ขอโทษเพราะรู้ว่าเป็นความผิดของตนที่หยุดเดินกะทันหัน และรีบเบี่ยงหลบให้เธอคนน

ี่เต้นเป็นจังหวะสม่ำเสมอกระโดดโลดเต้น ยิ่งกว่าครั

ตามไปดูช้าเกินไป แต่เท้าของเธอก็รีบเดินตามหนุ่มสาวคู่นั้นออกไป.. แต่เธอไม่เห็นพวกเขาแล้ว ระหว่างนั้นหัวใจของเธอยังเต้น

กเดินออกมาจากโรงหนัง พี่สาวคนโตก็ถามน้องสาวคนที่สอ

พี่หงส์ เพราะอยู่ดีๆ

รอ ตัวร้อน

“นกว่าจะถามพี่หงส์อยู่ว่าที่ติ๊กเขาไม่มาด้วย เพราะต

งๆ จ้ะ เมื่อกี้ก่อนที่จะดูหนังพี่โทรไปหา เขาบอกว่าเพิ่งจะสอนเสร็จ กำลังจะไปหาข้าวกินแล้วก็จะกลับที่พักไปทำรายงา

้เขาอยู่นอกสายตาบ่อยๆ ล่ะ เรียนด้วยทำงานด้

กันแล้วว่าถ้ามีปัญหาคาใจเราจะคุย

กับติ๊กเจอกันบ่อยแค่

รือเปล่า” รนิดาเริ่มสังเก

ล้วเธอก็แสร้งหัวเราะกลบเกลื่อนพิรุธเมื่อเห็นสายตาจับผิดของ

นดู “พี่เจอกับติ๊กเขาทุกครั้งที่เข้าไปสอนที่มหาลัย

กจากมหา

ตรงกัน แต่ก็ไม่ค่อยบ่อยหรอก ส

าอยู่แล้วนะ พี่ยัง

ออก ยังคุยกันเลยว่าหลังจากแต่งงานแล้วเราอาจจะต้องแยกกันอยู่อีกสักพ

ทำไม รอให้เขาเรียนจบแล

เองก็อายุมากแล้วด้วย ถ้ามีลูกช้าม

ื่องแต่งงานเร็วแบบนี้ล่ะ” เธอทิ้งระยะเพื่อชั่งใจสักครู่ “ถามจริงๆ พี่ท้องหรือเปล่า” พี่สาวแสนสวยของเธอถึงจะมีนิสัยเหมือนผู้ชายมา

สาวแล้วนะนกจะได้ปล่อยให

ไม่ทำอะไรสักอย่างพี่สาวของเธอก็คงไม่รู้สึกตัวว่ากำลังโดนสวมเขา “ตอนที่นกเรียนกับต

่อใจติ๊

์ไม่แคร

เรื่องแบบนี้หรอก คนน่ารั

ขานอกใจพี

นี้กับพี่ด้วย” รนิดาจับตามองน้องสาวอย่างจริงจัง “มีอ

ต่อีกใจหนึ่งก็รู้สึกเป็นห่วงความรู้สึกของพี่สาวขึ้นมา กลัวว่าเธอจะท

ะนก ไม่ต้องป

ยานึกดีใจที่พี่และน้องอีกสามคนเดินเข้ามาถูกจังหวะพอดี อย่

กับน้องๆ ทั้งสี่เพื่อเดินทางกลับไปยังบ้านเกิดที่อำเภอบ

ลังเป็นกังวลกับท่าทางของน้องสาวคนที่สองเป็นอย่างมาก ที่สำคัญเธอยังไม่ได้รับโทรศัพท์จากฝ่ายนั้น และเธอก็เป็นประเภทที่