ายตาของหรงชูกลับมาจากนอกหน้าต่าง “ฉันหล่อกินขาดลี่ชวน
ทั้งขำ เธอชำเลืองมองเขา “ตอนเด็กว
หลูฉีหัวเราะ “จริงๆ นะ ที