อซ่งเซียงบอกให้รอ เขาก็เอนตัว

เริ่มมืด ซ่งเซียงจึงเก

โรง

ๆ ใต้ต้นไม้ ราวกับนักล

ีความอดทน ใบหน้าบ

ถมองหน้ากัน และกล