าขึ้น “คุณคิดว่าผ

งียบปา

องการ

ตรง ไหล่กว้างเอวคอด สองขาที่เรียวยาวอ้

ความหมายที่เผยขึ้นมาในแววตาทำให้

ไม่ห

ง สองตาเต็มไปด้ว

า “ฉันไม่ไ

หย่วนห

คอบแล้ว” ซูลี่จริงจังและจริงใจ “ถ้าได้กลายเป็นภรร

นั่งเสียใจภายหลัง จะหาว่าฉันเห็นแก่ตัวก็ได้ ขอแ

างสะเทือนอามรมณ์

รมณ์ที่มันมาได้อย

ก่อนจะถามด้วยเสียงเย็นช

ึกได้ถึงความกดดัน สุดท้ายก็พยัก

วนยกมุมปา

ุก เมื่อเห็นรอยยิ

นนั่งลง อ้

กเข

ว่าตัวเอ

กาจและเย็นยะเยือกมันบ

ทำไม่ได้แ

้แล้วว่าวิปริตที่

ดคิ้วแน่น ถอดเสื้อคลุมออกโยนไปบนโซฟา รวบผมที่ยุ่งเหยิงด้

้ไห

หย่วนนิดหน่อย ตอนที่ก้มลงไปหาเขา ก็เห

องเธอต่อหน้าของโม่สิงหย่วนอย่างไม่สงวนเลยแม้แต่นิดเดียว กา

ก ลมหายใจประส

บบคลุมเครือ สามารถสร้างฉา

ยมีเสน่ห์ เธอสวยกว

นราวกับจิ้งจอก รอยยิ

ว้บนโซฟา ในแววตาที่ลุ่มลึกเ

ถ

ชาและซีดเซี่ยวบ

ยสีหน้าเรียบเฉย เธอยื่น

กระดุมสีดำ ราวกับหมากรุกสี

เบา ๆ ทันทีที่กระดุมปลดออก ห

มันเป็นผิวสีขาวเย็นยะ

่งเ

งเ

อกมามากขึ

มก่อนหน้านี้ไม่อาจรักษ

จ้องมองเธออย่างนิ่งเฉย สีหน้าท่า

เธอเป็นของเล่นเพื่อ

ั่งมือของเธอเผลอไปแตะโดนกล้ามเนื้อหน้าท้องของเขา

ี่ดำถมึงที่มองไม่เห็นก้นบึ้งข

มีลูก？” โม่สิงหย่วนไม่พอ

ยใจไม่เ

่อยาก

ด้ที่ไหน ได้ยินมาว่าถ้ามีลูกกั

นหรี่ตาลง

้างล้วงเข้าไปที่เนื้อ

ือของเธอเอาไว้ก่อน “จะถอ