า (กุล

ดวงตาของเขาหยุดอยู่ที่สายน้ำเกลือบนมือของฉัน ท

เสียงของเขาเต็มไปด้วยคว

บางอย่างผุดขึ้นมาในใจ เหม

พูดออกมาอีกครั้ง

แววตาที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้นรา

าที่นี่ทำไมอีก! เจ็ดปีที่แล้วแกทำน้องสาวฉันเ

แกพาน้องสาวฉันมาออกร

องสาวฉันตายไ

ทักษ์ แต่รอยยิ้มเหยียดหยามก็ผุ

พศินพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน "นึกว่า

นี่ในสภาพแบบนี้" พศินพูดต่อ "น้องสาวของแกทำตัวไ

้ออกทีวี มีคนมาบริจาคเงินให้

ออกมา แต่แววตาของเขากลั

่แกทำคือการช่วยน้องสาวฉันงั้น

กระแส เอาเธอไปเป็นเครื่องมือโปรโ

่ศุภลักษณ์ที่ยื

! ฉันรู้ว่าเธออยู่เบื้

็กน้อย เธอพยายามซ่อ

่หวังดีกับกุลธิดาจริงๆ นะคะ" ศ

พี่ทักษ์ตะโกน "อย่ามาเรียกฉั

ถ้าไม่อยากให้ออกสื่อ ก็ไสหัวออก

ตาที่ประหลาดใจเล็กน้อย

์!" พศินพูดเสียงกร้าว "ฉันอ

ันก็จะถ่ายทำร

ห็นว่าพี่ชายใจกล้าคนนี้กำลังปกป้องน้องสาวที่น่

ยว่าไอ้สองพี่น้องบ้านนี้ม

เขาพุ่งเข้าไปหาพศิน แล้วซั

ียงหมัดกระทบ

ยก้าว เลือดไหลซึมอ

ดที่มุมปาก ดวงตาของเข

รามเสียงต่ำ แล้วพุ่งเข้าไปหาพี่ทั

็ไม่เป็นผล เสียงโวยวายและเส

ตรงหน้าด้วยความสับสน ฉันไม่เข้

นสุดเสียง แต่เสียงของฉันกลั

้าคลั่ง ตะกร้าผลไม้ที่วางอยู่ข

ะฉวยโอกาสวิ่งเข้าไปแทรกกลางระหว่างพศินก

เอง แต่ก็ไม่ทัน หมัดของเขาเฉ

วล้มลงไปกองกับพื้น เธอจับแขน

กิน! แขนฉันหักแน่ๆ เลย!"

กับพื้น เขารีบหยุดการต่อสู้

พูดด้วยน้ำเสียงร้อนรน เขาเห

่ทักษ์ด้วยแววตาที่เ

รอไอ้ทักษ์!" พศินคำราม "ถ้า

ัวสั่นไปหมด ไม่รู้ว่