข้างผมรู้ว่าคอนโดนนี้เป็นของพี่กร ชายหนุ่มเลยส่งบัตรประชาชนให้ เพียงแค่นั้นเจ้าหน้าที่พาพวกเขาขึ้นไปยังชั้นของที่จ๋าพักทันที “ขอบคุณครับแต่เรื่องนี้ห้ามแจ้งลุงภาคกับพี่กรนะครับ”
“ทางเรามีกฏค่ะไม่ยุ่งเรื่องลูกค้าค่ะ แต่มีอะไรให้ช่วยโทรลงที่ประชาสัมพันธ์ได้เลยคะกดเบอร์ศูนย์ได้เลยนะคะ ขอตัวค่ะ”
“ครับ ขอบคุณครับ”
เมื่อปิดประตูได้ผมจับพี่จ๋าแช่น้ำเลยเอาตามที่เคยดูในคลิปก็มันไม่เคยเจอป่ะว่ะ แต่ทว่าพี่หนูจ๋าสะบัดตัวบ่นร้อนพร้อมถอดชุดออกเอง “เห้อเดี๋ยวดิพี่”
ไอ้เราก็รีบดันเธอเข้าห้องเปิดฝักบัวดันเธอเข้าใต้ผัก “ร้อนอ่ะปล่อยจ๋าปล่อยดิ” ทั้งผลักทั่้งดันผมออกห่างแล้วถอดชุดเอง “เชี๊ยแล้ว “
ร่างบางที่ถอดชุดตัวเองออกไม่สี่สนแปดเลยว่ามีคนอื่นอยู่ ไอ้เราก็จับต้องล็อคตัวแต่ความประหม่าเกิดขึ้นเต็มชิปหายวายบ่วงบอกเลยนาทีนี้ ดันสาวเจ้าเข้าใต้ฝักบัวอยู่ๆดีก็สะบัดตัวเล่นผมนี้เปียกไปตามกันเลย “ช่วยจ๋าด้วยฮือ”
“ผมช่วยพี่อยู่ครับ”
“ไม่ใช่แบบนี้” พี่หนูจ๋ากับร่างที่ไม่มีอะไรปกปิดไอ้ผมนี้แระไม่กล้าจับต้องเยอะ “แล้วแบบไหนครับ” คือมันเหลือแค่อีกวิธิเดียว
ทุกอย่างอยู่ๆหยุดเคลื่อนไหวทันตอนที่พี่จ๋าสะบัดตัวหลุดจากการจับกุมของผม เธอเดินเข้าหาผมเอาคนแบบผมงง
“น่ารักจัง” พร้อมกระโดนเข้าหาผมจัง “เฮ้ย...”
เพียงเพราะพื้นห้องน้ำมันคงลื่นแระเลยล้มลงไปกับพื้นแต่ด้วยสัญญาณผมโอบเธอแน่.....
“อือ..ปล่อย”
“ปล่อยครับปล่อย” คลายวงแขนออกแต่เธอนั่งเล่นนั่งคร่อม แม่เจ้าของไอ้บอยนับ1-00แต่เอาไม่อยู่ตบะแตกครับพี่ “ทำแบบนี้ลบลู่ความเป็นชายของผมนะครับพี่จ๋า
“ลบลู่ไงว่ะหวงตัวหรือ”
ผมไม่พูดอะไรต่อครับจับเธอล็อคตัวพาขึ้นเตียงเลยงานนี้ จะบอกว่าพี่เริ่มก่อนนะอย่าโวยวายที่หลังจัดการสาวเจ้าทันที...