มือนพายุ หัวใจกระตุกอย่างแ

มองไปที่อู๋หยาง เสียงต่ำมาก “คุณยั

างพูดด้วยน้ำเสี

ันเหมือนกันมาก รู้ดีว่าไม่มีทางสำเร็