เรื่องราวเร่าร้อนมากมายหลากหลายรส ถูกมัดรวมเตรียมจัดเสิร์ฟให้กับคุณนักอ่านได้เสพสมความสุขได้อย่างเต็มที่ ใครชอบเรื่องสั้นแซ่บซี๊ดถึงทรวงบอกเลยไม่มีผิดหวังค่ะ
เรื่องราวเร่าร้อนมากมายหลากหลายรส ถูกมัดรวมเตรียมจัดเสิร์ฟให้กับคุณนักอ่านได้เสพสมความสุขได้อย่างเต็มที่ ใครชอบเรื่องสั้นแซ่บซี๊ดถึงทรวงบอกเลยไม่มีผิดหวังค่ะ
หมู่บ้านกาสะรัม
เรือนเเม่หมอฟารอง
ตึกตึก!
"มีเรื่องอีกเเล้วสินะ"
เเม่หมอ ฟารอง ผู้ซึ่งเป็นทายาทร่างทรงที่ได้สืบทอดมาจากยายได้ไม่นานพูดขึ้น เมื่อลูกศิษย์วิ่งขึ้นเรือนไม้มา
"เจ้าค่ะ มีชาวบ้านจากหมู่บ้านโรลบาร์มาขอร้องให้ช่วยเจ้าค่ะ"
"เรื่องอะไรล่ะ"
"เรื่องผีโพงเจ้าค่ะ ชาวบ้านบอกว่ามันออกก่อกวนลูกเด็กเล็กเเดงไม่เว้นวัน ออกหากินไฟสว่างไสวไม่กลัวผู้ใดเลยเจ้าค่ะ"
'"อ่า เข้าใจเเล้วบอกชาวบ้านว่าวันรุ่งขึ้นตอนค่ำๆข้าจะไปที่หมู่บ้าน เเต่คืนนี้ให้ชาวบ้านเอาซากไก่ตายไปไว้ที่ถ้ำท้ายหมู่บ้านก่อน"
"ได้เลยเจ้าค่ะ"
ว่าจบลูกศิษย์ก็รีบวิ่งเอาความไปแจ้งกับชาวบ้านที่ใต้ถุนบ้าน
"เฮ้อ มีเรื่องอีกเเล้วสินะหลานจะทำได้ดีใช่ไหมยาย"
ด้วยอายุที่ยังไม่มากเท่าไหร่ ทำให้ฟารองต้องละทิ้งช่วงเวลาสนุกมารับหน้าที่ ที่ใหญ่หลวงของตระกูล
"ว่าเเล้วก็ไปอาบน้ำสักหน่อยเเล้วกัน"
ว่าเเล้วเเม่หมอก็ทำการลุกขึ้นเข้าห้องนอนไปคว้าผ้าถุงเพื่อที่จะลงไปอาบน้ำที่คลอง ตอนนี้ก็เป็นช่วงพลบค่ำคนน่าจะเบาบางลงเเล้ว
ร่างของเเม่หมอเดินถือขันน้ำเเละผ้าถุงพาดเเขนเล็ก ผิวขาวของเเม่หมอใส่เเค่เพียงผ้านุ่งกระโจมอกเท่านั้น ยิ่งมองก็ยิ่งน่าหลงไหล สัดส่วนถือว่าชั้นดีเชียว ชายใดได้เห็นก็เป็นต้องตอลุกตอเเข็งกันบ้าง
จ๊อมม
"อ่าาส์ ชื่นใจจริงๆ"
ร่างของเเม่หมอเเหวกว่ายไปมาในน้ำที่ใสเเละเย็นสบายด้วยความเพลิดเพลินจนไม่ทันได้มองเห็นเด็กหนุ่มวัยเเรกรุ่นที่อยู่อีกฝั่งของคลอง
"อื้ออหือ! เเม่หมอฟารองสวยจริงๆ อ่าาส์~ทำไมปวดเเบบนี้วะ อึก!"
"อ่าาส์ อาบน้ำนานไปหรือเปล่านะ"
รู้ตัวอีกทีฟ้าที่สางก็เริ่มมืดครึ้มขึ้นไปทุกที จนเเม่หมอที่กำลังเพลิดเพลินกับเวลาผ่อนคลายต้องเตรียมตัวว่ายน้ำขึ้นฝั่ง
"เเม่หมอครับ!"
"หื้ม?"
ได้ยินเสียงเด็กหนุ่มลูกของป้าที่รู้จักกันเข้า เเม่หมอก็ขานขึ้น
"อ้าว ว่าไง พีมาร์ "
"เเม่หมอมาอาบน้ำหรอครับ"
"ใช่เเล้วล่ะ ว่าเเต่พีมาร์เถอะมาอาบน้ำตอนไหนรึ"
"ก็เมื่อครู่นี้เองครับ"
"อ้อ งั้นฉันขอตัวก่อนเเล้วกัน"
แม่หมอคนสวยรีบหันหลังแหวกว่ายน้ำไปที่ฝั่ง โดยที่ไม่รู้เลยว่าผ้าถุงเพียงผืนเดียวที่คาดอกนั้นหลุดออกจากร่างเเล้ว จนร่างของเเม่หมอถึงฝั่งก็ได้เห็นกับเรือนร่างที่เปลือย จนเด็กหนุ่มถึงกับกลืนน้ำลายทำตาโต
"อึกก!!"
ร่างเล็กขาวของเเม่หมอที่แผ่นหลังขาวจนสว่างสู้ความมืดได้อย่างชัดเจน ขาเเม่หมอก้าวขึ้นบันไดปรากฏเห็นเป็นก้นงามงอนเด้งไสวเห็นเเล้วน่าจับเลียเสียไม่มี เเต่เเล้วเเม่หมอก็รู้ตัวเสียก่อนรีบนั่งลงที่ขันบันไดให้มวลน้ำปิดร่างแทน
จ๊อมม!
"ว้ายยย!!!"
"อะ....เออ ผ้าอยู่นี้ครับ!!!"
พีมาร์รีบว่ายไปคว้าเข้ากับผ้าถุงที่ลอยอยู่ไม่ไกลตัวเข้าไปให้เเม่หมอทันที
"นะ....นี้ครับ"
"ขะ...ขอบใจนะ"
สายตาของเด็กหนุ่มจ้องที่ใบหน้าสวยของเเม่หมอไม่ละวาง จนฟารองตกหลุมดักของพีมาร์
"มองแบบนี้ ... เห็นเเล้วรึ"
"ครับ...เห็นหมดเเล้วจะเป็นอะไรไหมที่ผมจะชมพี่"
เเววตาที่เห็นเเล้วดูเหมือนคนที่กำลังต้องมนต์สะกดอย่างนั้นแหละ เห็นแล้วก็เสียวที่ร่องขึ้นมา
"ฉันก็ไม่เคยหรอกนะ...เเต่จะลองเลียหน่อยไหมล่ะ ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าสัมผัสของมันจะดีสักเเค่ไหนเชียว"
"พะ...พี่พูดจริงนะ!!"
"จริงสิ ตรงนี้เลยไหมล่ะ"
เธอจัดเเจงเอาผ้าถุงที่เปียกน้ำขึ้นไปไว้ที่ท่าน้ำ ขยับก้นขึ้นไปนั่งจนโคกสวาทที่มีขนเรียงตัวกันเป็นเเนวหนาเผยออก
กลีบกุหลาบสีชมพูอ่อนที่แบ่งข้างพอดิบพอดี อ้าแหกอีกหน่อยก็เจอเข้ากับเม็ดเสียวสีหวานที่เต้นตุบตับ
"อืออ ของเเม่หมอฟารองนี้ดีจริงๆเลยนะครับ เเถมนมก็สวย"
"อื้มม~ ซี๊ดด"
มือของเด็กหนุ่มถือดีคว้าเข้าที่เต้าใหญ่ที่ปลายยอดดอกมีสีชมพูของเเม่หมอทันที จนเเม่หมอครางขึ้น
"เร็วๆสิพีมาร์ เดี๋ยวมีคนมาเห็น"
"ครับ อื้มม"
จ๊วบบ!!
"อะ....อ๊ะ!! โอ๊ย! เสียว อุ้ย! ตรงนั้นมัน...อึกก!"
ลิ้นร้อนของเด็กหนุ่มละเลงไปมาที่เม็ดเสียวอย่างหื่นกระหาย มือก็ถือดีขึ้นไปบีบขยำที่เต้าใหญ่ จนเนื้อขาวเนียนทะลักหง่ามมือออกมา นิ้วโป้งเเละนิ้วชี้ก็ทำหน้าที่บี้ที่หัวจุกอย่างเเรงเเละผ่อนลง จนความเสียวมันเเทบจะทะลัก
"อ๊าาา! อื้ออ เสียวพีมาร์ พี่เสียวไม่ไหวเเล้ว อึ๊!"
เอวหวานร่อนขึ้นลงอย่างชำนาญเพราะความเสียวที่ร่องหลืบ ได้โอกาสขนหนาหลุดเข้าปากของเด็กหนุ่มพอดี ทำให้ฟารองพอมีเวลาหายใจหายคอ
"อื้ออ ดูดนมให้พี่หน่อยสิ ได้ไหม"
"ได้สิครับ จ๊วบ!!"
จุ๊บบ!!.
"โอ๊ยย! เสียว อื้ออ แบบนั้นแหละ อื้ออ~"
"อื้มม อือ"
ลิ้นร้อนตวัดเขี่ยที่ปลายจุกซ้ำเเล้วซ้ำเล่า เเล้วก็ออกเเรงดูดจนขึ้นเป็นปานสีเเดงที่รอบอกบางๆ จนมือของฟารองต้องผลักหน้าของเด็กหนุ่มออก
"อื้ออ พอได้เเล้วพี่เสียว~"
"พี่ผมเอาพี่ได้ไหม"
เเววตาของเด็กหนุ่มที่มองเธอนั้นช่างออดอ้อนเหมือนกับเด็กน้อยที่กำลังขอสิ่งที่อยากได้
"ไม่ได้หรอก พี่ห้ามมีอะไรกับผู้ชายน่ะ"
"งั้น...หรอ"
เด็กหนุ่มถึงกับทำหน้าเศร้าเมื่อรู้คำตอบ
"เเต่เมื่อผ่านพิธีเริ่มเเรกไปได้ 3 เดือนพี่ก็สามารถใช้ชีวิตตามปรกติได้เเล้ว"
"จริงหรอ!!"
เด็กหนุ่มดีใจประหนึ่งได้เป็นเเฟนหนุ่มของเธอ
"จะเอาพี่น่ะ เลียเสร็จหรือเปล่า"
"ถ้าในระยะเวลา 3 เดือนผมเเค่เลียเเละไม่ล่วงเกินพี่ พี่จะว่าไงล่ะ"
"คิคิ งั้นพีมาร์คงเป็นคนเเรกของพี่"
"พี่พูดเเล้วนะ!!!"
จ๊วบบบ! จุ๊บ
"อะ...โอ๊ยย! ใจเย็น เย็น โอ๊ย!"
ปากของพีมาร์ทาบลงที่กลางร่องเนื้อของฟารองอย่างจัง ลิ้นร้อนทำการตวัดเขี่ยที่ปลายเม็ดเสียวด้วยความเร็วเเละเเรงดูดทีทำให้เม็ดนั้นสั่นไหวขึ้นมา ขาเรียวถึงกับสั่นระริก
ลิ้นร้อนเขี่ยเลียไปมาที่ร่องของเธอกลีบฟูทั้งสองที่มีขนหนาเรียงตัวก็เเบะเเยกออกจากกัน เห็นเป็นเม็ดเสียวชี้เด่ ได้โอกาส มือของพีมาร์ก็จับกลีบเนื้อเเบะออก เห็นเป็นเม็ดเสียวชัดเจน ลิ้นร้อนตวัดเขี่ยเเละบี้สั่นระริกที่ปลายเม็ด ไม่นานร่างของฟารองก็กระตุกเด้าขึ้นลงกระทบกับน้ำดัง
จ๊อม! จ๊อม!
"อะ....โอ้ยย!! พะ...พอเเล้วพี่ไม่ไหวเเล้ว!! อึกก"
"อื้มมม! อ่าาส์~"
เสร็จสิ้นภารกิจลิ้นร้อนของเด็กหนุ่มก็ยอมละออกมา
"พี่ห้ามผิดคำสัญญาล่ะ เรื่องที่จะให้ผมเป็นคนเเรกอ่ะ"
"หึ เเน่นอนอย่าขาดเลียก็เเล้วกัน"
"จะรอพี่ทุกวันครับ ^^ "
ไม่คิดเลยว่าความสุขเวลาโดนกระทำมันจะดีขนาดนี้ อยากให้ถึง 3 เดือนเเล้วจัง อยากลองว่ามันเป็นไง....
_____________________________________
น้องใหม่คนนี้ขอฝากผลงานเรื่องสั้นสุดเร่าร้อน ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจ สักเรื่องนะคะ ^^
ทุกคนรู้ดีว่า บุตรีคนโตที่ไม่เป็นที่โปรดปรานในจวนโหวอันติ้งแห่งเมืองหลวง ทำให้แม่แท้ๆ ของตนต้องเสียชีวิต เป็นคนที่ถูกมองว่าเป็นตัวโชคร้าย ก่อนแต่งงานก็ทำให้แม่เลี้ยงฝันร้ายอยู่หลายวัน ออกเดินทางไปทำบุญนอกเมืองก็ถูกโจรจับตัวไป แต่ใครจะคิดว่าโชคร้ายกลับกลายเป็นโชคดี นางเปลี่ยนนิสัยไปอย่างสิ้นเชิง ไม่ยอมให้ใครมารังแกอีกต่อไปที่แท้ซูชิงซวู่ ผู้สุดยอดสายลับที่ทะลุมิติมาเผชิญกับพ่อที่เย็นชา แม่เลี้ยงที่ชั่วร้าย คู่หมั้นที่นอกใจน้องสาวต่างแม่ แต่ไม่เป็นไร คอยดูว่าเธอจะจัดการพวกชั่วช้า และเอาคืนทุกอย่าง ทว่าทำไมท่านอ๋องผู้นั้นถึงมองมาที่เธอด้วยสายตาแปลกๆ นั่นล่ะเผ่ยเสวียนจู: บุญคุณที่ช่วยชีวิต ไม่มีสิ่งใดตอบแทนได้ นอกจากเอาตัวไปแลก
หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"
ชีวิตแต่งงานของฉันพังทลายลงในงานกาลาการกุศลที่ฉันเป็นคนจัดขึ้นมาเองกับมือ วินาทีหนึ่ง ฉันคือภรรยาผู้มีความสุขและกำลังตั้งครรภ์ของเก้า สุวรรณกิจ เจ้าพ่อวงการเทคโนโลยี วินาทีต่อมา หน้าจอโทรศัพท์ของนักข่าวคนหนึ่งก็ประกาศให้โลกรู้ว่าเขากับพราว นิธิวัฒน์ รักแรกในวัยเด็กของเขา กำลังจะมีลูกด้วยกัน ฉันมองข้ามห้องไป เห็นพวกเขาสองคนยืนอยู่ด้วยกัน มือของเก้าวางอยู่บนท้องของพราว นี่ไม่ใช่แค่การนอกใจ แต่มันคือการประกาศต่อสาธารณะที่ลบตัวตนของฉันและลูกในท้องของเราให้หายไป เพื่อปกป้องการเปิดขายหุ้น IPO มูลค่าหลายหมื่นล้านของบริษัท เก้า แม่ของเขา หรือแม้กระทั่งพ่อแม่บุญธรรมของฉันเอง ก็ร่วมมือกันหักหลังฉัน พวกเขาย้ายพราวเข้ามาอยู่ในบ้านของเรา บนเตียงของฉัน ปฏิบัติกับเธอราวกับเป็นราชินี ในขณะที่ฉันกลายเป็นนักโทษ พวกเขาตราหน้าว่าฉันเป็นคนสติไม่ดี เป็นภัยต่อภาพลักษณ์ของครอบครัว พวกเขาใส่ร้ายว่าฉันนอกใจ และกล่าวหาว่าลูกในท้องของฉันไม่ใช่ลูกของเขา คำสั่งสุดท้ายนั้นโหดร้ายเกินกว่าจะคิดฝัน...ให้ฉันไปทำแท้ง พวกเขาขังฉันไว้ในห้องและนัดวันผ่าตัดเรียบร้อย พร้อมขู่ว่าจะลากฉันไปที่นั่นถ้าฉันขัดขืน แต่พวกเขาทำพลาดไปอย่างหนึ่ง... พวกเขายอมคืนโทรศัพท์ให้ฉันเพื่อหวังจะปิดปากฉันไว้ ฉันแสร้งทำเป็นยอมแพ้ แล้วใช้โอกาสสุดท้ายโทรออกไปยังเบอร์ที่ฉันเก็บซ่อนไว้มานานหลายปี... เบอร์โทรศัพท์ของพ่อผู้ให้กำเนิดของฉัน อนันต์ ธีรวงศ์ ประมุขของตระกูลที่ทรงอิทธิพลมากพอที่จะเผาโลกทั้งใบของสามีฉันให้มอดไหม้เป็นจุณได้
หลังจากที่แต่งงานเข้ามาในตระกูลมู่ หลินซีได้ทำหน้าที่เป็นคุณนายมู่ที่ยอมอดทนกับทุกอย่างโดยไม่ปริปากเป็นเวลาสามปี เธอรักมู่จิ่วเซียว จึงยอมอดทนดูแลเขาอย่างเต็มใจ แม้ว่าเขาจะมีคนอื่นอยู่ข้างนอกก็ตามแต่เขากลับไม่เคยเห็นค่าของเธอ เหยียบย่ำความรักของเธอให้แหลกสลาย และถึงขั้นปล่อยให้น้องสาวของเขามอมเหล้าเธอแล้วส่งไปยังเตียงของลูกค้า หลินซีนั้นถึงเพิ่งจะตาสว่างเมื่อรู้ว่าความรักที่มีมานานนั้นช่างน่าขันและน่าเศร้าในใจของเขา เธอไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เข้ามาเกาะเขา เธอจึงทิ้งข้อตกลงการหย่าไว้แล้วจากไปโดยไม่ลังเล มู่จิ่วเซียวมองดูเธอประสบความสำเร็จ กลายเป็นดวงดาวที่ส่องแสงในสายตาของผู้คนเมื่อได้เจอกันอีกครั้ง เธอเต็มไปด้วยความมั่นใจและสงบเสงี่ยม โดยมีผู้ชายที่มีฐานะสูงส่งอยู่เคียงข้าง มู่จิ่วเซียวมองดูใบหน้าของคู่แข่งหัวใจที่ดูคล้ายกับของเขามาก จากนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าในสายตาเธอ เขาเป็นเพียงตัวแทนของคนอื่นในมุมแห่งหนึ่ง เขาขวางทางเธอไว้ “หลินซี คุณเล่นตลกกับผมใช่ไหม”
ในชาติก่อน ซูเยว่ซีถูกอวิ๋นถังยวี่ทำร้ายจนตาย ทำผิดต่อครอบครัวของท่านตา และตัวเองยังถูกทรมานจนตาย เกิดใหม่ครั้งนี้ นางตั้งใจจะจัดการกับพวกผู้ชายชั่วและหญิงเลวจัดการพ่อชั่ว เพื่อปกป้องแม่และครอบครัวของท่านตาให้ปลอดภัย พวกผู้ชายชั่วเข้ามาใกล้งั้นเหรอ นางจะใช้แผนให้เขาเสียชื่อเสียง หญิงตีสองหน้าเก่งชอบทำตัวอ่อนแองั้นเหรอ นางจะเปิดโปงธาตุแท้อีกฝ่ายและไล่นางออกจากจวนซู! ในชาตินี้ สิ่งที่นางต้องทำคือการจัดการพวกปลวกที่แอบแฝงอยู่ในราชสำนัก แก้แค้นคนทรยศ เพื่อปกป้องท่านตาที่เป็นคนซื่อสัตย์ นางใช้มือเรียวเป็นเครื่องมือ ก่อให้เมืองจิงเกิดความวุ่นวาย แต่ท่ามกลางความโกลาหล นางได้พบกับองค์ชาย ผู้ที่ทุกคนเล่าลือว่าเป็นคนพิการ “อวิ๋นเฮิง เจ้าจะมาขวางข้าหรือ” อวิ๋นเฮิงยิ้มเบาๆ “ไม่ ข้าตั้งใจจะมาช่วยเจ้า”
【สาวน้อยผู้มีความรักในใจกลายเป็นหญิงสาวที่มีสติปัญญา vs ซีอีโอผู้ตามรักอย่างบ้าคลั่ง】 ในปีที่ห้าของการแต่งงานแบบลับๆ ของเธอ เสิ่นจาวหนิงเห็นสามีของไปเปิดห้องที่โรงแรมกับรักแรกของเขากับตาตนเอง จากนั้นเธอเพิ่งรู้ว่าลี่เยี่ยนซิวแต่งงานกับเธอเพราะเธอดูคล้ายกับรักแรกของเขา เสิ่นจาวหนิงตายใจและหลอกให้ลี่เยี่ยนซิวเซ็นสัญญาหย่า หนึ่งเดือนต่อมา เธอประกาศต่อหน้าผู้คนว่า “ลี่เยี่ยนซิว ฉันไม่ต้องการคุณอีกแล้ว อให้คุณกับรักแรกของคุณจะอยู่ด้วยกันตลอดไป” ลี่เยี่ยนซิวกอดเธอพร้อมน้ำตาคลอเบ้า “เสิ่นจาวหนิง คุณเป็นคนที่เข้ามาหาผมก่อน แล้วตอนนี้คุณจะทิ้งผมง่ายๆ ได้ยังไง?” ****** หลังจากที่เสิ่นจาวหนิงหย่า งานของเธอไปได้ดีขึ้นเรื่อยๆ บริษัทก็เตรียมที่จะเข้าตลาดหลักทรัพย์ ในงานเลี้ยงฉลอง ลี่เยี่ยนซิวก็เข้าร่วมด้วย เขามองอดีตภรรยาที่จับมือผู้ชายอื่นด้วยความหึงหวงอย่างแรง ขณะที่เสิ่นจาวหนิงเตรียมเปลี่ยนชุด เขาก็ตรงเข้ามาหาเธอในห้องลองเสื้อ “ผู้ชายคนนั้นดีขนาดนั้นเลยเหรอ?” เสิ่นจาวหนิงถึงสังเกตเห็นว่าลี่เยี่ยนซิวร้องไห้แล้ว น้ำตาของเขาตกลงบนกระดูกไหปลาร้าของเธอและมันรู้สึกร้อนๆ “เสิ่นจาวหนิง ผมเสียใจแล้ว เราคืนดีกันได้ไหม?”
© 2018-now MeghaBook
บนสุด
GOOGLE PLAY