ีด้วยนะคะ ขอให้ม

งดูมั่นคงอย่า

อยยิ้มของโคลอี้เ

ร่วมวงของพี่เจต ก็เดินโซ

ที่เคยอบมาให้พวกเราได

าวเลอร์จะยึดครองเชียงใหม

าะ เสียงดัง

อร์หนึ่งของเราเล

ด" มาร์คพูด พลางขยิบตาให้โคลอี้ "

ที่อยู่ใกล้ๆ

อนผ่าว อับอายขา

ิ้มฝืดๆ ที่ดูอึดอัดบนใบหน้า เข

ไม่

การที่เขาทนให้ฉันอยู่ใกล้ๆ การที่ฉันวนเวียน

งเขา เป็นเพื่อนร่วมวง

ล้ว เขาไม่จำเป็นต้

รฉากนี้ทั้งหมดก็เพื

แล้วหันหลังหน

ือนตุ้มน้ำหนักใน

หนึ่งใกล้หน้าต่างบานใ

่หนักห

ข้างๆ ฉัน ถือแก้วแชมเปญส

"ไม่เป็นไร

หมือนเสียงกระซิบ "เจตบางทีก็งี่เง่าไปหน่

ค่มอ

ดีใจกับคุณทั้งคู่จริงๆ ฉันกำ

เปญ สายตา

จตก็ละเมอตอนนอนนะ เขาเคยล

ดุด เธอเล่

วามหวังเธอด้วยเรื่องไร้สาระ 'ร

ะชอบจริงๆ ก็ได้นะ ที่ได้รับความ

ลับมาอีกครั้ง

ตอบ ก็มีเสียงดังเอ

ู่เงยหน้

ญ่ ประติมากรรมโลหะหน

ลังแก

น่าอั

ริ่มกร

หนไม่รู้ คว้าตัวโคลอี้ ดึงเธอออก

ต่จะชายตาม

อมกับเสียงโลหะบิดเบี้ยวแล

แต่ชิ้นส่วนขนาดใหญ่ที่แหลมคมชิ

่ขาของฉัน เป็นความเจ็บป

ทกใกล้กระด

กอย่าง

้นมาในห้อ

่าเชื้อแ

นั่น หน้าซีดเ

พร พี่ขอโทษ" เขาดู

้นคะ?" เสีย

ัก ค่อนข้างหนักเลย แล้วก็มีแผลลึกตรงนี

รงนั้นกับโคลอี้ ไม่แม้แต่จะหันกล

ี้ แน่นอน เขาต้องทำอย่างนั้นอยู่แล้ว

็นแค่

้ว ความจริงข้อนั้น ม

ีม" ฉันกระซิบ "เขา

าง การตัดสินใจข

จ็บปวดที่สะท้อนความเจ็บปวดของฉัน

แพร ไม่มีอะไรโ

ว ไม่ว่าฉันจะเคยคิดว่าฉันมีอะไรกับพี่เจต ไม่ว่า

สงบอย่าง

ฉันจะรักษาตัว ฉั

แผนที่เกี่ยวข้องกับตั๋วเครื่