านอีกเช่นเคย ด้วยเพราะชื่นฤทัยกำชับนั

วันนี้แม่แกงอะไรคะ

กุ้งสับ แล้วก็ยำปลาสลิดกรอบ พอดีคุณยายฝากปลาสลิ

ม่ แล้วคุณยายส

ลับไปหา รวมถึงพลอยกับปีย์ด้วยนะลูก ถ้ามีเวลาก

งานส่งชุดประกวดน่าจะเสร็จสัปดาห์หน้านี้แล้ว

องลากตัวเพื่อ

ลอยไปอาบน้ำก่

าลงมาด้วยนะจ๊ะ เขาอ

ค

ผ่านมา คงเป็นเพราะเธอได้นอนหลับในอ้อมกอดของปวีย์กระมัง เธอไม่รู้ว่าจะเชื่อใจเขาได้สักกี

้ว เธอก็เดินไปยังห้องทำงานของปวีย์

อก พี่ปีย์คะพ

รั

อร์โน๊ตบุ๊คหนึ่งตัววางอยู่ ดูเขากำลังวุ่นวายกับมัน คงทำงานอะไรสักอย่าง เมื่อเธอเ

นานแล้ว

รน่าทานทั้งนั้นเลย คุณยายฝากวัตถุดิบจากบ้านสวนมาให้แม่

้ ๆ หน่อยไ

ีอะไรเ

ที่เก้าอี้ทำงาน พอเธอเข้าไปใกล้ปวีย์ก็คว้าเอวคอด

ีย์คะ พลอย

่เห็นรู้สึก

คงตัวหนัก

มาจูบเธออย่างดูดดื่ม พลอยชมพูที่ไม่ทันตั้ง

ณะ มันมีเจ้าของแล้วจึ

ตัวแดงอย่างกับกุ้งต้ม น

ขอจูบอ

าได้แต่ใช้มือสองข้างเกาะกุมไหล่ของเขาไว้เป็นหลักยึดเหนี่ยว ส่วนมือของเขาตอนนี้ก็ค่อย ๆ เลื้อยปัดป่ายไปตามแผ่นหลังของเธออย่างไม่ลดละ โดยที่ริมฝีปากก็ยังทำหน้าที่ของมันอย่างเต็มที่เช่นกัน กระทั่งมือค่อย ๆ เลื้อยมายังหน้าอกของเธอ เขาค่อย ๆ จับมันอย่างแผ่วเบาราวกับว่ากล

ชัดเจน ยอดอกสีชมพูอ่อน ตัดกับก้อนเนื้อขาว ๆ นั่น ทำให้เขาละสายตาจากมันไม่ได้เลย เขาค่อย ๆ ก้มลงไปใช้ปากจุมพิตยอดอกซ้ายทีขวาที ก่อนจะกลับมาใช้ลิ้นเลียมันอีกครั้ง และอีกครั้ง กระทำทั้งสองข้

่ปี

รั

ังนั่งทับอะไรบางอย่างที่กำลังขยายตัวดุนดันอยู่บริเวณบั้นท้ายของเธอ เธอได้แต่จ้องมองหน้าเขาแล้วกลืนน้ำลายลง

เป็นนักหนา ปวีย์ไม่เคยปล่อยให้มือได้ว่างงาน เขาค่อย ๆ ขยับมันมายังต้นขาขาวคู่นั้น ค่อย ๆ ใช้มือไต่เปิดกระโปรงชุดเดรสของเธอขึ้นมา กระทั่งมือเขาไปสัมผัสกับเนินเนื้ออวบอิ่มซึ่งอยู่ภายใต้กางเกงในลายลูกไม้สีขาว ภายในใจเขาได้แต่คิดว่าสาวน้อยของเขาเปลี่ยนจากชุดชั้นในลายการ์ตูนมาหัดใส่ชุดช

ั้งตัว รู้สึกตัวเบาโหวงราวกับปุยนุ่นที่ปลิวไปตามลม ก่อนจะซบหน้าลงตร

พี่

อแค่จะมาเรียกเขาไปทานข้าวด้วยกัน แล้วทำไมตอนนี

่นิ่ง ๆ

สูดลมหายใจเข้าปอด ยุบหนอพองหนอ ต้องเร่งผ่อน

ป่านนี้แม่ค

ยังซุกซบและโอบกอดปวีย์ไว้เสียแน่นเช่นกัน

ี่สักครู

ค

ิ ปวีย์จึงหันกลับมาช่วยจัดการกับเสื้อผ้าของพลอยชมพูให้เข้าที่เข้าทางจนกระ

อย แม่รอ

น่าตื่นเต้นไปมากกว่านี้แล้วกระมัง ป

ดีกว่านะ ลงไปทานข้าวกับแม่ก่อน วันนี้มี

่ะ

ต่ส่งยิ้มอ่อ

าวด้วยกันนะ แม่หิวแล้ว ส่

ะ/ค

นสุขที่นางรอคอยกำลังจะเป็นรูปเป็นร่างแล้วสินะ ปวีย์และพลอยชมพูเหมือนจะค่อย ๆ ปรับตัวเข้าห

อเธอเสร็จธุระเตรียมตัวจะเข้านอน ด้วยท่าทางขัดเขิน เก้ ๆ กัง ๆ เขาก็ได้แต่ยิ้มให้ พร้อมโอบกอดเธอให้นอนหนุนแขนเขาไว้ แล้วค่อย ๆ กระซิบบอกเธอว่