มสว่างไสวไปด้วยแสง

ไว้แน่น นำทา

รา ใบหน้าของเธอเป

าตรีที่สวย

อธาม ไม่สนใจฉ

ล้วก็พามันมาด้วย!

าหาฉัน รอยยิ้มของเธอเป

อพูดเสียงดังเพื่อให้ทุกคนได้ยิน “มันยิ่

วงตาของเธอเต้นระ

ลยนะอรุณา ไม่อวยพรวั

่ได้พ

นเป็นก้อนน

ธามไปยังฟลอร์เต้นรำ ท

ดตัวลงบนโซฟานุ่มๆ เสีย

อรุณา กิ

ม บวรเดช มาแล้ว

พวกยอมคน ปล่อยให

ป็นคนที่เขาโตมาด้วยกั

ห้ไอลดาพิการเป็นความผิดของอรุณา เธ

มากกว่าอย่างเห็นได้ชัด เขาอยู

เหมือนมีดเล็

นตัก เล็บจิกเ

่ช่วยเบี่ยงเบนความสนใจจากพา

กเขาบนฟล

คลื่อนไหวเป็น

อ่อนโยนและเปี่ยมด้วยความรักที

ูรณ์แบบเมื่

ระซิบเหล่าน

อาจจะเป็

ากไปนานแล้วและปล่อ

ตรีและเสียงพูดคุยจา

ออกไปจา

ืนและหันหลั

นไอลดาก็มาย

ยน้ำเสียงหวานหยดย้อย “

่อนอื่น ของขว

องขวัญที่ห่ออ

ี่เยือกเย็นแผ

ี่ฝังลึกอยู่ในกระดูก ว

” ฉันพูดด้วยน้

ยืนกราน พยายามจะยัดกล่องใส่มื

ของฉัน พยายามจะยั

ามจะดึง

หนึ่ง เป็นการชักเย่อท

ถือร่วง

หล่นออกมา ฝา

ระจายเกลื่อนไปทั่

่ใช่ข

็นกอง

องไอลดา

ยงกรีดร้องท

ันออกไป! เ

า ใบหน้าของเขาด

นพื้นและร่างกาย

่ได้ม

ถามว่าเกิ

กำลังกรีดร้องและสะอื้นไ

ลุกเป็นไฟด้วยความเกลียดชั

ไรลงไป”

นส

ม่เข

มองรูปภา

งฉันว่

หล่านั้น

หลายปีก่อน ในสภาพที่ฟกช้

พหลังเกิดเหตุการณ

บาดแผลทา

ความรู้สึ

ิตแต่งงานที่

เกลื่อนอยู่บนพื้นห้อ

กลับไปตอนที่ไอลดา

จัด

บด

ะซิบ เสียงสั่น “เ

ม่มี