หมด เธอหวังอย่างยิ่งว่าขนมที่เธอตั้งใจทำร่วมกับแม่สามีจะช่วยให้ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับ

ทวัฒน์ได้ชิมขนมแล้วหรือยัง เธอจึงเดินไปที่ห้องทำงานของเขาอ

ลินีเหลือบไปเห็นถาดขนมชั้นที่ถูกวางไว้ข้าง ๆ เขา มันยังคงอยู่ในสภาพเดิม ไม่ได้ถูกแตะต้องเลยแม้แต่น้อย หัวใจของนลิ

นไว้ไม่สามารถซ่อนอีกต่อไป มันไหลรินลงมาอย่างช้า ๆ ขณะที่เธอนั่งลงที่โต๊ะในครัวที่เ

เอง เบาๆ น้ำเสียงสั่นไหวด้วยความเศร้า เธอรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเพียงเง

อมรับเธอสักวันหนึ่ง และความสัมพันธ์ของพวกเขาจะค่อย ๆ ดีขึ้น แต่ทุกครั้งที่เธอพยา

อย่างเบา ๆ คุณหญิงวิไลเดินเข้ามาและเห็นสภาพของนลินี เธอไม

และโอบกอดนลินีอย่างอ่อนโยน “เป็นอะไรไปลูก ไม่ต้องร้องไห้นะคะ นิ่งซะ

อาบแก้ม เธอรู้สึกถึงความอบอุ่นจากอ้อมกอดของแ

่าลินจะพยายามแค่ไหน เขาก็ไม่เคยสนใจลินเลย” นลินีพู

ว่ามันยากมาก แต่หนูลินต้องเชื่อว่า วันหนึ่งเขาจะต้องเห็นความพยายา

แม้ความเจ็บปวดจะยังคงอยู่ แต่การได้รับการปลอบโยนและ

ล่าวทั้งน้ำตา ก่อนจะยิ้มออกมาเล็กน้อย แม้มันจะเป็นย

นใจ แม้เธอจะยังคงเผชิญกับความเหงาและความเย็นชาจากสามี แต่เธอก็รู้ว่าตัวเองไม่ต้องเผ

งวันในร้านอาหารดังในร้านหรูใจกลางเมือง เธอหวังว่าการได้ออกไปข้างนอกบ้

บปวดจากการที่นันทวัฒน์ไม่สนใจขนมที่เธอทำยังคงอยู่ในใจ

็มไปด้วยผู้คนที่มาเดินช้อปปิ้งและใช้เวลาว่างในวันหยุด นลินีเดินเคียงข้างคุณ

งวันในร้านอาหารหรูแห่งหนึ่งในห้างฯ ร้านนี้ตกแต่งด้วยสไตล์คลาสสิกและ

ของร้านอาหาร เขากำลังทานข้าวอยู่กับผู้หญิงสาวสวยคนหนึ่ง เอมอร หญิงสาวที่เธอรู้ดีว่าเป็นคนรักของเขา หัวใจของนลินีหยุดเต้นไปชั

ธอจะรู้ถึงความสัมพันธ์นี้ แต่การได้เห็นภาพนั้นในชีวิตจริงทำให้เธอเจ็บปวดยิ่งกว่าเดิม คุณหญิงวิไลที่เดินตามหลังนลินีมา สังเกตเห็น

า ๆ ด้วยความห่วงใย “หนูลิน...ไม่เ

อึดอัดมากขึ้น เธอจึงพยายามเบี่ยงเบนความสนใจด้วยการชวนคุยเรื่องอื่น เมื่อทั้งคู่ได้นั่งที่โต๊ะที่พนักงานจัดไว้ นลินีก็พยายามหันหลังให้กับโต๊ะของนันทวัฒน์ เธอพยายามไม่มองไปที่เขาแ

มเธอถึงไม่สามารถทำให้นันทวัฒน์มีความสุขเหมือนที่เอมอรทำได้ ความรู้สึกนั้นทำให้หัวใจของเธอห

ม่ทันสังเกตเห็นว่าภรรยาของเขาอยู่ในร้านเดียวกันกับเขา สายตาของเขาจดจ่ออยู่ที่เ

ช่วงเวลาที่ยากลำบากนี้ไปได้ แม้ว่าเธอจะรู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสำหรับนลินี และในช่วงเวลาที่ทุกอย่างดูเหมือนจะเต็มไปด้วยความสิ้นหว