บอสขา...อย่าพึ่งมารัก

ท

ก๊อ

ข้าไปได้ ไม่นานประตูบานใหญ่ก็ถูกเปิดออกจากนั้นก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดิ

็วางแฟ้มลงบนโต๊ะแล้วขยับ

บคุณ

ค่

งเลขาส่วนตัวที่ทำงานด้วยกันมาหลายปี แต่สิ่งที่สะดุดตาเขาได้มากคงเป็นหน้าท้องของเธอที่เมื่อก่อนแบนราบทว่าตอนนี้กล

ว่าจะทำงานอีกสอ

้งแต่ก่อนหน้านั้น” ปิลันธน์เอ่ยถามด้วยใบหน้าจริงจัง

ับตัวเล็กเยอะๆ น่ะค่ะ เอ

อาจ

่คุณแม่ตอบรับกลั

าสามเดือนผมก็ไม่ว

ร” อรสาเอ่ยถามนั่นเพราะจนถึงตอนนี้ปิลันธน์ก็ยังไม่ได้ตัดสินใจเรื่องเลขาคนใหม่แต่อย่างใด

ยั

จะท่วมหัว บอสอาจโหมงานหนักเกินไปแบบไม่รู้ตัวจากนั้นก็เกิดภาวะหัวใจวายเฉียบพลันแล้วก็ส

วล่ะมั้ง” ปิลันธน์ส่ายหน้าให้เลขาส่วนตัว เพราะรู้นิสัยก

ใครที่บอสพอจะเลื

กันเหมือนมีบางอย่างยังไม่ใช่ เพราะรู้สึกแบบนั้

ปได้ไหมถ้าเอ

ใค

ของเอมเองค่ะ เคยทำงานเป็นเ

มถึงล

อมอยากกลับมาทำงานกับบอสเลยกลัวว่าคนอื่นจะเลื่อยขาเก้าอี้ตอนลาคลอดด้วยน่ะค่ะ” คำต

ก้าอี้คุณได้ง่ายๆ หรอก ย

คุณนะ

ณรติชาได้ครบถ้วน ผมก็จะให้เธอทำงานจนกว่าคุณจะพร้อมกลับมา” แม้จะ

าะเธอคิดว่ารติชาเหมาะกับงานนี้มากกว่

ราะเธอเคยเกริ่นบอกกับรติชาไว้บ้างแล้วว่าอยากให้มาช่วยงานบอสตอนเธอลาคลอด เรื่อ

พราะแค่พี่ท้องแก่ลุกนั่งไม่สะดวกบอสก็รับผิดชอบงานแทนจนแทบไม่มีเวลาส่วนตัวเลย ถ้า

มใจจะช่วยพี่เอมอยู่แล้ว” รติชาเอ่ยบอกนั่นเพราะแค่ไปช่วยงานระยะสั้นๆ เธอสามารถทำได้อ

ือปิ่นตอบต

ค่

ท้องแก่ใกล้คลอดเป่าลมออกปากหนักๆ นั่นเพราะกลัวเหลื

ังเสียงพี

อบหายใจแทบไม่

พรุ่งนี้เลยค่ะพี่เอม” เพราะอยากช่วยเป็นทุน

นพรุ่งนี้มาเจอกันท

มาอย่างโล่งอก มั่นใจมากว่ารติชาสามารถแบ่งเบาภาระเรื่องงานให้ปิลันธน์ได้เป็นอย่างดี นอกจาก

นที่จะรู้เรื่องนี้ รติชาเรียนจบปริญญาตรีที่เมืองไทยจากนั้นก็บินไปเรียนต่อปริญญาโทที่เมืองนอก จบก็กลับมาทำงานหาประสบการณ์ที่เมืองไทยและเหตุผลที่ไม่ได้กลับไปช่ว