คุณธิดา

กามเทพแสนกลช่างล้อเล่นกับความรักของสามคู่หนุ่มสาว ให้เกิดความรักที่มีทั้งความสุข ทั้งความทุกข์ปะปนกันไป พรหมลิขิต หรือว่า เนื้อคู่ ใครนะที่จะมีด้ายสีแดงผูกกันไว้ หากสองเราเป็นคู่กันแล้วคงไม่แคล้วกันจริงหรือ หลิน สาวน้อยจากเชียงรายผิวขาวเนียนสวย สะอาดสะอ้าน ปากนิด จมูกหน่อย ยิ้มเก่ง ขยันทำงาน และตั้งใจเรียน ไม่เคยออกนอกลู่นอกทาง จะมาเสียเอาตอนสุดท้าย กับชายหนุ่มที่ทั้งหล่อและรวย หลินจะทำอย่างไรต่อไปกับชีวิต จากสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับพี่พีค นายพีระ หรือว่า พี่พีค ซีอีโอหนุ่ม เจ้าของโรงแรมใหญ่กลางกรุง หน้าตาดีหล่อเหลา ฐานะร่ำรวย ร่างกายกำยำ หุ่นกระชากใจ เป็นที่หมายปองของสาว และเขาได้ชื่อเป็นคาสโนว่าตัวพ่อ ถ้าเขาจะคบกับผู้หญิงคนไหน เขาจะให้เวลาเธอแค่หนึ่งอาทิตย์เท่านั้น ชายหนุ่มผู้ที่ไม่เคยจริงจังกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน ความสัมพันธ์นั้นที่มันเกิดขึ้น คือ ความผิดพลาด หรือความตั้งใจกันแน่ ในเมื่อตัวเธอรักเขาเข้าไปแล้ว ความรักที่เกิดขึ้นของหลิน เธอจะทางสมหวังในความรักหรือเปล่า พีคจงใจนอนกับหลิน หญิงสาวที่แสนจะธรรมดา ที่ทำไมดึงดูดใจเขายิ่งนัก เขาคิดยังไง มันเป็นแค่ความใคร่ หรือความต้องการของผู้ชายกันแน่ หรือ เขาแค่อยากชนะผู้หญิง ที่วิ่งหนีเขาก็เท่านั้น เพียงชั่วข้ามคืน สิ่งที่เขาทำ มันจะเปลี่ยนชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่งไปตลอดกาล ในเรื่องยังมีอีกหลายคู่ ความรักของแพรวาและกฤษ รักแรกของกันและกัน รวมถึงความรักของพ่อหนุ่มเนื้อหอมเจ้าเสน่ห์อย่างอย่างนายภุชงค์ มาติดตามกันค่ะว่า ผู้หญิงแบบไหนจะกลายมาเป็นเจ้าสาวของพ่อหนุ่มคนนี้ และเธอคนนั้นจะเป็นคนหยุดเขาได้หรือไม่ ขนมผิงกับติ๊ดชึ่ง ทอมกับผู้ชายเนิร์ด พี่คีตากับหญิง รุ่นพี่ที่รักจริงหวังฟัน และคู่เกย์น่ารัก กุ้งเต้นกับตุ๊กตุ่น คู่วายในเรื่อง --------- เขาทำดีกับเธออย่างนี้คนเดียว หรือว่ากับผู้หญิงทุกคนนะ คิดถึงเรื่องแบบนี้ ทำให้เธอรู้สึกหนาวเข้าไปในใจ ‘พี่พีคคงเห็นเราเป็นของเล่นชิ้นใหม่ ของใหม่ เขาคงยังไม่เบื่อ แล้วถ้าเขาเบื่อเราล่ะ ไม่... ฉันจะไม่รอให้เขามาบอกลา หรือทิ้งฉันก่อนแน่ ๆ’ หลินรีบเก็บโต๊ะอาหาร เธอหยิบกระเป๋าถือ รีบเดินออกจากห้องไปทันที ++++++ สปอย “เอ่อ...ก็รู้แล้วลงจากตัวเขาได้ยัง” เธอผลักอกเขาเบา ๆ “ไปอาบน้ำด้วยกันนะ เดี๋ยวเขาอาบให้มี่เอง” เขาชักชวนเธอ เพราะรู้สึกตรงกลางร่างงามฉ่ำแฉะไปหมดแล้ว “มี่รู้ไหมเขามีความสุขที่สุดเลย” บอกเธอด้วยน้ำเสียงดีใจปนปลื้มสุด ๆ “อือ...” เธอยิ้มกลับส่งสายตาหวานให้ “แต่เดี๋ยวเขามีเรื่องจะถาม” ลีโอเอ่ยมาน้ำเสียงจริงจัง จ้องหน้าโดยใช้นิ้วมือของเขายึดใบหน้าเธอให้ตรึงอยู่กับที่ “เรื่องอะไร...” “ทำไมมี่ใส่ถุงยางอนามัยคล่องจัง เขายังไม่ค่อยเป็นเลย” เขาถามน้ำเสียงจับผิด เธอส่ายหน้าหน้าแดงไม่ยอมตอบ “บอกมาเดี๋ยวนี้เลย ไม่งั้นเขาจะเอาตัวเองต่อ” พูดพลางขยับอัดแท่งลงร่องแน่น “บ้าเหรอลีโอเดี๋ยวถุงแตก” เธอร้องห้ามบิดตัวหลบปลายจมูกที่ซุกไซ้ลงมา “ไหนบอกมาก่อนเร็ว ๆ” เขาหยัดร่างใช้สองมือคร่อมหน้าเธอไม่ให้ขยับ “แหม...อยู่หอ ไอ้พวกเด็กหอมันไม่มีอะไรทำกัน ก็เลยซื้อมาลองหัดใส่ดูเผื่อได้ใช้” เธอตอบคำถามทำหน้าอาย ๆ “ผู้หญิงสมัยนี้มันจริง ๆ เลย” เขาพูดขึ้นก่อนจะก้มลงจุ๊บไปที่ปากที่กำลังจะเถียง “แต่ก็ได้ใช้เห็นไหม” “ครับที่รัก มีมี่ของลีโอเก่งไปทุกเรื่อง แต่เรื่องบนเตียงเราค่อยมาเรียนรู้พร้อมกันนะ พรุ่งนี้เขาจะหาท่าใหม่ ๆ มาบ้าง ตัวเองจะได้ไม่เบื่อ” พูดส่งเสียงทะเล้นปนทะลึ่ง “บ้า...ลีโอเนี่ย...” ว่าพลางทุบหน้าอกเขาอีกครั้ง “ไปอาบน้ำดีกว่า ดึกแล้วนะพรุ่งนี้ขอบตาเขาจะช้ำ” เธอรีบบอกเขา เพราะเลยเวลานอนมามากโขแล้ว “เขาว่าอย่างอื่นอาจจะช้ำมากกว่าขอบตาอีกนะ” พูดจบก็แกล้งกระแทกลำตัวเบา ๆ “ไอ้ลีโอ ไอ้ลามก...” “มี่เรียกเขาว่า ไอ้...ใช่ไหม ต้องลงโทษสถานเดียว” ลีโอกอดรัดมีมี่แน่น ซุกไซ้จมูกและปลายลิ้นไปทั่ว กว่าสองคนจะได้อาบน้ำนอนก็ใกล้รุ่งเต็มที...ฟ้าเหลืองเลยงานนี้

ณ ไร่สิงขร มีคุณสิงขร หรือ ดำ (40 ปี) เป็นเจ้าของ มีทั้งสวนลำไย ลิ้นจี่ บ่อเลี้ยงปลา ไร่ นา อีกเป็นพันๆ ไร่ เขาแต่งงานกับคุณเด่นนภา หรือ ไก่ มีลูกสาวคนโตชื่อ ข้าวผัด หรือ นางสาวดรุณี (18 ปี) ลูกชายคนเล็ก (15 ปี) ชื่อว่า สีหราชย์ หรือ ข้าวโพด ครอบครัวสิงขรรับเอา ไผท หรือ ไผ่ (36 ปี) เป็นเพื่อนรุ่นน้องที่เรียนรวมสถาบันเดียวกันที่มาขออาศัยพึ่งใบบุญ เพราะไผทรักกันกับดาริน (30 ปี) หรือ เหมย ลูกสาวคนจีนในตลาดเมืองกำแพงเพชร และเขาได้พาเธอออกจากบ้าน เป็นวิวาห์เหาะมาเมื่อ 5 ปี ก่อน เพราะครอบครัวของดารินจะจับเธอคลุมถุงชนกับลูกเจ๊กในตลาดเช่นเดียวกัน แต่เพราะดารินตั้งท้องลูกของไผท ก่อนสิ้นปีนั้นดารินก็ได้คลอดน้อง ผิงผิง หรือเด็กหญิงดาริกา ซึ่งกำลังน่ารักน่าชัง พูดจ้อๆ ร้องเพลงทั้งวัน สวรรค์กลั่นแกล้งคุณพ่อของดารินตามมาเจอ แล้วก็ฉุดเอาลูกสาวของพวกเขากลับไป โดยไม่ฟังเสียงร้องของไผทและเด็กสาวตัวน้อยๆ ดารินร้องไห้น้ำตาแทบเป็นสายเลือด เธอถูกบังคับให้แต่งงานกับคนที่พ่อแม่หาให้ และพาเธอไปอยู่ด้วยที่อเมริกาทันทีหลังเสร็จพิธีแต่ง ทำให้ไผทที่เคยเป็นผู้ชายที่รักลูกรักเมียทำแต่งาน เสียใจเอามากๆ เขากลายเป็นนักดื่มที่สามารถดื่มได้ทุกเวลา ภาระในการเลี้ยงดูเด็กหญิงดาริกา จึงตกเป็นของข้าวผัดไปโดยปริยาย ข้าวผัดพยายามทำดีกับน้าไผทและตั้งใจว่าจะให้เขากลับมาเป็นคนเดิมให้ได้ น้าไผทคือผู้ชายที่ดรุณีรักและประทับใจ แต่สิ่งที่เธอเดิมพันเอาไว้ คือหัวใจของเธอ และชีวิตที่เหลืออยู่ แต่อุปสรรคไม่ได้มีแค่เรื่องอายุ แต่มีทั้งคุณสิงขรและคุณเด่นนภาที่ไม่อยากเห็นลูกสาวของพวกเขาต้องได้สามีเป็นพ่อหม้ายลูกติด เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไป มาติดตามกันค่ะ

ด้วยคำว่า “เงิน” คำเดียว และฐานะที่ด้อยกว่า ที่ทำให้คนอย่างบุรินทร์ เขาตัดสินพวกเธอว่า เป็นพวกสิบแปดมงกุฎที่กำลังเข้ามาปอกลอกบูรณี พี่สาวของตัวเอง เขาไม่คิดว่า อติคุณ ผู้ชายที่อายุน้อยกว่าจะยอมแต่งงานกับผู้หญิงที่อายุแก่กว่าเป็นสิบปีได้อย่างไร ถ้าไม่ใช่เพราะผู้หญิงแก่กว่าคนนั้น เธอมีเงิน และอรุณวนา เธอผู้เป็นพี่สาวของพี่เขยที่เขาคิดว่าเป็นตัวแสบ เธอจะต้องรับผิดชอบในการกระทำของน้องชาย เพื่อพิสูจน์ว่าความรักแท้นั่นมีอยู่จริง แต่สุดท้ายคนที่พ่ายแพ้ต่อเล่ห์ร้ายของตัวเอง ก็คือตัวเขาเอง และเมื่อถึงเวลานั้น เธอจะให้อภัยและยอมรักว่าเธอรักเขา และพร้อมที่จะใช้ชีวิตไปกับผู้ชายคนนี้ที่ตั้งแง่รังแกและรังเกียจเธอตั้งแต่ต้นหรือไม่

ปอป่านถูกอาเฟื่องรัตน์เรียกตัวกลับเมืองไทย แต่ในวันที่จัดงานต้อนรับเธอ คุณอากลับประกาศนี่คืองานหมั้น พร้อมกับ นายธราเทพ หญิงสาวทั้งน้อยใจและตัดพ้อว่าทำไมคุณอาทำแบบนี้ เฟื่องรัตน์ป่วยเป็นเนื้องอกที่สมองและเธอคิดว่าคงไม่มีเวลาที่เหลืออยู่บนโลกใบนี้อีกแล้ว เธอจึงตัดสินใจเลือก ธราเทพ เพื่อนและพี่จ๋าในวัยเด็กของปอป่านให้เขาเป็นสามีเฉพาะกิจของหลานสาว ธราเทพบอกกับเฟื่องรัตน์ว่าเขารักปอป่าน และเป็นผู้พิทักษ์ของเธอ ด้วยทรัพย์สินที่มากเกินไป กับคุณอาชัยนันท์ลูกนอกสมรสของคุณปู่และลูกของเขาคงสร้างปัญหาให้กับปอป่านบ้าง เธอตั้งป้อมกับเขา แต่ธราเทพจะเอาชนะหัวใจของหญิงสาวได้หรือไม่

เธอเป็นแค่เหยื่อของแม่เลี้ยงขี้อิจฉา และวางแผนกำจัดเธอให้ออกไปจากชีวิต แล้ววันหนึ่งยายแม่เลี้ยงก็ทำสำเร็จ เมื่อเธอถูกมอมยาและนำตัวไปขายซ่อง เขาเป็นเหมือนพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วย แต่เธอกลับคิดว่า เขาคือคนที่คิดทำลายและทำร้ายเธอ เขาเพียงเห็นเธอในครั้งแรก หัวใจของเขาก็เต้นแรง และยิ่งใกล้ชิดเธอมากเท่าใด เขาก็ประจักษ์แก่ใจว่า เขาอยากจะเป็นคนดูแลและคุ้มครองเธอไปตลอดชีวิต ต้องกราบขออภัยหากชื่อกับนามสกุลไปพ้องกับใคร และชื่อสถานที่ต่าง ๆ เป็นเพียงการสมมุติขึ้นมาเท่านั้นค่ะ คุณธิดาขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่อุดหนุนผลงานของคุณธิดามาโดยตลอด เป็นกำลังใจที่มากล้นจนไม่อาจละจากงานเขียน คุณธิดาพยายามปั่นผลงานใหม่ ๆ ออกมาสู่สายตาของทุกท่านแบบตั้งใจ หวังว่าคงจะสนุกกับเรื่อง กรงรักร้อนภรรยาคนเถื่อนนะคะ เป็นอีกเรื่องที่อยากให้คุณได้อ่านค่ะ คำโปรย “คุณมันเป็นคนร้ายใช่ไหม คุณกล้าดียังไงถึงทำกับฉันแบบนี้” มยุรดามุ่งเข้ามาทำร้ายเขา และทุบตีอินทนิลยกใหญ่ “ไปกันใหญ่แล้วคุณ ผมเป็นคนช่วยคุณนะ” เขาหวากใส่หน้าของเธอเช่นกัน อินทนิลพยายามปกป้องตัวเอง เขารวบมือและแขนของเธอเอาไว้ แล้วกอดรัดร่างที่มุ่งจะทำร้ายเขาให้สงบนิ่งลง “หลักฐานอยู่ทนโท่ว่าคุณเป็นผู้ร้ายลักพาตัว คุณต้องการอะไรจากฉัน” เธอยังลั่นปากพูดในสิ่งที่อยากพูด รู้ทั้งรู้ว่าเสียเปรียบ และเธออยู่ในฐานะที่ไม่สามารถสู้เขาได้ด้วยซ้ำไป “จะเล่ายังไงดีนะ” อินทนิลพูดคุยกับเธอตลอดตอนที่เธอไม่ได้สติ ตอนนี้ร่างเล็ก ๆ และนุ่มนิ่มของมยุรดาอยู่ในอ้อมกอดของเขา เธอนั่งอยู่บนตักของร่างใหญ่ ลำแขนของเขาพาดกอดรัดรวบหน้าอกหน้าใจ ปลายคางแหลม ๆ ของเขาจรดวางอยู่ที่ต้นคอของเธอ ในหัวใจของมยุรดาเต้นไม่เป็นส่ำ ไม่เคยมีชายใดได้เข้ามาใกล้เธอแบบนี้ นอกจากคุณพ่อเท่านั้น อินทนิลขยับตัวให้ตัวเองนั่งดี ๆ และไม่มีทีท่าจะปล่อยหญิงสาว “อย่าทำอะไรฉันนะ ฉันกลัวแล้ว ฉันขอร้องล่ะ” เธอพูดกับเขาอย่างแผ่วเบา รับรู้ได้ถึงลมหายใจของชายหนุ่มที่เป่ารดอยู่ข้างแก้ม เขาถอนหายใจดังเฮือก เหมือนที่คุณหมอสุชาดาบอกว่า ระวังจะโดนผู้หญิงคนนี้เข้าใจผิด แล้วตอนนี้เธอก็กำลังเข้าใจเขาผิดอยู่จริง ๆ “อย่าทำอะไรฉันนะ” น้ำเสียงสั่นเครือ อินทนิลรู้สึกสงสารเธอจับใจ ไม่รู้จะเริ่มต้นเล่าบอกเธออย่างไร เพื่อลบล้างในสิ่งที่เธอคิด

หัวใจเจ้าสาวจอมเกเร อีวาน บันตี ดารุจ พี่ชายต่างมารดาที่รักน้องสาวมาก เขาแค่อยากช่วยให้งานแต่งงานของน้องสาวไร้อุปสรรค ไม่ให้มีอะไรมาขัดขวาง เขาจึงตัดสินใจทำเรื่องบ้าบอลงไป อีวานจับเอาดาวประดับ ลูกสาวเจ้าปัญหาของคุณเภาเจ้าบ่าวของน้องสาวไปกักขัง หลังจากนั้นก็มีเรื่องอลหม่านและอลเวงเกิดขึ้นมากมายให้นักอ่านได้ติดตามลุ้นไปกับนักเขียนค่ะ เรามาลุ้นไปด้วยกันว่า เรื่องของอีวานกับดาวประดับจะลงเอยอย่างไร สุดท้ายแล้วนิยายของคุณธิดาแทบทุกเรื่องจะเป็นนิยายโรมานซ์ มี NC ให้พอเลือดสูบซีด อย่างไรฝากให้ทุกท่านติดตามผลงานของคุณธิดาไปตลอด ให้สนุกไปกับการอ่านนะคะ และขอให้ทุกท่านมีสุขภาพกายและสุขาภพใจแข็งแรง มีเงินใช้กันทั่วหน้าค่ะ

ผู้เป็นย่าเป็นคนที่มีเซนส์ ท่านรู้อะไรล่วงหน้าเสมอ แทบจะไม่เคยพลาด และครั้งนี้ก็เหมือนกัน เนื้อคู่ที่แท้จริงของหลานชายกำลังจะมา ทำให้ท่านดี๊ด๊ามากกว่าทุกคน เฝ้ารอคอยอย่างใจจดจ่อ แล้วหญิงปริศนาก็โผล่มา มาทำให้หัวใจของเขาต้องปั่นป่วน และปลุกความเป็นชายให้ลุกโชน แต่ไปดูว่า แท้จริงแล้วใครเป็นคนทำให้พระเอกของเราแข็ง อุบ... (ไม่เอา ไม่เล่าสิ ปิดปากตัวเองให้สนิทเลย) ไปติดตามกันได้เลยค่ะ ฝากเรื่องนี้เอาไว้ด้วยนะคะ ++++ บนหนทางแห่งชีวิตรัก เวลาไม่ใช่ตัวกำหนดความมั่นคง แต่เป็นหัวใจรักที่ภักดีต่อกันต่างหาก อดีตที่เคยเลวร้ายของทั้งมณียาและอาคเนย์ คงทำให้เขาและเธอได้นำมาเป็นบทเรียนของชีวิต ที่จะครองคู่สุขสมใจกันไปตลอดจนหมดลมหายใจ แล้วตายจากกัน โดยที่ทั้งคู่จะไม่หวั่นแม้อุปสรรคใด ๆ ที่จะเกิดมาในวันข้างหน้า ขอเพียงได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันในตอนนี้ให้มีความสุขมากที่สุดก็พอ

โบนิตา หรือ ส้ม วัย 28 ปี เธอกังวลมากกับคำทำนายของยายที่บอกเอาไว้ว่า โบนิตาต้องหาสามีให้ได้ก่อนอายุ 29 ปี ไม่อย่างนั้นเธอจะอยู่เป็นโสดไปตลอดชีวิต ความคิดในหัวของเธอติดอยู่กับเรื่องนี้ ต้องรีบหาสามีให้ได้ แต่สาวออฟฟิตในบริษัทโฆษณาแห่งหนึ่ง เป็นแค่เพียงหัวหน้าฝ่ายหาลูกค้า ที่วันๆ งานยุ่งหัวฟู เจอแต่กับผู้ชายแก่ๆ ที่มีเมียแล้ว และเพื่อนเกย์ เก้ง กระเทย เธอเริ่มถอดใจ เมื่อวันเกิดครบรอบ 28ปี เธอได้เจอกับเพื่อนรักอย่าง เอมมาลิน อีกครั้ง เอมมาลินสาวมั่นเพื่อนสนิทตอนมอปลายที่ย้ายตามแม่ไปอยู่ประเทศอังกฤษ กลับมาเพื่อพบโบนิตาเพื่อนที่รักที่สุด เอมมาลินกลับมาเพื่อแต่งงาน ปาร์ตี้ก่อนจะสละโสดกับคู่หมั้นหนุ่มจึงถูกจัดเพื่อรำลึกความหลังของเอมมาลินและโบนิตาจึงเกิดขึ้น เรื่องมันก็เริ่มวุ่นตั้งแต่วันนี้แหละค่ะ คำโปรย “สบู่เข้าตา” เธอตะโกนบอกเขา หิรัญเหมือนตื่นจากภวังค์แทบวิ่งเข้าไปหา “ไหนๆ ดูซิ” มือเธอที่ปะเปะไปทั่ว ทำให้ขวดแชมพูขวดสบู่ตกลงไปกองรวมกันอยู่ที่พื้น เขาเอื้อมไปหยิบฝักบัวแล้วยัดเข้าไปในมือ โบนิตารีบยกมันขึ้นล้างใบหน้า สะบัดผมที่เปียกน้ำแบบเบาๆ ‘โอย...’ หิรัญทำท่าเหมือนจะละลาย สายน้ำกระเด็นมากระทบกับผิวหน้าและตัวเขาแต่ชายหนุ่มก็ไม่รู้สึก กลับจ้องมองใบหน้าของเธอที่ไร้เครื่องสำอางและสะอาดหมดจด ปากแดงระเรื่อเผยอหายใจ เธอขยับตัวทำท่าจะลื่นเพราะเหยียบขวดแชมพู “โอ๊ะ...” เธอส่งเสียงร้อง ร่างเซ ทิ้งฝักบัวในมือทิ้งลงไป ใช้มือป่ายปะจับอะไรหาที่ยึด หิรัญส่งแขนรับร่างของเธอเอาไว้ แต่ไม่ทัน ร่างเล็กๆ ร่วงลงไปกองข้างล่าง ในฝ่ามือของเธอยึดเอาท่อนเนื้อที่เริ่มแข็งตัวเพราะเจ้าของไม่ระวัง ผ้าเช็ดตัวของเขาหลุดลงไปแล้ว “นี่อะไร” คำถามที่ไม่น่าหลุดออกจากปากถามมาเลย ก็เห็นอยู่ว่าเป็นไอ้จ้อนของนายหิรัญเขา เธอเงยหน้าขึ้นสบตากับเจ้าของร่างที่ยังตะลึงไม่หาย ริมฝีปากเล็กๆ ขยับอ้า และส่งสายตาที่เว้าวอน เขาพูดอะไรไม่ออก กำลังตะลึง “นี่นายรู้ไหม ยายของฉันบอกกับฉันว่ายังไง” เธอคงเมาแล้วเพี้ยน ในมือยังกำความเป็นชายของหิรัญเอาไว้เต็มๆ แล้วยังลูบแบบอ่อนโยน โบนิตาสบตากับเขา หิรัญหายใจเข้าออกแรงๆ ได้แต่ส่ายหน้า ตกใจจนพูดไม่ได้ บอกเลยไม่เคยเจอสถานการณ์แบบนี้มาก่อนในชีวิต “ยายบอกว่า ถ้าฉันยังไม่มีผัวก่อนอายุ 29 ฉันจะต้องอยู่คนเดียวไปตลอดชีวิต” ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก... หัวใจของหิรัญเต้นแรง “นายเป็นผัวให้ฉันได้ไหมคืนนี้” ‘อุต๊ะ’ ชายหนุ่มทำตาโต ร้องอุทานอยู่ในใจ ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก... ริมฝีปากเล็กๆ นั้นค่อยอ้ากว้าง ก่อนจะชิดเข้ามาใกล้ “อื้อ...” เสียงที่เล็ดลอดออกมาจากลำคอของหญิงสาว “โอ้ว...” เสียงนี่คือหลุดมาจากปากของหิรัญ ‘OMG มันคือดีอ่ะ’ เขาหลับตาพริ้ม

อยากเล่าเรื่องราวของรักแรก และความรักในช่วงของวัยรุ่นวัยเรียน วัยมหาวิทยาลัย วัยที่น่ารัก ความรักที่ต้องลุ้น รักที่ต้องให้ใจ รักที่มันใสใส แต่แฝงไปด้วยความหื่น เรื่องนี้จะมีความใสใส... หรือเปล่าต้องลองอ่านดู การันตีความสนุก ความฟิน ให้ผู้อ่านได้จิกหมอนอย่างแน่นอน ไม่ว่าจะเป็นคู่ของ มีมี่กับลีโอ คนแรกของกันและกัน เป็นคู่ที่มีอยู่ในเรื่อง Stumble Love รักสะดุดใจ น้องสาวของลินค่ะ ขนมผิงกับติ๊ดชึ่ง ทอมกับผู้ชายเนิร์ด พี่คีตากับหญิง รุ่นพี่ที่รักจริงหวังฟัน และคู่เกย์น่ารัก กุ้งเต้นกับตุ๊กตุ่น คู่วายในเรื่องที่คุณธิดาแต่ง พอไปวัดไปวาได้ไหม นักอ่านช่วยวิจารณ์หน่อยนะคะ ถ้าได้จะแต่งวายสักเรื่อง ++++++ สปอย “เอ่อ...ก็รู้แล้วลงจากตัวเขาได้ยัง” เธอผลักอกเขาเบา ๆ “ไปอาบน้ำด้วยกันนะ เดี๋ยวเขาอาบให้มี่เอง” เขาชักชวนเธอ เพราะรู้สึกตรงกลางร่างงามฉ่ำแฉะไปหมดแล้ว “มี่รู้ไหมเขามีความสุขที่สุดเลย” บอกเธอด้วยน้ำเสียงดีใจปนปลื้มสุด ๆ “อือ...” เธอยิ้มกลับส่งสายตาหวานให้ “แต่เดี๋ยวเขามีเรื่องจะถาม” ลีโอเอ่ยมาน้ำเสียงจริงจัง จ้องหน้าโดยใช้นิ้วมือของเขายึดใบหน้าเธอให้ตรึงอยู่กับที่ “เรื่องอะไร...” “ทำไมมี่ใส่ถุงยางอนามัยคล่องจัง เขายังไม่ค่อยเป็นเลย” เขาถามน้ำเสียงจับผิด เธอส่ายหน้าหน้าแดงไม่ยอมตอบ “บอกมาเดี๋ยวนี้เลย ไม่งั้นเขาจะเอาตัวเองต่อ” พูดพลางขยับอัดแท่งลงร่องแน่น “บ้าเหรอลีโอเดี๋ยวถุงแตก” เธอร้องห้ามบิดตัวหลบปลายจมูกที่ซุกไซ้ลงมา “ไหนบอกมาก่อนเร็ว ๆ” เขาหยัดร่างใช้สองมือคร่อมหน้าเธอไม่ให้ขยับ “แหม...อยู่หอ ไอ้พวกเด็กหอมันไม่มีอะไรทำกัน ก็เลยซื้อมาลองหัดใส่ดูเผื่อได้ใช้” เธอตอบคำถามทำหน้าอาย ๆ “ผู้หญิงสมัยนี้มันจริง ๆ เลย” เขาพูดขึ้นก่อนจะก้มลงจุ๊บไปที่ปากที่กำลังจะเถียง “แต่ก็ได้ใช้เห็นไหม” “ครับที่รัก มีมี่ของลีโอเก่งไปทุกเรื่อง แต่เรื่องบนเตียงเราค่อยมาเรียนรู้พร้อมกันนะ พรุ่งนี้เขาจะหาท่าใหม่ ๆ มาบ้าง ตัวเองจะได้ไม่เบื่อ” พูดส่งเสียงทะเล้นปนทะลึ่ง “บ้า...ลีโอเนี่ย...” ว่าพลางทุบหน้าอกเขาอีกครั้ง “ไปอาบน้ำดีกว่า ดึกแล้วนะพรุ่งนี้ขอบตาเขาจะช้ำ” เธอรีบบอกเขา เพราะเลยเวลานอนมามากโขแล้ว “เขาว่าอย่างอื่นอาจจะช้ำมากกว่าขอบตาอีกนะ” พูดจบก็แกล้งกระแทกลำตัวเบา ๆ “ไอ้ลีโอ ไอ้ลามก...” “มี่เรียกเขาว่า ไอ้...ใช่ไหม ต้องลงโทษสถานเดียว” ลีโอกอดรัดมีมี่แน่น ซุกไซ้จมูกและปลายลิ้นไปทั่ว กว่าสองคนจะได้อาบน้ำนอนก็ใกล้รุ่งเต็มที...ฟ้าเหลืองเลยงานนี้

คำสัญญาและคำมั่นเมื่อครั้งวัยเด็ก ที่สีหราชได้ให้ไว้กับดาริกาว่าเขาจะแต่งงานกับเธอ หญิงสาวยังคงยึดมั่นเสมอมา แต่เขากลับลืมมันไปแล้วและกำลังจะแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น วันนี้สาวสวยของเราได้กลับมาทวงคำสัญญา เขาจะให้คำตอบกับเธอว่าอย่างไร และเรื่องราวที่เกิดขึ้นหลังจากนี้ ต่างทำให้ทุกฝ่ายเจ็บหัวใจและปวดร้าวพอๆ กัน เมื่อเราฝืนโชคชะตาที่เล่นตลกกับเราไม่ได้ เราควรจะปล่อยหัวใจให้เป็นไปตามพรหมลิขิตใช่หรือไม่ กามเทพช่างใจร้ายกลั่นแกล้งกันได้ลงคอ

ทำไมถึงตั้งชื่อว่า เจ้าหัวใจนายปิศาจ ก็เล่ห์เหลี่ยมของลายไม้ที่ต้องการให้ปวีนุชรักเขา ก็คือ ความหื่นล้วนๆ ชั้นเชิงเรื่องบนเตียงที่เขาชำนาญ เธอเลยบอกว่า เขาคือ ปิศาจที่ร่ายมนต์ทำให้เธอหลงกลให้กับเขาไปแล้วทั้งหัวใจ ไม่รู้ว่าด้วยเหตุบังเอิญหรือพรหมลิขิต ทำให้ทั้งสองคนโคจรมาใช้ชีวิตสิบสี่วันด้วยกันบนเรือสำราญในท้องทะเลอ่าวไทย เป็นช่วงเวลาที่ทั้งสองได้อยู่ด้วยกันตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง กิน นอน ได้รู้จัก และเรียนรู้ที่จะรักกัน ฝ่ายหนึ่งหวังว่าจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันตลอดไป แต่อีกฝ่ายหนึ่งกลัวความเจ็บปวดและการจากลา เธอคิดว่าตัวเองไม่เหมาะสมกับเขาด้วยประการทั้งปวง จึงหนีเขาสุดชีวิต หนีไปเพื่อที่จะเก็บเขาเอาไว้ในความทรงจำให้ลึกที่สุด แต่เธอก็หวังว่าเขาจะตามหา ความเจ็บปวดจึงเกิดขึ้น เขาจะตามหาเธอไหม ถ้าตามหาแล้วเจอเขาจะทำยังไงต่อไป จริงๆ ความรักไม่ได้อยู่ที่ระยะเวลา ไม่ได้ขึ้นอยู่กับ ชนชั้น การศึกษา ฐานะว่ารวยแค่ไหน หรือเป็นคนที่ไม่มีอะไรเลย ความรักคือการที่คนสองคนหัวใจตรงกันต่างหาก และวันนี้หากเลือกได้ คุณจะยินดีอยู่กับเขาไหม ถ้าเขาบอกว่ารักคุณสุดหัวใจ และอยากดูแลคุณไปตลอดชีวิต

“ได้ข่าวมาว่า อยากมีแฟน แล้วก็อยากแต่งงาน” อารมณ์ไหนไม่รู้ ทำให้เขาถามเธอแบบนั้นออกไป “เอ่อ...” เธอไม่รู้ว่าจะตอบว่าอย่างไร ได้แต่เงยหน้ามองเขา พิชายุทธสอดสองมือประสานกันอยู่ที่ใต้คางของเธอ รั้งปลายคางของใบข้าวขึ้น “ลองจูบกันไหม” เขาชวน ภายใต้แววตาที่สั่นระริกนั้น อะไรดลใจให้ใบข้าวพยักหน้า ริมฝีปากของชายหนุ่มฉกลงไปในทันที เขาสอดแทรกปลายลิ้นร้อน ๆ เข้าไปในโพรงปากของเธอ ใบข้าวหลับตาพริ้ม จุมพิตแรกจากชายแปลกหน้าที่เพิ่งเห็นและได้รู้จักกันในวันนี้ มันต้องเป็นผลลัพธ์ของการอธิษฐานของเธอสินะ บรรยากาศพาไป และแรงกระตุ้นในร่างกายของสองหนุ่มสาวพาไปด้วยสิ มือหนาของพิชายุทธไม่ได้หยุดยั้งที่ปลายคาง สัมผัสแผ่ว ๆ และนุ่มนวลไล้เรื่อยลงไปตามลำคอ แล้วไปหยุดอยู่ที่เนินอก พิ¬ชายุทธล้วงปลายนิ้วเข้าไปหยอกเย้าทั้งถันคลึงเบา ๆ นิ้วแข็ง ๆ สะกิดไปที่ยอดเชอร์รีที่ชูชันสู้มือ เสียงครางครวญเล็ดลอดออกมาจากลำคอของใบข้าว “คุณอยากจะใช้อวัยวะส่วนไหนอีกที่คิดว่า ยังไม่เคยได้ใช้” ใบข้าวหน้าแดงก่ำไปกับคำถามของเขา “ถามอะไรบ้า ๆ คนเพิ่งจะรู้จักกัน อย่ามาถามแบบนี้นะ” ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่โลดแล่นอยู่ในร่างกายของทั้งคู่ กำลังเดือดพล่าน จูบเดียวนั้น มันทำให้อารมณ์กระเจิดกระเจิง “ไม่รู้สิ จากการที่ได้คุยกับคุณวันนี้ มันทำให้ผมรู้สึกว่า เราเหมือนเคยรู้จักกันมาก่อน” “ตั้งแต่ชาติไหน ๆ หรือ” “มั้ง” พิชายุทธไปยืนต่อหน้าเธอ ก่อนจะส่งมือยื่นไปตรงหน้า “ทำไม” “ไปต่อกันในห้องดีกว่า” คำตอบนี้ เล่นเอาเธอตาโต แทบหายเมา พิชายุทธจู่โจมตรงเข้ามากอดรั้งร่างของเธอ และยกตัวของเธอขึ้น ด้วยความที่เขาตัวสูงกว่า เธอจึงเหยียบขึ้นไปที่หลังเท้าของเขา เงยหน้าขึ้นสบตากับเขา ใบข้าวยอมรับว่าตอนที่เห็นพิชายุทธครั้งแรก เธอก็สะดุดใจแล้ว ด้วยความที่เขาเป็นดาราเป็นนักร้องมันมีออร่าบางอย่างออกมา แต่ที่แน่ ๆ เขาคือผู้ชายที่จัดว่าอยู่ในสเปก ใครจะมาเป็นแฟนของใบข้าวก็ต้องสูงยาวกว่าเธอ สองมือของพิชายุทธรัดรอบเอว และพาเธอหมุนตัวไปรอบ ๆ “ว่าไง” เขาย้ำกับเธออีกครั้ง “ถ้าคุณบอกว่าไม่ ผมก็จะหยุด” “อา... แล้วถ้าฉันตอบคุณว่าตกลงล่ะ” ในสายตาของหญิงสาวไม่ได้ท้าทาย แต่นัยน์ตาหวานพริ้ม พิชายุทธเผยยิ้มออกมาก่อนจะรวบตัวของเธอขึ้นสู่วงแขน “ผมจะทำให้คุณประทับใจที่สุด” “แบบไหนคะ” “เดี๋ยวคุณก็จะรู้” ขายาว ๆ ของเธอ พาใบข้าวตรงไปที่ห้องนอนของตัวเอง

แม่ผัวกับลูกสะใภ้ ที่หมายเอากันถึงตาย สถานการณ์ที่สร้างขึ้นเพื่อพรากคนที่รักกันให้ตายจาก อุบัติเหตุเรือแตกแต่คนยังไม่ถึงคราวไม่ถึงเวลาไป พันสิตาจึงรอดโดยการได้รับความช่วยเหลือจากเขม ครองอำมาตย์ หนุ่มชาวเลที่ออกเรือไปหาปลา แต่สิ่งที่เลวร้ายที่สุด คือ ความทรงจำของเธอหายไป ชีวิตที่ไม่มีใครเหลืออยู่อีกแล้ว เธอจึงตัดสินใจมอบชีวิตให้ชายแปลกหน้าผู้นั้นดูแล คีรีต้องอยู่กับคืนวันที่สูญเสียเมียรัก ทิ้งลูกน้อย เด็กชายขุนเขาวัยสามขวบไว้ให้ดูต่างหน้า สาวน้อยญาดาอาสาดามหัวใจด้วยการหนุนนำ และวางแผนของมารดาของเขา สุดท้ายชีวิตก็ต้องดำเนินต่อไป วันเวลาผ่านไปยี่สิบกว่าปี สิ่งที่ไม่น่าจะเกิดก็เกิดขึ้น เมื่อลูกของสองครอบครัวมารักกัน เรื่องราวจะจบลงเช่นไร ความสุขจะบังเกิดหรือไม่ แล้วคุณหญิงแก้วกัลยาจะได้รบผลกรรมที่นางได้ก่อเอาไว้หรือไม่ มาเอาใจช่วย และลุ้นไปด้วยกันค่ะ +++++ ท้องทะเลสีเขียวมรกตรับกับแสงส่องจากดวงอาทิตย์ สะท้อนเป็นเงาสวยงามยามพระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า สองสามีภรรยานั่งกอดกันอยู่ในเรือหางยาวลำใหญ่ที่ดีที่สุดในกระบี่ ณ ขณะนี้ “สวยมากๆ นะคะ” เธอเอนหลัง เงยหน้าขึ้นไปมองใบหน้าของสามี และหันกลับไปมองดวงอาทิตย์ดวงกลมโตเหมือนไข่แดง ที่กำลังเคลื่อนตัวลงต่ำจะตกลงไปบนพื้นน้ำ “สวย... ตาลจ๋า... พี่มีความสุขมากๆ เลยจ้ะ” “ตาลก็เหมือนกันค่ะ” เขากระชับอ้อมกอดรอบตัวเมียรักไว้แน่นความสุขที่จะต้องจดจำไปตลอดชีวิตนับตั้งแต่วันนี้ “เฮ้ย... ระวัง...!!!” เปรี๊ยะ... โครม... ตูม... เสียงสิ่งของที่วิ่งมาอย่างเร็ว ชนเข้ากับเรือหางยาวของคีรีและพันสิตา ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว สิ่งที่มากระทบมันใหญ่กว่าเรือลำ ที่ทั้งสองนั่งอยู่นั้น เรือสปีดโบตลำใหญ่ชนเข้ากับท้ายเรือเหมือนจงใจ ร่างของนายท้ายคนขับเรือกระเด็นตกไปไกล เรือหางยาวนั้นแตกหักขาดครึ่งลงไปในทันที สองร่างที่กำลังก่ายกอดชมความงามของบรรยากาศยามเย็นนั้น แยกหลุดออกจากกันทันที “ตาล...” คีรีเรียกชื่อของภรรยาดังลั่น ปัง!!! และเสียงปืนก็ดังสนั่นลั่นไปทั้งทะเล

ความรักต่างวัยของอาโหน่งกับหนูครีม ที่ได้ลงเอยกันด้วยเรื่องบังเอิญ เหมือนอุบัติเหตุรักที่ไม่อยากให้เกิด ลึกๆ ในความรู้สึกของหนูครีมแอบปลื้มผู้ชายที่ดูอบอุ่น หล่อ สมาร์ต แบบอาโหน่งอยู่แล้ว แต่การแต่งงานแบบคลุมถุงชนของสองปู่ ที่อยากเห็นหลานของตัวเองเป็นฝั่งเป็นฝา อยากให้ได้เป็นทองแผ่นเดียวกัน หนูครีมได้มาเป็นเจ้าสาวแทนเค้กพี่สาวของเธอที่หนีตามคนรักไป เรื่องราวของหัวใจที่ไม่อาจจะห้ามได้ มาติดตามเป็นกำลังใจให้กับหนุ่มใหญ่ กับสาววัยกระเตาะกันค่ะ คำโปรย “รู้ไหมว่าการแต่งงานคืออะไร มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆ ที่ครีมหรือใครจะมาล้อเล่นกับอานะ แล้วครีมรู้ไหม ถ้าครีมเป็นเมียของอา ครีมต้องทำยังไงบ้าง” เขาถามเธอตรงๆ ชิดใบหน้าจนเกือบชน เด็กสาวได้แต่ก้มหน้างุดๆ แต่มันก็แทบจะแนบสนิทกับใบหน้าของเขา “ครีมเข้าใจความหมายที่อาโหน่งกำลังพูดถึงไหม ฮึ...” เขาถามอีกครั้ง พัสกรโกรธที่เธอไม่ตอบคำถามของเขา “ครีมพร้อมไหมที่จะเป็นเมียอา” *** บทรักแซบเด้อ ขอบอก ***

ความรักที่เห็นแก่ตัวของมนุษย์ผู้ชาย ที่ชอบในเรื่องเซ็กส์ พอเจอกับผู้หญิงดี ๆ ที่เธอไม่อยากอยู่ในวังวนปรารถนาของเขา เธอจึงตัดเยื่อไม่เหลือใย แล้วอย่างไรต่อล่ะที่นี่ การประลองหัวใจระหว่าง เทมป์ หรือ นายตรินัย เจ้าของลานแข่งรถ รูปหล่อ ร่ำรวย คาสโนว่า กับ ดอกไม้ หรือ นางสาวอุมาริการ์ มิสมอเตอร์โชว์ โดยมีความรักเป็นเดิมพัน ตรินัยรู้สึกเสียหน้าอย่างแรง เพราะนางสาวอุมาริการ์ ที่ได้แต่หนีเขา ไม่ยอมรับสัมพันธ์ และทุกครั้งที่เจอกัน เขาก็กระทำกับเธอแบบไม่เป็นสุภาพบุรุษเอาเสียเลย แม่ดอกไม้อุมาริการ์ได้ขโมยหัวใจของนายเทมป์ไปด้วยนี่สิ ทำให้ชายหนุ่มคาสโนว่า ถึงกับกินไม่ได้ นอนไม่หลับ อุมาริการ์กับตรินัยจะโคจรมาเจอะเจอกันอีกหรือไม่ บางเรื่องราวที่เกิดขึ้นในชีวิตคนเรา บางครั้งอาจจะเป็นพรหมลิขิตก็ได้ ++++++ “คืนนี้ผมต้องจ่ายคุณเท่าไหร่ครับ” เขาเข้าเรื่อง ดอกไม้ถึงกับหน้าเหวอ ไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาพูดในครั้งแรก ก่อนที่ถึงบางอ้อ เธอมองหน้าผู้ชายตรงหน้าจ้องเขม็ง “เก็บเงินของคุณเอาไว้เผาเพื่อนคุณเถอะค่ะ” อุมาริการ์ปากร้ายออกมาทันที ไม่คิดว่าผู้ชายหน้าตาดีตรงหน้าจะเป็นคนแบบนี้ เธอรีบหมุนตัวลงจากเก้าอี้ ก่อนจะคว้าเป้ที่วางอยู่บนพื้นข้างล่างขึ้นบนไหล่ เขารีบคว้าข้อแขนเธอเอาไว้ในทันที และล็อกมือเอาไว้แน่น กระชากร่างเล็กบอบบางเข้าหาตัว “คุณ... ฮึ” เธอตกใจกับกิริยาก้าวร้าวและไม่ให้เกียรตินั้น "แหม... ทำเป็นไม่เคยไปได้นะ คุณดอกไม้” เขาพูดย้ำชื่อเธอ มองหน้าสวย ๆ ที่ตอนนี้ทำเชิดเข้าใส่ เทมป์รู้สึกเสียหน้าอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ปกติมีแต่ผู้หญิงที่วิ่งเข้ามาประเคนให้กับเขาถึงที่ “ปกติคุณทำงานก็เพื่อเงินอยู่แล้วนี่ครับ อยากได้เงินจนตัวสั่นไม่ใช่หรือ ถึงมาทำงานที่นุ่งน้อยห่มน้อยแบบนี้ ขายตัวมาก็หลายครั้งแล้วนิ หรือว่าไม่จริง เลิกงานก็ขายตัว ขึ้นเตียงกับผมคืนนี้สิ ผมให้คุณหมดนี่" เทมป์โยนเงินแบงก์พันสี่ห้าปึกลงตรงหน้าของหญิงสาว “เก็บเงินเอาไว้เลี้ยงหมาในปากของคุณก็ได้นะคะ หากมันมีเยอะเกินไป” เธอพูดพร้อมทั้งขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน เกิดมาก็เพิ่งเคยเจอผู้ชายที่หยาบคายสุด ๆ แบบนี้เป็นคนแรก อุมาริการ์จ้องหน้าเขาเขม็ง สองมือกำหมัดเอาไว้แน่น ก่อนจะซัดอีกมือที่ว่างจากพันธนาการของเขาลงไปที่ปากได้รูปที่ใส่ร้ายเธอออกมา

เมื่อพี่ชายเธอมาแย่งเอาคนรักของเขาไป เขาจะทำยังไงให้ความแค้นที่ฝั่งแน่นในคลายลง แต่การกระทำที่อยากจะกลั่นแกล้งเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง กลับกลายมาเป็นพันธนาการที่ผูกมัดตัวเขา และหัวใจของเขาเอาไว้กับเธอตลอดไป คำโปรย ------- "ไอ้สิ่งที่พี่ของเธอทำ มันโคตรจะทุเรศเลย เธอรู้ไหม มันมาปล้นเอาความรักของนิ้งไปจากฉันแท้ๆ มันปล้นเอาไป หัวใจของนิ้งต้องเป็นของฉันสิ" “ไม่จริง คุณมันดื้อด้าน อยู่แต่ในความมืดมนแบบนี้ไง ไม่มองเห็นความรู้สึกของใครบ้างเหรอ ถ้าพี่นิ้งเขารักคุณ เขาจะปฏิเสธคุณทำไม” คำตอบช่างย้ำชัด วิษรุจโกรธมากๆ ที่เด็กสาวพูดแทงใจดำ "คุณก็หารักใหม่ได้นี่คะ คุณทั้งหล่อทั้งดูดี" เธอเถียงเขาข้างๆ คูๆ และอยากจะพูดให้เขามีสติมากขึ้น บางทีวิษรุจอาจจะคิดได้ "กับใครฮึ แม่สาวน้อย" เขาจ้องสบตากับเด็กสาว ก้มลงมาหายใจรดใบหน้าที่เงยขึ้นมองหน้าเขา "กับเธอหรือ หึ..." เสียงหัวเราะเย็นๆ สายตาที่มุ่งร้าย มองเธอแบบโลมเลีย เธอสะดุ้ง เขาเดินมาใกล้จนชิด สองมือของวิษรุจถูกยกขึ้นมากั้นร่างกายเล็กๆ ของเด็กสาวเอาไว้ สายตาที่มองเธอเหมือนกระหายใคร่รัก อยากแกล้งเด็กที่ไม่รู้เด็กไม่รู้จักผู้ใหญ่ เธอบังอาจมาสอนเขาได้ยังไง ให้เขาทำแบบนั้นแบบนี้ เขาชิดใบหน้าก้มต่ำลงมาเรื่อยๆ และหายใจพ่นแรงๆ ลมที่ออกมาเต็มไปด้วยกลิ่นของแอลกอฮอล์ ดูเหมือนเขาจงใจเป่าลมหายใจนั้นไปทั่วใบหน้าและลำคอขาวๆ "คุณจะทำอะไร” เธอนึกขยาด ตอนนี้ภายใต้หน้าอกข้างในนี้มันสั่นไหวเต้นแรงโครมครามไปหมดแล้ว "ทำอะไรเหรอ แม่หนูน้อย อย่าโง่ไปหน่อยเลยน่า มาเสนอตัวซะขนาดนี้" เขาพูดชัดเจน ++++++++++++++++++++++++++

มุกรวี vs ภูรี ถูกกามเทพเสกคาถาใส่ ให้ต้องมาเจอะกันแบบไม่ตั้งใจ แล้วเผลอไผลไปมี One Night Stand เจ้านาย vs ลูกน้อง คือคาถาที่กามเทพเสกใส่พวกเขาอีกครั้ง ใช้ความใกล้ชิดเป็นตัวลิขิตให้ต้องใจกัน แต่อุปสรรคอันใหญ่หลวงนั้นคือ แม่ผัวตัวร้าย vs ลูกสะใภ้ที่ไม่เข้าตา ทั้งสองจะทำอย่างไร ถ้าหัวใจมันสะดุด แล้วของขวัญที่ไร้รักอย่างเด็กน้อย ที่อยู่ในท้องของเธอล่ะ กว่าจะสมหวังดั่งใจและได้ครองคู่ จะผ่านอุปสรรคของความรักนี้ไปได้อย่างไร

ในบ่วงห้วงเสน่หา แนวผู้ชายใจร้าย ผู้หญิงมองโลกในแง่ดี ถึงภายนอกจะอ่อนโยนแต่เธอก็ใจแข็งน่าดู เบนเข้าหาเธอโดยใช้ความสมาร์ทและหน้าตาเป็นอาวุธ เพราะด้วยการที่เกวเป็นหญิงสาวที่มองโลกในแง่ดี ใสซื่อ เธอมีจุดอ่อนอีกอย่างหนึ่ง คือ ไว้ใจคนง่าย เชื่อคนง่าย เลยทำให้เธอตกอยู่ในบ่วงห้วงของความรัก ตอนที่เขาขอเธอแต่งงาน เธอจึงตกปากรับคำยอมตกลงแต่งงานกับเขาโดยง่าย ความรักทำให้คนตาบอดได้ด้วยเหรอ ความรักของเบนคือคำว่าธุรกิจ แต่ความรักของเกวคือทั้งชีวิตมอบไว้ให้แก่เขา และยังมีความรักของคู่รอง พี่ริทกับตาหยี และพี่กวงกับคุณหมอสาวด้วยนะคะ มาเสริมกำลังความสนุก และท้าให้ฟิน +++++ เบนโน้มใบหน้าเขามาแนบชิด เธอไม่กล้าขืนตัว ยอมให้ใบหน้าหล่อเหลาของเขาคลอเคลียอยู่ที่ข้างแก้มนวล “จะเร็วไปไหมถ้าผมจะบอกว่า ผมประทับใจคุณมากตั้งแต่แรกเห็น และผมอยากจะบอกว่า ผมชอบคุณ” คำพูดเบาๆ ที่ข้างแก้ม ทำให้เธอถึงกับหน้าร้อนออกผ่าวๆ รวิกานต์ถึงกับตะลึงอย่างไม่คาดคิด เมื่อเขาจ้องสบสายตา มือหนึ่งที่ประคองอยู่ที่เอวคอดเลื่อนมารั้งยึดท้ายทอยของเธอเอาไว้ ก่อนประกบริมฝีปากลงมาบนกลีบปากสีสวยของเธออย่างรวดเร็ว มือที่จับประสานกันไว้ ถูกเบนบีบเอาไว้เบาๆ ปลายลิ้นเรียวอุ่นค่อยๆ แทรกเข้ามาในโพรงปากของหญิงสาวเพื่อควานหาความหวานให้ชื่นใจ เธอยืนตัวแข็งทื่อ ขาแข้งเริ่มอ่อนแรง หากไม่ได้มือเขาที่รั้งโอบเอาไว้เธอคงร่วงไปกองกับพื้นแล้ว ความหวานฉ่ำในรสจุมพิตซ่านซ่าไปถึงใจ อีกมือหนึ่งของรวิกานต์รั้งรัดรอบคอเขาไว้เป็นที่ยึดเหนี่ยว เธอจูบตอบเขาทั้งๆ ที่ไม่เคยจูบกับใครหรือชายหนุ่มคนใดมาก่อน ชายหนุ่มผู้เจนในเรื่องบนเตียงและความรักพาเธอเข้าสู่ห้วงของความสิเน่หา สาวสวยใจเต้นระส่ำแทบหลุดออกมานอกอก

คู่แค้นแสนชัง เป็นเรื่องแรกที่อยู่ใน ซีรีส์ ศัตรูที่รัก กัมปนาท เขาเคียดแค้นทั้งตัวนายอิทธิพล และ กุหลาบแก้ว ที่มีส่วนกดดันทำให้พ่อของเขาจบชีวิตด้วยการฆ่าตัวตาย สาเหตุทั้งหมดมาจากการที่นายอิทธิพลฟ้องร้องพ่อของเขา และให้กุหลาบแก้วซึ่งเป็นทนายความว่าความให้ สุดท้ายชนะคดี นายกำพลพ่อของกัมปนาทกลายเป็นบุคคลล้มละลาย ทรัพย์สินทั้งหมดต้องตกเป็นของอีกฝ่าย จุดเริ่มต้นที่แสนเกลียดชัง แต่สุดท้ายมันจะลงเอยเช่นไร เชลยหัวใจที่เขาจับเธอมาทรมาน ปมแค้นที่คาใจ กับความรักที่ก่อเกิดขึ้นท่ามกลางความขัดแย้งที่เขาบอกว่าไม่มีวันเป็นไปได้ กัมปนาทจะพ่ายหัวใจตัวเอง แล้วกุหลาบแก้วจะมีวันยกโทษทั้งหมดให้กับเขาไหม ต้องติดตาม ------------------- คำโปรย “อย่านะ อย่าทำอะไรฉันนะ” เธอขลาดกลัว เบียดตัวเองชิดกับฝาเรือนเข้าไปใหญ่ “โธ่... นี่เธอคิดว่าฉันจะพิศวาสเธอเหรอ เธอมันขยะอาจม เธอมันเป็นสิ่งของสกปรก ก็เหมือนจิตใจชั่วๆ ของพ่อเธอนั่นแหละ” “พ่อฉันไปทำอะไรพวกคุณ” คำว่าพ่อ ทำให้หญิงสาวสวนคำออกไปในทันที หญิงสาวฉุกคิด ธุรกิจของคุณพ่อมากมาย อาจจะไปสะดุดขาใครเข้าไปก็ได้ จึงทำให้เรื่องมันลามปามมาจนเกิดเรื่องกับเธอ “จะให้สาธยายก็คงไม่จบหรอก แต่คนชั่วๆ มันก็ต้องได้รับผลตอบแทบแบบสาสม” “นี่คุณฉันไหว้ละ ฉันขอร้อง อย่าทำอะไรฉันเลย ปล่อยฉันไปเถอะ หากคุณพ่อรู้ว่าฉันหายตัวไป แล้วทุกอย่างจะเป็นเรื่องใหญ่” หญิงสาวไหว้เขาปลกๆ น้ำตาเริ่มนองหน้าอีกครั้ง “หนึ่งชีวิตแลกกับหนึ่งชีวิตมันคุ้มสุดๆ แล้ว ถ้าฉันกลัว ฉันคงไม่จับเธอมาหรอก” “คุณจะเอาอะไร เงินทองของพ่อฉันมีมากมาย คุณบอกมาเลย นะคุณ ฉันขอร้องละ” “เงินที่ได้มาจากการโกงกิน คดโกงคนอื่นมาน่ะเหรอ เอาไว้เผาพ่อของเธอเถอะ” คำว่าเงินมันเหมือนกับแทงเข้าไปในหัวใจของกัมปนาท เขาทำท่าโกรธเกรี้ยวเธอขึ้นมาอีก สองฝ่ามือประกบลงไปที่หัวไหล่ของหญิงสาว สายตาจ้องมองเธอเขม็ง “เงินมันซื้อไม่ได้ทุกอย่างหรอกนะ รู้เอาไว้ซะด้วย” ------------------- อ่านแล้วฝากติชมผลงานด้วยนะคะ ขอบคุณที่รักกัน

ใบข้าวแต่งงานกับไอศูรย์ แต่พอวันหนึ่งเมื่อแม่เสียชีวิต เขาก็ขอหย่ากับเธอ เธอจะอยู่ต่อกับเขาได้อย่างไร เมื่อเขาไม่ได้รัก และยังชิงชัง เธอไม่อยากถูกตราหน้าว่าหน้าด้าน ใบข้าวจึงขอเป็นฝ่ายไปตามที่เขาต้องการ หญิงสาวขอไปตายเอาดาบหน้า เพื่อทำให้หัวใจไม่เจ็บร้าวเหมือนเดิม ทว่าเรื่องอลเวงยังไม่จบ เพราะพระพรหมได้จัดให้ เธอดันมีลูกของเขาติดท้องไปด้วย หากวันหนึ่งคนเป็นพ่อมาเจอกับเด็กชาย เขาจะทำอย่างไร +++++++++++++

นุชพินตา ควรเป็นเจ้าสาวที่น่าอิจฉาที่สุดที่ได้แต่งงานกับ ปุลวัชร เจ้าบ่าวที่ทั้งหล่อ รวย เนื้อหอม เป็นเจ้าชายในฝันของสาวๆ ทั้งเมือง แต่ใครจะรู้ว่าเจ้าบ่าวในฝันนั้น...ทั้งไร้หัวใจ และไม่ได้รักเธอสักนิด! การแต่งงานที่ไร้รัก อยู่กันไปก็มีแต่เจ็บปวดเท่านั้น แต่จะทำยังไงได้ ในเมื่อเธอไม่อาจปฏิเสธ แม้จะต้องถูกเขาทำร้ายหัวใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า จะทำอย่างไรหากใจที่ไม่คิดปรารถนารักกลับอยากได้ความรักจากเขา ------------------------------ “เธอเคยนอนกับผู้ชายหรือเปล่า” เขาถามออกมาจากปากร้าย ตอนที่เธอได้ยินถึงกับสะอึก ไม่คิดว่าเขาจะถามตรง ๆ และในนาทีต่อมา นุชพินตาก็รู้สึกโกรธมาก หญิงสาวโต้เขากลับ “ทำไมผู้ชายดี ๆ การศึกษาดี ๆ ถึงได้พูดจาแบบนี้คะ มาพูดดูถูกกัน เมื่อกี้ก็หาว่าพวกเราขายตัว และตอนนี้ยังมากล่าวหาฉันอีกว่าฉันสำส่อน คุณถามคำถามแบบนี้กับผู้หญิงทุกคน ที่คุณเคยนอนด้วยหรือยังไงคะ” ความเจ็บปวดระบายออกมาทางสายตา เขาเป็นบ้าอะไรกันนี่ คำพูดแบบนี้มาจากสันดานข้างในหรือเพราะว่าเขาเมา “แล้วเธอเคยมีอะไรกับผู้ชายหรือเปล่าล่ะ” เขาย้ำอีกครั้ง จ้องสบตาด้วยนัยน์ตาแดงก่ำ “ปากร้าย ประโยคนี้คุณไม่ควรถามออกมาด้วยซ้ำไป” จากที่เรียกเขาว่าพี่ปุ่น ชักขุ่นและมีอารมณ์โมโหขึ้นมาเปลี่ยนสรรพนามที่คนฟังก็รู้ว่าห่างเหิน “ผู้หญิงที่ดี ๆ ที่ไหน จะตอบตกลงแต่งงานกันชายแปลกหน้าอย่างรวดเร็วโดยไม่คิด เวลาเพียงแค่หนึ่งเดือนเท่านั้น” “แล้วมันยังไงคะ” นุชพินตาก็ไม่ยอมเหมือนกัน “เธออาจจะเป็นมือสองก็ได้” ‘เมื่อคืนเขาไปนอนที่ไหน แล้วไปนอนกับใคร’ ‘อ้อ… ก็คงจะเป็นผู้หญิงคนนั้นสินะ’ ดวงตาเศร้าลง เธอลุกขึ้นไปเปิดม่านหน้าต่าง และมองออกไปยังท้องทะเล แสงอาทิตย์กระทบกับระลอกคลื่นที่ไล่เรียงกันกระทบเข้าฝั่ง นุชพินตาถึงกับถอนหายใจดังเฮือก ‘ฉันมาทำอะไรอยู่ตรงนี้ มาให้เขาย่ำยีเล่นใช่หรือไม่’ เฝ้าถามตัวเองซ้ำไปซ้ำมา ‘ยะหยาอย่าเสียใจไปเลยนะ เธอต้องทำตัวเองให้เข้มแข็ง แข็งแรงเถอะ ในเมื่อเธอก็ไม่ได้รักเขาเหมือนกัน’ คำพูดปลอบโยนตัวเอง ‘ใช่… ฉันไม่ได้รักเขา และจะเกลียดเขาให้มากกว่านี้’ เธอตอกย้ำคำนี้เข้าไปในหัวใจของตัวเองด้วยความมุ่งมั่นและสายตาที่แน่วแน่ แม้จะรู้สึกเจ็บแน่นในหัวอก ------------------------------ “ฉันจะหย่ากับเธอ” เขาเอ่ยอย่างใจดำ หญิงสาวถึงกับใจหล่นวูบ เธอเม้มขบริมฝีปาก กลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่แล้ว นุชพินตาพูดอะไรไม่ออกแม้แต่คำเดียว “นางผู้หญิงไร้ยางอาย แพศยาฉันเกลียดผู้หญิงหลายใจ ฉันเกลียดผู้หญิงที่นอกใจ ไปให้พ้นจากบ้านของฉัน ไปให้พ้นจากหน้าฉัน พรุ่งนี้จะให้ทนายทำใบหย่า” “พี่ปุ่นคะ” เธอยกมือขึ้นมาไหว้เขาปลก ๆ “เราสองคนเพิ่งแต่งงานกันเองนะคะ ยะหยาไม่อยากให้คุณลุงและคุณย่าเสียใจ” “แต่สิ่งที่เธอทำล่ะ มันน่าอาย แล้วเธอไม่ละอายบ้างเหรอ หน้าด้าน” เขามีอาการเสียใจ และหัวเสีย นุชพินตาเอง เธอไม่คิดว่าปุลวัชรจะปากร้ายด่าทอเธอได้ถึงเพียงนี้ “ฉันจะหย่ากับเธอแน่นอน เตรียมปากกาไว้เซ็นใบหย่าในวันพรุ่งนี้ก็แล้วกัน” พูดจบ เขาเดินเข้าไปใช้มือปัดแจกันที่อยู่ใกล้ และชกบานกระจกที่ใช้ตกแต่งอยู่ในห้องโถงด้วย จนกระจกแตกละเอียดทั้งบาน มือของปุลวัชรมีเลือดไหลซึม เขาจะเดินเข้าห้องทำงานและปิดประตูตามหลังดังโครม นุชพินตาตกใจ และหวาดกลัวกับสิ่งที่เธอได้เห็น ความดีใจที่สามีจะกลับมา เธอจะบอกข่าวดีเขา และกินข้าวด้วยกัน ได้มลายหายไปสิ้น มีเพียงความเศร้าเข้ามาทับถมอยู่ในจิตใจของนุชพินตา แล้วหญิงสาวยกมือขึ้นมาปิดหน้าปิดตาปล่อยโฮ

หากความรักของเราเปรียบเหมือนแก้วใบหนึ่ง แก้วใบนี้คงร้าวจนใกล้แตกเต็มที อีกฝ่ายต้องการประคองรักนี้ไว้อย่างอดทน แต่อีกคนกลับทำลายจนหัวใจของเธอย่อยยับแหลกลาน ความอดทนของคนเรามีวันที่สิ้นสุดน่ะ “หย่า” คงเป็นทางออกที่ดีที่สุด ถ้าอย่างนั้นก็เชิญเขาไปในที่ชอบ ๆ ทางใครทางมัน แต่เมื่อเวลาพัดผ่าน ด้วยเหตุผลของกามเทพ ทั้งคู่ได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง และเมื่อได้พบหน้าเธอ เขาขอแก้ตัว และบอกเธอว่า เขายังรักเธอ ทว่าในวันที่เธอเดินจากไป เธอมีลูกน้อยติดท้องมาด้วย และปัญหาของคนเป็นแม่ เจ้าเด็กน้อยหนูอยากจะมีพ่อครับ แล้วเธอควรทำอย่างไรต่อไป ++++++++++ คำโปรย เมื่อเข้าไปถึง และเห็นภาพตรงหน้า ปริญเขาไม่ได้อยู่คนเดียว ในอ้อมกอดและวงแขนของเขา มีร่างผู้หญิงคนหนึ่ง และสิ่งที่ทำให้หัวใจของทอดาวสลาย ทั้งสองคนกำลังจูบกัน เพล้ง... ข้าวของในมือร่วงลงไป พร้อมกับร่างของทอดาวที่แทบทรุด เธอเซไปจนปะทะกับฝาบ้าน คนสองคนที่กำลังจูบกันอยู่รีบผละออกจากกันแล้วหันมามอง ทอดาวแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองด้วยซ้ำไป เธอไม่เคยคิดเลยว่าปริญเขาจะทำแบบนี้กับเธอ ทำอะไรที่แสนทุเรศในบ้านที่เป็นเรือนหอของเธอกับเขา ทอดาวน้ำตาคลอ เธอพยายามประคองสติโดยใช้ฝาผนังเป็นที่พึ่ง ‘แล้วลูกของเราล่ะ และนี่คืออะไร มันหมายความว่ายังไง ทำไมเขาทำแบบนี้กับฉัน’ ความคิดอันแรก ครอบครัวของเธอต้องแตกแยกแล้ว พร้อมกับคำถามเกิดขึ้นมามากมายในหัวของทอดาว เธอหน้าถอดสีซีดจางจนไม่มีสีเลือด สิ่งที่น่าเจ็บปวด เมื่อผู้หญิงคนนั้นเห็นเธอที่เป็นภรรยาของปริญแล้วจะกระดากอายถอยห่างจากสามีของชาวบ้าน แต่ไม่เลย สองมือของหล่อนคนนั้นยังสอดรัดเอาลำตัวและหน้าอกของตัวเองเบียดไปกับผิวแขนของปริญ

เขาทำให้เธอท้อง แล้วทิ้งไป พอวันหนึ่งกลับมาจะมาทวงหาความเป็นพ่อ ทั้งที่วันนั้น เขาบอกว่า “ไปเอาออกเสีย” ------------------ “นี่คืออะไร” ใบหน้าเข้มคิ้วขมวดเข้าหากัน จ้องมองที่ตรวจครรภ์ในมือ แม้จะรู้อยู่แล้ว แต่ก็อยากจะถามให้ได้ยินกับหูของตัวเอง “พี่ราม แป้งท้องค่ะ” น้ำตานองหน้า ในใจเหมือนจะรู้คำตอบของคนตรงหน้าอยู่แล้ว เขาเงยหน้าที่ก้มมองที่ตรวจครรภ์ในมือ ขึ้นมาจ้องหน้าของเธอ เขาถามย้ำ “พี่บอกแป้งตั้งแต่แรกๆ ว่ายังไงนะ” “นอนกับพี่ได้แต่ห้ามท้อง” รามิลกลืนน้ำลายขมๆ ลงไปในลำคอ เขาไม่อยากพูดแบบนี้เลย เขารู้ตัวดีว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ คำว่า ‘ตัดไฟเสียแต่ต้นลม’ มันก้องอยู่ในหัวของเขา นรินภัทรเหมือนถูกคำพูดของเขาตบไปที่ใบหน้าแบบจังๆ น้ำตาที่เอ่อท่วมเริ่มไหลรินอาบทั้งสองพวงแก้ม “อย่าคิดเอาลูก มาผูกมัดพี่ได้นะ อย่าคิดว่าท้องแล้วต้องให้พี่รับผิดชอบ” “แล้วพี่จะให้แป้งทำอย่างไรคะ” “ไปเอาออกเสีย”

เธอหวังเจอรักแท้ แต่เขาแค่อยากหลอกฟัน แต่ดันผิดแผน!!! จุดเริ่มต้นที่แสนอลเวง เมื่อ “ทีน พันธุ์สืบ” เพลย์บอยตัวพ่อต้องกลายมาเป็นคุณพ่อแบบสายฟ้าแลบ เพราะมีคนเอาเด็กมาวางไว้หน้าบ้าน โดยอ้างว่าเป็นลูกของเขาที่ไข่เอาไว้แบบไม่ตั้งใจ แต่กับแม่คนไหนนั้นเขาก็นึกไม่ออก เขาเคยคั่วแต่เด็กวัยเอ๊าะ ๆ แต่เด็กวัยแบเบาะที่เอะอะร้องโยเยโดยไม่รู้สาเหตุนี่มันไม่ไหวจริง ๆ ระหว่างที่กำลังจนปัญญาอยู่นั่นเอง ทีนจึงปิ๊งไอเดีย เขาจัดทำข้อตกลงให้ “ชินุตา” หญิงสาวผู้เกิดมาพร้อมกับความรันทดครบสูตร พ่อตาย แม่ก็มีสามีใหม่ที่หวังจะเคลมลูกเลี้ยงแสนสวย จนเธอต้องหนีออกจากบ้านมาตายเอาดาบหน้า แต่กลับเป็นหนีเสือปะจระเข้ มาเจอเขาแทนเสียนี่ เธอคิดว่าได้เจอคนดี แต่ที่ไหนได้ เขาคือผู้ชายแสนร้ายที่หวังฟันเจ้าหล่อน เมื่อหนึ่งเด็กอ่อนที่ถูกทิ้ง กับหนึ่งหญิงสาววัยขบเผาะที่ชีวิตถูกรังแก ต้องเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดแสนร้ายของผู้ชายทรงแบด อย่างเขาที่ไม่คิดจะจริงจังหรือรักใครมาก่อน จนมาทำให้เขาอยากลองเปิดใจรักใครสักคนขึ้นมาจริง ๆ แต่... ติดอีกฝ่ายกลับไม่เชื่อถือในความรักของเขาเสียนี่ แล้วทีนี้เขาต้องทำเช่นไรดี?

อินทุภาคือคนที่แม่เลือกให้มาเป็นภรรยาในนามของเขา ซึ่งคนที่เขารัก แม่ไม่ปลื้ม ธีรุตม์รักแม่มากและไม่อยากขัดใจ แต่เขาเอาความผิดหวังทั้งหมดโยนไปที่อินทุภา ยั่วรักภรรยาในนาม ไม่รู้ใครจะยั่วใคร ------------ ธีรุตม์เผยยิ้มหยัน ๆ ออกมาจากมุมปาก ดวงตาของเฉยชาไม่ต่างกัน เป็นอาการที่บอกอีกฝ่ายว่า เขาไร้ซึ่งความรักต่อเธอ “คุณรุตคะ ถ้าคุณจะด่าจะว่าอิน เอาไว้พรุ่งนี้ก็ได้ค่ะ” คนตัวโตที่กำลังไม่พอใจใช้มือถึงบานประตูให้ปิดสนิท เขาเดินหน้าเข้าหา และมาหยุดอยู่ที่ปลายเตียง ในหัวใจของอินทุภาร้อนรุ่มเต้นรัว “ฉันบอกเธอกี่ครั้งแล้วว่าอย่าพยายาม ไม่ต้องเสนอหน้ามาทำอะไรให้ฉันทั้งนั้น แค่ฉันยอมแต่งงานกับเธอ ใช่ว่าเธอจะเป็นเมียอย่างที่เธอต้องการนะ เธอไม่ต้องเสนอหน้า ไม่ต้องมาทำหน้าที่ภรรยาอะไรทั้งนั้น เพราะฉันไม่ต้องการ อีกอย่างฉันทนไม่ได้ที่ต้องกล้ำกลืนกินของสวะพวกนั้นลงไปในท้อง เพราะมันเป็นมือของคนชั้นต่ำแบบเธอทำมัน” อินทุภาถึงกับหน้าเสียลงทันที ธีรุตม์ช่างเก่งที่จะใช้คำพูดทำร้ายจิตใจของเธอนัก

ค่ำคืนหนึ่งที่เขาและเธอตกลงเป็นของกันและกัน ต่างฝ่ายต่างเผยความรู้สึกที่ซ่อนเร้นแอบรัก ทว่าชะตาชีวิตกลับเล่นตลก ทำให้ทั้งสองคนต้องพลัดจาก ผ่านไปได้ไม่นาน เธอได้ยินข่าวว่าเขากำลังจะแต่งงานกับคนที่คุ้นเคย เธอเองก็รู้จัก และผู้หญิงคนนั้นกำลังท้องเสียด้วย ความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งในค่ำคืนแห่งความทรงจำ กลับฝากตรวนรักทายาทของเขาได้ติดท้องของเธอมาด้วย หญิงสาวจำต้องเก็บเอาไว้เป็นความลับตลอดไป แม้จะรักเขามากเพียงใด แต่ก็ไม่อาจหวนกลับไปทำให้เขาลำบากใจได้ ทว่าชะตาชีวิตกลับมาพลิกผันซ้ำเติมกลั่นแกล้งเธออีกครั้ง เมื่อรู้ว่าตัวเองกำลังจะตาย เธอจะฝากชีวิตของลูกชายตัวน้อยเอาไว้กับใคร ถ้าไม่ใช่พ่อของเด็ก การหวนกลับมาพบกันอีกครั้ง เรื่องราวจะเป็นอย่างไร มันจะเศร้าจะโศก หรือว่าจะเต็มอิ่มไปด้วยความสุข มาติดตามกันได้ค่ะ

หากวันหนึ่งเธอยินยอมที่จะตกบ่วงสิเน่หาของเขา คำว่าผิดพลาด พลาดพลั้ง และคำดูถูกของเขา เมื่อเขาออกปากไล่ ทำให้รพิชาหนีอาย เธอไม่อาจอยู่ร่วมชายคาบ้านเดียวกันกับเขาได้อีกต่อไป เมื่อรักครั้งเก่ายังฝังใจ มาเฟียพ่อหม้ายลูกติด ‘ฟาอิน’ เขาจึงไม่ยอมเปิดรับผู้หญิงคนใหม่เข้ามาในชีวิต เขาปิดตายประตูสู่ห้องหัวใจ จนกระทั่งพบเธอ ‘รพิชา’ รพิชาต้องกุมขมับ เมื่อเจอไฟลต์บังคับให้เข้าไปช่วยจัดการปราบพยศลูกชายมาเฟียตัวน้อย ๆ ที่ขาดแม่คอยสั่งสอน อยู่กับคุณพ่อที่แสนดุและทำแต่งาน ‘เด็กชายฟราน’ ที่ทั้งดื้อแสบ และแสนซน มีความคิดเป็นของตัวเอง แก่เกินวัยเด็กห้าขวบ เขาแทบจะถอดแบบของคุณพ่อมาเป๊ะ ๆ ก็คือความพูดตรง รพิชาถูกขอร้องแกมบังคับให้ก้าวเข้ามาในฐานะพี่เลี้ยงจำเป็นต้องมาปราบพยศเด็กชายเอาแต่ใจ แค่คิดก็ปวดหัวแล้ว ปราบพยศลูกชายตัวน้อยแล้ว แต่ดันต้องพ่วงคุณพ่อเข้ามาด้วย ปราบลูกไม่ยาก แต่ดันพ่วงคุณพ่อหม้ายป้ายดำ ที่ใจร้ายใจดำตามสมญานาม เข้ามาให้เธอปวดหัว รพิชายิ่งหนี เขายิ่งตามติด คอยจับผิดและคอยจ้องจับกินอยู่ตลอดเวลา แล้วเธอจะหนีอย่างไรให้พ้นภัยรักและอิทธิพลที่มีต่อหัวใจ “คุณพ่อหม้ายป้ายดำคะ ไม่รู้หรืออย่างไรว่าเสน่ห์ของคุณที่แสนร้ายกระชากหัวใจของฉันไปแล้ว”

รักแรกกับของขวัญที่เขาฝากเอาไว้ หากวันหนึ่งเขาจะทวงคืน ฉันจะทำอย่างไรดี “มามี๊ ป่าปี๊ของพวกเราอยู่ไหนเหรอครับ?” ดามน้อย กับ น้องโดม ฝาแฝดป่วน คุณแม่ดอกฟ้า คุณพ่อคีริน และคุณลุงดามพงษ์ ----------- ดอกฟ้าก็เคยเลือกเหมือนกัน เลือกที่จะรักเขา เลือกที่จะอยู่กับเขา นอนกับเขา แล้วเป็นอย่างไร ความสุข... ‘ชิ...’ อดที่จะทำเสียงออกมาจากจมูกไม่ได้ ดอกฟ้าเขียนสเตตัสในอินสตาแกรมของเธอ (‘คุณความสุขคะ คุณอยู่ตรงไหนล่ะ ฉันจะเดินเข้าไปหาคุณ ฉันก็อยากเจอคำว่า ‘ความสุข’ เหมือนกับทุกคน คุณโลกใบนี้ขา ขอให้คุณใจดีกับฉันด้วยเถอะค่ะ ฉันก็รู้สึกเหนื่อยเป็นเหมือนกัน’) ----------- “แม่ ลุงคนนั้นครับ” ดอกฟ้าหันมา และสบสายตาเข้ากับสายตาของคีรินพอดี ร่างบอบบางในชุดเมื่อเช้ามองคีรินอย่างตกตะลึง ปากคอสั่น หัวใจของดอกฟ้าร่วงลงไปอยู่ตาตุ่ม ขาที่แทบจะยืนไม่อยู่ แต่แรกคล้ายจะหมดแรงพับลงนั่ง ‘ทำไมต้องเป็นเขา’ หัวใจของคีรินวูบวาบเหมือนกัน ‘เด็กสองคนนั้นเป็นลูกของดอกฟ้าจริง ๆ เหรอ’ เขากำปากกาในมือแน่น ใจกลางฝ่ามือเย็นเฉียบ ใช่สิ... เด็กชายสองคนเป็นลูกหลานของบ้านดามพงษ์แน่นอน ไม่อย่างนั้นก็คงไม่เข้าออกมาเล่นที่สวนบ้านของเราอย่างอิสระ แววตาของคีรินที่จับจ้องทั้งสามแม่ลูก เขาค่อย ๆ เดินเข้าไปใกล้ สายตาของคีรินจ้องหน้าดอกฟ้าอย่างคาดคั้นบางสิ่ง ร่างสูงพร้อมใบหน้านิ่วคิ้วขมวดเดินเข้ามาใกล้ ดอกฟ้าตื่นจากภวังค์ เธอกางปีกปกป้องลูกของเธอทันที เธอต้องปกป้องลูกจากคนที่เคยทอดทิ้ง “เด็กสองคนนี่เป็นลูกของฟ้าเหรอ” “ครับ โดมกับดามเป็นลูกของแม่ดอกฟ้าครับ” โดมตอบแทนแม่เสียเอง

ในเมื่อสามีดี ๆ นั้นหายากนักยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทร ขนาดจะแต่งงานกันอยู่แล้วยังมาหักหลังด้วยการคบซ้อน แถมทำผู้หญิงอีกคนท้อง มนัสยาจึงไม่ขอทนที่จะถีบคนสารเลวนั่นออกจากชีวิตไปเสีย ปลายฟ้าเพื่อนรักยุว่าเธอต้องเปลี่ยนความคิด พรหมจรรย์มิได้จำเป็น ในเมื่อความบริสุทธิ์ที่ตั้งใจจะเก็บไว้ให้ว่าที่สามีมันไร้ค่า เธอควรออกไปใช้ชีวิต หาความสุขใส่ตัว ลองคบหาแบบฉาบฉวย หรือจะคว้าเอาโฮสต์หนุ่มมาทำนายบำเรอชั่วคราว แบบซื้อกินเอา อยากได้นะแค่มีเงินเปย์ ใครจะทำไม ทว่าผู้ชายที่เธอทึกทัก และเขาก็รับสมอ้าง กลับเป็นเพื่อนเก่าที่แสนดีในวัยเด็กที่เธอจดจำเขาไม่ได้ ผิดกับเขาที่ไม่เคยลืมเธอเลย ใครจะรู้ว่า โฮสต์ที่เธอเข้าใจ นายบำเรอสุดแซ่บที่เพื่อนหามาให้จะทำให้ชีวิตเธอต้องเปลี่ยนไปตลอดกาล ทุกอย่างที่ประสงค์ในชีวิตไม่ได้ง่าย อะไรที่คาดหวังและคิดว่าจะลงเอยดี ๆ กลับไม่ได้เป็นเช่นนั้น มันคงจะดีและจบแบบแฮปปี ถ้าเขาไม่ได้มีคู่หมั้นอยู่ก่อนแล้ว และเรื่องอลหม่านที่ทำให้ทุกอย่างหมางเมิน เธอหนีเขาไปพร้อมกับมีสายเลือดของเขาติดท้องมาด้วย มาลุ้นกันเถอะว่า เรื่องราวจะจบลงเช่นไร

ชีวิตของคนเรามันสั้นนักนะคะ ทำดีต่อกันเอาไว้เถอะค่ะ รู้จักให้อภัยกันและกัน ไม่ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมาในชีวิตมันจะรู้สึกหนักหนาจนเกินเยียวยา ภารันย์ ชายหนุ่มที่มีทิฐิมากจนเกินไป จนเกือบจะทำให้เขาสูญเสียทุกคนที่เขารัก และทุกคนก็รักเขา การกระทำที่เขาทำมันไม่ได้ทำร้ายคนที่อยู่รายล้อมตัวของเขาเท่านั้น แต่มันก็กัดกร่อนหัวใจของเขาให้เจ็บปวดมากแสนมากเช่นเดียวกัน พิมพ์เพชร หญิงสาวผู้รักมั่น แม้ชายผู้นั้นจะทำให้เธอเจ็บปวดก็ตาม เธอหวังเพียงจะทำให้เขากลับมาเป็นคนเดิมที่เคยรักเธอ และเป็นคนใหม่ ที่รักเธอสุดหัวใจ พิมพ์เพชร เธอจะทำได้หรือไม่ เมื่อสองหัวใจเราเพรียกเรียกหากันแล้ว ไม่ว่าจะนานเท่าไหร่ เราสองคนก็ไม่เคยลืม ขอเพียงให้เขาหวนกลับคืนมาอีกครั้งเท่านั้น +++++ ‘พี่เล็ก’ สีหน้าที่เต็มไปด้วยความดีใจ หัวใจพองโต ‘พี่เล็กกลับมาแล้วใช่ไหมคะ’ “มา...แม่...แม่...” เด็กชายตะลันต์ลุกขึ้นนั่ง แล้วเรียกมารดาของเขา “ตะลันต์สงสัยคุณพ่อกลับมาแล้วครับ” เธอรีบบอกลูก ความหวังที่ริบหรี่ภายในหัวใจฉายแสงวาววับจับใจ เธออุ้มเด็กชายขึ้นสู่อ้อมแขน “ตะลันต์เรียกคุณพ่อสิ พ่อ... พ่อ... พ่อ...” “ปอ...” เด็กน้อยขยับปากพูด แล้วก็พูดต่อไป ชมพูรีบอุ้มตะลันต์แล้วเปิดประตูออกไป เสียงสนทนานั้นเงียบไป แต่ขาของเธอก็ยังก้าวไปข้างหน้า พอไปเหยียบที่หัวบันได ภาพที่ปรากฏให้เห็นตอนนี้ ชายหนุ่มไทยตัวสูงที่อยู่ในสูทสีเทา และหญิงสาวผมสีทองตัวสูงพอ ๆ กัน ตัวเธอสูงเกือบจะเท่ากับผู้ชายคนนั้น เสื้อผ้าที่เธอใส่ดูทันสมัย และทะมัดทะแมง กำลังจูบกันอย่างดูดดื่ม ต่างอยู่ในอ้อมแขนของกันและกัน แค่เสี้ยวหน้านั้นที่เธอเห็น น้ำตาก็เริ่มเอ่อ ทำไมเธอจะจำเขาไม่ได้ ‘พี่เล็ก’ พิมพ์เพชรไม่มีเสียงพูดใด ๆ เล็ดลอดออกมา “ปะ ปอ ปอ ปอ...” แต่ตะลันต์กับส่งเสียงดัง จนสองคนที่ยืนทำหวานกันอยู่ต้องชะงัก หยุด และผละออกจากกัน ใบหน้าของทั้งสองคนเงยขึ้นมามองหาต้นเสียง สายตาของภารันย์สบจ้องใบหน้าของพิมพ์เพชร คนที่เจ็บก็คือเธอ ชมพูยืนสั่น รู้สึกหายใจหายคอไม่ค่อยออก “เธอคือใครคะอเล็กซ์?” ลูซี่ถามออกมาเป็นภาษาอังกฤษ พิมพ์เพชรหมุนตัวเองพาลูกเข้าห้องไปในทันที แค่หันหลังให้น้ำตาก็ร่วง

การเจอกันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ เขาชอบเธอตั้งแต่แรกเห็น จึงอยากได้มาเชยชม ความหลังในอดีตฝังรากลึกลงไปในหัวใจของชายหนุ่มวัยสามสิบสี่ปีอย่างนายชัชวาล การถูกหักหลังจากคนรักทำให้เขาไม่อยากข้องเกี่ยวผูกมัดกับผู้หญิงคนไหนตลอดชีวิต แต่เรื่องบนเตียงก็ยังเป็นเรื่องที่เขาขาดไม่ได้ ลลนา หรือ ลีน หญิงสาวผู้อาภัพ แม่ตายตั้งแต่วัยเยาว์ อยู่กับพ่อและแม่เลี้ยง พ่อของเธอก็อายุสั้นมาด่วนจากไปอีกคน ทิ้งให้เธอต้องอาศัยใต้ใบบุญของดวงแข แม่เลี้ยงที่แต่งงานใหม่กับคุณสมภพ เขาที่ต่อหน้าแสนดี แต่ลับหลังเขาก็อยากจะเคลมลลนาตลอดเวลา เรื่องนี้คงไม่เกิดขึ้น หากดวงแขและสมภพเป็นคนดีมีศีลธรรม ทั้งสองติดหนี้สินจากการพนัน ทำให้ลีนต้องกลายไปเป็นเมียขัดดอกของชัชวาลตามเงื่อนไขที่เขาไม่ได้แจ้ง เมื่อตกกระไดพลอยโจนเธอก็ยินดีเป็นเมียของคุณชัชอย่างเต็มหัวใจ เธอคิดว่าเขารัก แต่ไม่คิดว่าความสุขที่เกิดขึ้นตอนที่อยู่ด้วยกันคือภาพลวงตาเท่านั้น

การเริ่มต้นของหยาดฝนกับหลุยส์ จากที่เธอเป็นแค่ผู้หญิงริมทาง เต็มใจมอบร่างกายของเธอให้กับเขา เพื่อแลกกับเงินตรา จนมาเป็นภรรยาตัวจริงของหลุยส์ ทั้งสองคนอาจจะเจอเรื่องราวมากมาย ตอนที่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน ทว่าในหัวใจของทั้งคู่ก็ยังเฝ้าคิดถึงและโหยหา เขาคือความทรงจำ และเธอคือความประทับใจ ไม่ว่าจะมีเรื่องอะไรที่จะเกิดขึ้นอีกหลายอย่าง นับจากวันนี้ ทั้งคู่จะสร้างความทรงจำดี ๆ ให้เกิดขึ้นอีกมากมาย

เปรมมนัสหมั่นไส้มนต์จันทร์เป็นอย่างมาก ผู้หญิงคนนี้ทำตัวเหมือนเด็กสาวไร้เดียงสาและอ่อนต่อโลก แต่ในสายตาของเขา ผู้หญิงคนนี้ช่างร้ายนัก แท้จริงมนต์จันทร์คงหวังอะไร ๆ จากพ่อของเขาแน่นอน ถึงกับเอาตัวเขาแลก และย้ายตัวเองมาอยู่ที่นี่ แต่...ไม่ว่าหล่อนจะหวังอะไร มันไม่มีทางจะเกิดขึ้น เพราะว่า เขาคนนี้แหละที่จะขัดขวางเธอเอง “อย่ามาทำเป็นไร้เดียงสา ทำดวงหน้าเหมือนไม่รู้เรื่องอะไรเลย แต่ความจริง เธอน่ะมีแผนการอะไรกันแน่ ถึงได้มาอยู่ที่นี่ เธอต้องการอะไร อย่าคิดนะ ว่าฉันไม่รู้” น้ำเสียงกระด้าง และสายตาดุ จ้องมองเธอเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ ยังมิวาย เปรมมนัสยังคงใช้สายตาของเขาจ้องเธอตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า ปากพร่ำย่ำถามและกล่าวหา แต่สายตายังคงสำรวจมองร่างบางอย่างเสียดาย ผู้หญิงที่ทั้งสวยและน่ารัก รูปร่างสมสัดส่วน เธอคนนี้ยอมเอาตัวเข้าแลก และนอนกับคุณพ่อของเขา แม้ส่วนลึกของใจ เขาจะปรารถนาและอย่างสัมผัสเธอเพียงใด แต่เขาจะไม่มีวันช้ำรอยของคุณพ่อของเขาอย่างเด็ดขาด

โปรยปราย “นี่ชุดมาทำงานหรือ” เขาเอ่ยถามเธอ ทำให้คนที่ถูกถามหันหน้ากลับมาดังขวับ ปึก... ร่างของเธอชนเข้ากลับแผงหน้าอก ด้วยส้นของรองเท้าที่สูงทำให้เธอสะดุด ป้องณวัฒน์รับร่างของเธอเอาไว้ทันที ตอนนี้รินดาเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนของเขาเสียแล้ว เธอยกแขนขึ้นกัน แล้วผลักร่างของชายหนุ่มออกไปให้ห่างจากตัวอย่างแรง พลั่ก... ก่อนจะตามไปด้วยฝ่ามืออรหันต์ เผียะ เผียะ เผียะ ดารินฟาดฝ่ามือไปที่ใบหน้าของป้องณวัฒน์ ใบหน้าที่ถูกกระทบด้วยฝ่ามือแดงเงยขึ้นมาทันที ป้องณวัฒน์ถึงกับยกมือของตัวเองขึ้นมากุมหน้า “ฉันกับคุณไม่ได้เป็นอะไรกัน จะแต่งตัวยังไง คุณก็ไม่มีสิทธิ์มาวิจารณ์ หรือถามแบบเสียมารยาทแบบนี้” เธอหน้าแดงก่ำด้วยความโกรธซึ่งทุกสิ่งมันสุมรวมก่อตัวอยู่ก่อนแล้ว “อืม...” ชายหนุ่มทำเสียง ยกมือขึ้นลูบปลายคางของตัวเอง ถามว่าเขาโกรธไหม เขาคิดว่าเขาเข้าใจความรู้สึกของรินดาดีนะ หญิงสาวที่ถูกพรากพรหมจรรย์ แล้วเขาก็ทิ้งเธอทันที ไม่เคยกลับไปพบเจออีกเลย “มีอะไรต้องให้รายละเอียดดิฉันอีกไหมคะ” เธอถามเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้งที่เพิ่งใช้ฝ่ามือตบหน้าเขาไปเมื่อกี้นี้ เมื่อเขาไม่ตอบเธอก็สะบัดตัวหันหลังกลับไปทำงานเหมือนเดิม สวบ... อ้อมแขนใหญ่สวมกอดเข้าไปที่ด้านหลังของเธอทันที รั้งรัดร่างของเธอให้เข้ามาหาแนบชิดกาย ก่อนจะจรดปลายจมูกลงไปบนซอกคอขาวเนียน “อึ...” เธออุทานออกมาด้วยความตกใจ หันหน้ามามองใบหน้าคมเข้มของป้องณวัฒน์ที่อยู่ใกล้ๆ จุ๊บ... เขาจุ๊บปากของเธอทันที “ไอ้คนเลว” เธอด่าทอเขาออกไปทันที หมดความอดทนที่จะมาปั้นสีหน้าใส่ว่าไม่รู้สึกอะไรอีกแล้ว รินดากระทืบส้นสูงลงไปบนหลังเท้าของเขาทันที ปึก...ปึก...ปึก...ผลัวะ “โอ๊ย...” ป้องณวัฒน์ร้องลั่น รินดากระทุ้งศอก หันหน้าเข้าหาแล้วจับหัวไหล่ของเขาประเคนเข่า และฟันสันมือของตัวเธอใส่เข้าไปที่ตรงซอกคอของป้องณวัฒน์ดังผลัวะ “อะ... อึก... อุ... โอะ... โอ๊ย...” ดวงดาวขึ้นมาเต็มท้องฟ้า “อย่ามาแตะต้องตัวฉันอีก” เธอผลักร่างของเขาร่วงไปกองที่พื้น ใช้มือตบเข้าหากัน ก่อนจะชี้นิ้วใส่หน้าเขาแบบอารมณ์เสีย ป้องณวัฒน์ตัวงอเป็นกุ้งกองไปอยู่ที่พื้น ร่างกำยำที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อเป็นมัดๆ หมดสภาพอยู่ตรงนั้น เขาไม่ทันตั้งตัวต่างหากรินดาถึงได้เล่นงานเขาได้ง่ายๆ “โอ๊ย... ริน...” เขาเรียกชื่อเธอตามหลัง เห็นร่างของหญิงสาวไวๆ หายไปในอีกห้องหนึ่ง เธอไม่สนใจไยดี เดินจ้ำอ้าวๆ ออกไปจากห้องอย่างร้อนระอุในอารมณ์ ‘สันดาน...’ เธอก่นด่าเขาอยู่ในใจ

เขามีหน้าตาเหมือนกับรุ่นพี่ที่เป็นรักแรกของเธอ ในวันที่เธอไปสารภาพรัก เธอได้รับคำปฏิเสธ จากนั้นชีวิตหญิงสาวที่สุดแสนจะธรรมดา จากคำปฏิเสธของรุ่นพี่ทำให้เธอกลายเป็นอีกคน ที่ไม่อยากจะรักใครอีกแล้ว เธอมุ่งหวังแต่ความสนุก และความสุขแค่ชั่วคราว แต่เมื่อได้เจอเขาคนนั้นที่มีหน้าตาคล้ายกับรุ่นพี่อย่างกับแกะออกมาจากพิมพ์เดียวกัน เธอเลยตั้งใจจะผูกมัดและทำสัญญาบนเตียง คำพูดที่ติดปาก "แค่สัญญาคู่นอน ไม่ใช่คู่แฟนในชีวิตจริง" แต่เขาก็ไม่ได้ยอมให้เป็นอย่างนั้น อยากสนุกนักก็ได้ เขาจัดให้นะ "คุณต้องจดทะเบียนสมรสกับผม เพราะผมก็ต้องการตัวช่วยเหมือนกัน ถ้าไม่เช่นนั้นก็อย่าหวังว่าจะได้เคียงหมอน” เอ๊ะ! จดทะเบียนสมรสกันจริง ๆ เหรอ?”

ฟาเบียน ฟรองซัว (ฟา) 32 ปีลูกเสี้ยว ไทย-ฝรั่งเศส-จีนผู้กว้างขวาง และร่ำรวยจากการทำชิปปิ้งตัวแทนผู้นำเข้าและส่งออกรายใหญ่ของไทยชายหนุ่มที่ขาดเรื่องบนเตียงไม่ได้แต่เขาเบื่อผู้หญิงที่จ้องจะจับเขา ทิพย์ดารา นวลพรรณ (ดาด้า) นางแบบและนักแสดงสาวมากความสามารถกำลังหัวเสียที่เธอถูกฟาเบียนตัดความสัมพันธ์เธอนั่งบ่นให้กับช่างประจำที่ร้านฟังฟาเบียนบอกเธอว่า "ถ้าผมหิว ผมจะซื้อกินเอง" เพราะคำว่าแต่งงานหรือผูกมัดไม่ใช่ทางของเขา ปองรัก พลอยรัตนา (จิล) 22 ปีเธอกำลังต้องการเงินเพื่อไปช่วยครอบครัวที่กำลังถูกฟ้องและถูกหุ้นส่วนโกงจำนวนเงินอาจจะไม่มากเท่าไหร่แต่มันก็ทำให้ครอบครัวที่เคยอยู่เย็นเป็นสุขต้องเดือดร้อน แทบหมดตัวอีกอย่างตอนนี้เธอก็ยังเรียนไม่จบเหลืออีกเทอมเดียวเท่านั้นด้วยความบังเอิญเธอได้บัตรกำนัลทำผมที่ร้านแห่งหนึ่ง..ฟรี จากเพื่อนรักสุจิรา เดชธนาดล (จิรา)ลูกเจ้าของร้านเพชรชื่อดังในเมืองไทย ชื่อและประวัติของ ฟาเบียนทำให้จิลเห็นทางออกหญิงสาวที่ยังบริสุทธิ์ เธอจะทำยังไงให้ครอบครัวกลับมาอยู่ดีเหมือนเดิมได้เธอยินดี...ทำเธอเดินเข้าไปเสนอขายพรหมจรรย์ให้กับเขาเงินที่เธอร้องขอ สำหรับ ฟาเบียน แค่เศษเงินแค่เห็นหน้าเธอ เขาก็ปิ๊งเสียแล้วฟาเบียน รับข้อเสนอและให้เธอมาเป็น...เมียพาร์ทไทม์ เริ่มต้นก็สนุกเสียแล้ว พลาดได้ไง ขอฝากผลงานเรื่องนี้ไว้ในอ้อมใจของนักอ่านที่น่ารักด้วยนะคะ

Because of you เพราะเธอคือความสุขของหัวใจ เป็นเรื่องของพ่อผัวจอมเผด็จการ ที่ไม่ถูกกันกับพ่อของตัวเอง เริ่มต้นด้วยการไม่ชอบขี้หน้าว่าที่ลูกสะใภ้อย่างแรง เขาได้เสนอเงื่อนไขที่คิดว่าเธอไม่มีทางทำได้ นางเอกก็ยอมรับข้อเสนอนั้น เพราะคิดว่าเธอคงทำให้พ่อสามีรัก และชอบเธอได้ไม่ยากนัก แต่ความรักมักมีอุปสรรคเสมอ เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อ ความรักของมุกเรียงกับธาวินจะสมหวังไหม ต้องติดตามอ่านกันค่ะ สิ่งที่น่าติดตาม ทุกคนต้องด่าพ่อผัว คนที่น่าสงสาร คือพระนาง และนางร้าย ความน่ารัก ก็เรื่องบนเตียงที่ชวนฟินกระจายถึงสองคู่ ฝากผลงานอีกสักเรื่องนะคะ รักจากใจ คุณธิดา ปล. อย่าลืมไปฟังเพลงประกอบนิยายกันด้วยนะคะ