โรงพยาบาลใน

ข้าเฝือกหนักอึ้ง ความเจ็บปวด

ยืนเก้ๆ กังๆ

ย อาจจะรู้ส

"พี่ต้องการอะ

่าเกิดอะไรขึ้น ว่าแพรเ

ี้ แ

สียงเรียบ ฉันไม่ต้องการควา

รชัวร์ท่องเที่ยวฟลอเรนซ์ที่ฉ

รเคลื่อนไหวนั้น

เจือความสงสัยในน้ำเสียง

่คลั่งไคล้คนนั้นอยู่ บางท

ะไรค่ะ"

ือคำอธิบายการมาของเขา "ชีเป็นห่วงเรื่อง... ก็นะ

่องของฉัน มันคือกา

ยู่แล้ว รู้สึกเ

้องห่วงนะคะ ฉันไม

ชาและห่างเหิน

อัด "ฟังนะแพร เรื่

ล้วค่ะ"

ดใจกับความเ

กฏขึ้น "ต้องการอะไรมั้ย? น

่ไม่เต็มใจ เกือบ

ป็นไรค่ะ

ห้ความเจ็บปวดระลอกใหม่แ

ามา "นี่ ใ

ความช่วยเหลือจ

ไปหยิบหมอนหลังศีรษะฉัน

เก่าๆ เสียงสะท้อนจางๆ ของเด็

อี้ก็เด

โอ้ แพร ตื่

เขา ควงแขนเขาอย่า

ขยับห่างจากฉันราวกั

ขาพูด เสียงของเขาอบอุ่นแ

การที่เขาทิ้งฉันไปกลางคัน ทำให้ฉันเ

ดเจ็บขอ

กปากฉัน ความเจ็บปวดที่ร้

ตาย ซุ่มซ่ามจัง เจต บาง

องเธอบางเบา

่วครู่ สายตาเขาวอกแ

กันแล้ว มันจะดูไม่ดีนะ ที่พี่จะไปวุ่นวายกับผู้

ั้นจริงๆ ต่อ

วามอัปยศอดสูระล

ะ ที่รัก เป็นสุภาพบุรุษ เขาคงไม่อยากให้ใครเข้าใจผิ

ระกายแห่งชัยชนะท

ที่เธอ แล้ว

คลอี้ ฉันทราบดีถึง... ความสัมพันธ์ของค

อตัดกับบรรยากาศที่ตึงเครียด "เอาล่ะค่ะคุณแพร ตามคำสั่งหมอ เปลี่ยนบร

่าอึดอัดนี้ หนีไปจากพวกเขา เป็นเ

ปลอม "โอ้ เป็นความคิดที่ดีมากเลยค่ะ! เราจะไปกั

่เจตกับโคลอี้เดินตามเราออกจากห้องไปตามทางเดิน การปรา

นพื้นที่กว้างขวางโปร่งสบาย มีบ่อน้ำพุตกแต่งที่ห

าปาก อาจจะเพื่อพูดประโยคดูถูกอีกประโยค หรืออ

กอบ และส้นรองเท้าของเธอก็ไปเกี่ยว

แขนขาไขว่คว้า

บ่อน้ำพุ

า

ันขวับ

นมา ตัวเปียก

เบี้ยวด้วยความโกรธ ฉันยังอยู่

ไป?" เขาคำรา

ไม่ได้ทำอ

เธอมันขี้อิจฉ

ิงๆ หลังจากทุกอ

าพี่เจต พี่เจตของฉัน เด็กผู้ชายที่

กฉัน อ

นรถเข็น เขาคว้าที่จ

ของฉันลื่นบนกระเบื้องที่เปียกจากน้ำที่กร

ันก็ตกลงไปในน้ำตื้น

ไม่ออก ขาที่เข้าเฝือก

วดอีกครั้

้ยวกราด อกกระเพื่อม โคลอี้เกาะแขนเข

ตคำราม เสียงต่ำอย่างน่ากลัว "กูจะทำให้มึงเสียใจที

ที่หนักอึ้ง ฉันทรงตัวไม่ได

้ำเข้าปาก แผลใกล้กระดู

นออกในน้ำรอบๆ

อดข

จะปล่อยใ