รวมเรื่องสั้นสุดฟินในเล่มเดียว ที่คุณไม่ควรพลาดถ้าชอบหรือถูกใจสามารถให้กำลังใจนักเขียนได้โดยการ กดถูกใจ กดติดตามให้ด้วยนร้าาา ฝากนิยายเรื่องแรกไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของทุกคนด้วยนะคะ
รวมเรื่องสั้นสุดฟินในเล่มเดียว ที่คุณไม่ควรพลาดถ้าชอบหรือถูกใจสามารถให้กำลังใจนักเขียนได้โดยการ กดถูกใจ กดติดตามให้ด้วยนร้าาา ฝากนิยายเรื่องแรกไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของทุกคนด้วยนะคะ
เปิดเรียนวันแรกของโรงเรียนประจำแห่งหนึ่งที่มีแต่นักเรียนหญิงล้วน กฎของโรงเรียนค่อนข้างจะเข้มงวดเรื่องของการรับบุคคลากรผู้ชายเข้ามาทำงาน แต่ด้วยความจำเป็นที่ต้องใช้แรงงานทางโรงเรียนจึงอนุโลมให้รับภารโรงผู้ชายเข้ามาทำงานได้
ห้องประชุมใหญ่
"นักเรียนทุกคนคะ ผู้ชายคนนี้จะมาทำงานในตำแห่งภารโรงของโรงเรียนเรานะคะ"
"สวัสดีครับ ผมชื่อนิก จะมาเป็นภารโรงที่นี่นะครับเด็กๆ"
กรี๊ดดด!!!!!
หลังจบการแนะนำตัวของเขานักเรียนหญิงต่างพากันกรีดร้องด้วยความดีใจลั่นห้องที่จะมีผู้ชายหล่อๆหน้าตาดีมาเดินอยู่ในโรงเรียนของตนเอง ก็เป็นเรื่องปกติเพราะทุกวันพวกเธอได้เจอแต่คุณครู แม่บ้านทำความสะอาดและเพื่อนที่เป็นผู้หญิง
"เอาล่ะๆ นายนิกไปทำงานได้แล้ว ส่วนพวกเธอก็รีบแยกย้ายไปเรียนได้แล้วนะ ผอ.ขอจบการประชุมเพียงเท่านี้ สวัสดีค่ะ"
"สวัสดีค่ะ ผอ."
การประชุมเสร็จสิ้นลงนักเรียนแต่ละระดับชั้นต่างพากันแยกย้ายไปเรียนตามอาคารต่างๆ แต่มีเพียงนักเรียนชั้นม.6สองคนที่ชอบหนีเรียนบ่อยๆ ทั้งสองพากันมานั่งที่สนามฟุตบอลเพื่อแอบมองภารโรงหนุ่มที่ตอนนี้เขาเริ่มงานแรกด้วยการตัดหญ้าจึงต้องถอดเสื้อออกจนเห็นซิกแพคแน่น กำยำรับกับผิวสีขาวใสน่าหลงไหล
"อีเบน กูจะไม่ไหวแล้วนะ มึงดูซิกแพคนั่นสิ อร๊าาายยย"
"ให้มันน้อยๆหน่อยอีมุก คนนี้อ่ะต้องเป็นผัวกูเท่านั้น"
"แหม! อีเบน...กูไม่ยอมเว้ย!!!"
เบนและมุกเริ่มถกเถียงกันดังขึ้นเรื่อยๆจนเขาต้องหันมามองและกระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างมาดเท่ห์ เมื่อทั้งสองเห็นแบบนั้นก็ยิ่งใจละลายพากันเขินหน้าแดง
"อีมุกเอาน้ำเย็นไปให้พี่ภารโรงกันดีกว่า"
"เออใช่ เป็นความคิดที่ดีมาก สมแล้วที่เป็นเพื่อนกันได้"
มุกหยิบขวดน้ำเย็นในกระเป๋าออกมาและเดินตรงไปที่เขาพร้อมกับเบนทันที
"พี่นิกขา ดื่มน้ำเย็นๆก่อนสิคะ พวกเราซื้อมาให้"
"โห้วว ขอบคุณมากเลยครับ วันนี้อากาศร้อนมากด้วย ดูเหงื่อพี่สิเต็มตัวเลย"
"ให้มุกเปิดน้ำให้นะคะ"
"ครับ! ขอบคุณครับ"
เขาขอบคุณมุกก่อนจะยิ้มที่มุมปากอีกครั้งอย่างเจ้าเล่ห์ มุกใช้มือหมุนฝาน้ำออกแต่สายตากลับจ้องมองที่ซิกแพคกำยำอย่างไม่กระพริบและต้องแอบกลืนน้ำลายลงคอ
"ดะ ได้แล้วค่ะพี่นิก"
มุกยื่นขวดน้ำให้เขาแต่ก็ต้องแกล้งมือไม้อ่อนทำน้ำหกใส่ที่หน้าท้องแกร่งของเขาครึ่งขวด
"ว๊ายย...มุกขอโทษนะ เดี๋ยวเช็ดให้ค่ะ"
มือน้อยของมุกลูบวนไปมาที่ท้องน้อยของเขาจนสัมผัสได้ถึงขนอ่อนสีเทาที่งอกขึ้นมารำไร น้ำเย็นผสานกับมือน้อยอุ่นๆที่ลูบไล้ไปมาทำให้เขาเคลิ้มเผลอใช้มือวางทับบนมือน้อยของมุกแล้วเค้นคลึงไปทั่วหน้าท้องแกร่งอย่างลืมตัว
"หยุดเลยนะอีมุก...ให้เบนช่วยดีกว่าค่ะพี่นิก"
พึ่บ!!!
"เอ๊าะ!!!"
เบนใช้ร่างชนเข้ากับร่างของมุกแรงๆจนมุกเซออกไป เบนก็ไม่น้อยหน้ารีบใช้มือจับที่หน้าท้องของเขาแล้วทำเหมือนมุกได้เพียงชั่วครู่ แต่แล้วโชคกับไม่เข้าข้างเบนเพราะมีเพื่อนร่วมชั้นมาตามให้ทั้งสองไปเข้าเรียน ไม่อย่างนั้นจะได้เรียนซ้ำชั้นเป็นแน่
"เบน...มุก คุณครูให้มาตามไปเข้าเรียน"
"โธ่เอ๊ย! รู้แล้วๆ เดี๋ยวเบนจะมาหาใหม่นะคะพี่นิก บ๊ายบายค่ะ"
"มุกด้วยค่ะ เดี๋ยวมาหาใหม่นะคะ"
"ครับ! ตั้งใจเรียนนะเด็กๆ"
ถึงเวลาพักเบรก15นาที มุกและเบนพากันมาเข้าห้องน้ำเก่าที่ไม่มีนักเรียนมาใช้เพราะจะได้ไม่ต้องแย่งกันเข้า แต่ด้วยว่าความที่เป็นห้องน้ำเก่าระบบน้ำอาจจะไม่ค่อยดีนัก ท่านผู้อำนวยการจึงให้นิกกี้เขามาซ่อมแซม
"น่าเบื่อๆจริงๆ วันๆก็ให้แต่เรียนๆ เพื่อนกูที่เรียนโรงเรียนรัฐนะ อายุ18ปีมีผัวกันไปหลายคนแล้ว"
"ก็จริงแหละขนาดมึงกับกูเต็ม18ปีไปหลายเดือนยังไม่มีผัวเลย ในโรงเรียนก็มีแต่ผู้หญิงทั้งนั้น....เฮ้ออ บ่นไปก็เท่านั้นเนาะอีมุก"
"กูก็อยากมีผัวจนตัวสั่นเหมือนกันแหละ ทำไงได้ ถ้ามึงกับกูยังต้องเรียนอยู่ที่นี่อ่ะอีเบน"
เธอทั้งสองบ่นให้กันฟังเสียงดังเพราะคิดว่าไม่มีใครได้ยินแน่นอน แต่ทว่านิกกี้ก็เดินออกมาจากห้องน้ำห้องเล็กๆตรงหน้าที่พวกเธอยืนกอดอกเม้าท์กันอยู่
"ว๊ายย!!! พ พี่นิกกี้ อยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่คะ"
"ก็อยู่ก่อนที่เธอทั้งสองคนบ่นอยากมีผัวตัวสั่นนะสิ"
"พี่นิกกี้คะ อย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกผอ.เลยนะคะ พวกเราขอร้อง"
"งั้นเธอทั้งสอง อยากลองมีผัวไม่ใช่หรอ มาลองทำดูสิ แล้วสิ่งที่พี่ได้ยินจะไม่มีใครรู้แน่นอน"
นิกกี้เดินเข้าไปในห้องน้ำที่เขากำลังซ่อมแซมอยู่ก่อนหน้า โดยมีมุกและเบนเดินตามเข้าไปข้างในด้วย กลอนประตูถูกล็อคพร้อมกับร่างของเธอทั้งสองถูกดันให้นั่งลงกับพื้น เขาใช้มือปลดกระดุมกางเกงสแลคและดึงมันลงพร้อมกับซับในทำให้ดุ้นเอ็นขนาดมโหฬารเด้งชีหน้าน้อยของพวกเธอ
"พ พี่นิกกี้...จะให้พวกเราทำอะไรหรอคะ"
"แย่งกันอมมันเข้าไปสิ มันสนุกมากเลยนะ รีบทำเลยสิ"
"ค่ะๆ....แผล่บๆๆ"
ลิ้นน้อยของมุกไล่เลียตั้งแต่โคนพวงแฝดจรดปลายหัวเห็ดบาน ส่วนเบนก็ใช้ปากพยายามอมหัวเห็ดเข้าไปโดยแย่งกันอย่างเอาเป็นเอาตาย
อ่านตอนต่อไป
เพราะว่า...การช่วยตัวเอง...ในที่ทำงานมันผิด!! “โดนของจริงดีกว่าไหมครับ...แค่นิ้ว...มันคงไม่อาจจะสนองความต้องการของคุณได้” นี่จึงเป็นบทลงโทษที่เธอต้องรับมันไป...โทษฐานที่ทำให้ท่านประธานอย่างเขาจับได้...!!
"ไล่ผู้หญิงคนนี้ออกไปซะ" "โยนผู้หญิงคนนี้ลงทะเลซะ" ขณะที่ไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเหนียนหย่าเสวียน โฮว่หลิงเฉินได้ปฏิบัติต่อเธออย่างไม่เป็นมิตร "คุณหลิงเฉินครับ เธอคือภรรยาของท่านครับ" ผู้ช่วยของหลิงเฉินกล่าวเตือนเขา เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลิงเฉินหยุดเพ่งมองไปที่เขาอย่างเย็นชาและบ่นขึ้นมาว่า "ทำไมไม่บอกผมให้เร็วกว่านี้?" นับจากนั้นเป็นต้นมา หลิงเฉินได้ตามใจและรักใคร่ทะนุถนอมหย่าเสวียนมาตลอด โดยไม่มีใครคาดคิดว่าพวกเขาจะหย่าร้างกัน
เมื่อยมทูตหน้าใหม่ดึงวิญญาณมาผิดดวง เพื่อรักษาไว้ซึ่งสมดุลของโลกวิญญาณ หลินลู่ฉีผู้มีปราณมงคลในยุคปัจจุบัน จึงถูกส่งไปยังต่างโลก สวมร่างเด็กน้อยวัยสามขวบ ที่เพิ่งถูกงูกัดตายด้านหลังอารามเต๋า เจ้าอาวาสไม่อาจยอมรับวิญญาณสวมร่างได้ แต่เมื่อขับไล่วิญญาณร้ายออกจากร่างกายไม่ได้ จึงจำเป็นต้องขับไล่คน ออกจากอารามแทน ++++ "อนิจจาวาสนาเด็กน้อยได้ดับสิ้นลงแล้ว จี้คงเตรียมพิธีสวดส่งวิญญาณให้นางเถอะ" นักพรตเฒ่าสั่งการลูกศิษย์ตัวน้อย หันหลังหมายจะเดินกลับไปยังที่พักของตน "ขอรับท่านอาจารย์" จี้คงขานรับคำสั่ง หันไปเตรียมสิ่งของสำหรับทำพิธีสวดส่งวิญญาณผู้ตาย ทว่าผ่านไปเพียงอึดใจเดียว "อ๊ากกก ! มีผี !" เสียงกรีดร้องดังลั่น ร่างเล็ก ๆ ของเขาวิ่งไปหลบอยู่ด้านหลังผู้เป็นอาจารย์ "จี้คงมีอะไร" "นะนางลืมตาขอรับท่านอาจารย์" เด็กน้อยชี้นิ้วสั่น ๆ ไปที่ศพบนพื้น "ว่าอย่างไรนะ" นักพรตเฒ่ารีบตรงไปคุกเข่าอยู่ด้านข้างศพ เห็นเปลือกตาของนางขยับไปมา ก่อนจะปรือลืมขึ้นอย่างลำบากยากเย็น "นี่มัน...เป็นไปไม่ได้" รีบคว้าข้อมือของเด็กน้อยมาจับชีพจรดู ดวงตาของนักพรตเฒ่ามืดมนลงในทันที แตะนิ้วทำนายชะตา นี่มันคือการสลับร่างเปลี่ยนวิญญาณ ดึงตัวลูกศิษย์ถอยหลังไปสามก้าว "ผีร้ายตนไหนกล้ามาสวมร่างคนตาย จงออกไปเสีย !" ผีร้ายที่ว่ากำลังมึนงงกับเหตุการณ์ตรงหน้า จำได้ว่าเธอกำลังขับรถกลับบ้าน ใช่แล้ว เกิดอุบัติเหตุขึ้น มีรถบรรทุกเสียหลัก พุ่งมาชนรถของเธอ จากนั้นทุกอย่างก็ดับวูบไป ท่าทางเหม่อลอยไร้สติของนางทำนักพรตเฒ่าหวาดระแวงในทันที เตรียมหยิบยันต์ป้องกันภูตผีออกมา ขณะที่เด็กน้อยยกฝ่ามือของตัวเองขึ้นเพ่งมองอย่างประหลาดใจ ดวงตาคู่กลมน้อยกลอกกลิ้งไปมาอย่างสับสน นิ้วมือสั้น ๆ นี่มันอะไร ขยับปลายเท้าเข้าหากัน ขาก็สั้น พลิกฝ่ามือตัวเองไปมา สีหน้าคล้ายคนอยากร้องไห้ นี่มันโลกถล่มใส่หัวของเธอหรืออย่างไรกัน เปรี๊ยะ ! ยันต์ขับไล่ภูตผีถูกปาใส่นางสุดแรง ก่อนที่มันจะปลิวร่อนลงไปกองอยู่บนพื้น ยันต์ไม่เกิดการเผาไหม้ ผีร้ายยังคงอยู่ในร่างกายของเด็กน้อย "เจ้า ๆ ๆ ออกไปจากร่างของนางเดี๋ยวนี้ !" นักพรตเฒ่าชี้นิ้วพร้อมดึงยันต์สายฟ้าฟาดออกมาอีกแผ่น นี่นับเป็นยันต์ที่ทรงพลังที่สุดของเขาแล้ว รีบปาใส่เด็กน้อยสุดแรง เปรี๊ยะ ! ทว่าไร้ผลอยู่ดี... ตาเฒ่านี่เล่นตลกอะไรกัน... [นิยาย3เล่มจบ 252ตอน]
เธอตกหลุมพรางของว่าที่สามีและเพื่อนสนิทของตัวเอง ทำให้เธอสูญเสียไปทุกอย่าง เธอตายอยู่บนถนน เมื่อเธอลืมตาขึ้นมาอีกที ก็พบว่าสามีของเธอกำลังพยายามรัดคอเธอให้ตาย แต่โชคดี ที่สุดท้ายเธอรอดชีวิตมาได้ แล้วเธอก็ตกลงเซ็นข้อตกลงการหย่ากับสามีของเธออย่างไม่ลังเล ที่เธอคิดไม่ถึงคือ แม่ของเธอได้ทิ้งทรัพย์สมบัติจำนวนมหาศาลก้อนหนึ่งให้เธอ ซึ่งช่วยให้เธอได้มีโอกาสแก้แค้นและพลิกสถานการณ์ทั้งหมด จากนั้น ทุกอย่างกำลังจะดีขึ้น และเธอก็ได้รับความรักอีกครั้งกับอดีตสามีของเธอ...
หลังจากที่แต่งงานเข้ามาในตระกูลมู่ หลินซีได้ทำหน้าที่เป็นคุณนายมู่ที่ยอมอดทนกับทุกอย่างโดยไม่ปริปากเป็นเวลาสามปี เธอรักมู่จิ่วเซียว จึงยอมอดทนดูแลเขาอย่างเต็มใจ แม้ว่าเขาจะมีคนอื่นอยู่ข้างนอกก็ตามแต่เขากลับไม่เคยเห็นค่าของเธอ เหยียบย่ำความรักของเธอให้แหลกสลาย และถึงขั้นปล่อยให้น้องสาวของเขามอมเหล้าเธอแล้วส่งไปยังเตียงของลูกค้า หลินซีนั้นถึงเพิ่งจะตาสว่างเมื่อรู้ว่าความรักที่มีมานานนั้นช่างน่าขันและน่าเศร้าในใจของเขา เธอไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เข้ามาเกาะเขา เธอจึงทิ้งข้อตกลงการหย่าไว้แล้วจากไปโดยไม่ลังเล มู่จิ่วเซียวมองดูเธอประสบความสำเร็จ กลายเป็นดวงดาวที่ส่องแสงในสายตาของผู้คนเมื่อได้เจอกันอีกครั้ง เธอเต็มไปด้วยความมั่นใจและสงบเสงี่ยม โดยมีผู้ชายที่มีฐานะสูงส่งอยู่เคียงข้าง มู่จิ่วเซียวมองดูใบหน้าของคู่แข่งหัวใจที่ดูคล้ายกับของเขามาก จากนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าในสายตาเธอ เขาเป็นเพียงตัวแทนของคนอื่นในมุมแห่งหนึ่ง เขาขวางทางเธอไว้ “หลินซี คุณเล่นตลกกับผมใช่ไหม”
ซ่งชิงเหอโดนหักหลังและกลายเป็นฆาตกรในสายตาคนอื่น เธอจึงหย่ากับสีจั้นถิง สามีของเธอ และเดินทางออกจากเมืองหวยไปด้วยความเกลียดชัง หกปีต่อมา เธอหวนกลับมาราวกับนกฟีนิกซ์พร้อมกับคู่แข่งของสามีเก่าเธอ เธอเติบโตขึ้นกลายเป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่ง เธอสาบานกับตัวเองว่าจะทำให้ทุกคนต้องชดใช้ในสิ่งที่พวกเขาทำไว้กับเธอ เธอยอมร่วมมือกับเขาเพียงเพื่อแก้แค้น โดยไม่รู้เลยว่าเธอตกเป็นเหยื่อของเขาไปแล้ว ในเกมแห่งความรักและความปรารถนา ไม่มีใครรู้ว่าสุดท้ายแล้วผู้ชนะที่แท้จริงจะเป็นใคร
© 2018-now MeghaBook
บนสุด