โพสต์อิทคือโลกทั้งใบของฉัน

นต้องพึ่งพาโพสต์อิทสีเหลืองที่แปะอยู่เต็

ลับมาพร้อมคู่หมั้นของเขา เขาตราหน้าว่าฉันเป็นผู้หญ

ร้างเรื่องราวให้ฉันถูกคนทั้งประเทศเกลียดชัง บั

ะจกที่เต็มไปด้วยน้ำแข็งในพิธี "ชำระล้างบ

ายและใส่ร้ายไปด้วย แต่สายตาของพศินที่มองมา

่าไปหมดแล้ว ทำไมเขาถึงต้องกลับมาทำลายชีวิตฉันให้ย่อยย

ที

า (กุล

ระจัดกระจายที่ปะติดปะต่อกันไม่ได้ แต่มีสิ่งหนึ่งที่ฉันจำได้แม่นยำคือโพสต์อิทสีเหลื

ฉันต้องเดินไปที่ประตูบ้าน โพสต์อิทแผ่นหนึ่งที่อยู่ตรงหน้าเขียนว่า "เปิ

ามบ่ายสาดส่องเข้ามาพร้อมกับเงาร่างสูงของชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่ตร

ก สวมชุดเดรสพลิ้วไหวราวกับนางฟ้า ดวงตาของ

เสียงของเขาคุ้นเคยอย่างประหลาด

นส่วนที่หลงเหลืออยู่ในความทรงจำที่แตกสล

วจฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า เสื้อผ้าเก่าๆ

ดขึ้น น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยคว

่าทำไมเขาถึงต

ม่สิ แย่กว่าเดิมเยอะ" เขายิ้มเหยียด "ยังจำ

ในสมองของฉันมีแต่คำว่าเสี่ยรวย

ันถามออกไปอย่างสุภาพ

ัวเราะที่เย็นชาจนฉันรู้สึ

นเขา ดวงตาของเธอเหลือบมองมา

ชายคนนั้นพูดขึ้น "คงเพราะกรรมตามสนองท

วามสับสนตีตื้นขึ้

พยายามทำตัวให้เป็นเจ้าบ้านที่ดี โพสต์อิทอ

ทที่เขียนเกี่ยวกับเครื่องดื่ม โพ

นไปเอามาให้" ฉันพูดแล้วเ

จับไม่อยู่ ฉันพยายามมองหาโพสต์อิทที่เขียนว่า "แก้วน้ำอย

่ตู้เย็น เปิดออกแล้วหยิบขวดน้ำเย็นออกมา รินใส่แก้

สียงของเขาดังมาจากด้านห

าดนี้เลยเหรอ?" น้ำเสียงข

ือของฉันสั่นหนักกว่าเดิม น้ำเย็

ฉยชา ขณะที่ผู้หญิงอีกคนหนึ่งหยิ

เธอหันไปพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงที่เสแสร้ง "ไม่น

มา แล้วรินน้ำให้เขาอย่างน

ะแทกลงบนโต๊ะตรงหน้าฉันอ

นนั้นอีกครั้ง ความร

ครคะ?" ฉันถา

แข็งค้างไปชั่วขณะ เธอ

เธอพูดออกมาอย่างชัดถ้อยชัดคำ "เรากำลังจะแต่ง

ักหน้

ูดออกไปตามมารยาท ไม่

ีบชายเสื้อของตัวเองแน่น รู้สึก

้วน้ำลงบนโต๊ะเ

ับเรา กุลธิดา?" เขาพูดด้

่เห็นอีกเลย ที่เธอเป็นแบบน

งมาที่ฉันด้วยแววตาที่

พราะเงิน? เงินที่ผู้ชายคน

อเคยใฝ่หา และฉันก็อยู่สูง

มเพื่อเรียกร้องความสงสารอีกเล

ความเมตตาหรือกล

คับให้ฉันจ้องมองเข้าไปในดวง

มองเลยจริงๆ" เขาพูดออก

ลือน คางของฉันรู

ค่ะ" ฉันพูดอ

ง กุลธิดา!" เขาถามกลับ น้ำเสียงของเขาเต็มไ

่รู้สึกเจ็บใช่ไหม? ตอนที่เธอหักหลัง

รีดแทงเข้ามาในสมองของฉัน ม

จสิ่งที่เขา

ามไปทั้งน้ำตา โดยไม่รู้เลยว่าคำถาม

งั้นเหรอ!" เขา

ง่ขนาดนั้นเลยใ

่างแรงจนศีรษะของฉัน

ออกมา แต่ฉันก็ยังคงสับส

้วยแววตาที่ดำมืดราว

ธอทำให้ฉันเจ็

นรู้สึกหนาวสะท้านถึงขั้วหัวใจ เขากำลังจ