ั่วโม

นั้น ร่างบางที่อาบน้ำทานข้าวและเตรียมตัวจะเข้าน

rrr ค

วขึ้นมาด้วยสีหน้าสงสัยเพราะเธอพึ่งวางสายจากมารดาเมื

งนี้มันอันตรายมีการไล่ล่าจับยาเสพติด นี้ไม่คิดจะฟังแม่เลยใช่ไหม] ด้าน

ู้ได้

ถ้าไม่มีผู้กองธีร์ จ่าเข้ม จะเกิดอะ

เขาฟ้องแม่เหรอ] น้ำเสียงอัน

นห่วงหนู กลัวจะเป็นอันตราย]

สียงข้าวตังเอ่ยมาด่

แม่จะให้นนท์ไปรับลูกที่บ้านคุณย่า] เสี

้พี่นนท์มารับแล้วนะ ข้าวจะก

ที่บ้านคุณย่าเลยนะ ถ้าสอบเข้ามหาลัยไม่ได้ แม่จะให้คุณพ่อยึด แล้วลูกก็ไม่ต้องขับอีกเลย] คุณนายสา

้นะคะ

กวันอาทิตย์แม่จะไ

ยังเอ่ยไม่จบมารดาก

สุดเรื่องอะไรฉันจะยอมให้คุณนายสายสุรีย์ยึดเจ้าลู

ต่ให้อภัยเพราะถือเป็นอ้อมกอดของผู้ชายคนแรกของฉันที่กอดได้อุ่นมาก ถึงจะอายุสิบแปดแล้ว แต่นั้นก็ใช่ว่าใครจะมากอดฉันได้ง่ายๆ นะ ยกเว้นคุณพ่อและพี่

ทับ" ข้าวตังได้แต่คิด พร้อมกับ

่ยวน้ำตก แต่พอนึกถึงผู้กองหน

ักผู้ก

้าสวยหวานเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ที่ปรากฏบนใบหน้าของเธอ ใบหน้าสวยหวานที่โน้มลงมาหวังจะจูบตนนั้น ร่างสูงรู้สึกตัวตื่นขึ้นมากลางดึก ให้ตายเถอะแค่เขาเผลอตัวไปกอดเธอแค่ครั้งเดียว จำเป็นต้องฝันถึงเด็กนั้นไหม ร่าง

็ถือว่าเด็กมากสำหรับเขา นี้ฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับเด็กมั

ธุรกิจชื่อดังที่วนเวียนเข้ามาเสนอตัวให้ถึงที่ แต่เขานั้นกับเมินพวกเธอ เพื่อนๆ ถึงกับตั้งฉายา ผู้กองหน้าหยิ่งผู้แสนจะเย็นชา ให้เขา หลังจากที่เขาได้เลิกลากับแฟนสาวเมื่อครั้งอยู่ออสเตรเลียเขาก็ปิดตายเรื่องควา

คิดเช่นนั้น ร่างสูงถึงกับล้มตัวลงบนเตียงนอนอีกครั้ง จนกระทั่ง

จ่า" คำพูดของหมู่โยธินยังดัง

กโดนลูกปืนท่านดิเรกก็ลองจีบไอ้ข

หัวของเขา ทำเอาคืนนี้ผู้กองธ

ต่อ

นคุณ

็นั่งๆ นอนๆ อยู่ที่บ้านคุณย่าอย่างเบื่อหน่าย ถ้าไม่โดนสั่งห้ามเวลาบ่ายแก่ๆ แบบนี้พวกฉันไปอ

วัดที่หมู่บ้านเพื่อนฉันหนะพี่ สนปะ..." ยัยน้อยหน่า

วยหวานหันไปเอ่ยกับร

อนไหมพี่ ฉันกลัว

เหมาะกับเป็นน้องฉัน" ข้าวตังไม่พ

งกับยิ้มกริ่ม ฉันคิดไว้แล้วสิ เรื่องแอ